استدلال های یک متولی یارانه ای درمخالفت با تصمیم بنزینی
میدری: اتلاف منابع در خودروسازی ها و هدررفت انرژی در پالایشگاه ها و نیروگاه ها مهم تر از بنزین است
معاون امور رفاهی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ضمن اشاره به مخالفت این دستگاه با تصمیم یارانه ای بنزینی اخیر، افزایش قیمت تدریجی بنزین را ضروری دانست اما با انتقاد از این که ارزان بودن انرژی و مسئله قیمت بنزین به غلط به عنوان گلوگاه و مسئله اول اقتصاد ایران مطرح شده است، اتلاف منابع در صنعت خودرو و هدررفت بالای انرژی در پالایشگاه ها و نیروگاه ها را مسائل مهم تر اقتصاد ایران دانست.به گزارش فارس، میدری،معاون امور رفاهی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در گفتوگویی تفصیلی با ماهنامه «اندیشه پویا» که با موضوع نقد سیاست گذاری بنزینی و یارانه ای دولت انجام شد با اشاره به تصمیم سال 96 دولت برای افزایش قیمت بنزین و توقف این تصمیم به دلیل حوادث دی ماه آن سال افزود: حرف عمده دستگاهها این بود که یارانه بزرگ و پنهانی در اقتصاد ایران وجود دارد که معادل 3.2 دلار در روز به ازای هر ایرانی است. اگر این 3.2 دلار را بدهیم سهم هر ایرانی در ماه معادل یک میلیون و 600 هزار تومان خواهد شد و با این افزایش قیمت همه ملت ایران از فقر نجات پیدا میکنند، همه زندگی بالای دو دلار خواهند داشت و از خط فقر دو دلار بالاتر خواهند رفت.میدری ضمن تشریح دلایل مخالفت خود با این تصمیم گفت: آزاد کردن قیمتها در ایران مهم است و باید درباره آن تصمیم گرفت اما مسئله اصلی در ایران چیزهای دیگری است. مسئله اصلی اقتصاد ایران بیانضباطی مالی است. میدری افزود: زاویه دیگر مخالفت ما با افزایش قیمت بنزین به سهم یارانه انرژی دردهکهای مختلف باز میگشت. درست است که دهک ثروتمند 26 درصد و دهک فقیر 4 درصد از یارانه پنهان بنزین برمیداشتند اما سهم انرژی در زندگی خانوادههای دهک فقیر 8.9 درصد است و در زندگی ثروتمندان 3.6 درصد و ما نباید بگذاریم این سهم 9 درصدی بیش از این بالا برود. وقتی قیمت انرژی را بالا ببرید چون درآمد دهک فقیر پایین است، هزینههای زندگیاش افزایش پیدا میکند. برخلاف دهکهای بالا که میتوانند افزایش قیمت را تحمل کنند. بنابراین باز توزیعی که در دهکهای پایین صورت میگیرد باید خیلی بیشتر باشد تا این افزایش قیمت بنزین را جبران کند.
وی از منظر مسائل اصلی اقتصاد ایران نیز به نقد این تصمیم پرداخت و گفت: چرا پایین بودن قیمت انرژی تبدیل به مسئله اول اقتصاد ایران شده و خیلی از مسائل مهم از یاد رفته است؟قیمت حاملهای انرژی در ایران ارزان است، اما چه کسی و چرا این مسئله را بزرگ میکند؟ من میتوانم برای شما واقعیتهای دیگری را بشمارم که هیچ وقت در ایران بزرگ نمیشوند. مثلاً چرا موضوع تغییر در سیاستگذاری در صنعت خودروسازی کشور جدی گرفته نمیشود؟ مقصر این حجم از اتلاف منابع در صنعت خودروسازی کیست؟
معاون وزیر کار ادامه داد: من با افزایش آرام قیمت بنزین مخالف نیستم. میتوانیم درباره این که قیمت بنزین به اندازه نرخ تورم افزایش پیدا کند صحبت کنیم اما این گزاره که افزایش قیمت بنزین گلوگاه اقتصاد ایران است و باید قبل از چیزهای دیگر محقق شود، به نظرم گزارهای است که قدرت در پررنگ کردن آن مؤثر است. چرا موضوع صنعت خودرو در دستور کار دولت قرار نمیگیرد؟ چون آن جا شبه انحصار قدرتمندی داریم که نمیخواهیم تغییرش دهیم. چرا موضوع کارایی انرژی در نیروگاههای برق، در شبکه انتقال و در پالایشگاهها پررنگ نمیشود؟ مثلاً پالایشگاه آبادان ۳۷ درصد نفت کوره تولید میکند که قیمتی پایینتر از نفت خام دارد. نرم جهانی میزان تولید نفت کوره توسط یک پالایشگاه ۱۷ درصد است و اگر آن جا را اصلاح کنیم، صرفهجویی خیلی بیشتری صورت میگیرد. چرا این کار را نمیکنیم؟
وی با اشاره به این که برای جلوگیری از قاچاق بنزین هم میتوانستیم با کارت سوخت مصرف بیش از اندازه را رصد کنیم و لزومی نداشت که جیرهبندی کنیم، گفت: ما در معاونت رفاه، گزارشی در این باره تهیه کردیم و به دولت گفتیم با فناوری کارت سوختی که امروز وجود دارد میتوانیم قیمتگذاری منطقهای داشته باشیم. مثلاً قیمت سوخت در تهران با استانهایی که در آن ها قاچاق صورت میگیرد، متفاوت باشد. لزومی ندارد در شهرهای بزرگ مانند تهران که حمل و نقل شهری دارید، خدمات عمومی خوب دارید و با کارت سوخت میتوانید کنترل رفتار انجام دهید، همان قیمتگذاری و برخورد را انجام دهید که در دیگر شهرها و روستاها میتوانید داشته باشید.میدری درباره نحوه پرداخت یارانه نیز گفت: ما از ابتدا گفتیم که پرداخت یارانه به همه مردم، کار نادرستی است. یارانه برای از کارافتادگان مانند سالمندان و معلولان است و برای دیگر افراد باید مشروط باشد به یک هدف مانند آموزش با برگشت به کار. پیشنهاد ما تغییر یارانه به کارانه بود. گفتیم دولت قبل یارانه داد، شما کارانه بدهید.