در مقابل خروج سرمایه های انسانی بی تفاوت نباشیم

واقعیتی که وجود دارد ومتاسفانه گاه تلاش می کنیم با پاک کردن صورت مسئله آن را نادیده بگیریم،آن است که مهاجرت  نخبگان کشور از سطح دانشجویی به دانش آموزی  سرایت کرده است و این موضوع تنها معطوف به پایان دوره دبیرستان نیست به طوری که در دوره دبستان وحتی متوسطه اول یا راهنمایی نیز این  اتفاق می افتد ؛ موضوعی که از عوامل مختلفی ناشی می شود  و انگیزه لازم را برای ادامه تحصیل در داخل کشور از دانش آموزان می‌گیرد . این عوامل که برخی نقش پررنگ تری نسبت به دیگر موارد دارند،موضوعاتی از قبیل مشکلات مربوط به هدایت تحصیلی ، نوع آموزش ، فشار خانواده ها و از همه بدتر مسئله افسار گسیخته کنکور است که برسر راه دانش آموزان ما قد علم کرده است وبا وجود وعده هایی که برای حذف آن از سوی مسئولان داده می شود، هنوزهم دانش آموزان ما با آن درگیرند و همه ساله برای گذر از سد کنکور، استرس واضطراب زیادی را متحمل می شوند.به هرترتیب چاره جویی نکردن برای حل این مسائل سبب شده امروز شاهد این واقعیت تلخ باشیم که دانش‌آموزان ما برای ادامه تحصیل راهی  کشورهای دیگر می شوند و چه بسا این مهاجرت ها بدون بازگشت باشد .در حالی که برخی  مسئولان ازمهاجرت معکوس نخبگان به کشور خبر می دهند واقعیت چیز دیگری است و باید برای آن چاره اندیشی کرد . چرا چشم خودمان را می بندیم ؟ چگونه است که گاهی از خروج یک شی ء عتیقه  از کشور ابراز نگرانی می‌کنیم ،حال آن که در مقابل خروج سرمایه های انسانی که ارزش آن ها به هیچ وجه قابل توصیف نیست، بی تفاوت هستیم؟  یکی از دلایل گسترش مهاجرت در بین دانش آموزان ما این است که در خارج  از کشور بستر های مناسبی برای این دانش‌آموزان فراهم است تا جایی که دانش‌آموزان نگران بسیاری از موضوعات اولیه ومسئله‌ای به نام کنکور  نیستند وچون به عنوان دانش آموزان نخبه و استعداد برتر وارد این کشور ها می شوند ،تسهیلات  ویژه‌ای در اختیارشان قرار می‌گیرد و علاوه برآن، آموزش های درستی دریافت می کنند وآینده شغلی تضمین شده‌ای دارند .بنابراین اکنون که زنگ خطرخروج نخبگان دانش‌آموزی به صدادرآمده ، نباید در مقابل خروج  این سرمایه های انسانی بی تفاوت باشیم بلکه بایدبرای  نگه داشتن آنان اقدامات جدی وموثری انجام دهیم تا بتوانیم این پدیده را مهار کنیم واین میسر نمی‌شود مگر آن که مسئله آموزش وپرورش به مهم ترین دغدغه مسئولان تصمیم گیر وبرنامه ریزان کشورتبدیل شود.بدون شک  اگر این نهاد دغدغه اصلی مسئولان باشد،بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.