گزارش تاریخی
تعداد بازدید : 75
روزی 1200 نفر از پادگان ها فرار می کردند!
پس از اوجگیری انقلاب اسلامی در سال 1357 و بازگشت امام خمینی(ره) به ایران و تشکیل دولت موقت، حمایت کنندگان داخلی و خارجی رژیم شاه به این نتیجه رسیدند که دیگر کاری از دستشان ساخته نیست و تنها نقطه اتکای آن ها و آخرین ابزار برای کودتا و سرکوب اعتراضات مردم، ارتش است. به گزارش پایگاه مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، اما با نزدیکتر شدن به 22 بهمن، کمکم نیروهای نظامی نیز، به انقلاب پیوستند؛ فرار، نافرمانی، اعتصاب و شرکت در تظاهرات، باعث شد ارتش در مدت کوتاهی از هم بپاشد و ارتشبد قرهباغی، آخرین رئیس ستاد ارتش شاه، بهناچار طی اعلامیهای ، بیطرفی ارتش را اعلام کند. به همین دلیل، پس از پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی، سلطنتطلبان ارتشبد قرهباغی را در شکست برنامه کودتا و اعلام بیطرفی ارتش، مقصر و خائن میدانستند؛ اما واقعیت چیز دیگری بود. در روزهای پرالتهاب انقلاب، به ویژه در نیمه دوم سال 1357، امام خمینی(ره) با صدور اعلامیههای متعدد، از نظامیان و به ویژه سربازان خواست که از پادگانها فرار کنند. این کار عملاً انتظام ارتش را به هم ریخت. طبق گزارش ارتشبد قرهباغی، «فتوای آقای خمینی درباره فرار نظامیان از سربازخانهها، سبب ازدیاد روزافزون فرار پرسنل نیروهای مسلح، بهخصوص پرسنل وظیفه شد. آثار این وضعیت به حدی بود که قدرت مقاومت نیروهای مسلح را از آن ها سلب کرد». در کل، هر روز بر تعداد فراریان افزوده میشد، به صورتی که ارتشبد قرهباغی در کتاب خاطرات خود مینویسد: «برابر پروندههای موجود در اداره یکم ستاد، تعداد فراریان ارتش، روزانه در حدود هزار نفر بود که این رقم به تدریج به 1200 نفر رسید. فرار نظامیان یکی از عواملی شد که باقیماندگان میل و اراده مقاومت در مقابل مردم و مخالفین را از دست بدهند و به طرف روحانیون و مذهبیها جلب شوند و به جبهه مخالفین بپیوندند.» گری سیک، یکی از مشاوران امنیتی کاخ سفید، در خاطرات خود تصریح می کند که هایزر، ژنرال آمریکایی که در دیماه 1357 برای هماهنگی با سران ارتش به ایران آمده بود، فرار سربازان را به وزارت دفاع گزارش کرد و معتقد بود که این تعداد برای ارتش 500 هزار نفری شاه، رقم کم اهمیتی است؛ اما سیک میافزاید: «با وجود این، پدیده مذکور حکایت از تغییر جهت تدریجی نیروهای ارتش به سمت انقلاب داشت.» پس از 25 دیماه 1357، صدها نفر از نظامیان، در اعتراض به کشتار مردم، دست به اعتصاب غذا زدند. به این ترتیب، ارتش نیز به مردم پیوست و کار رژیم شاه یکسره شد.