«مردم حتی جایی که حق با آن ها نیست باز حق دارند...» این دیالوگی بود که سرهنگ در سریال "میکائیل" به سرگرد می گفت که برای گرفتن شهادت علیه "آقا خان"، با شاهد تند صحبت می کرد. بله، مردم حق دارند. این چیزی است که مسئولان باید به آن توجه داشته باشند چه فلسفه وجودی شان برای خدمت به مردم و بسترسازی برای رشد و تعالی آحاد جامعه است. بر این اساس، به همان هندسه مستخدم- ارباب رجوع می رسیم که مسئولان در جایگاه مستخدم می نشینند برای خدمت و مردم اربابانی هستند که به هنگام رجوع، مستخدم باید کارشان را به بهترین نحو و بی هیچ منتی به انجام رساند. البته در چرخش امور، جای مستخدم و ارباب رجوع، عوض می شود و چرخه چنان می چرخد که همه ما در هر دو نقش قرار می گیریم و باید حواس مان باشد که چه می کنیم. به ویژه وقتی نقش مستخدم و مسئول را داریم. قصور در ایفای این نقش، گناهِ مضاعف را هم به همراه دارد، چه گناهِ کم کاری یا بد انجام دادن وظایف فقط به حساب خود ما نوشته نمی شود بلکه آن را به حساب "نظام" هم می گذارند. نظامی که ریشه در خون شهیدان دارد و حفظ اش از اوجب واجبات است. کسی که در جایگاه مسئول و وکیل و وزیر، کوتاهی کند در شمار آنانی قرار می گیرد که در این تکلیفِ اوجب واجبات، کم گذاشته است و باید درباره تغییر نگاه مردم به نظام هم پاسخ گو باشد علاوه بر پاسخی که باید برای رفتار خویش داشته باشد. مواظب رفتار خود باشیم به ویژه مسئولان و روسا این مراقبت را صد چندان کنند تا مردم از دفتر آنان ناراضی بیرون نیایند...