مأمور/ معمور
این دو واژه را نباید با هم اشتباه کرد. «مأمور» به کسی که از طرف دولت یا جمعیت یا فردی وظیفهای را انجام میدهد، اطلاق میشود اما «معمور» در فارسی در جایگاه صفت به کار میرود و به معنای «آبادان و آباد» است.
متبوع/ مطبوع
در املای دو واژه نباید اشتباه کرد. «متبوع» به معنای «مورد اطاعت و تبعیت» است و بیشتر در ترکیب «کشور متبوع» یعنی «کشوری که شخص تابع آن است» به کار میرود اما «مطبوع» یعنی «خوشایند طبع، پسندیده».
مفید فایده
مفید به معنای «فایدهدار، فایدهدهنده» است بنابراین مفید فایده حشو است. به جای آن بهتر است از واژههایی مانند «سودمند» و «ثمربخش» استفاده شود یا مفید به تنهایی به کار رود.
مقصد/ مقصود
این دو واژه را نباید با هم یکی دانست. «مقصود» یعنی «آن چه خواسته شخص است»، اما «مقصد» یعنی «محلی که شخص به طرف آن میرود یا چیزی را به طرف آن میفرستد».
برگرفته از کتاب «غلط ننویسیم» ابوالحسن نجفی