گزارش
بررسی مقصد گردشگری «کشیت» به عنوان بهشتی در دل کویر لوت
تا قبل از دیدن کشیت فکر می کردم کویر منطقه ای خشک و بی آب و علف است. اصلا انگار خدا نظر رحمت آمیزش را از این مناطق برداشته است. ریگزارهای کویر از سوی آسمان بخشنده طرد شده بودند. آن روزها تنها تصویر ذهنی ام از کویر، عبارت بود از: ریگ، چند بوته خار و تخته سنگی که گاهی مارمولکی روی آن می‌دوید و سریع محو می شد.
اما «کشیت» مانند تکه ای از بهشت در دل «لوت» داغ، تمام معادلات ذهنی من را به هم ریخت. زمانی که در دره اعجاب آمیز «کشیت» قدم می زدم فهمیدم، حتی در فضای کوچک میان دو ماسه نیز خدای رحمان حضور دارد... واحه های متعدد بیابانی مانند «کشیت» رد پای رحمت آمیز خدا در دل برهوت لایتناهی کویر است.
«کشیت» واحه ای است از نخلستان های انبوه، رودخانه جاری و دره ای پر از آبشارهای کوچک و بزرگ، که در کنار «لوت» قرارگرفته. نگین این بهشت بی بدیل بیابانی، دریاچه ای به وسعت 600 متر مربع است که محلی ها آن را «دریا» می نامند.
امروز می خواهم شما را با دریای کویر، عجیب ترین منطقه در «کویر لوت» آشنا کنم. پس این دخل و خرج را از دست ندهید .
در راه «کشیت»
منطقه زیبای «کشیت» در استان کرمان و در بخش جنوب شرقی آن درست در حاشیه «کویر لوت» واقع است. برای رسیدن به آن باید کرمان را به طرف بم ترک‌کنیم. بعد از رسیدن به منطقه «گلباف»، مسیر را به سمت روستای «کشیت» تغییر دهیم. 90 کیلومتر جاده پرپیچ وخم کوهستانی در انتظارآدم است.
پستی و بلندی های غیرقابل پیش بینی، رانندگی هیجان انگیزی را رقم می زند. در سراشیبی ها ناگهان احساس می کنید که زیر لاستیک خودرو خالی شده و خبری از جاده نیست و در فرازهای جاده آدم حس محو شدن در افق را دارد. در میانه های راه به روستای خوش آب وهوا و سرسبزی به نام «حرمک» می رسیم.
وفور آب رودخانه وچشمه آبگرم در این روستای چسبیده به کویر، شگفت آور است. اما این آغاز به هم ریختن معادلات ذهنی ماست، 30 کیلومتر آن طرف تر جاذبه ای شگرف از «لوت» انتظارمان را می کشد.
«روستای کشیت»
«روستای کشیت» آخرین آبادی مشرف به «کویرلوت» است که در این فصل با به ثمر رسیدن گندم ها، رنگ طلا به خود گرفته است.
از معماری خشتی و گنبدی روستا که بگذریم، بقایای «قلعه دختر» در نزدیکی های روستا، از مجموعه قلعه هایی است که در دوران سلجوقیان بنا شده، و حکایت از قدمت روستا به دوران پیش از اسلام دارد. با محلی ها سخت می توان سر صحبت را باز کرد. اصلا از شما چه پنهان زیاد روی‌خوشی به غریبه ها نشان نمی دهند.
اما سرایدار مسجد روستا، سید بزرگوار و مهربانی است که می توانیم با او هم کلام شویم. او می گوید که این قلعه تا پیش از 1360 که براثر زلزله ویران شد، رونق داشت و مردم در آن جا زندگی می‌کردند. اما بعد از زلزله معروف گلباف بخش زیادی از قلعه ویران و بعدها هم جاده‌ای از وسط آن کشیده می‌شود! و حالاکه فقط این چند تا دیوار و خشت از آن باقی‌مانده است، دولتی ها آمده اند و می گویند این آثار باستانی است و خیلی ارزش دارد!
در انتهای روستا، نخلستان انبوهی وجوددارد که فاصله نزدیک نخل ها آدم را یاد زمین های حاصلخیز مازندران می اندازد. در میان نخلستان رودخانه ای هم جاری است. مسیر رودخانه را باید دنبال کنیم. بعد از یک ساعت پیاده روی به همان«قلعه دختر» که اشاره کردم، می رسیم.
در بازدید از قلعه ها باید بسیار احتیاط کرد. چراکه چاه هایی در قلعه وجود دارد که بی آن که فکری برای ایمنی شان بکنند رها شده اند. همچنین به چاه ها، دیوارهای نیمه آوارقلعه را هم باید اضافه کرد. اما از طرفی قرارگرفتن در مجموعه ای بسیار شبیه به «ارگ بم» و «ارگ راین» نیز خالی از لطف نیست.
دوباره به مسیررودخانه ای باز می گردیم. بعد از حدود یک ساعت به «دره کشیت» می رسیم. دره ای به طول سه کیلومتر و با دیوارهایی که با خزه پوشیده شده اند. از دیواره دره آبشارهای کوچک و بزرگی سرازیر می شود و به رودخانه می ریزد، که به عمق و سرعت آب می افزاید. اصلا انگارنه انگار که این جا کویر است...
جاهایی باید در رودخانه حرکت کنید یا از زیر آبشارها رد شوید، که با توجه به دمای بالای منطقه بسیار فرح بخش است. انتهای رودخانه آبشار بلندی به ارتفاع 12 متر وجود دارد که آب رودخانه را به گودالی زیبا می ریزد. محلی ها به این دریاچه «دریا» می گویند. شما می توانید در دریا آبتنی و ماهیگیری کنید. اما خلاف آن چه که به نظر می آید عمق دریا زیاد است.
همچنین از شیرجه زدن در زیر آبشار اصلی خودداری کنید چرا که به خاطر فرسایش آبی، عوارض نامتعارفی در کف دریا به وجود آمده است. به هزار و چند دلیل که مهم ترین های شان را برای تان می گویم بهتر می بینیم که، بعدازظهر بساط مان را جمع کنیم و به سمت کرمان بازگردیم. نخست این که منطقه سیستم روشنایی ندارد و ماندن در آن جا با توجه به نزدیک بودن کویر و وجود حشرات سمی و جانوران شب زیست بسیار خطرناک است.
دوم آن که به سبب صعب العبور بودن متاسفانه گاهی منطقه هدف سوءاستفاده قاچاقچیان موادمخدر قرار می گیرد که بر خطر ماندن شما در آن جا می افزاید. سوم این که نباید دست اندازهای جاده برگشت به کرمان را فراموش کنیم. وصفش را که گفتیم به آن ها نبود سیستم روشنایی را هم اضافه کنید. از آبشار تا خود کرمان با در نظر گرفتن زمان پیاده روی، حدود چهار ساعت راه است. باید برنامه زمانی خود را دقیق محاسبه کرد.
چه بخوریم؟
از «کشیت» نباید انتظار رستوران داشته باشید، حتی فکر نان محلی تازه هم به سرتان نزند. مردم منطقه به علت عبور گاه گداری قاچاقچیان، زیاد دل خوشی از غریبه ها ندارند، بهتراست آرامش شان را به هم نزنیم. اما نگران ناهار نباشید. خوراک دلچسب و رایگانی برای تان درنظر داریم. در فصل‌های پایانی سال دریاچه پر از ماهی است پس دست به کار ماهیگیری شوید که خوردن ماهی کبابی در این جا لذت فراوانی دارد . نکته مهم که نباید از آن غافل شد، آب آشامیدنی است. مزه آب‌آشامیدنی روستا شور و گاهی هم به تلخی می زند، پس حتما آب به میزان لازم از کرمان تهیه کنید.
چه طور برویم و کجا بمانیم؟
برای رفت و برگشت به کرمان و «کشیت» به سه روز زمان نیاز داریم.اگر به صورت شخصی سفر می کنید، مقصد خود را دریاچه انتخاب کنید و از آن جلوتر نروید . وارد شدن به «کویرلوت»، بدون راهنما بسیار خطرناک است.
برای اقامت، کرمان بهترین گزینه است. با آن که در این روزهای پاییزی کرمان کمی شلوغ است اما باز هم می توان مسافرخانه یا مهمان پذیری را یافت که با پرداخت شبی 200 تا 250 هزار تومان اتاق تقریبا مناسبی را کرایه دهد.
چنان چه به صورت گروهی به بازدید «کشیت» می روید حتما قبل از ورود به روستا با پاسگاه نیروی انتظامی که نرسیده به روستا قراردارد یا با دهیاری هماهنگ کنید. «کشیت» جای بکر و خاصی است. راهنمای تورهایی که برنامه بازدید از آن را می‌چینند افراد خوش ذوق و ماجراجویی هستند که البته باید همراهانی نیز با این خصوصیات داشته باشند. به همین دلیل متاسفانه تعداد تورهای گردشگری برای این منطقه بسیارکم است.
در مشهد خودمان که هر چه گشتیم توری نیافتیم. اما درتهران شما می توانید با پرداخت 685 هزارتومان طی سه تا چهار روز به مناطق خاص کویری استان کرمان سفر کنید که یکی از برنامه‌های آن ها بازدید از «کشیت» است.
