امیرعباس هویدا (1358 – 1298 هـ.ش)
سیاستمدار، نخست وزیر و وزیر دربار دوران محمدرضاپهلوی بود. او رکورددار طولانیترین دوره نخستوزیری در عصر پهلوی دوم است. در زمان هویدا، بحرین از ایران جدا شد. او پس از نخست وزیری به وزارت دربار رسید و در این مقام، با دستور شاه، زمینه نگارش و انتشار مقاله معروف «ایران و استعمار سرخ و سیاه» را فراهم کرد. هویدا پس از پیروزی انقلاب اسلامی، محاکمه و به اعدام محکوم شد.