مناسبت
تعداد بازدید : 119
انقلابی پولادین و خستگیناپذیر
نخستین روز شهریورماه، یادآور سالروز شهادت مردی است که با اراده پولادین خود، در مسیر اعتلای اسلام گام برمیداشت و از هیچ تهدید و ارعابی، واهمه به دل راه نمیداد. برای مبارزان دوران انقلاب، نام شهید اسدا... لاجوردی، نامی آشناست؛ اسمی که با مقاومت پیوندی ناگسستنی دارد. همه کسانی که طعم شکنجههای ساواک را چشیدهاند، میدانند که سه ماه دوام آوردن زیر آنها، فقط بدن قوی نمیخواهد؛ ایمانی نیاز دارد به پایداری کوهها و یقینی که سببساز صلابت است در روح یک مبارز. شهید لاجوردی صاحب همه این مشخصهها بود؛ از همان روزهای نخست که در هیئتهای مؤتلفه اسلامی و با دستخالی، به مصاف دشمن تا بندندان مسلح رفت تا روزی که منافقین، او را غریبانه در حجره خیاطی کوچکش در بازار تهران به گلوله بستند و شهید کردند. در کارنامه او، میتوان مبارزه بیامان با خط نفاق را دید؛ این رویکرد، مهمترین جنبه مبارزاتی شهید لاجوردی است؛ او هیچگاه حقیقت را فدای مصلحت نکرد. در روزهای پرالتهاب پیش از انقلاب، زمانی که برخی از همرزمانش باور داشتند که بنا به مصلحت، باید با امثال منافقین کنار آمد تا کار رژیم پهلوی یکسره شود، شهید لاجوردی محکم و راسخ از انحراف آنها گفت و از مصیبتی که این انحراف بر سر انقلاب میآورد؛ او در خشت خام چیزی را میدید که برخی در آینه صاف نمیدیدند. همین ایمان راسخ و تداوم مبارزه با منافقین بود که باعث شد دشمنان انقلاب، کینه او را به دل بگیرند و اینچنین ناجوانمردانه، وی را هدف قرار دهند. آنچه بیش از همه در زندگی آن شهیدسعید به چشم میآید، همان است که رهبر انقلاب در دیدار با خانواده او، در 14 مهر 1377 فرمودند: «در جمع دوستانِ ما گفته میشد این مرد(شهید لاجوردی)، مرد پولادین است؛ این مرد، آدم خستهنشو است؛ تصویرى که از آقاى لاجوردى در ذهن ما بود، همین تصویر یک انسان خستهنشوی صادقِ با استقامت [بود].»