درد دلِ مردم را بنویسید! خراسان باید زبان مردم باشد. ما از روزنامه خودمان خیلی توقع داریم. این ها حرف های مردی است که وقتی پرونده ام را به او می دهم، می گوید؛ بعد از این که اسمم را از روی پرونده می خواند و نگاهی به تصویر روی پرونده و خودم می اندازد. او می گوید باید بنویسید تا مسئولان بدانند که مشکلات دارد کمر خیلی ها را می شکند. از گرانی ها بنویسید، از فقرِ اشتغال، از آسیب های اجتماعی که دارد زلزله ایجاد می کند در خانواده ها. او می گوید توقع ما از "خراسان" بیان دردها ست. می دانیم که رفعِ مشکلات کارِ شما نیست اما طرحِ مشکلات که وظیفه شما هست....او امضای پرونده ام را می گیرد و تاکید دارد که بیشتر و صریح تر از مشکلاتِ به مصائب تبدیل شده بنویسیم. این حرف تنها حرف او نیست که بسیار شنیده ایم از مردم که حرف دارند و درد دارند.ماجرا این نیست که مردم مشکلات نظام را درک نکنند و سختی تحریم ها و زشتی رفتار مستکبران و پلشتیِ کار دزدان با یقه های رنگارنگ را درنیابند. می دانند و لذا بسیاری از اوقات، زبان در کام می کشند واندکی از فراوان درد دل را به رسانه های خودی می گویند. نجابتی چنین، اقتضا می کند تا متولیان امور در همه ارکان حکومتی، به ویژه دولت و قوه اجرایی، شب را به روز و روز را به شب گره زنند برای خدمت به مردمی که به معنای واقعی کلمه، خدمت به آن ها عبادتی افتخار آمیز است. این را هم مطمئنم و دیگران هم باور دارند که «همه ظرفیت توان اجرایی» ما این نیست که می بینیم. باور داریم که به رغم همه کمبود ها و تحریم ها، خیلی بیشتر از این می توانیم آورده داشته باشیم برای مردم. می توانیم سنگلاخ های ندانم کاری و کم کاری را از سر راه رشد مردم و پیشرفت کشور برداریم. این نیز هم خواست مردم است و هم وظیفه کارگزاران و هم اقتضای خدمت. نمی خواهم با سیاهه نویسی از مشکلات، قلم و ذهن ها را خسته کنم، همه می دانیم و بهتر از ما می دانند مسئولان که مصائب چیست و گره ها کجاست. همتی باید که به عمل برخیزند. قلم را رسالتی که هست، آیینگی و بیان صادقانه است در عین حراست از امید مردم. قصه ما روزنامه نگاران هم همان ضرب المثل «کج دار، مریز» است. هم باید کج بداریم تا ببینند مسئولان و هم نگذاریم امید مردم بریزد و این سختی کار است که لهیب آتش را در جان اهل قلم روشن نگه می دارد ولی او را گاه ماموریت تولید خنکا برای امید و آرزوهای مردم است در امروز و فردای جامعه. این سخت است و گاه حتی سخت تر از سخت اما به جان می خریم تا مشکلات مردم کمتر شود ...