سیاست و کرونا
عبدا... شهبازی
قمار مهلت
با کرونا!
دولت‌هایی که به شکل تصنعی و دستوری می‌خواهند وضع [ بحرانی ناشی از شیوع کرونا ] را عادی کنند به قماری بزرگ دست می‌زنند. اگر مرگ‌ومیر گسترده شد، اقتصاد این کشورها به جای چند ماه برای سال‌ها فلج خواهد شد و اگر کار به آشوب و فروپاشی ناشی از مرگ‌ومیر انبوه مردم بکشد، زیر ساخت‌هایی منهدم می‌شود که بازسازی آن شاید هیچ گاه مقدور نباشد. قمار با کرونا بازی مهلک و خطرناکی است.
عطاءا...مهاجرانی
رجاله های بی سواد!
٥٣ رجاله ای که به صندوق بین المللی پول نامه نوشته اند، که صندوق وام پنج میلیاردی را در اختیار دولت ایران قرار ندهد، به دلیل بی سوادی و بی استعدادی نمی دانند که وام با کمک متفاوت است. در اخذ وام از صندوق دولت ها هستند که بایدسازوکار تضمین و تامین و زمان باز پرداخت را انجام دهند.
عباس عبدی
پذیرش تبعات نقد!
به راحتی می‌توانیم توصیه کنیم که دولت شدیدترین فاصله‌گذاری یا همان قرنطینه را به مدت طولانی تا رسیدن به نقطه صفر یا نزدیک به آن اجرا کند، ولی باید توجه کنیم هر کدام از این سطوح با زمان‌بندی آن ها عوارض اجتماعی و اقتصادی خاص خود را دارد که پس از پایان ماجرای کرونا سیاست گذار باید پاسخ گوی آن ها باشد. آیا کسی مسئولیت این عوارض را می‌پذیرد؟ منظور این است که نقد هر سیاستی باید همراه با پذیرش تبعات بعدی آن باشد.
عبدا... گنجی
چه باید کرد؟
فاصله گذاری اجتماعی،ماندن در منزل،قطع زنجیره انسانی کرونا،دورکاری و..خوب هستند.اما کسی که اگر امروز کار نکند فردا گرسنه است را چه باید کرد؟ دولت برای کمک به این افراد فاقد اطلاعات است.چون به جز بهزیستی،کمیته امداد،کارخانه ها و ادارات دولتی ، اطلاعات متقنی از افراد و درآمد مشاغل خرد ندارد.