به من لقب کشتی بیابان رو دادن چون آدمها رو از راه هایی رد میکنم که اسبها جرئت گذشتن از اون مسیرها رو ندارن.
آدم ها از پشم من برای ریسندگی و پارچهبافی و از پوستم برای ساخت کفش استفاده میکنن.
من مژههای بلندی دارم که همراه پلکهام (که سه تا هستند!) باعث میشن آفتاب شدید و توفان شنی صحرا چشمام رو اذیت نکنه.
موقع نفس کشیدن میتونم بینیام رو به خوبی از هم باز کنم و هوای زیادی رو وارد ریههام کنم.
وقتی که توفان شن اتفاق میفته میتونم بینیام رو ببندم تا خاک و شن وارد بدنم نشه.
من میتونم هفت روز بدون آب و غذا کار کنم.
در کوهان من توده چربی وجود داره که من به عنوان غذا وقتی که غذایی وجود نداشته باشه، ازش استفاده میکنم.
من بیشتر از هر حیوون دیگهای تشنگی رو تحمل میکنم ولی وقتی تشنه باشم میتونم 95لیتر آب رو در کمتر از سه دقیقه بنوشم.من شتر هستم.
عفت زینلی