چالش عکس 10 سال قبل

امروزه شبکه‌های مجازی نقش تعیین کننده‌ای در تعاملات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ترکیبی ما دارند، به خصوص مورد آخر. یعنی افراد مختلف علاوه بر خوردن ترکیبی هندوانه و دوغ و موز و کباب و شربت آلومینیم، مسائل دیگر را نیز با هم ترکیب می‌کنند. فوتبالیست خواننده می‌شود، خواننده بازیگر، بازیگر شاعر، شاعر سیاستمدار و سیاستمدار کمدین! از این رو فضای مجازی و حواشی و چالش‌هایش نقش پررنگی در زندگی روزمره ما ایفا می‌کنند. یکی از این چالش‌های داغ، چالش قرار دادن عکس ده سال پیش خود است. حال بیایید عکس چهره‌ها را کنار بگذاریم و ببینیم در بحث اقتصاد و معیشت طی این ده سال چه تغییراتی کرده‌ایم:

پوشاک: پوشاک ده سال پیش وضعیت بهتری داشت. اگر ده سال پیش با حقوق‌مان می‌توانستیم یک دست کت و شلوار براق خاکستری تولید داخل با یک گیره کراوات بخریم، الان با تلاش‌هایی که انجام شده با همان پول یک زیرپیراهنی مارک با دو مشمای فریزر برای قرار دادن در آن به عنوان اشانتیون تحویل می‌گیریم.

مسکن: طی این ده سال ما موفق شدیم جوانان را از بلاتکلیفی مسکن در بیاوریم. یعنی آن موقع جوان یکسره درگیر این بود که چند سال باید کار کند تا بتواند یک منزل بخرد، اما الان کاملا آب پاکی روی دستش ریخته شده و بی‌خیال خرید مسکن است. حتی برخی از جوانان شریف از بلاتکلیفی اجاره مسکن هم درآمده‌اند و قرار است هرکسی یک تکه از کوچه پدری‌اش را زراعت و برای خودش ثبت کند.

خوراک: امروزه ما با گذر از پاستا و لازانیا و بیف و این‌جور خزعبلات غربی، شاهد غذاهایی هستیم که کاملا خلاقانه‌اند و می‌توانند در دیگر کشورها به عنوان الگو معرفی شوند. مثلا شما تصور کنید امروزه ما آبگوشتی می‌خوریم که به دور از تجملات و بدون گوشت طبخ می‌شود. یعنی دو سه عدد نخود و لوبیا و سیب زمینی و گوجه هستند که دیگر گوشت، این جرثومه فساد و دشمن سلامتی را در بین خود نمی‌بینند.

کار: ده سال پیش جوانان از مشکل بیکاری رنج می‌بردند. امروزه اما همه مشغول چک کردن کانال‌ها و قیمت‌ها هستند و وقت برای سرخاراندن ندارند.

ازدواج: ده سال پیش آدم‌ها به سختی ازدواج می‌کردند اما امروزه ما قدم‌های بزرگی برای  تک‌زیستی برداشته‌ایم. پیش‌بینی‌ای که بنده دارم این است که تا سال هزار و پانصد، ما کشوری با یک نفر جمعیت خواهیم بود. آن وقت است که ما می‌توانیم مرفه‌ترین و شادترین مردم دنیا را داشته باشیم.