به احترام پروفایل عکس پدر

خانواده را سنگ بنای جامعه می دانند و دقیقا قوام جامعه به استحکام نهاد خانواده بستگی دارد. در جایی که خانواده نقش نهاد دارد و هنوز به "یک جا نشینی اجباری" تبدیل نشده است می توان امید داشت که زلزله های گاه به گاه را از سر بگذراند و سر بلند کند. یکی از مولفه های اصلی حفظ خانواده در جایگاه یک نهاد ، احترام متقابل اعضا و از آن مهم تر، افتخار کردن اعضا به یکدیگر به ویژه به پدر و مادر است . به خصوص پدر که محور خانواده است و به هنگام مدیریت، امر و نهی های گاه تلخی هم دارد . این که نسل امروز به پدران خویش احترام بگذارند خوب است و از آن خوب تر این است که به آنان افتخار می کنند. این را از آن رو می گویم که در کاری زیبا، به مناسبت روز پدر، عکس پروفایل خیلی از افراد ، تصویر پدرشان شد، چه پدرانی که زنده اند و چه آن هایی که روزی خور سفره بهشتی لطف خدایند. در این میان نه پست و مقام پدر مهم بود و نه چهره زیبا و قیافه باکلاس، که همه دریافته بودند که بالاترین مقام، خود "پدری" است و زیبایی هم شکوهی است که در شیار های چهره پدران رنج کشیده، جاری می شود. با کلاس ترین قیافه نیز، آمیزه ای است از تلاش و درد و غیرت که در چهره پدران این سرزمین نقش همیشگی دارد. آری، کار قشنگی کرده بودند بچه ها در پروفایل هاشان و به این وسیله، فضای مجازی را به حقیقتی به نام پدر متبرک کرده بودند. حقیقتی که تا محترم است، حق، برقرار است و حرمت ها پایدار و زندگی هم برقرار. در این میان اما برخی ها حق سپاسی از پدر را با سلیقه ای مومنانه به تکریم "پدران آسمانی" گره زده بودند و عکس برخی از پروفایل ها هم تصاویر شهدایی شدکه اگر چه فرزند نداشتند اما در حق یک ملت، غیرت پدری را به نهایت رساندند و با فدای جان خود اجازه ندادند دست تعدی سرباز دشمن بر چادر دخترکی بنشیند و یا به ستم گونه پسرکی را بسوزاند. به راستی مگر پدر چه می کند؟ او می میرد تا دختر و پسرش، خانواده اش به رستگاری برسند. می میرد تا عزیز زندگی کنند. می میرد تا ناموسش در پس پرده عفت، محترم بماند. خب، شهدا این گونه مردند تا ما رستگار و سرفراز بمانیم و پرچم ایران ، در اهتزاز بماند. من نمی دانم آن چند "تفنگدار نیروی دریایی" که در خرمشهر ،برای نجات پیکر بی جان دخترک خرمشهری از چوبه دار تماشای متجاوزان عراقی، جان خود را زمین گذاشتند، فرزند داشتند یا نه اما خوب می دانم آنان "پدری" را در حق نه فقط آن دخترک شهید که در حق ناموس ایرانی، تمام کردند، مثل همه شهدایی که برای ملت پدری کردند.باری ،روز پدر، امسال متفاوت تر از همیشه بود. این بار بچه ها فضای مجازی را به خدمت گرفتند تا به حقیقتی به نام پدر ادای احترام کنند و پروفایل ها، در حقیقت قلب مهربان و با احترام بچه ها را قاب کرد تا بدانیم "پدر " در این دیار همچنان حرمت دارد وخانواده بر مدار قوام است و آن را برج و بارو بلند است و چون خانواده را حصن و حصار چنین است، ایران را هم برج و بارو بلند و مقتدر است...