از اوج مرا به درّه پست نکش
هر جا که نشان دانه ای هست نکش
چون شیفته فضای بازم ای نفس
من را به ته ِ کوچه بن بست نکش
محمدعلی ساکی
وقتی برای تاج کسی سر بیاورند
باید برای دانه کبوتر بیاورند
جنگ میان عقل و دل از گفت و گو جداست
باید به حسب قاعده لشگر بیاورند
امیرحسن بزرگی متین
بی تو تقویم دلم تعطیل است
حس و حال غزلم بارانی است
هیچ می دانستی
راز شاعر شدنم باران است؟ !
زهرا علی بابایی
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
قیصر امین پور
از بس که نشستیم ز پا افتادیم
از قافله دوست جدا افتادیم
شیطان آمد به روح مان چشمک زد
آن قدر که از چشم خدا افتادیم
عباس احمدی
سال ها
در کنار جاده ها و راه ها
ایستاده اند
چشمشان به راه یک پرنده
یک کلاغ
تیرهای چوبی چراغ
حامد محقق
یاد تو
همیشه همراه من است
همچون خاطره باران
در ذهن خیس شالیزار
شیوا رمضانی
گاهی
یک پیراهن چهارخانه مردانه هم
حتی می تواند
خانه آدم باشد
که دلتنگی هایت را
در جیبش بریزی
و دکمه هایش را
برای همیشه ببندی
رویا شاه حسین زاده