هزینه های سنگین آزمایشگاهی، مشکل جدی نخبگان فناوری نانو
پژوهشگران و دانشجویان برتر فعال در حوزه فناوری نانو معتقدند هزینه های آزمایشگاهی این رشته بسیار بالا و از روی ضرورت نیازمند حمایت بیشتر دولت است.
هزینه های آزمایشگاهی فناوری نانو بالاست
علی ماجدی دانش آموخته مقطع دکترای نانوشیمی گرایش نانومواد معدنی از دانشگاه تهران که با نمره 69.62 رتبه نخست کشوری مسابقات ملی فناوری نانو را کسب کرده، در گفت وگو با ایرنا در مورد مشکلات پژوهشگران حوزه نانو گفت: ما به حمایت مالی بیشتری نیاز داریم. در دوره دکترا در حد وام های دانشجویی متعارف به ما کمک می شد؛ در حالی که هزینه های تحقیقات و آنالیز نانو خیلی گران است.وی ادامه داد: حتی کمک های پژوهشی (گرنت های) این مسابقه کفایت نمی کند. برای احراز رتبه نخست، 2میلیون تومان گرنت پژوهشی به من اختصاص یافته و این در حالی است که یک تی ام/TM (میکروسکوپ الکترونی عبوری) برای بررسی تصاویر هر نمونه به قیمت 200 هزار تومان و بی ای تی/BET برای بررسی میزان تخلخل هر نمونه نیز لازم است که از نظر هزینه همین اندازه است؛ همه این ها هزینه های زیادی را به دانشجویان تحمیل می کند و اگر پژوهشگر بخواهد تجربی کار کند، هزینه های زیادی را باید متقبل شود. وی درباره همکاری ستاد توسعه فناوری نانو تصریح کرد: در کل همکاری آن ها خوب است؛ ولی به دلیل گسترده شدن فعالیت های دانشجویی، ستاد هم با مشکل کمبود بودجه روبه روست.ستاد ماهانه با اختصاص یک میلیارد و 400 میلیون تومان از کل فعالیت های پژوهشی دانشجویان در حوزه نانو حمایت می کند؛ ولی چون سطح فعالیت ها زیاد شده است، جواب گو نیست.
باید از محصولات با خطرپذیری پایین تر حمایت شود
علی شهروزیان فر سرپرست تیم آوان نانو نیز که عنوان تیم نخست مرحله اول، نانواستارتاپ آب را دریافت کرده اند، در مورد محصول این تیم گفت: با توجه به این که 30 درصدمنابع آب شیرین جهان به صورت گردشی بین دریاها و آسمان ها قرار دارد، ایده تیم ما این بود که رطوبت نسبی در هوا به ویژه در شهرهای شمالی و جنوبی که گاه به 100 درصد هم می رسد، با استفاده از سطوح اَبَر آب دوست که در واقع نانوساختار است، گرفته شود و به آب شیرین برای مصارف کشاورزی و آشامیدنی تبدیل شود.
وی که دانش آموخته مهندسی مواد از دانشگاه آزاد اسلامی شهر دزفول و صاحب یک شرکت دانش بنیان در این شهر است، افزود: ما شرکت دانش بنیانی در دزفول داریم که در زمینه مهندسی پزشکی فعال است و پیش از این در زمینه حسگرهای گاز برای تشخیص عوامل مختلف و تولید مواد کامپوزیتی کار کردیم و پیشینه تحقیقاتی مان به ما برای موفقیت در این دوره کمک کرد.
وی نیز مهم ترین مشکل شرکت های دانش بنیان در حوزه فناوری نانو را مسائل مالی دانست و گفت: غیر از استادان دانشگاه که شرکت های دانش بنیان را تاسیس می کنند، بیشتر دانشجویان با مشکلات مالی عمده روبه رو هستند.
وی تاکید کرد: ستاد ویژه توسعه فناوری نانو به شرکت های دانش بنیان فعال در این زمینه وام می دهد؛ اما این وام بلاعوض نیست و یک شرکت نوپا مجبور است بعد از یکی دو سال وام را بازگرداند.
شهروزیان فر یادآور شد: ستاد می تواند با شناسایی متخصصان و میزان خطرپذیری محصولات آن ها، وام ها را به جای این که به همه شرکت ها اختصاص دهد، در اختیار شرکت هایی بگذارد که محصول آن ها خطرپذیری پایین تر و استفاده بیشتری دارد. ضمن این که مراحل گرفتن وام دشوار است.