گروه بین الملل-کابینه افراطی رژیم صهیونیستی در ادامه جنایت‌های خود ضد فلسطینی‌ها روز خونینی را در جنین رقم زد.بامداد پنج شنبه نظامیان رژیم صهیونیستی با دخالت مستقیم شاباک به اردوگاه جنین یورش بردند که با مقاومت رزمندگان فلسطینی مواجه شدند. در این یورش 10 فلسطینی از جمله یک زن به شهادت رسیدند و 16 نفر دیگر زخمی شدند. احتمال افزایش تعداد شهدا نیز وجود دارد. «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز سه روز عزای عمومی اعلام کرد و پرچم ها به حالت نیمه افراشته درآمدند.عملیات نظامی امروز اسرائیل در اردوگاه جنین، بزرگ ترین عملیات از زمان انتفاضه (دوم) الاقصی در سال ٢٠٠٢ است.منابع خبری صهیونیستی دلایلی نظیر دستگیری یکی از اعضای برجسته جنبش جهاد اسلامی یا ممانعت از انجام عملیات مقاومتی فلسطینی‌ها را از علل این جنایت نظامیان اسرائیلی برشمردند،اگرچه تل آویو نیز مدعی است که این حملات را در پاسخ به شلیک راکت از سوی طرف فلسطینی انجام داده است، اما این جنایت با ماهیت کابینه حاکم بر اراضی اشغالی ارتباط مستقیم دارد.کابینه تازه تاسیس نتانیاهو، افراطی‌ترین کابینه تاریخ 75 ساله رژیم صهیونیستی است که برخی از وزیران آن از جمله وزیر امنیت داخلی، آشکارا رفتارهای نژادپرستانه، تروریستی و خشن دارند. این کابینه رسماً بر افزایش خشونت علیه فلسطینی‌ها تاکید می کند و از همه ابزارهای خود نیز برای این خشونت بهره می‌گیرد. در همین خصوص، در روزهای اخیر ایتمار بن غفیر، وزیر امنیت داخلی موضوع استفاده از نیروهای سازمان اطلاعات و امنیت داخلی (شاباک) علیه فلسطینی‌ها را مطرح کرده بود که در جنایت اخیر نیز از این نیروها استفاده شد.شدت جنایت نظامیان اسرائیلی علیه فلسطینی‌ها به حدی بود که حتی خبرنگار نظامی شبکه صهیونیستی «کان» اعلام کرد که عملیاتی غیرعادی در جنین در جریان است. «هشام قاسم»، از اعضای کادر رهبری جنبش حماس در خارج از مرزهای فلسطین اعلام کرد: «جنایت خونینی که اشغالگران صهیونیست  در اردوگاه جنین آغاز کرده‌اند نمود عملی رویکردهای دولت راست گرای افراطی جدید است که بر اساس آن دستورالعمل‌های مربوط به استفاده از آتش سنگین علیه فرزندان ملت فلسطین برای سربازان و افسران صادر شده است.»موضوع مهم دیگر این است که این جنایت با رزمایش مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی، سفر آنتونی بلینکن به اراضی اشغالی و همچنین سفر بنیامین نتانیاهو به اردن همزمان شده است. این رخدادهای سیاسی، سوپاپ اطمینانی برای کابینه افراطی نتانیاهو درخصوص خشونت گسترده علیه فلسطینی‌هاست. کابینه رژیم صهیونیستی اطمینان دارد که در مقابل خشونت‌های گسترده با هیچ واکنش خارجی مواجه نخواهد شد و حتی کشورهای عربی نیز به یک بیانیه محکومیت اکتفا خواهند کرد. بنابراین، می‌توان گفت این خشونت گسترده برونداد عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، به حاشیه رفتن موضوع فلسطین در جهان عرب و انفعال آشکار نهادهای جهانی به خصوص شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال این جنایت‌هاست.در همین خصوص، وزارت امور خارجه قطر در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن جنایت جنین، اعلام کرد: «اسرائیل اشغالگر بیش از هر زمان دیگر مطمئن شده است که بازخواست نخواهد شد و از مجازات نیز فرار خواهد کرد. همین مسئله مشوق آن بوده است تا جنایت ها و تجاوزهای بیشتری علیه برادران فلسطینی انجام دهد و غیر نظامیان را به قتل برساند.»اگرچه جامعه جهانی اقدامی علیه جنایت‌های رژیم اشغالگر علیه فلسطینی‌ها انجام نداده و نخواهد داد، اما این جنایت‌ها و به خصوص جنایت جنین، تاوان سنگینی برای صهیونیست‌ها از سوی فلسطینی‌ها خواهد داشت. این جنایت عزم و اجماع فلسطینی‌ها برای مقاومت را افزایش خواهد داد، درگیری میان فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها افزایش خواهد یافت و اراضی اشغالی از عملیات مقاومتی فلسطینی‌ها در امان نخواهد بود. این در واقع، پیامد مهم روی کار آمدن کابینه افراطی نتانیاهو در اراضی اشغالی است، موضوعی که حتی پیش از این برخی شخصیت‌ها و مقامات اسرائیلی نیز درباره آن هشدار داده بودند.

فرا خبر

 دنیای بچه‌ها در کودکی با اسباب‌بازی و عروسک‌هایشان رنگ‌و‌رو می‌گیرد. دوره کودکی بیشترمان به عروسکی گره‌خورده که اسمش را خودمان انتخاب می‌کردیم، دوست‌مان بود و همیشه و همه‌جا همراه‌مان. همان‌طور که عروسک‌ها در ماقبل تاریخ هم بخشی از زندگی انسان بوده‌اند و بازمانده‌ای از یک عروسک مرمری با دست‌هایی متحرک از دوره بابلی و عروسک‌هایی در مقبره‌های اهرام مصر هم کشف شده است. برخی بر این باورند که قرار دادن عروسک‌ها درون مقبره به این معناست که عروسک برای آن فرد، شیء عزیزی بوده است. به هر حال، عروسک‌ها به شکلی در زندگی هر فرد وجود داشته و دارند. برای کودکان تصور دنیای بدون عروسک سخت است. آن‌ها با عروسک‌ها حرف می‌زنند، همبازی می‌شوند و رویا می‌سازند. برای بزرگ ترها، عروسک‌ها خاطره روزهای دور از دسترس کودکی است و برای ملت‌ها نشانه و چکیده‌ای هنری از باور، فرهنگ و سنت‌های کشورشان. عروسک‌های کشورهای مختلف داستان‌های متفاوتی دارند. در بعضی کشورها این عروسک‌ها هنوز همبازی کودکان هستند و در کشورهای دیگری بعضی از این عروسک‌هابه یک شیء تزیینی یا سوغات و سفیر هنری شان تبدیل شده است. در این مطلب قرار است درباره تاریخچه و عروسک‌های سنتی قوم‌ها و کشورهای مختلف جهان بیشتر بخوانیم.

«لعبتک»‌ها در طول تاریخ
دهخدا در لغت‌نامه‌اش تعبیر جالبی از عروسک‌ها دارد و آن‌ها را «لعبت و آدمک» خوانده است. تاکیدش هم بر این بوده که بیشتر دختران این لعبتکان را می‌سازند و با آن بازی می‌کنند. رومیان و یونانیان باستان این عروسک‌ها را در مقبره کودکان خود دفن می‌کردند و جالب این که دختران رومی و یونانی وقتی بزرگ می‌شدند و دیگر با عروسک‌های خود بازی نمی‌کردند آن‌ها را به الهه‌های خود تقدیم می‌کردند. بیشتر عروسک‌هایی که از درون مقبره‌های قدیمی پیدا شده‌اند، سر و شکلی ساده دارند و بیشترشان از گل، تکه پارچه، چوب یا استخوان ساخته شده‌اند. بعضی عروسک‌ها هم که از بقیه بهتر هستند از عاج یا موم درست شده‌اند. هدف اصلی در ساخت این عروسک‌ها این بوده است که آن‌ها را به واقعیت نزدیک کنند، به همین دلیل 600 سال پیش از تولد مسیح باعث پیدایش عروسک‌هایی با دست و پاهای متحرک و لباس‌های قابل تعویض شد. با پایان دوران عروسک‌های باستانی، اروپا تبدیل به بزرگ ترین قطب تولید عروسک شد. بیشتر عروسک‌های اروپایی از چوب ساخته می‌شدند. تعداد ابتدایی‌ترین عروسک‌های چوبی ساخت انگلستان در قرن ۱۶ و ۱۷ که تا امروز به جا مانده‌اند به 30 عدد هم نمی‌رسد. بعد از این در منطقه گرادنرتال آمان عروسک‌های میخی تولید شد. عروسک‌هایی که دو پایشان میخ ساده و شبیه گیره لباس است. بعد از آن شکل‌و‌شمایل عروسک‌ها هربار تغییراتی کرد و کامل‌تر شد و چرخه تولید عروسک آن‌قدر چرخید تا کمتر عروسک تکراری ببینیم و به این ترتیب صنعت عروسک‌سازی به یکی از پول‌سازترین صنعت‌های جهان تبدیل شد.

 کوکشی| کوچولوهای دست‌ساز
کدام کشور؟ ژاپن
نام کوکشی، عروسک‌های دست‌ساز چوبی، از دو قسمت «Ko» به معنی چوب کوچک و «keshi» به معنای عروسک گرفته شده است. ساخت این عروسک‌ها در ابتدا منحصر به صنعت‌گران زائو بود و بعد به دیگر شهرهای ژاپن منتقل شد. کوکشی‌ها در هیبت‌های مختلف با چوب درخت‌ گیلاس و یک درخت محلی ژاپنی ساخته می‌شود، بدون دست و پاست و این اعضا و لباس‌های ژاپنی روی آن‌ها نقاشی یا کنده‌کاری می‌شود و وقتی سر آن‌ها را می‌چرخانید جیرجیر می‌کند. امروزه این عروسک‌های جذاب بیشتر به عروسک‌های کلکسیونی تبدیل شده‌ و طرح‌های متفاوت و بامزه کوکشی‌ها آن‌ها را به عنوان یک هدیه و سوغات ایده‌آل ژاپنی تبدیل کرده است.

کچینا|بومی‌های بامزه
کدام کشور؟ قبیله هوپی
کچینا عروسک‌هایی با لباس‌های رنگارنگ و روشن هستند که معمولا با طرح‌های نمادین پوشیده می‌شوند، سر حیوانات را دارند و تزیینات خاص قبیله سرخ‌پوستان هوپی در جنوب‌غربی آمریکا را به همراه دارند. این عروسک‌ها را هم به دختران قبیله می‌دهند و هم از آن‌ها برای آموزش باورهای خود درباره موجودات ماورائی استفاده می‌کنند. این باورها در فرهنگ قبیله هوپی بسیار مهم است. آن‌ها معتقدند کچیناها در ابتدا آدمیزاد نبوده‌اند و وقتی رنج مردم هوپی را دیدند تصمیم‌گرفتند برای کمک به آن‌ها به شکل انسان دربیایند و از طریق رقص، دعا و آواز به مردم برای بارش باران، رویاندن گیاهان خوراکی و درمان بیماران کمک کنند.

ماتریوشکا| تودرتوهای چوبی   
کدام کشور؟ روسیه
تولد «ماتریوشکا» به 132 سال پیش در روسیه برمی‌گردد. سرگئی مالبوتین نقاش روسی بعد از دیدن عروسک‌های ژاپنی به فکر ساخت این عروسک‌ها افتاد و آن‌ها را در کارگاه خود خلق‌کرد. ماتریوشکا عروسک‌های درون تهی چوبی هستند که چهره و پوشش روی آن‌ها نقاشی شده است. بدنه آن‌ها از وسط باز می‌شود و هر عروسک بعد از بازشدن نسخه‌ کوچک‌تری از عروسک قبلی را درون خود دارد. این اتفاق بین 5 تا 7بار می‌افتد و در نهایت خانواده کوچکی از خانم‌های چوبی روسی شکل می‌گیرد. این ساختار تودرتو به ساختار پیچیده و درونی انسان‌ هم، معنی می‌شود. تقریبا بیشتر مردم جهان این خانواده عروسکی را می‌شناسند.

مونکاس| گِلی‌های بی‌چهره
کدام کشور؟ جمهوری دومینیکن
در جمهوری دومینیکن، مجسمه‌سازان گِلی،  عروسک‌های بی‌چهره‌ای به نام «مونکاس» می‌سازند که لباس‌های زیبایی می‌پوشند و گُل، گلدان یا میوه ای را حمل می‌کنند. ترکیبی از مردم آفریقایی، اروپایی و بومی جمعیت دومینیکن در حوزه دریای کارائیب را تشکیل داده‌اند و جمعیت این کشور یک چهره مشخص ندارند. همین موضوع، دلیل ساختن مونکاس‌های بدون چهره است تا از این ‌طریق به تقویت فرهنگ دومینیکنی‌ها کمک کند. هم اکنون مونکاس‌ها دیگر اسباب‌بازی نیستند و به عروسک‌های سنتی که هدیه‌ای متفکرانه هم به حساب می‌آیند، تبدیل شده‌اند. در چندسال اخیر، بعضی به ساخت این عروسک‌ها با ابزار و لوازم دیگری مانند پارچه و نمد هم روی آورده‌اند.

اندبله| شیرین و پرکاربرد
کدام کشور؟ آفریقای‌جنوبی
عروسک‌های «اندبله» آفریقایی بدن ساده‌ای دارند که با مهره‌کاری‌های پیچیده و رنگارنگ تزیین شده‌اند. بعضی از این عروسک‌ها، مخروطی شکل هستند و بعضی دیگر روی پاهایی با کف پای صاف ایستاده‌اند. اندبله‌ها در آفریقا کاربردی متفاوت با دیگر کشورها دارند. دختران این عروسک‌ها را می‌سازند تا مهارت مهره‌کاری خود را تمرین‌ و تقویت‌کنند. استفاده مردم از اندبله‌ها هم بامزه است. آن‌ها از این عروسک‌ها برای پیشنهاد ازدواج به فردی که دوستش دارند، استفاده می‌کنند و بعضی هم آن را به عنوان یک هدیه ارزشمند به تازه‌ ازدواج کرده‌ها می‌دهند.

غصه| افسانه بزرگ
کدام کشور؟ گواتمالا
عروسک‌های غصه، آدمک‌های کوچکی هستند که از سیم، پارچه‌های رنگی و تکه‌های پشمی ساخته شده‌اند و صورتی متعجب دارند. این عروسک برگرفته از یک افسانه گواتمالایی است که طبق آن خدای خورشید این عروسک را به شاهزاده مایا داده و به همین دلیل، می‌تواند هر مشکلی را حل کند. رسم هم بر این است که کودکان گواتمالایی مشکلات و رازهای خود را به این عروسک‌ها می‌گویند و شب‌ها آن را زیر بالش خود می‌گذارند تا وقتی بیدار می‌شوند این عروسک‌ها به آن‌ها جرئت مقابله با مشکلات را بدهد. حتی بعضی بزرگ‌ترها این عروسک‌ها را به کلاه، هدبند یا لباس خود آویزان می‌کنند تا از آن انرژی بگیرند.

از مبارک تا دارا و سارا
معرفی 3 عروسک که هر کدام سرنوشت‌ متفاوتی در کشورمان داشتند
با وجود فرهنگ غنی و مستعد در ایران ما هیچ‌وقت نتوانسته‌ایم عروسک مشخصی را به نمایندگی از کشور خودمان به دیگران معرفی کنیم. عروسک‌های بومی و محلی بسیارند و در بیشتر مراجع تحقیقی، فقط به نام چند عروسک که بیشتر مخصوص ‌نمایش‌گردانی است، اشاره شده است. در این مطلب به سه تجربه ایران در حوزه عروسک اشاره خواهیم کرد.
مبارک  لباسی قرمز به تن دارد و با پوستی تیره با چند ریسمان روی صحنه گردانده می‌شود. شوخ و شیرین‌زبان است و بیشتر صدایش را با سوتک درمی‌آورند. او «مبارک» عروسک خیمه‌شب‌بازی است که معمولا بی‌پرده و به طنز با مسائل روز جامعه شوخی می‌کند. فردی به نام مرشد هم کنار او می‌نشیند که جمله‌های مبارک را واضح‌تر به گوش مخاطبان می‌رساند و با مبارک هم‌صحبت است. در بیشتر مواقع مبارک، مرشد را بابا صدا می‌کند و بیشترمان خاطره کوچکی از این گفت وگوها از زمان کودکی داریم.
لَیلی   لیلی و مجنون را همه خوب می‌شناسیم. افسانه‌ای لری وجود دارد که در آن مجنون شاعری است عاشق و دلخسته «لیلی»، پدر دختر با ازدواج آن‌ها مخالفت می‌کند و مجنون سر به کوه و بیابان می‌گذارد. این نقطه شروع ساخت عروسک لیلی است. این عروسک‌ها بیشتر عروسک‌های ریسمانی و لولایی هستند. در پوشش این عروسک‌ها بیشتر از لباس‌های پولک‌دار تزیین شده با روبان و مهره‌های شیشه‌ای استفاده شده است و در جهان این عروسک را به نوعی نماینده ایران می‌دانند.
دارا و سارا   حدود20 سال پیش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از عروسک‌ دوقلوی دارا و سارا رونمایی کرد. ایده ساخت این عروسک‌ها از سال 75 شروع شد تا جایگزینی برای عروسک‌های باربی شوند اما این‌طور نشد و این پروژه خیلی زود شکست خورد، به طوری که امروزه کمتر کسی این عروسک‌ها را می‌شناسد. شاید یکی از دلایل شکست این عروسک‌ها چهره‌های معمولی و فاقد المان‌های بومی و تنها توجه به پوشش‌های اقلیم‌های مختلف ایران بود.

منابع این بخش از پرونده: موزه کودکی ایرانک، camp.com-inquirer.net

سیدخلیل سجادپور-    درگیری خونبار بین مهمانان جشن تولد مختلط در حالی با یک کشته و 4 مجروح به پایان رسید که پسری پس از مصرف مشروبات الکلی قصد تعرض شیطانی به دختر جوانی را داشت!
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، جوان 26 ساله ای که پنجم بهمن 1375 بر تارک شناسنامه اش نقش بسته بود تا روز تولد او را در گذر زمان یادآوری کند، شب جمعه گذشته دوستانش را به مهمانی جشنی فراخواند تا در غیاب اعضای خانواده اش به رقص و شادمانی بپردازند. او مقدمات جشن تولد را با سفارش کیکی سیاه رنگ آغاز کرد و با نصب بادکنک های مشکی، منزل را آراست و میز پذیرایی رابا میوه و شیرینی تزیین کرد اما طولی نکشید که بطری های مشروبات الکلی هم در کنار تنقلات و بطری های دلستر و نوشابه خودنمایی کرد. حالا دیگر بلندگوهای رقص نوردار هم آهنگ های شیطانی و مستی می نواختند تا این که مهمانان یکی   پس از دیگری قدم در خانه ای گذاشتند که بوی خون گرفته بود. عقربه های ساعت نیمه شب گذشته را به بامداد گره می زدند که فضای مختلط جشن تولد با صدای موسیقی و عربده کشی های برخی مهمانانی در هم آمیخت که هنوز مشغول پایکوبی بودند و استکان های شراب را سر می کشیدند. در این میان اما «محسن –گ» حالت مستی به خود گرفت و چنین وانمود کرد که دیگر حال طبیعی ندارد و از خود بی خود شده است!
او در همین شرایط ناگهان دست دختر جوانی را گرفت تا او را به درون اتاق بکشاند اما برادر او به همراه حسن (میزبان) و برخی دیگر از مهمانان تلاش می کردند تا دختر جوان را از چنگال «محسن» برهانند! ولی او کنار در اتاق ایستاد و در حالی که دشنه ای را از غلاف کمر بیرون کشیده بود، در هوا چرخاند تا با ترساندن مهمانان، دختر را به درون اتاق ببرد. لحظاتی بعد همه چیز به هم ریخت و رقص مرگ با آهنگ شیطانی همراه شد به گونه ای که درگیری وحشتناکی میان مهمانان رخ داد و تیغه های تبر و خنجر و دشنه خودنمایی کرد. «محسن» هم که با رفتارهای دلهره آورش دسته دشنه را محکم می فشرد ناگهان ضرباتی را بر پیکر افرادی فرود می آورد که مقابلش قرار می گرفتند به طوری که برخی از شاهدان عینی مدعی هستند که او برادرش «کاظم» را نیز با همین دشنه زخمی کرد اما در حالی که بسیاری از مهمانان جشن تولد خونین به همراه دو تن دیگر از مجروحان متواری شده بودند، در و دیوار و فرش های پذیرایی رنگ خون گرفت. در این میان جوان 30 ساله ای که دشنه ای شبیه دشنه «محسن» لابه لای استخوان های قفسه سینه اش باقی مانده بود، از شدت درد به خود می پیچید، خون زیادی نیز از شانه زخمی اش بیرون می زد که میزبان و تعداد دیگری از مهمانان تصمیم گرفتند او و دو مجروح را به مرکز درمانی برسانند. دقایقی بعد در حالی که هنوز کیک سیاه جشن تولد در یخچال منزل مانده و بوی مشروبات الکلی در فضای اتاق پراید پیچیده بود،  راننده پراید از بولوار شهید فلاحی 7 به سمت بیمارستان طالقانی به راه افتاد. آن ها مجروحان را به اورژانس بیمارستان رساندند و خودشان در حالی از مرکز درمانی فرار کردند که کف پوش های صندلی عقب پراید پر از خون شده بود.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است کادر درمانی بیمارستان بلافاصله به سراغ مجروحان رفتند اما «علی – س» (مجروحی که دشنه در سینه اش باقی مانده بود) بر اثر شدت خون ریزی و عوارض ناشی از اصابت ضربات دشنه به ناحیه کتف و سینه جان سپرد. دقایقی بعد ماجرای قتل جوان 30 ساله به پلیس گزارش شد و بدین ترتیب سرهنگ احمد زمانی (رئیس کلانتری قاسم آباد) در همان ساعات اولیه بامداد به همراه گروهی از عوامل انتظامی به طرف بیمارستان حرکت کرد. آن ها با تایید ماجرای جنایت، بلافاصله موضوع را به قاضی دکتر صادق صفری (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) اطلاع دادند. طولی نکشید که مقام قضایی نیز عازم بیمارستان طالقانی شد و بدین ترتیب تحقیقات پلیسی در حالی با دستورات محرمانه قاضی ویژه قتل عمد دامنه گسترده‌تری یافت که گروهی تخصصی از کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی هم در مرکز درمانی حضور داشتند. مجروح این حادثه خونین که رقص مرگ با آهنگ شیطانی را رقم زده بود ابتدا سعی کرد با داستان سرایی های ساختگی حقیقت ماجرا را پنهان کند. او مدعی شد که اصلا هنگام درگیری مرگبار در میان مهمانان حضور نداشته است و با ناله های دردناک خود را یکی از قربانیان این ماجرای وحشتناک نشان می داد.
در همین حال قاضی دکتر صفری به همراه کارآگاهان اداره جنایی عازم بولوار شهید فلاحی در منطقه قاسم آباد شد و صحنه وقوع این درگیری مرگبار را از زیر دوربین نگاهش گذراند.
با آن که مجروحان حادثه در بیمارستان تعداد مهمانان را کمتر از 10 نفر ذکر می کردند اما تعداد ظرف و ظروف و حتی مقدار شیرینی و میوه های باقی مانده در منزل حکایت از آن داشت که مهمانان این جشن تولد مختلط بیشتر از 20 نفر بوده اند.
بنابر گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، هنگامی که بررسی های ریزبینانه قاضی شعبه 208 دادسرای عمومی و انقلاب مشهد در محل وقوع جنایت به سرنخ هایی از چگونگی وقوع این جنایت هولناک رسید، دستور بازداشت «محسن» (متهم به قتل) به همراه حسن (میزبان مجروح) و کاظم (برادر محسن) صادر شد و آن ها در حالی به اداره جنایی پلیس آگاهی منتقل شدند که پزشکان بیمارستان مهر ترخیص را بر پرونده درمانی آن ها نقش زدند.
با آن که تحقیقات شبانه عوامل انتظامی کلانتری قاسم آباد مشهد برای دستگیری برخی دیگر از مهمانان این جشن مرگبار آغاز شده بود، متهم اصلی پرونده مقابل سروان اسماعیل عظیمی مقدم نشست تا به سوالات افسر پرونده درباره این جنایت تکان دهنده پاسخ دهد. از سوی دیگر با راهنمایی و هدایت های قاضی ویژه قتل عمد مشهد، دو تن از مهمانان فراری که خود را در آستانه دستگیری می دیدند، تسلیم قانون شدند و راز این درگیری وحشتناک را فاش کردند. در همین حال «محسن» نیز لب به اعتراف گشود و به مجروح کردن برادر خودش هم اقرار کرد. تحقیقات بیشتر درباره ادعاهای متهمان همچنان ادامه دارد.

اختصاصی خراسان