شاهد- آسمان از دامنت ستاره می چیند ای مادر ترین دختر دنیا و تو قسط روشنی تاریخ را، همه کوچه های زمین را، با نفس هایی می پردازی که در کویر قم، حکایت توامان دریا و جنگ را رقم می زند. نفس تو پر از فیض روح القدس است بی بی که اگر نبود این همه اعجاز در جان انسان ها به شکوفه نمی نشست. نفس شما یا حضرت کریمه به اولاد عالم آدم، حیات طیبه می بخشد و از لبان شان آیه می بارد. این را از کلام عارفان مهتاب نشین تان شنیده ایم که-  در برابر سوال در ذهن مردمان نشسته که این پیران فرتوت چگونه سخن می گویند- گفته اند که آن جا، روی زمین مرده ایم اما این جا، بر منبر درس و وعظ، به مدد نفس بی بی فاطمه معصومه- سلام ا... علیها- جان دوباره می گیریم. حقیقت هم همین است که نفس شما هم همان می کند که مسیحا می کرد. او جان در تن مرده فردی می نهاد و شما، جهانی را به نفس و کرامت فرزندان تان، جان می بخشید و امروز خط روشنی از اشارت های شما برجغرافیایی از ایران و عراق و لبنان و سوریه و یمن و...نقش بسته است. خطی که نور را به همه جای زمین منتقل می کند. بی بی جان! تقویم در تبرک نام شما، دختران را صاحب «روز» کرده است تا بر سفره «روزی» معرفت شما بنشینند و به منش شما برخیزند و چون شما پا به راه ولایت بگذارند که اگر امام از مدینه به مرو آمده است، به دنبال حجت خدا باید پا به راه شد و این تکلیف امروز و فردا نیز هست که قدم ها باید جای پای «ولی» گذاشته شود. ما دختران مان را به شما تعریف می کنیم تا در عصمتی عظیم، عظمت زن مسلمان را به چشم جهان بکشند. عظمتی که خود جلوه ای از اعجاز نبوت و ولایت است. ولایتی که بر مدار نبوت، انسان را به سوی خدا می برد و ما این صراط مستقیم را به نام امامت، قدم، قدم به پیش می رویم تا فردا که آخرین ذخیره خدا اذان بخواند و پرچم برافرازد و ما را سعادت و ایمان در زیر آن پرچم سرفراز کند. دهه کرامت هم صفحه ای است از کتاب تولا که به عشق می نگاریم تا فردا که آخرین معلم بیاید به محضرش تقدیم کنیم تا به امضایی، جانی دوباره بخشد ما را که از کریمان جز این نشاید و می دانیم اگر همه جهان هم پر دد و دیو شود، باز با کریمان، کار ها دشوار نیست...