روایت آبراهامیان از پیامدهای انقلاب سفید
تعداد بازدید : 57
پیشرفتهای چشمگیری که چشمگیر نبود!
«یرواند آبراهامیان» در کتاب «ایران بین دو انقلاب» مینویسد:«در چهارده سال پس از انقلاب سفید، پیشرفتهای چشمگیری در بخشهای بهداشت و آموزش به دست آمد: شمار پزشکان سه برابر شد، میزان مرگ و میر نوزادان از 20 درصد به کمتر از 12 درصد رسید، میزان باسوادی از 26 به 42 درصد رسید، شمار دانشگاهها 5 برابر و شمار دانشآموزان متوسطه 3 برابر شد؛ اما همچنان که اغلب منتقدان نیز اشاره میکردند، چهارده سال پس از انقلاب سفید، هنوز در ایران نسبت پزشک به بیمار بسیار اندک، میزان مرگ و میر کودکان بالا و نسبت تختهای بیمارستانی به جمعیت، بسیار پایین بود. 68 درصد از بزرگ سالان بیسواد بودند، شمار بیسوادان در واقع از 13 به حدود 15 میلیون نفر افزایش یافت. کمتر از 40 درصد کودکان کشور دوره دبستان را به پایان میرساندند. نسبت معلم به شاگرد در مدارس دولتی رو به کاهش بود ... از لحاظ درصد افراد دارای تحصیلات عالی، ایران همچنان یکی از ضعیفترین کشورهای خاورمیانه بود.»(صفحه 549) «آبراهامیان» با استناد به آمار و ارقام منتشر شده از سوی بانک مرکزی ایران و دیگر بانکها در دوره پهلوی، میکوشد تا تصویر شفافتری از شرایط اقتصادی مردم ارائه کند: «آشکار بود که در دوره میان 56-1342، با ورود جمعیت بیشتر و پیوستن استانهای دوردست به حوزه اقتصاد، میزان تولید ناخالص ملی بسیار افزایش یافت، اما از این رشد، همه مردم بهره یکسان نبردند ... بررسیهای سال 1352 نشان میدهد که 55.5 درصد از کل هزینهها به 20 درصد ثروتمندترینها، 3.7 درصد از کل هزینهها به 20 درصد از فقیرترینها و 26 درصد از کل هزینهها به 40 درصد از جمعیت متوسط کشور تعلق داشت.»
منبع: آبراهامیان، یرواند(1389)؛ ایران بین دو انقلاب؛ ترجمه احمد گلمحمدی و محمدابراهیم فتاحی؛ تهران؛ نشر نی