جواد نوائیان رودسری – سید نورالدین جزائری در کتاب «خصائص الزینبیه»، روایتی را از رسول‌خدا(ص)، درباره اهمیت شناخت شخصیت زینب کبری(س) و جایگاه والای آن‌حضرت نقل می‌کند؛ پیامبراکرم(ص) فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم، زینب، آگاه کنند؛ همانا او مانند جده‌اش خدیجه است.» تشبیه زینب کبری(س) به مادربزرگ عالی‌قدر و والامقامش، ام‌المؤمنین خدیجه کبری(س)، در لسان حضرت ختمی مرتبت(ص)، از دو وجه قابل بررسی است؛ هم خبر از عظمت شخصیت و جایگاه کم‌نظیر آن بانوی بزرگوار می‌دهد و هم در مقام قیاس، روایت صبوری و مقاومت حضرت زینب(س) را مانند جدّه‌اش پیش‌بینی می‌کند. می‌دانیم که حضرت خدیجه(س)، به ویژه در سال‌های پایانی حیات مبارکش در «شعب ابوطالب»، سختی‌های فراوانی را تحمل کرد و دشمنی‌های بسیاری را به چشم دید؛ اما هرگز دست از حمایت همسر گرامی‌اش، رسول‌خدا(ص) بر نداشت و تا پای جان، برای حمایت از اسلام، صبوری و پایداری کرد و شگفتا که زینب کبری(س) نیز، در واقعه کربلا، همچون مادربزرگ ارجمندش، در مسیر صبر و مقاومت گام برداشت و به اسوه صبر و شکیبایی تبدیل شد. با آن‌که شناخت شخصیت و سیره بانوی بزرگ انقلاب کربلا، از اوجب واجبات و ضروریات است، به دلیل کمبود منابع یا دسترسی نداشتن به آن ها، نگارش اثر جامعی درباره زندگی آن‌حضرت تا دوران معاصر به تأخیر افتاد و در عصر ما، افزون بر آثار متعددی که درباره زندگی و شخصیت حضرت زینب(س) به رشته تحریر درآمد، مانند کتاب «زینب(س) دختر علی(ع)»، اثر خواندنی دکتر عایشه بنت‌الشاطی که بی‌نیاز از معرفی و توضیح است و ترجمه نیک زنده‌یاد علامه سیدجعفر شهیدی و چندی دیگر از بزرگان، بهره‌مندی از مطالعه آن را برای خوانندگان فارسی‌زبان آسان کرده، دیگر متفکران بزرگ جهان اسلام، به ویژه ایران، در این باره سخنرانی‌هایی هیجان‌انگیز و مقالاتی علمی و قابل استفاده به رشته تحریر درآورده‌اند که شاید با برخی از آن ها آشنایی داشته‌باشید. توجه به مقام زینب کبری(س) و نقش آن‌حضرت در انتقال پیام عاشورا، به ویژه در دوران انقلاب و بعد از آن، در سال‌های دفاع مقدس، با توجه به الگو بودنِ سیره دختر امیرمؤمنان(ع)، بیشتر شد و طولی نکشید که آن سیره نورانی از غربت به در آمد و خوشبختانه، در روزگار ما، مردم بیش از هر زمانی، با زندگی، سخنان و مبارزات بانوی بزرگ کربلا آشنایی دارند. امروز، در سالروز ولادت آن دردانه پیامبرخدا(ص) و میوه دل علی و زهرای اطهر علیهم‌السلام، بهترین زمان برای عمل به سفارش خاتم‌المرسلین(ص) است. به همین دلیل، در صفحه اندیشه امروز، با هم فرازهایی از سخنرانی‌ سه شخصیت شناخته شده معاصر، یعنی شهید مطهری، امام موسی صدر و دکتر علی شریعتی را درباره زندگی، مبارزات و جایگاه معنوی حضرت زینب(س) مرور می‌کنیم؛ به این امید که نقشی در شناخت بیشتر شما خوانندگان ارجمند از آن بانوی گرامی داشته‌باشد.
 

زینب(س)؛ اسوه صلابت و اقتدار
امام موسی صدر
این صحنه دلهره‌آور را تصور کنید؛ زنان و فرزندان را در برابر اجساد آورده‌اند، هر یک از زنان، برادر، همسر یا فرزندی در میان کشته‌شدگان دارد اما گریه نمی‌کند. آن ها وظیفه داشتند از زینب(س) پیروی کنند. حضرت زینب(س) سرور آن ها بود، پس در همه امور از او پیروی می‌کردند. پشت سر حضرت زینب(س) می‌رفتند. حضرت زینب(س)، در جلوی آن ها به جسد پاره‌پاره امام حسین(ع) رسید، جسدی که حتی یک عضو سالم در آن دیده نمی‌شد. زینب(س) آمد و نزدیک حسین ایستاد؛ سنگ‌ها و نیزه‌ها و شمشیرها را کنار زد و با دو دستش، جسد امام حسین(ع) را بلند کرد و گفت: «اللهم تقبل منا هذا القربانی.» (خداوندا! این قربانی را از ما بپذیر.) این قهرمانی را تصور کنید. حسین(ع) برای زینب(س) همه چیز است. بزرگان، قهرمانان و کوه‌ها در برابر این صحنه ناتوانند، اما زینب(س) ابداً چنین نیست. با این سخن، حضرت زینب(س) اعلام کرد که این کار به اراده و خواست خودمان بوده‌است، نه این که بر ما تحمیل شده‌باشد. هیچ‌کس نگفت بیایید و کشته شوید. هیچ‌کس نگفت که برخیزید و هیچ‌کس از ما این کار را نخواست. ما با آزادی کامل آمدیم و آن را برگزیدیم. آن چه به دست آوردیم، نتیجه خواست و اراده خودمان است. ما حسین(ع) را برای دین خدا قربانی کردیم و از خدا می‌خواهیم که این قربانی را از ما بپذیرد و چیزهای دیگر، اصلاً مهم نیست. چنان که در مجلس ابن‌زیاد، وقتی از او می‌پرسند: چگونه یافتی آن چه را خداوند با برادرت کرد؟ گفت: «وا... ما رأیت الا جمیلا، هؤلاء رجال کتب ا... علیهم القتل، فبرزوا إلی مضاجعهم» (به خدا سوگند، جز زیبایی چیزی ندیدم. آنان مردانی بودند که خداوند مرگ را برایشان مقدر کرده‌بود و به سوی آرامگاهشان رفتند). بی شک پس از این موضع حضرت زینب(س) در برابر شهادت سیدالشهدا(ع)، دیگر زنان تکلیف خود را در برابر شهیدانشان، دانستند. چرا که هنگام ناله و شیون و اظهار ناتوانی نبود بلکه زمان قدرت و صلابت بود و باید به جهانیان اعلام می‌شد ما به این جا آمدیم و می‌دانستیم چه رخ خواهد داد. با آسودگی آن را اراده کردیم و به سوی آن گام برداشتیم و تلاش کردیم و از خداوند می‌خواهیم که آن را از ما بپذیرد  و اگر کارزار، بیش از این فداکاری می‌خواهد، ما آماده‌ایم. بنابراین، نقش حضرت زینب(س)، این است که رسالت امام حسین(ع) و حضور عزتمندانه و شرافتمندانه‌اش در نبرد را تمام کند. من به آن‌چه از ناتوانی‌ها و شیون‌ها و ناله‌های امام حسین(ع) یا زنان و خاندان آن‌حضرت نقل و خوانده می‌شود، اعتقادی ندارم. به هیچ عنوان به این مسائل اعتقاد ندارم. امیدوارم این مسائل مطرح نشود، چرا که این مسائل، منحرف کردن پیام حرکت امام حسین(ع) و مأموریت اوست. هرگز نشانی از نشانه های سستی در حسین(ع) پدیدار نشد، نه بر او و نه بر یاران و زنانش. این رسالت بزرگی بود که حسین(ع) آن را به انجام رساند و کاری بود که حضرت زینب(س) نیز در میان زنان انجام داد.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی امام موسی صدر
 

عصر عاشورا؛ هنگام تجلی زینب کبری(س)
استاد شهید مرتضی مطهری
در حماسه حسینی آن کسی که بیش از همه این درس را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید، خواهر بزرگوارش زینب(س) بود. راستی که موضوع عجیبی است. با آن عظمتی که از اول داشته است - و آن عظمت را در دامن زهرا(س) و از تربیت علی(ع) به دست آورده‌بود - زینبِ بعد از کربلا با زینب قبل از کربلا متفاوت است، یعنی زینب(س) بعد از کربلا یک شخصیت و عظمت بیشتری دارد ... همین‌که ایام عاشورا سپری می‌شود و زینب(س)، حسین(ع) را با آن روحیه قوی و نیرومند و با آن دستورالعمل‌ها می‌بیند، زینبِ دیگری می‌شود که دیگر احدی در مقابل او، کوچک ترین شخصیتی ندارد. از عصر عاشورا زینب(س) تجلی می‌کند. از آن به بعد، کارها همه به او واگذار شده‌بود. رئیس قافله اوست؛ چون یگانه مرد قافله، زین‌العابدین(ع) است که در این وقت به شدت مریض است و احتیاج به پرستار دارد. [زینب(س) داغ برادر دارد، عزادار است، اصلاً] مجلس عزای حسین(ع) را برای اولین‌بار زینب(س) ساخت؛ ولی در عین حال، از وظایف خودش غافل نیست. کاروان را حرکت دادند و بردند در حالی که زینب(س) شاید از روز تاسوعا، اصلاً خواب به چشمش نرفته‌است. سرهای مقدس را قبلاً به کوفه فرستاده بودند. تقریباً دو ساعت بعد از طلوع آفتاب، در حالی که اسرا را وارد کوفه می‌کردند، دستور دادند سرهای مقدس را به استقبال آن ها ببرند که با یکدیگر بیایند. وضع عجیبی است، غیرقابل توصیف! دمِ دروازه کوفه (دختر علی، دختر فاطمه علیهم‌السلام، این جا تجلی می‌کند) این زن باشخصیت، خطابه‌ای می‌خواند. راویان چنین نقل کرده‌اند که در یک موقع خاصی، زینب(س) موقعیت را تشخیص داد: «وَ قَدْ اوْمَأَتْ» دختر علی(ع) یک اشاره کرد. عبارت تاریخ این است: «وَ قَدْ أَوْمَأَتْ الَی الناسِ انْ اسْکتوا فَارْتَدَّتِ الْانْفاسُ وَ سَکنَتِ الأجْراسُ»، یعنی درآن هیاهو و غلغله که اگر دهل می‌زدند صدایش به جایی نمی‌رسید، گویی نفس‌ها در سینه‌ها حبس و صدای زنگ‌ها و هیاهوها خاموش شد ... خطبه ای خواند. راوی گفت: «وَ لَمْ ارَ وَاللَّهِ خَفِرَةً قَطُّ انْطَقَ مِنْها». این «خَفِره» خیلی ارزش دارد. «خَفِره» یعنی زن باحیا. این زن نیامد مثل یک زن بی‌حیا حرف بزند. زینب آن خطابه را در نهایت عظمت القا کرد. در عین حال دشمن می‌گوید: «وَلَمْ ارَ وَاللَّهِ خَفِرَةً قَطُّ انْطَقَ مِنْها» یعنی آن حیای زنانگی از او پیدا بود. شجاعت علی(ع) با حیای زنانگی درهم آمیخته بود. راوی گفت: گویی سخن علی(ع) از دهان زینب(س) بیرون می‌ریزد، گویی که علی(ع) زنده شده و سخن او از دهان زینب می ریزد. می گوید وقتی حرف های زینب- که مفصل هم نیست، ده، دوازده سطر بیشتر نیست- تمام شد، مردم را دیدم که همه، انگشتانشان را به دهان گرفته و می‌گزیدند. این است نقش زن به شکلی که اسلام می‌خواهد؛ شخصیت [شجاع و آگاه،] در عینِ حیا، عفاف، عفت، پاکی و حریم. تاریخ کربلا به این دلیل مذکر- مؤنّث است که در ساختن آن، هم جنس مذکر عامل مؤثری است ولی در مدار خودش و هم جنس مؤنّث، اما در مدار خودش. این تاریخ به دست این دو ساخته شد.
منبع: مجموعه آثار شهید مطهری، جلد 17


رسالتِ زینب(س)؛ رساندن پیامِ شهادت
دکتر علی شریعتی
رسالت زینب(س) رساندن پیام شهادت به گوش دنیاست. زبان گویای خون‌های جوشان و تن‌های خاموش، در میان مردگان متحرک بودن است. رسالت پیام، از عصر عاشورا آغاز می‌شود. این رسالت بر دوش‌های ظریف یک زن، «زینب»(س) است؛ زنی که مردانگی در رکاب او جوانمردی آموخته است؛ و رسالت زینب(س) دشوارتر و سنگین‌تر است از رسالت برادرش. آن‌هایی که گستاخی آن را دارند که مرگ خویش را انتخاب کنند، تنها به یک انتخاب بزرگ دست زده‌اند اما کار آن ها که از آن پس زنده می‌مانند، دشوار است و سنگین. و زینب(س) مانده است، کاروان اسیران در پی‌اش و صف‌های دشمن، تا افق، در پیش راهش و رسالت رساندن پیام برادر بر دوشش. وارد شهر می‌شود، از صحنه برمی‌گردد، آن باغ‌های سرخ شهادت را پشت سر گذاشته و از پیراهنش بوی گل‌های سرخ به مشام می‌رسد. وارد شهر جنایت، پایتخت قدرت، پایتخت ستم و جلادی شده‌است، آرام، پیروز، سراپا افتخار، بر سر قدرت و قساوت، بر سر بردگان مزدور و جلادان و بردگان استعمار و استبداد فریاد می‌زند: «سپاس خداوند را که این همه کرامت و این همه عزت به خاندان ما عطا کرد: افتخار نبوت، افتخار شهادت ... .» زینب(س) رسالت رساندن پیام شهیدان زنده اما خاموش را به دوش گرفته است، زیرا پس از شهیدان، او به جا مانده است و اوست که باید زبان کسانی باشد که به تیغ جلادان زبانشان بریده‌است. اگر یک خون پیام نداشته باشد، در تاریخ گُنگ می‌ماند و اگر یک خون پیام خویش را به همه نسل‌ها نرساند، جلاد، شهید را در حصار یک عصر و یک زمان محبوس کرده‌است. اگر زینب(س) پیام کربلا را به تاریخ باز نگوید، کربلا در تاریخ می‌ماند و کسانی که به این پیام نیازمندند از آن محروم می‌مانند و کسانی که با خون خویش، با همه نسل‌ها سخن می‌گویند، سخنشان را کسی نمی‌شنود؛ این است که رسالت زینب(س) سنگین و دشوار است. رسالت زینب(س) پیامی است به همه انسان‌ها، به همه کسانی که بر شهادت حسین(ع) می‌گِریَند و به همه کسانی که در آستان حسین(ع) سر به خضوع و ایمان فرود آورده‌اند و به همه کسانی که پیام حسین(ع) را که « زندگی هیچ نیست، جز عقیده و جهاد » معترفند؛ این پیام زینب(س) به آن هاست: «ای همه، ای هرکه با این خاندان پیوند و پیمان داری و ای هرکس که به پیام محمد(ص) مؤمنی، خود بیندیش، انتخاب کن! در هر عصری و در هر نسلی و در هر سرزمینی که آمده‌ای، پیام شهیدان کربلا را بشنو، بشنو که گفته‌اند: کسانی می‌توانند خوب زندگی کنند که می‌توانند خوب بمیرند و پیام اوست به همه بشریت که اگر دین دارید، «دین» و اگر ندارید « حریت» ـ آزادگی بشر ـ مسئولیتی بر دوش شما نهاده است که به عنوان یک انسان دیندار یا انسان آزاده، شاهد زمان خود و شهید حق و باطلی که در عصر خود درگیر است، باشید که شهیدانِ ما ناظرند، آگاه اند، زنده‌اند و همیشه حاضرند و نمونه عمل‌اند و الگو هستند و گواه حق و باطل و سرگذشت و سرنوشت انسان‌اند.»
منبع: متن سخنرانی با عنوان «شهادت»
در کتاب «حسین(ع) وارث آدم»

  آن چه برخی والدین در فرزندپروری ناخواسته و از روی ناآگاهی درگیر آن هستند، غفلت از کودکان و بی‌توجهی به آن‌هاست. به تازگی، سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در پاسخ به این سوال که براساس گزارش های موجود بیشترین نوع کودک‌آزاری مربوط به چه نوع بوده است؟ بیان کرد: «در دسته‌بندی کلی کودک‌آزاری، موضوع غفلت هم وجود دارد و بیشترین نوع کودک‌آزاری ناشی از آن است. شایع‌ترین نوع سوء رفتار با کودکان غفلت از نیازهای اساسی کودکان و بی توجهی به آن هاست.»(منبع خبر: ایسنا). در ادامه با این نوع از کودک آزاری که هرچند ناشناخته‌ترین آن ها  محسوب می‌شود اما رایج‌ترین  شان  شده است، آشنا می شویم.

   وقتی والدین به وظایف خود عمل نمی‌کنند
4 نوع مهم کودک‌آزاری عبارتند از:
۱- کودک‌آزاری جسمی، ۲- کودک‌آزاری جنسی، ۳- کودک‌آزاری عاطفی و ۴- غفلت و بی‌توجهی. غفلت و بی‌توجهی، الگوی پایدار ناتوانی در ارضای نیازهای اساسی کودک است به‌گونه‌ای که سلامت و بهزیستی جسمانی و روان‌شناختی کودک آسیب ببیند یا به خطر بیفتد. در موضوع غفلت و بی‌توجهی، والدین یا مراقبان کودک در واقع به وظیفه خود عمل نمی‌کنند. در حالی که بیشترین توجه به 2 دسته اول کودک‌آزاری معطوف است، شاید به این دلیل که این نوع سوءاستفاده‌ها جزو   خشونت جسمی هستند، غفلت و بی‌توجهی شایع‌ترین شکل کودک‌آزاری است و بیش از ۶۰ درصد موارد بدرفتاری با کودکان را شامل می‌شود. بی‌توجهی به نیازهای اساسی کودکان، رسیدگی نکردن به خواسته‌های به حق آنان، بی‌توجهی به تعلیم و تربیت و پرورش کودکان، رها کردن آنان در جامعه و بی مسئولیتی والدین در قبال نحوه گذران اوقات فراغت کودکان از اشکال گوناگون غفلت و بی‌توجهی هستند.

   انواع کودک‌آزاری ناشی از غفلت
غفلت و بی‌توجهی شامل 5 نوع است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود. آگاهی والدین از این دسته‌بندی، کمک زیادی به کاهش آسیب‌های آن خواهد کرد.
بی‌توجهی جسمی| شامل ناتوانی در فراهم کردن غذا، پوشاک یا بهداشت کافی برای کودک است. مثلا پدر یا مادری که غذا دادن به کودک را به تاخیر می اندازد و گرسنگی طولانی را به وی تحمیل می‌کند و سوء تغذیه یا خوردن خوراکی‌های مضر را جدی نمی‌گیرد، درگیر یک نوع رایج از کودک‌آزاری شده است.
 بی‌توجهی به سلامت و امنیت کودک| از قبیل بی‌توجهی به خطرات احتمالی در خانه، رانندگی بی‌محابا در حالی که کودک داخل خودرو است. خودداری یا تأخیر در تأمین مراقبت‌های بهداشتی لازم، نزدن واکسن، تنها گذاشتن کودکان در خانه بدون مراقب و... بی توجهی به امنیت و سلامت کودک محسوب می‌شود.
بی‌توجهی جنسی| سوءاستفاده جنسی، به هرگونه تماس و تعامل بین کودکان و مراقبان بزرگ‌سال اطلاق می‌شود که در آن از کودک با هدف تحریک جنسی فرد بزرگ‌سال سوءاستفاده می شود. بعضی از افراد فقط تجاوز را کودک‌آزاری جنسی می‌دانند که این‌طور نیست.
 بی‌توجهی تحصیلی| شامل بی‌توجهی به  ورود کودک به  مدرسه  و ادامه تحصیل او ، اجازه دادن یا بهانه‌تراشی برای غیبت‌های کودک از مدرسه، پیگیری  نکردن دسترسی به خدمات لازم برای نیازهای تحصیلی ویژه کودکان و... .
 بی‌توجهی عاطفی| شامل عاطفه و محبت ناکافی به کودک، قرار دادن کودک در معرض مشاجره های زوج ها، اجازه دادن به کودک برای استفاده از مشروبات الکلی یا موادمخدر، مداخله نکردن در رفتارهای ضداجتماعی کودکان، کوتاهی در فراهم آوردن حمایت‌های روان‌شناختی لازم و... .

   از پذیرش کودک تا محبت و ارتباط
‌چشمی
«مهارت‌های زندگی» و «فرزندپروری» یکی از موضوعات مهم برای پیشگیری از کودک‌آزاری است که باید در ترویج آموزش آن به والدین همت گماشت. آن چه به عنوان نکته آخر و برای پیشگیری از غفلت از فرزندان به والدین توصیه می‌کنم این است که کودک را همان گونه که هست، بپذیرند. همچنین توجه همدلانه به نیازهای جسمی و عاطفی وی  داشته باشند و محبت خود را بی‌قید و شرط به فرزندان عرضه کنند و حتما از تماس چشمی و در آغوش گرفتن، فرزندان را محروم نکنند، چراکه تماس چشمی و در آغوش گرفتن، به فعال شدن سیستم پاداش مغز و افزایش صمیمیت و عاطفه در رابطه با فرزند منجر می‌شود.

حسرت سیما برای قصه‌های خانوادگی پرمخاطب

به بهانه بازپخش سریال پربیننده «فاصله‌ها»، نگاهی داشتیم به دلایل موفقیت ملودرام‌های ماندگار در دهه 80

  مائده کاشیان

 از جوانی تا پایان عمر 96 ساله‌اش برای اهل بیت خاندان عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) شعر سرود و همواره به آن‌ها ارادت داشت. زنده‌یاد استاد حبیب‌ا... چایچیان در سال 1302 در تبریز به دنیا آمد و در 9 آذر 1396 در تهران از دنیا رفت. او یکی از شاعران برجسته شعر آیینی در کشور و متخلص به «حسان» بود. شعر مشهور «آمدم ای شاه پناهم بده» در مدح امام رضا(ع) از سروده‌های استاد چایچیان است؛ شعری که با موسیقی آریا عظیمی‌نژاد و صدای زنده‌یاد محمدعلی کریم‌خانی جاودانه شد. به مناسبت سالروز درگذشت زنده‌یاد حبیب‌ا... چایچیان، استاد محمدجواد غفورزاده(شفق) یکی از سروده‌های خود را در وصف ایشان در اختیار ما گذاشته‌اند و استاد محمدعلی مجاهدی، دبیر دایمی دبیرخانه شعر و ادبیات آیینی هم از شخصیت و ویژگی اشعار زنده‌یاد چایچیان گفته‌اند که در ادامه می‌خوانید.

 

 

محمد علی مجاهدی

 

  چگونه با زنده‌یاد چایچیان آشنا شدید؟

من نوجوان بودم و ایشان در دوران جوانی به سر می‌برد که با هم در منزل استاد مرحوم محمدعلی فتاح در تهران آشنا شدیم. ایشان در آن دوران که پیش از انقلاب بود، سروده‌هایش را برای استاد فتاح می‌خواند و اصلاح می‌کرد. بعدها که بیشتر با ایشان آَشنا شدم و مجموعه‌های شعری‌شان چاپ شد، با تفکر ولایی و اندیشه‌هایش در این زمینه بیشتر انس گرفتم. زنده‌یاد چایچیان بزرگ ترین رهاورد زندگی خود را آشنایی با مرحوم علامه امینی می دانست و در مکتب این مرد بزرگ بسیار آموخته بود. خاطرات بسیار زیادی هم از این مرد بزرگ داشت.

 شخصیت ایشان را چطور توصیف می‌کنید؟

زنده‌یاد چایچیان در هیئت‌های آذربایجانی‌های مقیم تهران حضور پیدا می‌کرد و با اشعار شورانگیز خود محافل را گرم نگه می‌داشت. او چهره‌ای بسیار مهربان و خونگرم داشت و رفتارش مردمی بود. درگذشت ایشان برای شعر آیینی واقعه تأسف بر‌انگیزی بود و جای خالی‌شان به این زودی‌ها پر نمی‌شود؛ همان‌طور که جای خالی مرحوم استاد سید رضا مؤید به این زودی‌ها پر نخواهد شد. این‌ها بیش از 50، 60 سال از عمرشان را در سنگر تبلیغ فرهنگ شیعی صرف و در این مسیر از خلوص و تمامیت وجودشان استفاده کردند و رهاوردشان همین سروده‌‌های دلنشینی است که از آن‌ها باقی مانده است.

 مهم‌ترین ویژگی شعر استاد چایچیان  چیست؟

زنده‌یاد چایچیان به دو زبان آذری و پارسی شعر می‌گفت. معروف‌ترین شعرش هم شعری است که خطاب به حضرت ثامن‌الائمه حضرت علی بن موسی الرضا(ع) سروده با مطلع: «آمدم ای شاه پناهم بده». این شعر با خوانش خوبی که از آن شد، با اقبال بسیار مردمی مواجه شد. شعر چایچیان ساده، روان و صمیمی است.

 استاد چایچیان چه تأثیری بر نسل شاعران جوان آیینی گذاشت؟

ایشان با آثار ولایی خودشان مشوق شاعران جوان بودند تا در این عرصه موفق‌تر حضور پیدا کنند.

 

 

غزل تقدیمی استاد محمدجواد غفورزاده(شفق) به زنده‌یاد چایچیان

او کیست؟ چون شمیم که در گل نهان شده ا‌ست/چون لاله در غم شهدا یک‌ دهان شده ‌است

آن باغبان شوق که گلواژه کلام/ از سعی او شکفته‌تر از ارغوان شده ا‌ست

«آوای قلب» خسته و سوز درون او/در جویبار «زمزمه» او روان شده‌ است

تا وا شود به جانب آفاق بی‌کران/ذوق هزار پنجره را ترجمان شده ا‌ست

حال و هوای سیر و سفر در ضمیر اوست/چون شعر خود مسافر گرد جهان شده ا‌ست

از هفت شهر عشق سبکبار بگذرد/هرچند چرخ با دل او سرگران شده‌ است

شاگرد دل‌سپردۀ «علامۀ امین»/بر سفره عنایت او میهمان شده ا‌ست

افکند سایه بر سر او چتر «الغدیر»/آسوده در حمایت این سایبان شده‌ است

یک عمر در مدار ولایت قدم زده/مجذوب بی‌اراده آن کهکشان شده‌ است

ره‌یافته به ساحت «خلوت‌ سرای راز»/در گلشن ولای علی نغمه‌خوان شده ا‌ست

پیوست همچو قطره به دریای بی‌کران/آنک مقیم ساحل امن و امان شده‌ است

گرد حریم سلسله نور در طواف/مفتون روی قبله‌نمای جهان شده ا‌ست

عطر بهار عترت و قرآن به دفترش/بخشیده روح سبز که دور از خزان شده ا‌ست

دارد به مدح ماه بنی‌هاشم افتخار/گر صاحب ستاره به هفت آسمان شده ا‌ست

دیباچه مطهر «زینب» به دست او/شرح شکوه شیرزنی قهرمان شده ا‌ست

با التفات «فاطمه» آن کوثر عفاف/طبعش پر از جوانه و شعرش جوان شده‌ است

یادآور صدای بلال است شعر او/«ای اشک‌ها بریزید» وقت اذان شده ا‌ست

نالیده است بس که در اندوه «‌نی‌نوا»/چاووش دل‌شکسته این کاروان شده ا‌ست

گاهی در انتظار غباری ز کوی دوست/چشم به خون نشسته او سرمه‌دان شده ا‌ست

محبوب اهل راز و «حبیب» سخن «شفق»!/در بوستان عشق حسینی «حسان» شده ا‌ست

 

 

 

 

ترکش های مرگ مرموز 

با مرگ ناگهانی وزیر خارجه بلاروس گمانه هایی از نقش پوتین به میان آمده و رئیس جمهور این کشور از روی ترس، خدمه و آشپزش را تغییر داد 

 

مرگ بسیار  عجیب و ناگهانی ولادیمیر ماکی، وزیر خارجه بلاروس گمانه های زیادی را مطرح کرده است. فردی که از هیچ بیماری مزمنی رنج نمی برد و سابقه بیماری خاصی را نداشت. برخی مدعی اند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه می خواست ماکی را حذف کند تا لوکاشنکو، همتای بلاروسی خود را آسیب پذیرتر کند. آن ها معتقدند که این دیپلمات کهنه‌کار درباره مسئله جنگ اوکراین به طور مخفیانه با غرب در ارتباط بود و قصد جلوگیری بلاروس از مشارکت در جنگی را داشت که روسیه آغاز کرده بود. به گزارش دیلی میل، یک فایل ویدئویی نشان می‌دهد که ولادیمیر ماکی هفته قبل از مرگش که ظاهرا سالم به نظر می‌رسید، در یک هواپیمای باری نظامی بلاروس حضور داشت. حتی پیشتر هم هیچ بیماری مزمنی برای این وزیر خارجه گزارش نشده بود. برخی گزارش‌ها مدعی شده‌اند، ولادیمیر ماکی سکته قلبی کرد و از طرفی مرگ او الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهوری بلاروس را شوکه کرده است؛ رئیس‌جمهوری که نگران امنیت و سلامت خودش شده؛ نگرانی او تا حدی بوده که آشپزها و خدمتکاران خود را از ترس «ترور توسط مسکو» تغییر داده است. لئونید نوزلین، تاجر و دشمن تبعیدی ولادیمیر پوتین ادعا کرد، ماکی به دلیل «سمی که در آزمایشگاه مخصوص سرویس امنیت فدرال روسیه ایجاد شده، فوت کرد.» وی با اشاره به «منابع نزدیک به سرویس‌های ویژه روسیه» مدعی شد: «تصاویر پزشکی در چنین مواردی دلایل مربوط به سکته مغزی یا نارسایی قلبی را نشان می‌دهد.» ماکی این هفته قرار بود برای دیدار با مقامات و سیاستمداران کلیدی غرب در نشست سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) در لهستان شرکت کند؛ نشستی که از ورود سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه جلوگیری کرد. نوزلین در ادامه ادعای خود گفت: «تئوری مسمومیت قابل تایید است زیرا ولادیمیر ماکی ۶۴ ساله هیچ مشکل سلامتی نداشت و سبک زندگی فعال و سالمی داشت. وقتی که ناگهان عارضه قلبی پیدا کرد، به دکتر مراجعه نکرد زیرا تجربه چنین مشکلاتی را از پیش نداشت و اهمیتی به دردش نداد.» لئونید نوزلین معتقد است « در  این مرگ، لوکاشنکو دیکتاتور بیشتر از همه از ترس لرزیده است. این رئیس‌جمهور دستور داده تا آشپزها، خدمتکاران و نگهبانانش را عوض کنند. همچنین، تمهیدات امنیتی بیشتری برای فرزندان لوکاشنکو انجام شده است. رئیس‌جمهور بلاروس دیگر به کسی اعتماد ندارد. لوکاشنکو نگران است که مبادا پوتین، متحد فرضی او مراسم خاک سپاری باشکوهی برایش ترتیب دهد.» لِو شولسبرگ ۵۹ ساله، سیاستمدار مخالف روسی و فعال حقوق بشر نیز گفت: «بسیار دشوار و تقریبا غیرممکن است اگر بخواهیم فکر کنیم که مرگ ولادیمیر ماکی طبیعی بوده است.» اما این درحالی است که آلکسی دزرمانت، دانشمند علوم سیاسی بلاروسی ضمن رد کردن موضوع ترور ولادیمیر ماکی، گفت: «هیچ مدرک و حقایقی برای طرح چنین ادعایی وجود ندارد. علاوه بر آن، او از امنیت قابل قبولی برخوردار بود. مرگ ماکی طبیعی بود.» وزیر خارجه بلاروس بعد از ۱۰ سال تصدی این پست، روز شنبه ۵ آذر و در آستانه دیدار با همتای روس خود به صورت ناگهانی درگذشت. بلاروس از نزدیک ترین متحدان روسیه است و بخشی از نیروهای روسی قبل از تهاجم به اوکراین در این کشور مستقر شده بودند و از آن جا وارد خاک اوکراین شدند. قبل از انتخابات ریاست جمهوری و تظاهرات گسترده ضد دولتی در بلاروس در سال ۲۰۲۰، ماکی از آغاز کنندگان تلاش برای بهبود روابط بلاروس با غرب بود و از روسیه نیز انتقاد کرده بود. با این حال، او به طور ناگهانی موضع خود را پس از سرکوب اعتراضات تغییر داد و گفت که معترضان از عوامل غربی خط گرفته بودند. پس از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین در فوریه، ماکی از مواضع کرملین طرفداری کرد و مدعی شد که غرب محرک جنگ بوده است و مقامات اوکراین باید با شرایط صلح روسیه موافقت کنند. چند روز قبل از شروع جنگ، ماکی قول داد که هیچ حمله ای به اوکراین از خاک بلاروس صورت نخواهد گرفت. چند روز بعد، نیروهای روسی ثابت کردند که او اشتباه کرده است.

 

سید خلیل سجادپور- کیفرخواست پرونده زن جوانی که در انتقامی کینه جویانه، مرد 65 ساله ای را با شلیک گلوله در ورودی یکی از آرامستان های مشهد به قتل رسانده بود در حالی از سوی دادسرای عمومی و انقلاب صادر شد که پزشکی قانونی سلامت روحی و روانی متهم به قتل را تایید کرد.
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، ماجرای این جنایت هولناک از آن جا کلید خورد که یکم خرداد گذشته، جوان 35 ساله ای به نام «هادی – ش»  با شلیک گلوله از سوی سرنشینان یک دستگاه خودرو در منطقه خواجه ربیع مشهد به قتل رسید. چند روز بعد عوامل این جنایت مسلحانه با تلاش گسترده و شبانه روزی کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی به سرپرستی سرهنگ ولی نجفی (رئیس دایره قتل عمد) موفق شدند عاملان قتل مسلحانه را دستگیر کنند و به پنجه عدالت بسپارند. بازجویی های تخصصی در این پرونده نشان داد که جوانی به نام «حسین – ف» اختلافات شدیدی با مقتول «هادی – ش» داشته و مدام برای یکدیگر خط و نشان می کشیدند. در این میان، اما «حسین – ف» یکی از دوستانش به نام «س» را اجیر کرد تا با کمک او و همدستش زهر چشمی از هادی بگیرند و او را روانه بیمارستان کنند. این گونه بود که یک نزاع هولناک کلید خورد و 3 متهم سوار بر یک دستگاه خودرو به سمت محله خواجه ربیع حرکت کردند. در حالی که «حسین – ف» رانندگی خودرو را به عهده داشت، «س» سلاح شکاری را برداشت و از درون خودرو به سوی «هادی – ش» که در حال عبور از حاشیه خیابان بود، شلیک کرد.
با اصابت گلوله به جوان 35 ساله، وی نقش بر زمین شد و 3 سرنشین خودرو از محل گریختند. طولی نکشید که کارآگاهان ورزیده آگاهی «س» را در یک عملیات ضربتی به دام انداختند و دو متهم دیگر نیز به ناچار خود را به پلیس معرفی کردند.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است، اما خانواده مقتول «هادی – ش» باور نمی کردند که عامل اصلی جنایت فردی به نام «س» (از دوستان حسین – ف) است چرا که یقین داشتند هادی فقط با «حسین – ف» اختلاف داشت. به همین دلیل «صدیقه» خواهر 43 ساله «هادی» که به خاطر قتل بی رحمانه برادرش بسیار عصبانی شده بود، تصمیم به انتقامی کینه جویانه گرفت. او سپس یک جنایت دیگر را برنامه ریزی کرد تا از خانواده «حسین –ف» انتقام وحشتناکی بگیرد. به همین دلیل منتظر فرصت مناسبی بود تا این که خبر رسید خانواده «حسین – ف» در مراسم فوت یکی از بستگان شان شرکت کرده اند. با این خبر، بلافاصله «صدیقه- ش» اسلحه «وینچستر تاشو» متعلق به برادر مقتولش را برداشت و از خانه بیرون زد، او به طرف آرامستان خواجه ربیع رفت و در حالی که سلاح را زیر چادرش پنهان کرده بود مقابل در خروجی آرامستان به انتظار ایستاد. در یک لحظه «یوسفعلی» پدر 65 ساله «حسین – ف» را دید که لباس سیاه به تن دارد و به همراه دیگر سوگواران از کنار درختان آرامستان به طرف در خروجی در حرکت است. به محض این که مرد 65 ساله به در خروجی رسید، او از پشت سر به سمت وی دوید و در حالی که سلاح را به طور مستقیم گرفته بود، به کمر «یوسفعلی» (مرد 65 ساله) شلیک کرد و بی درنگ به آن سوی خیابان گریخت، اما شهروندان با شنیدن صدای گلوله و افتادن همزمان مرد 65 ساله، به سمت زن جوان رفتند و از فرار وی جلوگیری کردند. دقایقی بعد امدادگران اورژانس، مجروح این حادثه هولناک را به بیمارستان رساندند ولی او بر اثر عوارض ناشی از اصابت گلوله جان سپرد و به این ترتیب صدیقه (زن 43 ساله) به پلیس آگاهی هدایت شد و با نظارت قاضی ویژه قتل عمد مشهد، مورد بازجویی های تخصصی قرار گرفت. این زن جوان در حضور قاضی دکتر صادق صفری به صراحت ارتکاب قتل را پذیرفت و در تشریح ماجرا گفت: برادرم (هادی) با «حسین – ف» اختلاف داشت به طوری که یک روز همین اسلحه وینچستر را برداشت تا او را بکشد ولی من به پایش افتادم و اسلحه را از او گرفتم تا خودش را بدبخت نکند چون همسرش باردار بود و کودک خردسالی هم داشت، اما او از خانه بیرون رفت و بی رحمانه توسط «حسین – ف» و دوستانش به قتل رسید. این بود که عذاب وجدان مرا رها نمی کرد و آتش انتقام در وجودم شعله ور شد که چرا اسلحه را از برادرم گرفتم! چون اگر سلاح داشت از خودش دفاع می کرد.
به همین دلیل خودم تصمیم به انتقام از خانواده او گرفتم چرا که به «حسین- ف» دسترسی نداشتم و او در زندان بود. زمان این شلیک انتقام جویانه وقتی رسید که فهمیدم خانواده اش به آرامستان خواجه ربیع رفته اند!
من هم به آن جا رفتم و او را با همان سلاحی کشتم که متعلق به برادر مقتولم بود!
بنا بر گزارش روزنامه خراسان، متهم این پرونده جنایی در مراحل بعدی جلسات بازپرسی به شدت از ارتکاب جنایت ابراز پشیمانی کرد و گفت: کاش تصمیم عاقلانه ای می گرفتم! و به خاطر احساسات دست به جنایت نمی زدم. در همین حال با تایید سلامت روانی متهم به قتل از سوی پزشکان متخصص پزشکی قانونی مشهد، کیفرخواست این پرونده جنایی از سوی قاضی دکتر صفری (قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد) صادر شد و به تایید نماینده دادستان مرکز خراسان رضوی رسید. با ارسال این پرونده به دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، به زودی جلسات محاکمه وی آغاز می شود. شایان ذکر است، گفت وگو با این زن جوان (متهم پرونده جنایی) در تاریخ چهارم مرداد گذشته با عنوان «انتقام جویی عجولانه!» در صفحه حوادث روزنامه خراسان منتشر شده است.

کارلوس کی‌روش بلافاصله بعد از پایان دیدار تیم ملی فوتبال ایران با آمریکا که با باخت ایران و ناکامی از صعود به دور حذفی جام جهانی همراه بود حرف‌های قابل تاملی زد: «نیمه اول برای آمریکا بود و نیمه دوم برای ایران. باید در نیمه دوم گل می‌زدیم که این اتفاق رخ نداد. رویای ما کامل نشد. از حالا باید به گام بعدی با ایران فکر کرد. نمی‌خواستیم این نتیجه را بگیریم. آمریکا بازی را بهتر از ما شروع کرد و کنترل بهتری داشت. حریف از ما پرتحرک‌تر بود و چند شانس هم داشت. آن‌ها در نیمه اول استحقاق گلزنی داشتند اما در نیمه دوم ما بهتر شدیم. ما فرصت‌هایی به وجود آوردیم. تیمی که اول گلزنی کند، استحقاق بیشتری برای پیشروی دارد. ما در نیمه اول گل خوردیم و با نتیجه‌ای که رقم خورد مجازات شدیم. منصفانه است که بگوییم باید در نیمه دوم گلزنی می‌کردیم و نتیجه صحیح این بازی باید مساوی می‌شد. فوتبال همین است. واقعیت همین است و برای آن‌ها (آمریکا) در دور دوم آرزوی موفقیت دارم.» سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در واکنش به سوال یک خبرنگار پرتغالی مبنی بر وجود تهدیداتی علیه بازیکنانش می‌گوید: «افتخار می‌کنم که مربی تیم‌ملی هستم. بازیکنانم بسیار عالی هستند. در گذشته مربی تیم‌هایی مانند چین، آمریکا، امارات، آفریقای جنوبی بودم و در حال حاضر تحسین خودم برای بازیکنان ایران دارم. از بازیکنانم به خاطر تلاش برای آموزش متشکرم. در دنیایی که هستیم، مشکلات وجود دارد و همیشه ممکن است از منبع نامعلومی مسائلی گفته شود. اگر منبعی نامعتبر داشته باشید و اطلاعاتش را بپذیرید، این کار احمقانه است!» کی‌روش در واکنش به این‌که او با دو جنگ داخل و خارج از زمین مواجه بود و ترکیب تیم برنده مقابل ولز را به زمین فرستاد اما تیمی در زمین بود که شامل فقر تاکتیکی بود و تیم برنده مقابل ولز را شاهد نبودیم هم می‌گوید: «من فکر می‌کنم که در نیمه دوم مقابل تیمی که ثبات خوبی برابر انگلیس و ولز داشت، واکنش بسیار عالی داشتیم. آمریکا تیم بسیار خوبی است. آمریکا در دو بازی اول خود تیم موفقی بود و باعث تعجبم نشد که آمریکا همان‌طوری که مقابل ولز و انگلستان بازی کرده بود، ظاهر شد. ما فرصت‌ها و شانس‌های بهتری برای گلزنی داشتیم و این مساله رویای ما را بهم زد. هیچ شکی وجود ندارد که بازیکنان از نقطه نظر تعهد و اطمینان خاطر همه کارهای لازم را در زمین فوتبال برای گلزنی انجام دادند و به نظرم ما مستحق گلزنی بودیم. در فوتبال هیچ «اگری» وجود ندارد و نظر منصفانه‌ای بعد از باخت نیست و باید ببینیم واقعیت و حقیقت چیست. باید دفعه دیگر برگردیم و خودمان را بهتر آماده کنیم و روحیه و فکر خودمان را متوجه بازی کنیم و سعی کنیم از کارمان تقدیر کنیم و احترام کسب کنیم و در همه دنیا همه به ما اعتماد کنند.»