آن سوی سیاست
تعداد بازدید : 102
اگر روز قدس نبود چه می شد؟
نویسنده : امیرحسین یزدان پناه Yazdanpanah@khorasannews.com
5 ماه مانده به انقلاب اسلامی ایران، اواخر تابستان 1357، انور سادات رئیس جمهور وقت مصر و مناخیم بگین، نخست وزیر وقت اسرائیل مقابل دوربین ها لبخند می زدند و پای یک پیمان را امضا می کردند. جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا میانجی آن پیمان بود، پیمانی که در محل استراحتگاه اختصاصی کارتر یعنی در کمپ دیوید امضا می شد.
26 شهریور 57 درحالی که فقط 10 روز از کشتار مردم بیگناه تهران در میدان ژاله می گذشت، وقتی پیمان کمپ دیوید پس از 12 روز مذاکرات محرمانه، در کاخ سفید علنی شد، اردشیر زاهدی سفیر وقت ایران در آمریکا آن جا حضور داشت. او به اسرائیل و مصر بابت این پیمان تبریک گفت و از آن حمایت کرد. چند ماه بعد آن لبخندها بازهم تکرار شد، وقتی انور سادات و مناخیم بگین برای پیمان کمپ دیوید حتی جایزه صلح نوبل هم گرفتند.
براساس این پیمان، مصر که تا آن زمان اولین کشوری بود که با همه توان به کمک فلسطین رفته بود و در دنیای اسلام پشتیبان فلسطینیان شناخته می شد ناگهان به بزرگترین دشمن فلسطین و بزرگترین حامی صهیونیستها بدل شد. مصر در کمپ دیوید کشوری به نام اسرائیل را به رسمیت شناخت و مراودات اقتصادی با صهیونیست ها را آغاز کرد.
در مقابل مساحتی کمتر از 15 درصد از کل کشور اصلی فلسطین برای زندگی فلسطینیان به رسمیت شناخته شد و فلسطین تنها به محدوده هایی باریک و کوچک به نام نوار غزه و ساحل غربی رود اردن محدود شد. به این ترتیب در کمپ دیوید 85 درصد کشور فلسطین به صهیونیست ها واگذار شد و می رفت تا آن ها پس از تسلط بر کل این کشور، رویای نیل تا فرات را تحقق بخشند.
این رویا و آن لبخندهای کمپ دیوید البته خیلی زود نقش بر آب شد. 5 ماه بعد از کمپ دیوید، انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و ایران جدید و انقلابی به مخالفت با آن پیمان برخاست. تنها حدود 6 ماه پس از انقلاب اسلامی درحالی که هنوز پیمان کمپ دیوید یک ساله نشده بود، امام خمینی (ره) در مرداد 58 آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را به نام روز قدس نامگذاری کردند. جمعه هایی که یکی از پی دیگری می آمد و در گوشه و کنار جهان به نام فلسطین تبدیل به یک انتفاضه بین المللی علیه اسرائیل می شد. روزی که دست کم 3 دستاورد مهم داشته است:
1- تبدیل به روزی برای نمایش و تجلی وحدت زنان و مردانی می شود که در گرما و سرما با زبان روزه «یَدُ اللهِ مَعَ الجَماعَة» را تعبیر می کنند و با این حضور خود پشتوانه امنیت ایران هم می شوند.
2- روز قدس با خنثی کردن توطئه فراموشی مسئله فلسطین و به خیابان کشاندن مردم در یک روز به خصوص در هر سال، طرح حذف فلسطین از نقشه جغرافیایی را متوقف کرد.
3- خون تازه در رگهای ملت فلسطین می دمد و حمایت و پشتیبانی از جوانان و زنان و مردان این کشور را به خیابان های شهرها و کشورهای مختلف جهان می کشاند.
درحالی که رژیم صهیونیستی از سال 1948 تا 1978 یعنی در فاصله 30 سال 85 درصد از خاک فلسطین را با کشتن جوانان و زنان و مردان فلسطینی تصاحب کرد و در کمپ دیوید سند جعلی برایش ساخت، اما اکنون حدود 40 سال است که اسرائیل در همان مرزهای جعلی گرفتار مقاومت ملت فلسطین شده و به لطف زنده ماندن مسئله فلسطین و انتفاضه هایی که روز قدس به راه انداخت، در مقابل مقاومت مردم فلسطین بارها شکست خورده است شکستی که جنگ های ۵۱ روزه، ۲۲ روزه و ۸ روزه اسرائیل در نوار غزه فقط گوشه ای از آن است و پاسخی صریح به این سوال است که اگر روز قدس نبود، امروز حتی یک نوار کوچک به نام فلسطین روی نقشه ها باقی مانده بود؟