تمامت / تمامیّت
این دو کلمه را نباید با هم اشتباه کرد. تمامت در عربی مصدر است به معنای «تمام کردن، کامل کردن»، ولی در فارسی در جای قید و به معنای «همه» به کار میرود و امروزه دیگر متداول نیست. اما تمامیت اسم مصدر و به معنای «کامل بودن» است. این کلمه که از ساختههای فارسیزبانان در قرن اخیر است، بیشتر در واژگان سیاست و حقوق بینالملل، خاصه در ترکیب تمامیت ارضی به جای «مصون از تعرّض بودن خاک یک کشور» به کار میرود.
تمشک
حرف آخر این کلمه، «ک» است و نه «گ»؛ غالباً آن را به صورت تمشگ مینویسند و میخوانند که غلط است.
تفریق / تفریغ
این دو کلمه را نباید به جای هم به کار برد. تفریق به معنای «کم کردن عددی از عدد دیگر» و تفریغ به معنای «فارغ کردن» و «خالی کردن» است. تفریغ حساب یعنی «واریز کردن حساب و فارغ شدن از آن». بعضی به غلط تفریق حساب مینویسند.
تپانچه
این واژه در قدیم به معنای «سیلی» و «ضربه با کف دست» بودهاست و امروزه به معنای «سلاح آتشی کمری» (از قبیل هفتتیر، دهتیر، ششلول و جز اینها) نیز به کار میرود. املای صحیح آن تپانچه است و نه طپانچه.
برگرفته از کتاب «غلط ننویسیم»
اثر ماندگار ابوالحسن نجفی