احساس ناراحتی، اضطراب، گیجی، ترس با عصبانیت در این روزها طبیعی است. با افرادی که اطمینان دارید میتوانند به شما کمک کنند، صحبت کنید و با اقوام و دوستان خود تماس بگیرید.
تمرکز خود را معطوف به مهارتهایی کنید که در بحرانها و مشکلات قبلی، به شما کمک کردهاند تا آن را پشت سر بگذارید. تلاش کنید از آن مهارتها برای مدیریت احساسات خود در طول زمانی که این وضعیت ادامه مییابد، بهره بگیرید.
زمانی که کسب اخبار مربوط به کرونا باعث ناراحتی شما میشود، با کاهش زمان تماشا و شنیدن اخبار مربوط به کرونا از رسانهها، ناراحتی و کلافگی خود را کاهش دهید.
زمانی که باید در خانه بمانید، سعی کنید سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید؛ شامل تغذیه مناسب، خواب، ورزش و روابط اجتماعی با اعضایی از خانواده که در کنار شما زندگی میکنند. با دیگر اعضای خانواده و اقوام که در کنارتان نیستند، از طریق تلفن و دیگر وسایل ارتباطی در تماس باشید.
به دنبال اطلاعات درست باشید. با کسب اطلاعات درست، برآوردی دقیق از خطراتی که متوجه شماست و مراقبتهایی که باید داشته باشید، پیدا کنید.
برای آرام کردن خود به سیگاریا مواد مخدر دیگر پناه نبرید. اگر بیش از حد تحت فشار هستید، سعی کنید از کمک متخصصان در این زمینه بهره بگیرید.
مترجم: نرگس عزیزی
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
نوید زنده روحیان -حتی فکر ورود به بیمارستانی که به خاطر کرونا قرنطینه است، استرس دارد، چه برسد به این که قرار باشد با بیماری که تست کرونای او مثبت بوده هم گفت و گو کنی. به بیمارستان دکتر شریعتی مشهد که می رسم، قدمهایم سنگین تر می شود، یک خودروی پلیس داخل محوطه است و همه درها بسته اند، با راهنمایی دری را در پشت ساختمان پیدا می کنم و وارد می شوم، دو نفر از نیروهای بیمارستان مسئول توزیع تجهیزات ایمنی هستند، دو نوع لباس مخصوص، ماسک، کلاه، دستکش و شیلد صورت را تحویل میدهند و در این بین توصیه هایی را هم دارند. تاکید می کنند تا حد امکان به جایی دست نزنم و اگر این اتفاق افتاد به هیچ وجه ماسک یا شیلد را جابه جا نکنم، نگرانی ام با سنگینی این لباس که حتی نمی توانم با آن خوب راه بروم چند برابر می شود. زنگ میزنند و در سالن باز می شود، اولین چیزی که توجهم را جلب می کند سیم های آویزان از سقف و پنل های سقفی باز شده روبه روی هر اتاق است، درباره این وضعیت سوال می کنم که پاسخ می دهند: در حال نصب تلویزیون برای هر اتاق هستیم تا بیماران مدتی که این جا هستند، حوصله شان سر نرود.
دیدار با اولین بهبودیافته کرونایی استان
با توضیحات کاملی که یکی از پرستاران برای انجام اقدامات پیشگیرانه می دهد، حالا دیگر آماده ام تا با یک بیمار کرونا مثبت گفت و گو کنم. وارد اتاق می شوم، یک اتاق نسبتا بزرگ که پنج نفر با فاصله معمول اتاق های بیمارستانی روی تخت هستند، سلام که می کنم همه بر می گردند و جواب می دهند آن هم با لبخندی که حداقل برای من حرف های زیادی دارد. جوانی که با او وعده مصاحبه و گپ و گفت دارم، حدودا ۳۰ ساله وکارآفرین یک کارگاه صنایع دستی است که دستی هم در فعالیت های اجتماعی و گاهی سلامت در حاشیه شهر مشهد دارد اما نمی خواهد نامش اعلام شود. آن طورکه رئیس بیمارستان دکتر شریعتی مشهد اعلام کرده است، او اولین بیمار بهبودیافته کرونا ویروس قطعی در استان است که ساعاتی پس از مصاحبه ما، از بیمارستان مرخص شد.
همه چیز از یک تب شدید شروع شد
روی تخت نشسته با ظاهری سالم و یک ماسک روی صورت ، حرفهایمان را از آغاز بیماری شروع می کنیم، می گوید: خودم هم نمی دانم چه شد که کارم به این جا رسید، حدود دو هفته پیش بود که از محل کار به خانه آمدم و بعد از شام تب شدیدی کردم و با پاشویه و چندین روش مختلف بالاخره نزدیک صبح تب حدود ۴۰ درجه ای ام را کمی پایین آوردم، به دکتر مراجعه کردم که پزشک داروی ضد تب و مسکن تجویز کرد و کمتر از یک هفته با همین شرایط و کمی دل درد سر کردم، در این مدت سه آزمایش دادم و دو سه بار هم از سرم استفاده کردم تا این که تبم قطع شد. او ادامه می دهد: با فروکش کردن تب، تنگی نفس به سراغم آمد و با این شرایط دوباره برای چندمین بار به پزشک مراجعه کردم و با یک آزمایش دیگر اعلام شد که آزمایش عفونت من مثبت است، در عکس رادیولوژی هم معلوم شد ریه های من درگیر بیماری شده است و هردو عفونت دارد.
گفتند کرونا داری اما برو!
او صحبت هایش را ادامه می دهد و مدعی می شود: وقتی پزشک بیمارستان امام رضا (ع) مرا دید اعلام کرد که ۹۰ درصد امکان مثبت بودن تست کرونای شما وجود دارد اما بروید و در منزل استراحت کنید. چند قلم دارو تجویز کردند که به سختی آن هارا پیدا کردم و رفتم خانه، اما فردای آن روز، این بار تنگی نفس شدیدتری داشتم و دوباره برگشتم بیمارستان و دو شب در این بیمارستان بستری شدم.
روایتی از ایثارگری مدافعان سلامت
از او درباره شرایط بیمارستان سوال می کنم که پاسخ می دهد: روزهای ابتدایی بیماری، در اورژانس عدالتیان سر همین لباسی که تن شماست دعوا بود و پرستاران به سختی لباس و ماسکی که یک بار در روز برایشان توزیع می شد، به دست می آوردند و مثلا ماسکی که همان ابتدای شیفت تحویلشان می شد تا انتها یعنی ۱۲ ساعت بعد نمی توانستند تعویض کنند اما در همین شرایط کار می کردند و سعی شان این بود به ما روحیه هم بدهند ولی من کاملا درک می کردم که انتهای شیفت ها واقعا فقط یک جسم مقابل من قرار دارد و خستگی مفرط حتی اجازه درست راه رفتن هم به آن ها نمی داد، کادر درمانی بیمارستان های درگیر کرونا این روزها واقعا از جان مایه گذاشتند که قدردان آن ها هستیم.
7 نفر در یک آمبولانس
قرار بر این شد که به بیمارستان شریعتی منتقل شویم اما وقتی زمان حرکت رسید، دیدیم کمبود آمبولانس دارند و پنج بیمار باید در یک آمبولانس باشیم. نفس تنگی و شرایط بد جسمانی خودم از یک طرف و تحمل وضعیت بیماران دیگر واقعا در آن شرایط سخت بود. سوار آمبولانس شدم. شب سختی بود و همگی خیلی اذیت شدیم، دو پرستار هم در همان شرایط در کنارمان بودند.
روایت این بیمار رها شده از چنگ کرونا، از بیمارستان شریعتی که برای بیماران مبتلا و مشکوک به کرونا تخلیه شده بود نیز شنیدنی است. او می گوید: در این جا شرایط متفاوت بود، بیمارستان تخلیه شده بود و به مرور بیماران اضافه شدند ، ابتدا برخی امکانات وجود نداشت یا کمتر بود اما از روز دوم همه چیز فراهم شد.هم برای نیروها و هم برای بیماران. رسیدگی ها درست و به موقع انجام می شد و انصافا هر چیزی که یک بیمار انتظار داشت، مهیا بود. کارها هم روی یک روال مشخص انجام می شد و کم و کاستی وجود نداشت.
از همان شب اول رفتم در قرنطینه خانگی
می پرسم چطوری و چه زمانی متوجه بیماری اش شده است؟ پاسخ می دهد: روز های اول فکر می کردم آنفلوآنزا دارم و اصلا به ذهنم نمی رسید که شاید کرونا باشد اما خانواده نگران بودند ، من سه فرزند دارم و به همین دلیل از همان شب اول به بعد خود را درمنزل محدود کردم و به نوعی قرنطینه خانگی بودم.خانواده بیشتر نگران بودند که شاید بیماری، کروناست و همین نگرانی آن ها باعث پیگیری بیشتر من شد. همان مراقبت های اولیه هم باعث شد تا امروز که دوران نهفته بیماری هم گذشته، خدا را شکر هیچ کدام مشکلی نداشته باشند و سالم هستند و علایمی هم ندارند.
از روحیه غافل نشوید
او از تاثیر خیلی زیاد حفظ روحیه در شرایط درگیری اش با کرونا می گوید: چیزی که به من کمک کرد تا با وجود مشکلات و سختی ها و بیماری خیلی زود به سلامتی نزدیک شوم حفظ روحیه بود. واقعا در این شرایط حتی یک بار هم ناامید نشدم. روحیه بالایی که داشتم به نظر خودم باعث گذر از این بیماری شد.
* در این 2 هفته ای که درگیر جدال با کرونا بودید، زمانی هم بود که بترسی؟
وقتی کسی صاحب فرزند می شود همه زندگی او فرزندانش هستند و نگرانی اول هرپدری، فرزندان و خانواده اش است. وقتی حالم بد می شد و مخصوصا تنگی نفس فشار می آورد، آن چیزی که فکرم مشغولش می شد فرزندانم بودند اما در همین حال مطمئن بودم به این که ادامه خواهم داد و از این بیماری عبور می کنم. یقین داشتم و خدا را شکر همین طور هم شد.
* چطور این روحیه را حفظ و تقویت کردی؟
یکی ازروزهایی که در بیمارستان بستری بودم صدایی از محوطه بیمارستان که پنجره اتاق ما مشرف به آن است بلند شد. همان نوای همیشگی خادمان حضرت رضا(ع) که با هم همخوانی می کردند؛ «ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم...»
ما هرچه داریم از امام رضا (ع) است و هرچه خواستیم از او بوده، انگار وقتی صدای این خادمان را شنیدم، احساس کردم یک نفر که همیشه پشت و پناه ما بوده امروز هم در کنار ماست و عنایت ویژه حضرت را درک کردم و فرستاده های خود آقا به دیدنمان آمدند. این بزرگ ترین روحیه برای همه ما بود و بشارتی برای سلامتی همه. علاوه بر این به صورت مجازی با دوستان و آشنایان در ارتباط بودم. همچنین هم توسل، هم توکل و هم عمل به دستور پزشکان، همه را رعایت کردم و این بود که ترسی نداشتم و هیچ وقت روحیه ام را از دست ندادم.
* الان شرایط جسمی ات چطور است؟
تقریبا نیمی از هر دو ریه من درگیر این بیماری شده بود و سی تی اسکن من موجود است اما حالا که البته باید به دستور پزشکان دو هفته دیگر هم در منزل به صورت قرنطینه باشم، هیچ علایمی از بیماری ندارم، نه خبری از تب هست، نه تنگی نفس و نه هیچ مشکل دیگری . صحیح و سالم هستم خداراشکر .
* 2 هفته سخت با کرونا جنگیدی و شکستش دادی، توصیه ای داری برای افرادی که درگیر شکست دادن کرونا هستند؟
این بیماری جدی است و با هیچ کس شوخی ندارد مردم فکر نکنند کرونا برای دیگران است چون تا زمانی که جدی گرفته نشود، رعایت مردم هم کمتر است پس آن را جدی بگیرند و رعایت کنند .باید از تجمع پرهیز کنند و بهترین کار این است که در منزل بمانند تا اگر کسی درگیر بیماری است و خبر ندارد باعث شیوع بیشتر این بیماری نشود.
خدمت رسانی 80 نفر به 100 بیمار بستری در بیمارستان شریعتی
در ادامه با اشکانی فر، مدیر بیمارستان شریعتی مشهد گفت و گو می کنیم. او از بستری حدود 100 بیمار در مرکز قرنطینه بیماران کرونای بیمارستان شریعتی می گوید و می افزاید: ۸۰ نفر از نیروهای بیمارستانی کار خدمات رسانی به این بیماران را انجام می دهند. وی تصریح می کند: از تمامی افراد مشکوک تست کرونا گرفته شده و بیمارانی که نتیجه تست آن ها مثبت اعلام شده است، در اتاق هایی جداگانه و بیماران مشکوک نیز به طور مجزا بستری هستند تا علاوه بر مراقبت های لازم، از انتشار ویروس هم جلوگیری شود و بیماران مشکوک و مثبت در کنار یکدیگر قرار نگیرند. وی همچنین در خصوص بیماری که اولین بهبود یافته قطعی کروناست نیز می گوید: این بیمار طبق پرونده پزشکی نتیجه آزمایشش مثبت بوده و حالا بهبودیافته و طبق نظر پزشک ترخیص شده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
جواد نوائیان رودسری – روز 30 ژانویه سال 1948(9 بهمن 1326)، جمعیت زیادی پشت مجتمع مسکونی «بیرا» جایی در مرکز دهلینو ایستاده بودند تا رهبر نهضت استقلال هند را ببینند. مهاتما گاندی در حالی که برای راه رفتن محتاج کمک بود، از خانه خارج شد و سیل علاقهمندان به سمت او حرکت کرد. گاندی آرام گام بر میداشت و جمعیت راه را برای او باز میکرد. صدای «ناماسته»، پیاپی به گوش میرسید؛ این ادای احترام مخصوص هندیها برای افراد بزرگ بود. گاندی با سر به احساسات مردم پاسخ میداد؛ اما ناگهان جوانی صفوف جمعیت را شکافت و برابر او قرار گرفت؛ کف دو دستش را به هم چسباند و آنها را بالا آورد؛ گاندی دستانش را از روی دوش همراهانش برداشت تا به احترام جوان پاسخ گوید که ناگهان، صدای شلیک سه گلوله، سکوتی مرگبار را بر «بیرا» حاکم کرد. «ناتورام وینایاک گودسه»، همان جوانی که مقابل گاندی قرار گرفته بود، با اسلحه «بِرِتا.ام.1934» قلب رهبر استقلال هندوستان را هدف گرفته بود. لحظاتی بعد، گاندی درگذشت؛ اتفاقی غیرمنتظره برای تمام دنیا.
رازهای یک ترور
بر خلاف آنچه شهرت پیدا کردهاست، ناتورام در همان لحظات اول کشته نشد؛ او را بازداشت و محاکمه کردند. اعترافات او، هرچند که به طور گسترده سانسور شد و در اختیار همگان قرار نگرفت، اما نشان دهنده شدت گرفتن تفکری در هندوستان بود که با خواستههای گاندی تفاوتی اساسی داشت؛ تفکری که بر هندوگرایی افراطی متمرکز بود و ترور را به عنوان ابزاری برای رسیدن به هدف تجویز میکرد. ناتورام وابسته به یک حزب هندوی افراطی، موسوم به «ماهاسباها» بود که جدایی پاکستان از هند را خیانتی بزرگ میدانست و اعتقاد داشت مماشات گاندی و دولت جواهر لعل نهرو، در این زمینه، ضربهای مهلک به هندوستان وارد کردهاست. ناتورام در دادگاهی که یک سال بعد برگزار شد، گفت: «با خود میاندیشیدم و میدیدم که اگر گاندی را بکشم، سراسر تباه خواهم شد، تنها انتظاری که میتوانم از هموطنان خودم داشتهباشم، نفرت و بیزاری است، نه فقط زندگی که عزت و آبرویم از دست خواهد رفت. در عین حال، احساس میکردم که بدون گاندی، سیاست هندوستان مطمئناً به مسیر بهتری خواهد رفت، توان تلافی کردن پیدا میکند و به اتکای نیروهای مسلحش، پرتوان خواهد شد. آینده من تباه میشود، اما ملت ما از تعَدّیات پاکستان در امان خواهد ماند.» او را در 24 آبان 1328، اعدام کردند.
پشت پرده یک جنایت بزرگ
آیا واقعاً پاکستان برای هند یک خطر بالقوه بود؟ واقعیتها این را نشان نمیدهد؛ مسلمانان هرگز به دنبال ایجاد یک حزب افراطی نبودند؛ درگیریهایی که میان آنها و هندوها روی میداد، کاملاً شخصی و بر اثر تصمیمهای انفرادی بود؛ اما گروهی از هندوها این طور عمل نمیکردند؛ آنها به صورت کاملاً سازمانیافته به دنبال خواستههایشان بودند. در منظر آن ها، باید مسلمانان، همچون «دالیتها»، طبقهای که هندوها آنها را به عنوان «نجسها» میشناختند، از جایگاههای اجتماعی و سیاسی ممتاز، محروم میماندند. اما این رویکرد به هیچ وجه مورد قبول گاندی که تعداد معتنابهی از یاران او را مسلمانان تشکیل میدادند، نبود. هندوهای افراطی میدانستند که تا گاندی زنده است، قادر نخواهند بود موجی به ظاهر ناسیونالیستی، اما در باطن کاملا مذهبی و افراطگرایانه را علیه مسلمانان به راه بیندازند؛ بنابراین، مهاتما گاندی باید حذف میشد. این کار را یک گروه هشت نفره از جوانان وابسته به حزب افراطی هندوها برعهده گرفتند: «شانکار کیستایا»، «گوپال گودسه»، «مادانلال پاهوا»، «رامپچاندرا بادجه»، «نارایان آپته»، «دینایاک ساوارکار»، «ویشو کارکاره» و «ناتورام گودسه»؛ نفر آخر قرار بود گلوله را به سینه گاندی شلیک کند و کار او را بسازد؛ عملیاتی که به انجام رسید.
حساسیتی که سابقه نداشت
حساسیت نسبت به مسلمانان در این حد و اندازه، تا پیش از استقلال پاکستان وجود نداشت؛ اما هندیها واجد صفتی بودند که انگلیسیها با وقوف بر آن، 200 سال اختیاردار هندوستان شدند؛ هندیها به سرعت جوش میآوردند، خشمگین میشدند و به جان یکدیگر میافتادند. برانگیختن هندیها علیه یکدیگر، کاری بود که انگلیسیها در انجام آن مهارت بسیار داشتند: «divide and conquer»، تفرقه بینداز و حکومت کن! موجی که این مسئله ایجاد میکرد، فوراً فراگیر میشد. با استقلال هندوستان، بریتانیاییها از شبه قاره رفتند، اما اخلاق هندیها تغییر نکرد. ملت آرامی که با پیشوایی گاندی، استعمارگران را بیرون رانده بود، باز هم میتوانست به سرعت برانگیخته شود و این برانگیختگی، آب را به آسیاب کسانی میریخت که بیرون از مرزهای جغرافیایی هندوستان بودند. هنگامی که گاندی اعلام کرد بقیه عمر خود را در میان اقلیت هندوهای پاکستان زندگی خواهد کرد تا نشان دهد همدلی به کیش و آیین نیست و میتوان مانند چند هزار سالی که هند از سر گذرانده، همزیستی مسالمتآمیز را تجربه کرد، هندوهای افراطی از فرط خشم به درجه انفجار رسیدند و به این ترتیب، آنچه نباید اتفاق میافتاد، رقم خورد. اما نکتهای که نباید فراموش شود آن است که این افراطیگری مذهبی، نه زاییده فرهنگ هندی که برکشیده استعمار انگلیس برای استفاده از آن در راستای کنترل میلیونها هندی بود؛ در واقع این استعمار بود که گلوله را در خشاب کُلْت بِرِتای ناتورام گودسه گذاشت.
نفرتی که تداوم یافت
هندوهای افراطی پس از ترور گاندی، در برابر هر اقدامی که به زعم آن ها، پاکستان و مسلمانان را تقویت میکرد، تندی و خشونت پیش گرفتند. این رویکرد افراطی، به تدریج پشت پرده خود را نشان داد؛ هندوهای افراطی که ظاهراً مدعی وطنپرستی بودند و بر استقلال و تمامیت ارضی پا میفشردند، ناگهان مسائل مذهبی را عَلَم کردند. ماجرای تخریب مسجد «بابری» در ایالت «اوتارپرادش» هند، یک نمونه عینی در این زمینه بود؛ هندوها مدعی بودند مسجدی را که در سال 907 هـ.ش، حدود 470 سال قبل بنا شدهاست، روی معبد محل تولد یکی از خدایان آن ها، موسوم به «راما» ساختهاند! جالب اینکه این مسئله دست کم تا سال 1232 هـ.ش، یعنی 330 سال بعد از ساخت مسجد، اصولاً محل بحث نبود و این، بریتانیاییها بودند که به قضیه دامن زدند و آن را مبدل به یک اختلاف مذهبی شدید کردند. این مسجد در سال 1371، توسط هندوهای افراطی تخریب شد و دولت هند هم هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن انجام نداد. تبلیغات گسترده این افراد، باعث شد که هندوهای شبه قاره که اکثریت مردم این منطقه را شامل میشوند، با افراطیها همراهی کنند و نتیجه این همراهی، اولاً ماجراجوییهای دولت هندوستان در کشمیر و ثانیاً، گرایش برخی دولتمردان و احزاب این کشور به سمت دولتهایی مانند رژیم اشغالگر قدس و ایالات متحده آمریکا بود که آشکارا بر این رویکرد افراطی، مهر تأیید میزنند؛ نکتهای که میتوان آن را در تصویب قانون اخیر شهروندی هندوستان که باعث سلب تابعیت جمع کثیری از اقلیت 20 درصدی مسلمانان این کشور میشود و سفر همزمان دونالد ترامپ به هندوستان و حمله وحشیانه هندوهای افراطی به مسلمانان، مشاهده کرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مائده کاشیان - از یکی دو سال گذشته، شبکههای مختلف تلویزیون، چند روز پیش از تحویل سال، به استقبال نوروز میروند و در روزهای آخر اسفندماه ویژه برنامههای تحویل سال را روی آنتن میبرند. امسال نیز طبق روال سالهای اخیر و در شرایط خاصی که مردم روزهای خانهنشینی را سپری میکنند، ویژه برنامههای نوروز 99، چند روز قبل از سال نو پخش خواهند شد. علی ضیا، محمد سلوکی، رضا رشیدپور، احسان علیخانی، حمید گودرزی و محمدرضا علیمردانی، اجرای ویژه برنامههای تحویل سال را برعهده دارند.
فرمول یک
شبکه یک که در دو سال گذشته در مناسبتهای خاصی مانند شب یلدا و تحویل سال، برنامه «فرمول یک» را به صورت ویژه روی آنتن برده، تصمیم دارد امسال نیز مانند سال گذشته، «فرمول یک» را از 24 اسفند ماه ویژه تحویل سال روی آنتن ببرد. علی ضیا هم برای سومین سال متوالی اجرای ویژهبرنامه نوروز 99 این شبکه را برعهده دارد. ویژهبرنامه «فرمول یک» به بهانه انتخاب چهره مردمی سال، میزبان چهرههای مردمی بوده است اما امسال از آن جایی که شیوع ویروس کرونا باعث شد سفرهای مردم محدود و متوقف شود، انتخاب چهره مردمی به سال 99 موکول شده، بنابراین در ویژهبرنامه امسال «فرمول یک» هم احتمالا باید مانند دیگر برنامهها شاهد حضور پررنگ هنرمندان و چهرههای شناختهشده باشیم. این برنامه امسال قرار است فضای امیدبخش و شادی داشته باشد و فرزاد فرخ هم قطعهای را ویژه تیتراژ آن میخواند.
دو نیمه ماه
شبکه دو سال گذشته برنامه «پل فروردین» را با اجرای ژیلا صادقی، ویژه تحویل سال روی آنتن برده بود که بسیار هم جنجالی شد. این شبکه امسال «دو نیمه ماه» را تدارک دیده است که پخش آن از فرداشب پس از خبر 22:30 آغاز میشود و تا 22 فروردین هم ادامه خواهد داشت. طبق معمول همه برنامهها، «دو نیمه ماه» قرار است میزبان چهرههای شناختهشده در حوزههای مختلف و بازیگران سریالهای شبکه دو باشد. البته ظاهرا این برنامه در بخش خاصی با عنوان «مکث»، میزبان مسئولان و چهرههای سیاسی هم خواهد بود. در این بخش از برنامه قرار است مخاطبان شاهد گفتوگویی جذاب به سبک «هارد تاک» باشند، چیزی که مشابه آن را قبلا در برنامههایی چون «سختانه» و «من و شما» دیده بودیم. باید دید این برنامه از کدام شخصیتها دعوت میکند و این وعده محقق خواهد شد یا خیر. محمد سلوکی پس از یک سال غیبت در اجرای ویژهبرنامه تحویل سال، امسال دوباره اجرای «دو نیمه ماه» را بر عهده دارد.
اتفاق
شبکه سه امسال در اقدام جدیدی قصد دارد یکی از برنامههای تازه خود یعنی «اتفاق» را ویژه تحویل سال روی آنتن بفرستد. با توجه به ساختار متفاوت و جدید این برنامه که چند روز قبل در همین صفحه به آن پرداختیم، انتظار میرود شاهد اتفاقی فراتر از گفتوگوی معمولی با سلبریتیها و هنرمندان مختلف باشیم، به ویژه این که رضا رشیدپور در اولین «اتفاق» هم به صراحت اعلام کرد که رویکرد برنامه دعوت از بازیگران یا خوانندگان نیست. حضور رضا رشیدپور به عنوان مجری ویژه برنامه تحویل سال شبکه سه برای مخاطبان تنوع خوبی خواهد بود. در سالهای گذشته مخاطبان احسان علیخانی را در جایگاه مجری برنامه تحویل سال دیدهاند، علاوه بر این رضا رشیدپور پس از یک سال غیبت در تلویزیون با «اتفاق» به شبکه سه برگشته است.
عصر جدید
هرچند که «اتفاق» ویژهبرنامه اصلی تحویل سال 99 شبکه سه است، اما این شبکه قرار است ویژهبرنامه عیدانه «عصر جدید» را هم 28 و 29 اسفندماه، روی آنتن ببرد و در واقع دو برنامه متفاوت، ویژه تحویل سال داشته باشد. هنوز جزئیاتی درباره مهمانان این برنامه عیدانه منتشر نشده اما از آن جا که نام «عصر جدید» روی این ویژه برنامه قرار گرفته است، احتمالا شاهد حضور متفاوت استعدادها در این برنامه خواهیم بود. میتوان انتظار داشت فینالیستها و چهرههای شاخص فصل اول «عصر جدید»، در این برنامه حضور داشته باشند. احسان علیخانی سال گذشته برنامه «بهار نارنج» را پیش از تحویل سال اجرا کرد و در آن برنامه میزبان مهمانانی از جمله تعدادی چهره مردمی و عوامل سریال نوروزی شبکه سه بود.
بهار جان
شبکه پنج امسال زودتر از همه شبکهها به استقبال نوروز رفته و از شب ولادت حضرت علی(ع)، برنامه «نوروز در راه است» را با اجرای مسعود روشنپژوه روی آنتن برده است. پخش این برنامه تا 24 اسفند ادامه دارد، اما «بهار جان» ویژهبرنامه تحویل سال این شبکه خواهد بود که پخش آن از 26 اسفند آغاز خواهد شد و گروه سازنده آن همان عوامل مسابقه «پنج ستاره» هستند. تیتراژ «بهار جان» را محسن چاوشی میخواند و حمید گودرزی هم مجری آن است. این برنامه که سال گذشته به طور مشترک با اجرای هیراد حاتمی و حمید گودرزی روی آنتن رفت مانند رویه اکثر ویژه برنامههای تلویزیون با هنرمندان و خوانندگان مختلف گفتوگوهایی داشت و امسال نیز احتمالا میزبان چهرهها خواهد بود.
چهل تیکه
شبکه «نسیم» امسال به دلیل شهادت امام موسی کاظم(ع)، تصمیم گرفته برنامه «چهل تیکه» را به مدت سه ساعت، پخش کند و اجرای آن را هم محمدرضا علیمردانی بر عهده دارد. با توجه به ماهیت این برنامه، احتمالا ویژهبرنامه «چهل تیکه» در آخرین ساعات سال 98 میزبان هنرمندان پیش کسوت خواهد بود. اگر شبکه نسیم با مناسبتی مانند شهادت امام موسی کاظم(ع) روبهرو نبود، میتوانست برند خود یعنی «دورهمی» را ویژه تحویل سال روی آنتن ببرد و در رقابت با شبکههای مختلف تلویزیون، شانس زیادی برای جذب مخاطب داشته باشد، اما چون برنامه «چهل تیکه» در طول سال پخش شده، در آستانه تحویل سال جذابیت ویژهای برای مخاطب نخواهد داشت.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رهبر معظم انقلاب با پیشنهاد وزیر بهداشت مبنی بر شهید خدمت محسوب شدن کادر پزشکی، پرستاری، بهداشتی و خدماتی که در جبهه خدمترسانی به بیماران مبتلا به کرونا جان خود را از دست دادند، موافقت کردند. به گزارش وبدا، متن نامه قدردانی دکتر سعید نمکی، وزیر بهداشت از مقام معظم رهبری برای موافقت با این پیشنهاد به این شرح است: «چند روز قبل با داغی که در از دست دادن عزیزان پزشک، پرستار، کادر بهداشتی و خدماتی که در مراکز درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا ( COVID-19) جانشان را نثار خدمت به بیماران کرده بودند در سینه داشتم، عریضهای تقدیم مقام معظم رهبری نمودم که موافقت فرمایند این برباد رفتگان در یاد مانده بهعنوان شهدای خدمت محسوب شوند گرچه سوز جانگداز شهادت این عزیزان همواره مغز استخوانم را خواهد گداخت، معالوصف موافقت محبت آمیز ایشان که مدافعان سلامت همچون مدافعان حریم مرزهایمان در دفاع مقدس و مدافعان حرم ستارگان تابناک آسمان و شهادت میمانند و میدرخشند، افتخاری است برای جامعه بهداشت و درمان کشور که شبانه روز در دفاع از حریم سلامت مردم سرزمینشان جان فشانی میکنند. امید است روح بلند این عزیزان همنشین سالار شهیدان حضرت اباعبدا... الحسین(ع) باشد. این ابراز لطف و قدرشناسی محبت آمیز رهبر فرزانه انقلاب، خدمت گزاران صدیق نظام سلامت را بیش از پیش و دلسوزانه در عرصه خدمت نگاه خواهد داشت. برای این عزیزان علو درجات و برای همکاران ارجمندم در سراسر کشور تندرستی و بهروزی مسئلت دارم.»
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.