رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اعتراض توهین‌آمیز یک اقلیت محدود به مسئولین کشور، آن هم به خاطر یک پرونده ملی، نشان از برنامه‌های عقبه آنها برای مانع‌تراشی در مسیر توسعه کشور دارد و مردم و مسئولین باید هوشیار باشند و نگذارند تندروها میدان‌داری کنند.به گزارش ایسنا، آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی روزگذشته در دیدار جمعی از مهندسین اجرایی پروژه‌های ملی در داخل و خارج از کشور، با ابراز تأسف از توقفی که طی 8 سال در همه ابعاد کشور ایجاد شد و ضرورت بررسی عالمانه چرایی و چگونگی آن، گفت: آن تجربه تلخ باید به مردم یادآوری شود تا تاریخ ایران دوباره گرفتار آن عقب افتادگی‌ها نشود.هاشمی رفسنجانی، با اشاره به فراز و فرودهای توافق هسته‌ای، از مذاکره تا برجام، گفت: اگرچه دنیا هم فهمیده بود که تحریم ایران با امتیازات ویژه به سود اقتصاد جهانی نیست، اما در این طرف یک تیم خبره، با راهنمایی‌های رهبری و مقاومت دولت در مقابل تندروها، مذاکرات را هدایت می‌کردند که نهایتاً با تأیید کتبی رهبری به سرانجام رسید.رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با ارائه تحلیلی از سخنان مثبت و منفی که این روزها درباره روند ورود مجلس و دیگر نهادهای کشور در قضیه برجام، اظهار می‌شود، گفت: اعتراض توهین‌آمیز یک اقلیت محدود به مسئولین کشور، آن هم به خاطر یک پرونده ملی، نشان از برنامه‌های عقبه آنها برای مانع‌تراشی در مسیر توسعه کشور دارد و مردم و مسئولین باید هوشیار باشند و نگذارند تندروها میدان‌داری کنند. به گزارش انتخاب رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین در گفتگویی تفصیلی با پایگاه امید هسته ای ایرانیان تاریخچه ای از نحوه رسیدن فناوری هسته ای در کشورمان نقل کرده است. هاشمی رفسنجانی با بیان این که در همان اول معلوم شد که قضیه پیچیده‌تر از این چیزهاست که ما فکرش را می‌کردیم و با تأکید بر این که فناوری هسته‌ای در ایران همیشه با بد عهدی‌های غربی‌ها مواجه بوده، افزود: «ما به اینجا رسیدیم. لزومی ندارد به طرف مسائل هسته‌ای نظامی برویم. نمی‌خواستیم بمب اتمی بسازیم، ولی با دانش آن که بومی شده بود، غربی‌ها می‌ترسیدند که امکانش را داشته باشیم.»وی با بیان این که به ما مشکوک شده بودند، ادامه داد: «خیلی به ما مراجعه می‌شد که بعضی‌ها می‌گفتند که 90 درصد یا 100 درصد اورانیوم غنی شده می‌دهیم. بعضی‌ها می‌گفتند ما بمب و بعضی‌ها می‌گفتند ما تکنولوژی می‌دهیم. این کار دلال‌ها بوده که نوعاً هم جاسوس بودند و می‌خواستند ببینند که ما دنبال چیزی هستیم یا نه.» وی ادامه داد: اوایل که شروع کردیم، در جنگ بودیم و دنبال این بودیم که چنین امکانی برای روزی که دشمن ما بخواهد از سلاح هسته‌‌ای استفاده کند، داشته باشیم. چنین تفکری بود. اما هیچ وقت جدی نشد.وی در مورد علاقه اش به مسائل هسته ای، افزود: «وقتی روزهای آخر دولت من رسید با خط خودم که تایپ هم نکردم، 25 میلیون دلار را برای آب سنگین نوشتم که آن موقع در اراک نبود و بنا بود در الموت قزوین باشد.» ادامه این گفتگو به موضوع فعالیت های هسته ای در دولت اصلاحات کشیده شد. هاشمی با اشاره به تعلیق داوطلبانه در آن زمان گفت: «آن موقع تهدیدها و خطر شروع شده بود و به جایی رسیده بود که ما داوطلبانه کارها را تعلیق کنیم. رهبری هم تأیید کردند. یعنی رهبری آخرین سندی را که در سعد آباد امضا شد، تأیید کردند. حتی وقتی علیه آن هیاهو شد، دفاع کردند و گفتند کار خوبی بود که انجام شد. وی در مورد برخی انتقادها از برجام هم تأکید کرد: «اینها می‌گویند که در پروتکل الحاقی آمده که سایت‌های نظامی ما را ببینند. اما نمی‌گویند که قبل از این و در زمان احمدی‌نژاد دو بار اجازه صادر شده و آمدند و دیدند.»
علی لاریجانی داشت در مذاکرات نتیجه می‌گرفت که عوض شد
وی درباره روند مذاکرات هسته ای با اشاره به تیم هسته ای گفت: اینها کاملاً به صورت فنی مذاکره می‌کردند. آقای صالحی از لحاظ کارهای آژانس و آقای ظریف اصل مسائل و مذاکرات را پی‌گیری می‌کردند. آقای صالحی بیشتر با آژانس و آقای ظریف بیشتر با 1+5 سروکار داشت. قبل از اینها، آقای جلیلی مذاکره می‌کرد. یک دوره هم آقای لاریجانی مذاکره می‌کرد. آقای لاریجانی خوب پیش می‌رفت و هیاهویی نداشت و منطقی صحبت می‌کرد و داشت نتیجه می‌گرفت که عوض شد. وقتی موضوعی مثل پرونده هسته‌ای، سیاسی و فنی شد، اعضای تیم مذاکره کننده هم باید ترکیبی از شخصیت‌های آگاه به مسائل سیاسی و فنی باشد. در این‌گونه مسائل حرف‌های شعاری و صدور بیانیه‌های تند جواب نمی‌دهد. در تمام سال‌هایی که پرونده هسته‌ای ایران باز شد، حرف ما این بود که غرب دارد بهانه‌گیری می‌کند، در چنین فضایی نباید بهانه به دست آنها بدهیم. ولی تیم جدید خیلی خوب عمل کرد.هاشمی همچنین با انتقاد از صداوسیما و طیفی که از آنها با عنوان دلواپس یاد کرد، گفت: صدا و سیما به آنها میدان می‌داد که درآنجا تحلیل‌های سطحی کنند. البته تمام این کارها و مزاحمت‌هایی که می‌کردند، به ضررشان تمام شد.