حواشی پیشنهاد کیهان برای نرفتن روحانی به سازمان ملل ادامه دارد
پینگ پونگ رسانه ای شریعتمداری و آشنا درباره سفر به نیویورک
پس از آن که در پی پیشنهاد حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان به رئیس جمهور مبنی براین که در جریان مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک نرود تا از این طریق و با تحقیر ترامپ، حداقل به بخشی از اهانت‌های آمریکا علیه ایران و مردم ایران پاسخ داده باشد، حسام الدین آشنا روزنامه کیهان را «قدیمی ترین سخنگوی ارشد جریان کوچک ولی قدرتمند «نه به دیپلماسی» در ایران معاصر» توصیف کرد. روز گذشته روزنامه کیهان به اظهارات آشنا پاسخ داد؛ پاسخی که البته باز هم با پاسخ آشنا مواجه شد!
کیهان: آقای آشنا! جناب عالی که موافقید چرا لاپوشانی می‌کنید؟!
کیهان روز گذشته در مطلبی با تیتر «آقای آشنا! جناب عالی که موافقید چرا لاپوشانی می‌کنید؟!» نوشت: «صد البته که کیهان با دیپلماسی التماسی مد نظر ایشان مخالف است و دیپلماسی را فرصتی برای نمایش اقتدار کشور می‌داند و نه مانند ایشان و هم فکرانشان عرصه‌ای برای التماس به حریف!» کیهان سپس به بخشی از یادداشت دو روز پیش آشنا که در آن نوشته بود: «یادم نمی‌آید در جریان حماسه کلمبیای رئیس‌جمهوری قبلی، کیهانیان درباره اهانت به ایشان یا ایران ابراز نگرانی کرده باشند...» پرداخته و در پاسخ نوشته است: «صرف نظر از مواضع پلشت و سخیف آقای احمدی‌نژاد که از سال‌های میانه دور دوم ریاست جمهوری او بروز کرد و مراجعه به آرشیو کیهان نشان می‌دهد که کیهان تنها روزنامه و اولین رسانه‌ای بود که به نقد مواضع غیر اصولی وی پرداخت و با اعتراض شدید ایشان و همفکرانش نیز روبه رو شد، برخورد او با انبوه دشمنان جمهوری اسلامی که در دانشگاه کلمبیا ایشان را محاصره کرده بودند، در حد و اندازه یک حماسه بود. احمدی‌نژاد در آن نشست مواضع و عملکرد آمریکا علیه ایران اسلامی را به چالش جدی کشید تا آن جا که حریف در پایان آن نشست نمی‌توانست درماندگی خود را انکار کند. اکنون این سؤال از آقای آشنا در میان است که آیا دولت آقای روحانی نیز حاضر است در مجمع عمومی سازمان ملل از حق و حقوق قانونی ایران با همان حدت و شدت دفاع کند؟ کلاه خودتان را قاضی کنید! اگر پاسخ شما به این سؤال مثبت است، بسم‌ا...! چه کسی می‌تواند و به خود حق می‌دهد که با حضور آقای روحانی در مجمع یاد شده و دفاع جانانه از مواضع بر حق جمهوری اسلامی ایران کمترین مخالفتی داشته باشد؟! و اگر پاسخ تان منفی است و قرار است باز هم در بر همان پاشنه چهار سال گذشته بچرخد، چه اصراری دارید آقای رئیس‌جمهور باز هم در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کند؟!» روزنامه کیهان همچنین از پاسخ آشنا این طور برداشت کرده که ظاهر او نیز خیلی موافق سفر روحانی به نیویورک نیست: «ظاهرا آقای آشنا نیز با نظر کیهان درباره خودداری رئیس‌جمهور از شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل موافق است و می‌داند که حضور ایشان دستاوردی نخواهد داشت! این نکته را در آن بخش از نوشته ایشان می‌توان یافت که می‌نویسد "من نمی‌گویم رئیس‌جمهور ایران در مجمع عمومی شرکت بکند یا نه. من نمی‌گویم در جلسه شورای امنیت شرکت کند یا نه. بلکه می‌گویم استدلال برای حضور نیافتن در مجمع از ترس امکان حضور در جلسه شورای امنیت غلط است!" ... این نوشته نشان می‌دهد که اولا ایشان درباره ضرورت شرکت رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل دچار تردید است...ثانیا جناب آشنا به خیال خود زرنگی کرده! و قیدی را به کیهان نسبت داده است که در یادداشت شریعتمداری وجود ندارد. آن جا که می‌نویسد"من نمی‌گویم در جلسه شورای امنیت شرکت کند یا نه. بلکه می‌گویم استدلال برای حضور نیافتن در مجمع از ترس امکان حضور در جلسه شورای امنیت غلط است"...از این رو نسبت دادن قید مورد اشاره به کیهان را فقط می‌توان بهانه پیشاپیش آقای آشنا برای پنهان کردن نظر واقعی خود دانست که مانند کیهان مخالف حضور رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل و درپی آن است که تردید خود را با این قید من درآوردی و نسبت دادن آن به کیهان توجیه کند!»
آشنا: کنش دیپلماتیک ایران در تعامل با ملل متحد نه «حماسی» و نه «التماسی»، بلکه «نافع» بوده است
البته این توضیحات روز گذشته کیهان بلافاصله با واکنش حسام الدین آشنا مواجه شد و او مجدد در کانال تلگرامی خود نوشت: «کیهانیان در نوشته امروز خود دو ویژگی بنیادین دکترین «نه به دیپلماسی خود را به رخ کشیده اند: 1- آنان "حماسه" محور هستند ولی تا کنون تعریفی عملی از ویژگی های حماسی بودن مد نظر خود را برای ملت ایران ارائه نکرده اند. 2- در قاموس آنان "حماسی بودن یک سخن" بر "نافع بودن یک دیپلماسی" تقدم دارد. آنان هرگز سخنان ضدآمریکایی روحانی در پنج اجلاس گذشته مجمع عمومی را جدی نمی گیرند. چون به زبانی از حماسه که به گوش آن ها
آشناست بیان نشده است. کنش دیپلماتیک ایران در تعامل با ملل متحد نه «حماسی» و نه «التماسی»، بلکه «نافع» بوده است. نافع بودن آن به این است که منجر به ایجاد یک اجماع جهانی به نفع ایران و علیه آمریکا شده است. حال اگر روحانی بتواند در سخنرانی و دیدارهای حاشیه ای مجمع عمومی و حتی شورای امنیت این رویکرد نافع را تقویت کند، رفتن اش مفید است وگرنه او کسی نیست که به دنبال سفر برای سفر باشد.»