24 سال با «مرد یخی»

ساعت 8 صبح به وقت مسکو که انتخابات ریاست جمهوری در پهناورترین کشور جهان آغاز شد، مردم روسیه رفتند که برای ادامه حضور پوتین در قدرت تا سال 2024 مهر تایید بزنند. پیروزی ولادیمیر پوتین، که به دلیل مواضع صریح و قاطع خود سال هاست که به مرد یخی روسیه شهرت یافته، کم‌وبیش قطعی بود. علاوه بر ولادیمیر پوتین، هفت نامزد دیگر نیز در انتخابات شرکت کردند. در میان دیگر نامزدها، پاول گرودین، از حزب کمونیست، ممکن است حداکثر هفت درصد آرا را به دست آورد و کسنیا سوبچاک، روزنامه‌نگار، دو درصد از کل آرا. در این میان تنها چهره شناخته‌شده سیاسی که تا حدی قادر بود، جبهه مخالفان پوتین را متحد کند و رقابت نزدیک‌تری با رئیس‌جمهوری فعلی داشته باشد، الکسی ناوالنی بود که اجازه حضور در انتخابات به او داده نشد. هرچند او نیز بخت زیادی در مقابل پوتین نداشت. او که به شدت مورد توجه رسانه‌های خارجی قرار گرفته بود، از طرف کمیسیون انتخابات به ‌دلیل سوابق سوء از جمله متهم‌شدن به فساد مالی از حضور در انتخابات منع شد.امادر حالی که تنش میان مسکو و کی یف پس از الحاق کریمه به روسیه همچنان به قوت خود باقی است، از اقدامات اخیر اوکراین این طور برداشت شده که مقامات آن سعی در اختلال فرایند انتخابات در این کشور را داشته اند. در پایتخت اوکراین به بخشی از شهروندان روسیه که می‌خواستند در فرایند رای گیری انتخابات ریاست جمهوری روسیه شرکت کنند اجازه ورود به مرکز رای‌گیری در سفارت روسیه داده نشد. نزدیک به 72 هزار نفر از شهروندان روسیه در اوکراین زندگی می کنند. امسال انتخابات روسیه در چهارمین سالگرد ضمیمه‌کردن کریمه به خاک این کشور رخ داد. ساکنان کریمه نیز حق شرکت در انتخابات را داشتند.این انتخابات در حالی برگزار شد که طی روزهای گذشته بریتانیا تنش با روسیه را به صورت یک طرفه‌‌ بالا برده و تهدید به تحریم اقتصادی و ممنوعیت فعالیت تلویزیون RT روسیه کرده است. یعنی دقیقا همان روزهایی که بریتانیا در شورای حقوق بشر سازمان ملل به نقض آزادی بیان BBC فارسی اعتراض می کند، خودش درحال بستن شبکه تلویزیونی منتقد است.  پوتین پیش از این مانند «برژنف»، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، نزدیک به ١٨ سال است که رهبری روسیه را در دست دارد. او اکنون شش سال دیگر نیز در قدرت خواهد بود و این یعنی او نزدیک به یک چهارم قرن بر روسیه حکمرانی کرده است. «استیون لی‌مایر» در ٢٠١٥ در کتاب خود با اشاره به شیوه‌های حکومت داری پوتین، وی را «تزار جدید» خوانده است. در حالی که دو سال پیشتر فیونا هیل و کلیفورد گادی او را عامل به‌ جامانده از «کا‌‌‌گ‌ب» در کاخ کرملین خوانده بودند، اما آن چه امروز در روسیه به عنوان «نظام پوتین» شناخته می‌شود، نه سازمانی نئوشوروی است و نه سازمانی برگرفته از نظام امپراتوری تزاری؛ بلکه نظامی است که به‌طور مشخص پس از عصر اتحاد جماهیر شوروی و در اوایل دهه ١٩٩٠ شکل گرفت و پس از سال ٢٠٠٠ توسط شخص پوتین پایه‌هایش محکم شد و تا امروز پابرجا مانده است. این نظام را «بوریس یلتسین» پایه‌گذاری کرد. اما از همان زمان در ساختار سیاسی پساشوروی یک‌نقطه ‌ضعف بزرگ وجود داشت: در حالی که کشور رسما یک ساختار دموکراتیک داشت، هر زمان که اراده رأی‌دهندگان در مقابل اولویت‌های رهبران سیاسی قرار می‌گرفت، این دموکراسی بود که در جایگاه دوم می‌ایستاد. به عنوان مثال، بخش عمده‌ای از قوانین کلیدی را که اقتصاد اتحاد جماهیر شوروی ویران کرد ، نه نمایندگان منتخب مردم با بررسی دقیق، که رئیس‌جمهوری تصویب کرده بود.