درباره پرویز ثابتی و اقدامات او درسازمان امنیت شاه
تعداد بازدید : 76
چرخیدن ساواک روی انگشت بهائیان
بازیگران تاریخ
پرویز ثابتی در سال 1315، در سنگسر، از توابع سمنان، در محله ای به نام تپه سر و در یک خانواده بهائی به دنیا آمد. به گزارش مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، وی دوران ابتدایی را در سنگسر و دوران دبیرستان را در تهران گذراند و در دانشگاه تهران، در رشته حقوق تحصیل کرد. ثابتی در بهمن ماه سال 1337، با معرفی ضرابی (مدیرکل اداره نهم) به استخدام ساواک درآمد. وی با جاه طلبی و سرسپردگی متظاهرانه، خیلی زود در تشکیلات ساواک ترقی کرد. ابتدا با حمایت فردوست، قائم مقام وقت ساواک و ناصر مقدم، مدیرکل اداره سوم، در سال 1345، رئیس اداره یکم اداره کل سوم شد. در همان سال، ناگهان به اعتبار یک برنامه تلویزیونی، به شخصیتی سرشناس بدل شد و به تدریج ابعاد قدرتش فزونی گرفت. ثابتی تا آنجا پیش رفت که احراز همه مشاغل مهم، از پست وزارت گرفته تا استادی دانشگاه، معلمی و حتی کارمندی دولت، در گرو دریافت اجازه اداره ای بود که ریاستش را او برعهده داشت. وی از کسانی بود که در رأس یک گروه از مأموران ساواک، به اسرائیل اعزام شد و به احتمال قوی و با توجه به استقرار مرکز سرکردگان فرقه بهائیت در فلسطین اشغالی، در همان مأموریت به استخدام موساد درآمد. او که در اوایل دهه 1350 به عنوان «سخنگوی ساواک» و «مقام امنیتی» شهرت یافت، گرداننده اصلی سازمان ساواک محسوب میشد و با ارتباطاتی که با «موساد» و عوامل این سازمان در ایران داشت، حتی در امور مربوط به نمایندگیهای ساواک در خارج از کشور نیز، که خارج از حوزه اختیاراتش بود، مداخله می کرد. ثابتی در سال 1352، توسط ارتشبد نصیری، رئیس وقت ساواک، به سمت مدیرکل اداره سوم تعیین و عملاً همه کاره ساواک شد. پرویز ثابتی (با نام رمز بامداد) در تمام عملیات پر سر و صدای ساواک در سالهای 1352 تا 1356، نقش اصلی را برعهده داشت و شبکه ساواک در وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی و حتی بخش خصوصی، زیر نظر مستقیم او عمل می کردند و کار امنیت داخلی، یکسره در دست وی بود که ریاست اداره سوم ساواک را برعهده داشت. ثابتی از دوستان نزدیک هویدا بود و در ملاقاتهایی که هر چهارشنبه شب با وی داشت، اطلاعاتی را در اختیار وی قرار میداد که بی گمان یکی از ابزارهای تثبیت و تداوم قدرت هویدا محسوب می شد. این رابطه نزدیک، بیشتر در وابستگی هر دو نفر آن ها به فرقه ضاله بهائیت ریشه داشت. ثابتی، رئیس امنیت داخلی ساواک، بنا به خصوصیات شغلی اش، صاحب چند گذرنامه به اسامی مختلف بود. او 10 روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، به ژنو گریخت و از آن جا به همراه همسرش به اسرائیل رفت.