تحلیل روز
تعداد بازدید : 104
واگرایی دولت با پارلمان عراق
نویسنده : دکترسید رضی عمادی international@khorasannews.com
سومین دور گفت وگوی بغداد و واشنگتن در شرایطی پایان یافت که اساساً درخواست خروج نظامیان آمریکایی از عراق مطرح نشد. هرچند دلیل اصلی شکل گرفتن سه دور مذاکره میان آمریکا و عراق، مصوبه پارلمان عراق برای خروج نظامیان آمریکایی و افزایش درگیریهای نظامی آمریکا با گروههای عراقی در داخل این کشور بود.با این حال، در این دور از مذاکرات دوجانبه موضوع «خروج» نظامیان آمریکایی از طرف دولت عراق مطرح نشد. تفاوت ماهوی این دور از مذاکرات بغداد و واشنگتن در این بود که برای نخستین بار طرف عراقی با دولت «جو بایدن» مذاکره میکرد. مذاکرات دو دور گذشته میان دولت الکاظمی و دولت « ترامپ» برگزار شده بود.با توجه به این تغییر در آمریکا، دولت بغداد نیز مسیر دیگری را در این دور از مذاکرات در پیش گرفت و به جای تمرکز بر موضوع «خروج» نظامیان بر «شراکت» با آمریکا تمرکز کرده بود.فواد حسین، وزیر خارجه عراق در پایان این مذاکرات اعلام کرد: "دولت عراق بر اهمیت همکاری و تقویت شراکت با ایالات متحده آمریکا در تمامی زمینهها تأکید دارد و از آمریکا میخواهیم که شراکت میان دوطرف از طریق یادداشتهای تفاهم نامه و امضای توافقات بین دو کشور تقویت شود."این شراکت در ابعاد اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و آموزشی خواهد بود. حتی در بعد مهم امنیتی و نظامی که مصوبه پارلمان مبنی بر ضرورت خروج نظامیان آمریکایی از عراق نیز وجود داشت، دولت بغداد در این دور از مذاکرات خواستار همکاری مشترک با طرف آمریکایی شد.فواد حسین در این خصوص نیز گفت: "دو تیم عراقی و آمریکایی بر همکاری مشترک با یکدیگر در زمینه امنیتی تأکید و اعلام کردند که حضور نیروهای آمریکایی در عراق بنا بر دعوت دولت عراق از آنان برای حمایت از نیروهای امنیتی در مبارزه با داعش بوده است و همچنین دوطرف به این توافق نیز رسیدند که در پرتو پیشرفت نیروهای امنیتی عراقی، نقش نیروهای آمریکایی و نیروهای ائتلاف هم اکنون مستشاری و آموزشی شده است و نه رزمی."این بعد مهم از توافق به منزله قانونی بودن حضور نظامیان آمریکایی در عراق از دید دولت بغداد است و در عین حال، از آن جایی که دولت بغداد خواستار تداوم حضور نظامیان آمریکایی است، وظیفه تأمین امنیت این نظامیان را نیز بر عهده دارد. در واقع، مقرر شد پادگانهایی که نظامیان آمریکایی در آن حضور دارند، پادگانهای عراقی در نظر گرفته شوند. بنابراین، با توجه به این توافقها، هر گونه حمله از سوی گروههای عراقی علیه پادگانهایی که نظامیان آمریکایی حضور دارند به منزله حمله علیه تمامیت ارضی عراق و یک درگیری داخلی محسوب خواهد شد. نکته پایانی این که، این دور از مذاکرات نه تنها وضعیت نظامیان آمریکایی را در عراق متزلزل و محدود نکرده بلکه به منزله واگرایی دولت و پارلمان و همچنین نبود انسجام سیاسی در این کشور است.