قبله دل ها

نویسنده : محمد جواد غفورزاده شفق
 جان جهان و قبله دل هاست، فاطمه
روح نماز و رمز تولاست، فاطمه
قدرش فراتر از شب قدر است و در حجاب
مسند نشین عصمت و تقواست فاطمه
چون سر آفرینش از اول وجود اوست
هستی تمام صورت و معناست فاطمه
دارد شمیم نرگس و یاس و محمدی
یعنی که مظهر همه گل هاست فاطمه
در هر زمان اراده کند از بساط فرش
مهمان عرش ربی الاعلاست فاطمه
همسایه از نماز شبش فیض می برد
وقتی که در حضور مصلاست فاطمه
در قاب چشم فاطمه، تمثال مرتضی است
هر جا علی نظر کند آنجاست فاطمه
از فیض سایه پروری آفتاب وحی
روشن به نور علم الاسماست فاطمه
غیب و شهود جلوه گر است از صحیفه اش
آیینه ی حوادث فرداست فاطمه
مریم اگرچه دامن عصمت پناه داشت
مام دو مریم و دو مسیحاست فاطمه
در پرتو مکارم اخلاق احمدی
دنیایی از تقدس و تقواست فاطمه
اول ستاره ای که شود وارد بهشت
ام الائمه زهره ی زهراست فاطمه
در مدح او رساتر از این واژه ای نبود
احمد که گفت ام ابیهاست فاطمه
گفتی پیامبر به سریر سخن نشست
وقتی برای خطبه به پا خاست فاطمه
لبیکی از مهاجر و انصار بر نخاست
آری دریغ و درد که تنهاست فاطمه
در خاندان عصمت ،در اهل بیت وحی
اول شهید راه تولاست فاطمه
صدیقة الشهیده بخوانش که راستی
قربانی حمایت مولاست فاطمه
دیروز اگر به پاس ولایت قیام کرد
امروز نیز منتظر ماست فاطمه. ....