«وودی آلن» کارگردان مطرح و سرشناس سینمای جهان طی بیش از سه دهه، بالغ بر 45 فیلم ساخته که با آن ها افتخارات و جوایز سینمایی متعددی کسب کرده است که از مهم ترین آن ها می توان به چهار جایزه اسکار و دو جایزه گلدن گلوب اشاره کرد . وی عنوان کرد :«ساخت فیلم های فوق العاده خارج از توان من است چرا که بسیار تنبلم و ترجیح می دهم زودتر به خانه بروم تا این که بخواهم سکانس های چالش برانگیز را جلوی دوربین ببرم». طرفداران آلن هنوز فیلم های موفقی چون «منهتن» و «آنی هال» را از این سینماگر صاحب سبک به یاد دارند در حالی که خودش اذعان می کند قدرت و کمال گرایی لازم را برای ساخت فیلم های فوق العاده ندارد. به گزارش ایسنا آلن در مصاحبه با نشریه«ایندیپندنت» تصریح کرد: مارتین اسکورسیزی و استیون اسپیلبرگ با تلاش فراوان و وصف ناپذیر تا پاسی از نیمه شب روی جزئیات کار می کنند اما من دوست دارم ساعت 6به خانه بروم و شام بخورم. فیلم سازی تمام زندگی و موجودیت من نیست. وی با اشاره به این که کمبود دیگرش این است که هوش و استعداد ذاتی ندارد و روحیه "بزرگی" در او نیست خاطر نشان می کند:« زمانی که صحنه هایی از فیلم های «کورساوا» را تماشا می کنید، متوجه می شوید که او در صحنه فیلم برداری مردی دیوانه است و همه چیز باید عالی پیش برود. اما من هیچ یک از این ویژگی ها را ندارم». «وودی آلن» 79 ساله در سال های اخیر با انتقاداتی به لحاظ کیفیت فیلم هایش مواجه شده است. فیلم «مرد غیرمنطقی» جدیدترین ساخته اش که امسال در جشنواره ونیز روی پرده می رود به گمان برخی منتقدان« بسیار بد» و «تقریبا غیرقابل دیدن» معرفی شده  است. وودی آلن عنوان کرده است: اگر دیوانه بودم بهتر می شد. اگر در صحنه فیلم برداری داد و هوار می کردم بهتر می شد اما این کار را نمی کنم. می گویم خوب است و نتیجه اش یک فیلم با کیفیت متوسط است. آلن معتقد است فیلم «امتیاز نهایی» کمترین فاصله با تعریف او از یک فیلم عالی را دارد و تاکید می کند: هر فیلمی را با امید به ساخت اثری کلاسیک آغاز می کنم. گاهی قصد داریدفیلمی چون «همشهری کین» یا «دزد دوچرخه» بسازید اما این اتفاق نمی افتد. فیلم سازی براساس استانداردهای کلی مشاغل روش بسیار خوبی است. شما با افراد مستعدی سروکار دارید و کارتان به هیچ وجه خسته کننده نیست. من از کار کردن لذت می برم. زندگی معقولی دارم. صبح ها از خواب بلند می شوم. کار می کنم، بچه ها را به مدرسه می برم، روی تردمیل می دوم، کلارینت می نوازم، با همسرم در یک مسیر تکراری قدم می زنم و ... اما اگر دیوانه بودم بهتر می شد. موضوعات بسیاری هستند که توجه مرا جلب نمی کنند؛ من به فناوری علاقه نداشته و رایانه نیز ندارم. سفر و موسیقی پاپ را دوست ندارم و نمی توانم به خودم انگیزه بدهم. «آنی هال»، «صحنه های داخلی»، «منهتن»، «خاطرات اکلیلی»، «امتیاز نهایی»، «آلیس»، «ویکی کریستینا بارسلونا»، «گلوله هایی بر فراز برادوی»، «آفرودیت قدرتمند»، «شالوده شکن»، «نیمه شب در پاریس»، «تقدیم به رم با عشق» و «یاسمن غمگین» از جمله ساخته های «وودی آلن» این کارگردان صاحب نام سینمای جهان است.

مصطفی عبدالهی- رادیو مشهد حضورش را به یاد دارد؛ «منصور نریمان» 14 سال بیشتر نداشت که نوازندگی را در رادیو مشهد آغاز کرد و مسیر زندگی هنری اش را تا رسیدن به اوج قله موسیقی اصیل ایرانی ادامه داد. شاید کمی اتفاقی بوداما همکلامی اش با مرحوم جلیل شهناز در استودیوی تکنوازان رادیو ایران، مسیر نوازندگی اش را تغییر داد و سبب شد در کنار سه تار و تار و نی، «عود» را به عنوان ساز اول انتخاب کند و چندی بعد تکنواز عود رادیو ایران شود و دل ها را با مضراب هایش همراه سازد. همنشینی نوای عود نریمان با صدای عبدالوهاب شهیدی، ویولن حبیب ا... بدیعی، تار شهناز، کمانچه علی اصغر بهاری و ...، آن چنان با جان و دل عاشقان موسیقی اصیل ایرانی عجین شده که حالا گریز از اندوه فراق او را جز دل سپردن دوباره به مضراب های شورانگیز ش راه دیگری نیست. زندگی هنری «نریمان»، اما آن گونه بود که تا سال های سال نامش برایمان ماندگار خواهد بود. این که امروز بسیاری از علاقه مندان موسیقی ایرانی، «عود» را می شناسند دلیلی جز «نریمان» ندارد؛ او بود که غبار از سینه این ساز فراموش شده زدود و «ردیف های موسیقی ایرانی برای عود» را منتشر کرد تا نامش برای همیشه در کنار نام این ساز باقی بماند و آیندگان بدانند که او «پدر عود ایران» بود.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی مراسم بزرگداشت مرحوم محمدتقی دانش‌پژوه را برگزار می‌کند.به گزارش فارس، این انجمن به مناسبت پاسداشت و تکریم مقام شامخ علمی و خدمات ارزنده فرهنگی این استاد، نسخه‌شناس، فهرست‌نویس، مصحح و مترجم برجسته و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مراسم بزرگداشتی را با حضور علما، استادان و فرهیختگان 17 مردادماه در تالار اجتماعات شهید مطهری برگزار می‌کند.

رئیس سازمان سینمایی در مورد شکایت عوامل فیلم «رستاخیز» از وزارت ارشاد گفت: اگر حقوقی از عوامل تولید این پروژه تضییع شده باشد قطعا آن را جبران می‌کنیم.به گزارش تسنیم ایوبی اظهار کرد : ما برای صاحبان فیلم هم حقوق مادی و هم حقوق معنوی قائلیم و اگر صاحب اثر نخواهد تغییری در اثرش بدهد نمی‌توانیم او را ملزم کنیم اثرش را مطابق میل ما تغییر دهد. در حال گفت‌وگو با کارگردان «رستاخیز» و جاهای دیگر هستیم .ایوبی در مورداظهارات سخنگوی ارشاد مبنی بر این که شرط اکران فیلم استفاده از افکت نوری است تصریح کرد:‌ بنده در مقابل آقای درویش نیستم و کنار ایشان هستم .با هم پیش می‌رویم و تلاش می‌کنیم بدون حاشیه در مورد این فیلم تصمیم بگیریم. باید خود عوامل فیلم تصمیم بگیرند و نمی‌توانیم آنها را مجبور کنیم. اگر بپذیرند از افکت نور استفاده می‌کنیم. البته پیشنهادهای دیگری هم در این مورد وجود دارد.

آیین تجلیل از پرویز بهرام پیشکسوت دوبله کشور شامگاه شنبه با حضور جمعی از علاقه مندان و هنرمندان درعرصه هنر و سینما در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.به گزارش ایرنا، در این آیین که با سالروز تولد پرویز بهرام راوی جاده ابریشم همزمان شده بود کیک تولد وی بریده و از تمبر یادبودش رونمایی شد. جمعی از پیشکسوتان دوبله بزرگ دوبله ازجمله منوچهر اسماعیلی ، فروزنده اربابی ، حسین عرفانی ، منوچهر والی زاده ، جعفر والی ، سعید راد ، ناصر ملک مطیعی ، بهمن مفید ، بهرام زند ، ناصر ممدوح و همایون شجریان و جمع دیگری ازدوبلورها و هنرمندان در خصوص شخصیت ارزشمند این استاد فرهیخته سخنرانی کردند . منوچهر اسماعیلی گفت : تا زمانی که زنده ایم باید از بزرگانی چون بهرام تجلیل شود .منوچهر والی زاده نیزاظهار کرد : باید به گونه ای رفتار کرد که خاطرات این بزرگان در ذهنمان به نیکی و بزرگی یاد شود.

بزرگ ترین جشنواره تئاتر جهان با عنوان «ادینبورگ» از ۱۸ مرداد تا ۱۱ شهریورماه در اسکاتلند برگزار می‌شود.به گزارش مهردر این رویداد تئاتری علاقه‌مندان می‌توانند تماشاگر اپراهای درخشان تا کمدی‌های نامتعارف باشند. دراین جشنواره «ژولیت بینوش» با نمایش «آنتیگونه» اثر «سوفوکل »که توسط «ایوو ون هوو» هنرمند بلژیکی کارگردانی شده، روی صحنه می‌رود.گروه باله معتبر پاریس نمایش «جریان زندگی» را اجرا می‌کند وگروه «Komische Oper» برلین و نوازندگان «۱۹۲۷» انگلستان به کارگردانی بری کاسکی به اجرای نسخه چندرسانه‌ای این شاهکار کلاسیک جهان متشکل از تصاویری از سینمای صامت جهان، قصه‌های جادوگران سیاه و عروسک‌های سایه‌ای می‌پردازند.اجرای کمدی توسط «رجینالد دی هانتر» و «آل موری» از دیگر برنامه‌های جشنواره ۲۰۱۵ادینبورگ است.

نمایش «آش سرخ پشت پا» به کارگردانی مانی ارمغان حکایت سه روز آخر زندگی امیر آرتیست،زندانی محکوم به اعدام است. نمایش به گونه ای نوشته،بازی و کارگردانی شده که حتی یک لحظه هم فرصت استراحت و بازیابی موضوع به مخاطب داده نمی شود.این ویژگی به علاوه شیوه روایی غیرمستقیم و رفت و برگشت های مکرر بین زمان گذشته و حال گاه باعث می شود تماشاگر خط سیر داستان را گم کرده و از بزنگاه های دراماتیک جا بماند. سادگی هدفمندانه به قصد هر چه نزدیک تر شدن به واقعیت نه تنها در طراحی صحنه و طراحی صوتی نمایش بلکه در طراحی لباس و چهره پردازی نیز لحاظ شده است. فضای اندوه زای زندان و سکوت عصبی کننده حاکم بر سلول زندانی در شرف اعدام کاملا باورپذیر از آب در آمده است.هیچ وسیله ای در صحنه خلوت «آش سرخ پشت پا» برای آن که تک بازیگر نمایش بتواند با کمک آن از سنگینی باری که بر دوشش گذاشته شده،بکاهد وجود ندارد. او روی یک میز فرسوده می نشیند،ژست می گیرد، گاه حتی می ایستد و روی همان میز لوکیشن های مختلف را بازآفرینی کرده و موقعیت های حساس زندگی اش را بازتعریف می کند.بیان شاهونه (بازیگر) قوی و پرفشار،لحنش بی پروا و پرخاشگرانه و نگاهش سرشار از تمسخر و خشونت است. به سرعت در قالب نقش افراد مختلف فرو می رود و از زبان آن ها و با لهجه خودشان سخن می گوید.تغییر لهجه بازیگر به فراخور موقعیت های مختلف بسیار سریع و البته کاملا طبیعی و باورپذیر است. خسرو امیری از پس کار دشوار استفاده از زبان محاوره ای برای تبیین فلسفی مرگ و رنج های پایان ناپذیر یک اعدامی بی گناه بر آمده است.قصه،مونولوگ،شخصیت پردازی و حس بازیگر آن قدر قوی است که مجال چندانی برای موسیقی باقی نمی گذارد. به همین علت کارگردان فقط در دقایق اندکی از نمایش اما بسیار درست و به جا از تکنوازی گیتار بهره جسته است.فصل نهایی «آش سرخ پشت پا» واجد ارزش های صوتی و بصری فوق العاده ای است صندلی واژگون،یک لنگه دمپایی افتاده بر زمین،نور قرمز تندی که تمام فضا را فرا گرفته و طنین آوایی مقدس در صحنه بدون هنرپیشه،از اعدام امیر آرتیست حکایت دارد.نمایش به سبب مضمون بسیار غم انگیز و تکان دهنده اش ،ریتم فوق العاده سریع و بازی اغراق آمیز کوروش شاهونه فشار روانی شدیدی بر مخاطب وارد می آورد؛ «آش سرخ پشت پا» نخستین نمایش مونولوگ در تاریخ تئاتر مشهد و یکی از موفق ترین اجراهای سال های اخیر در استان خراسان است.

نواختن زنگ برای دیکتاتور نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» به کارگردانی خسرو احمدی، با نواخته شدن زنگ توسط فرهاد اصلانی سه شنبه ۱۳  مرداد اجرای عمومی خود را در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر آغاز می کند.«پپرونی برای دیکتاتور» بر اساس فیلم فرانسوى «اسم» بازنویسی، طراحی و دراماتورژی شده است. بیست و سه روز برپهنه دریا فیلم برداری «بیست و سه روز» به کارگردانی مهدی گلستانه که یک فیلم پربازیگر محسوب می شود آغاز شد. این فیلم با بازی هانیه توسلی داستان خسرو را روایت می کند که 23 روز را بر پهنه دریا و به دور از خانواده، گذرانده و با دنیایی از ابهامات فکری وارد خانه اش در تهران می شود. باغ آلبالو در تئاتر شهر آتیلا پسیانی نمایش «باغ آلبالو» را مهر ماه در تالار «چهارسو»ی تئاتر شهر به صحنه می برد. «باغ آلبالو» یکی از مشهورترین آثار «آنتوان چخوف» است که به عنوان کاری از گروه تئاتر «بازی» اجرا خواهد شد. یکشنبه سربازبدون جزئیات نرگس آبیار ظاهرا پروژه بعدی اش را هم انتخاب کرده است. یک فیلم دفاع مقدسی دیگر به نام «یکشنبه سرباز»که هنوز هیچ جزئیاتی از این فیلم منتشر نشده جز این که فیلمنامه آن کامل شده است و احتمال اقتباس آن از مجموعه  داستان های دفاع مقدسی نیز وجود دارد. گم شدگان دهه ۴۰ در قاب عکس صابر ابر نمایشگاه چیدمان و اجرای خود را با مفهوم گم گشتگی و گم شدگان با عنوان «از مردم استمداد می کنم»در گالری محسن تهران افتتاح کرد. وی براساس علاقه اش به جمع آوری آگهی های گم شدگان دهه 40 در روزنامه ها پرداخته و این موقعیت انسانی تلخ رادر قالب این نمایشگاه به تماشاگذاشته است. ابر برای تکمیل مجموعه اش به آرشیو تلویزیون و فایل های صوتی مراجعه کرده است.