بدون موضوع

با سرمایه رمضانی مان چه می کنیم؟

نویسنده : غلامرضابنی اسدی political@khorasannews.com

نه اختلاس، نه پارتی بازی، نه ویژه خواری، نه هیچ سرطانی نباید بر جان جامعه ای چنگ اندازد که خود را ذیل جامعه دینی تعریف می کند. مردمی که رمضان را بر مدار بندگی، به عید با شکوه فطر ، پیوند می زنند قطعا باید همراهی و همگرایی شان  به مثابه "تعاونوا علی البر و التقوی" باشد و اصلا و اصلا و اصلا نباید به سمت و سویی حرکت کنند که مورد خطاب "... ولا تعاونوا علی الاثم و العدوان" قرار گیرند. این خیلی ناپسند است که همکاری برخی از ما ها با یکدیگر به ساخت کلاهی بزرگ منتهی شود که گروه فراوانی از مردم را به زیر گیرد. این اصلا هنر نیست که برخی ها به قیمت خاکستر نشین کردن دیگران برای خود کاخ بسازند. کسی که  صبح رمضان را با لبان بسته به شب رسانده و در شب نیز حال خوش داشته، باید تلاش کند این سرمایه ای که اندوخته را برای خود نگه دارد. از اجتماع "سرمایه داران رمضان" جامعه مومنان برخوردار از اندیشه دینی و رفتار دینی شکل می گیرد که می تواند و باید بهشت را به زندگی ما بیاورد. اگر نه این می شود برای این است که در رمضان فقط نقش روزه داری را بازی کرده ایم . خب، نقش فرد برخوردار بازی کردن با برخوردار شدن را تفاوت از ثری، تا ثریاست. اما اگر بتوانیم رمضانی بمانیم – که البته باید چنین باشد بر محور بندگی- می توانیم کارهای بزرگ را به انجام رسانیم. می توانیم از موانع بزرگ عبور کنیم. می توانیم این روحیه را در مردم مان زنده کنیم که مشکلات فردی و اجتماعی و حتی ملی، هرچه هم بزرگ باشد در برابر مردمی که به باوری مومنانه از رمضان رسیده باشند کوچک است چه ما را خدایی است که از همه و همه چیز بزرگ تر است. اینکه از فلان صندوق و فلان بانک و فلان جا، خبرهای ناخوشی خواندیم پیشتر ها ،برای این بود که همراهی ها و همکاری ها، بوی گناه و طعم خیانت گرفت و اثم و عدوان جای بّر و تقوی نشست و چنان شد که نباید می شد اما اکنون که از رمضان به عید می رسیم باید با خود و خدای خویش عهد ببندیم که " رمضان" را و فرهنگ رمضان را برای خود به عنوان یک قوه "سلامت نگهدار" حفظ کنیم و از برکت رمضان برای خود محافظی همیشه همراه بسازیم که ما را در برابر وسوسه ها و فزون خواهی ها و خود حق پنداری ها حفظ کند. با این راهبرد است که می توان از رمضان به راز گشایی پرداخت و رابطه خود را با صاحب راز، بر اساس بندگی ، جاودانه کرد. باری، رمضان ما را به ساحل عید رساند اما باید تلاش کنیم برای "عید کردن" زندگی همه مردم" شکرانه ماه صیام را به سعادت انجام دهیم.