عراق در نقش بی‌طرف!
پس از استقبال گرم تهران از برهم صالح، ریاض هم با آذین‌بندی خیابان‌های خود به پرچم کشور مهمان به استقبالش رفت. عراق که هنوز از استقرار سیاسی و امنیتی نرمالی برخوردار نیست و در قدم نخست دوران بازسازی است، به صرافت بازیابی نقش تاریخی خود در منطقه افتاده و رئیس جمهورش به کویت، امارات، اردن، ایران و عربستان می‌رود و رئیس مجلسش به قطر. لابد عادل عبدالمهدی هم پس از پایان چینش کابینه خود سفری منطقه‌ای را آغاز خواهد کرد. از این سفرها پیداست که بغداد می‌خواهد از درِ توازن، نقش خود را بازیابد. صالح در کنفرانس خبری خود با روحانی گفت بغداد می‌خواهد پل ارتباطی قدرت‌های خارجی باشد نه عرصه نزاع و درگیری آن‌ها.واقعیت این است که در اوضاع آشفته منطقه نقش بازی کردن در قامت یک بازیگر بی‌طرف کار چندان آسانی نیست؛ به ویژه که قدرت در عراق یکپارچه نیست وبازیگران داخلی هم هر کدام دل در گرو پایتختی دارند.بغداد که در موضوع تحریم‌های آمریکا از سر ناچاری و با وجود سیاست اعلامی آن چنان هم بی‌طرف نمانده، حال در کشمش‌‌های منطقه به کدام سو خواهد رفت؟ آیا می‌تواند در قامت میانجیگر نقش ایفا کند؟