کنسرت‌های «در پی آن آشنا» با معرفی هنرمندان جوان و «گروه هنری آسمان آبی» در پایتخت برگزار می‌شوند.به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، در راستای حمایت از هنرمندان جوان عرصه موسیقی ایرانی، تالار رودکی به مدت دو شب، 16 و 17 آذر میزبان نوازندگان جوان کمانچه در قالب پروژه «در پی آن آشنا» خواهد بود.در شب نخست آریا طبیب‌زاده، پارسا نظری، ماهور سلیمانی و رضوان صیاد به روی صحنه خواهند رفت و در شب دوم نیز فرزانه مهدی زاده، سینا فاضل، مسیح نوروزی و آوا قویدل به هنرنمایی خواهند پرداخت.

رمان «همین‌طور که می‌میرم» نوشته ویلیام فاکنر با ترجمه احمد اخوت توسط نشر افق به چاپ دوم رسید.به گزارش  مهر، این کتاب ششمین عنوان از مجموعه «ادبیات امروز» و «میراث فاکنر» است که این ناشر چاپ می‌کند.اواخر سال ۱۳۹۴ بود که کتاب «جنگل بزرگ» نوشته ویلیام فاکنر با گردآوری و ترجمه احمد اخوت چاپ شد. این کتاب اولین عنوان از مجموعه «میراث فاکنر» بود که بنا شده بود آثار کوتاه ویلیام فاکنر نویسنده آمریکایی را به‌صورت منسجم در اختیار مخاطبان وی قرار دهد.

گروه ادب و هنر-وقتی درباره زبان فارسی با او به گفت و گو می‌نشینی، افتادگی او در کنار شیرینی کلام و دریای عمیق دانسته‌ها و داشته‌های ادبی‌اش تو را آن چنان در بر می‌گیرد که گذر زمان را حس نمی‌کنی. ژاله آموزگار یگانه، دارنده نشان لژیون دونور از دولت فرانسه و جایزه سرو ایرانی(در زمینه میراث فرهنگی)، متولد  ۱۲ آذر ۱۳۱۸ در خوی است. او پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی است که بیشتر اهالی ادبیات او را علاوه بر زبان شناس به عنوان اسطوره شناس برجسته نیز می‌شناسند. او دکتری زبان‌های باستانی را  از دانشگاه سوربن گرفت و تا امروز بیش از ۳۰ سال در دانشگاه تهران تدریس کرده ‌است. آموزگار همچنین عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که در زمینه‌های تألیف ،ترجمه و مقالات پژوهشی آثار فراوانی را خلق کرده که  نام بردن از این آثار در این نوشته کوتاه نمی‌گنجد چه برسد به توضیح و تفسیر آن.

آموزگار به روایت آموزگار
دکتر ژاله آموزگار درباره خودش در مراسم بزرگداشتی که به پاس تجلیل از او برگزار شده بود، چنین گفته است: خداوند اگر هیچ چیزی به من نداده باشد، این را به من داده که هیچ وقت فکر نکنم واقعا آدم مهمی هستم. در برابر این همه کاری که دانشمندهای درجه یک و تراز اول انجام داده‌اند، واقعا کار من هیچ است. این را اصلا تعارف نمی‌کنم و خدا را شکر اصلا این غرور مرا نگرفته که خیال کنم دارم شاهکار می‌آفرینم یا کار فوق‌العاده‌ای می‌کنم. من دانشجوی ساده‌ای بودم، فقط درس‌خوان بودم. موضوع این است که وقتی من در دانشگاه شاگرد اول شدم، به من برای رفتن به خارج بورس دادند. آن موقع به همه بورس می‌دادند. هیچ چیز خارق‌العاده‌ای در من نیست.  آدم وقتی دور و برش کسانی باشند که هیچ چیز ندانند، خب مثل این است که در شهر کورها آدم یک چشمی پادشاه است . وقتی فردی در دور و برش باید جوابگوی عده‌ای باشد که فاضل‌اند و عالم‌اند و هم خودش را یک کم بالا بکشد. این‌ها همه شانس‌هایی بود که من داشتم. به قول معروف، آهنگر آهن می‌زند، ما هم اگر قرار است کاری بکنیم باید بنویسیم.

 محمد بهبودی نیا

در گفت‌وگوهای روزانه ما فارسی‌زبانان، ضرب‌المثل جایگاه ویژه‌ای دارد، اما گاهی ما از ضرب‌المثلی در گفتارمان یاری می‌جوییم که شاید معنی آن را ندانیم و درباره ریشه و خاستگاه آن بی‌خبر باشیم. در هر زبان و جامعه‌ای نداشتن آگاهی در برخی از موارد باعث به کار بردن شکل‌های اشتباه برخی ضرب‌المثل‌ها می‌شود. دراین‌باره با دکتر امیر الهامی، استاد زبان و ادبیات فارسی و مجری کارشناس تعدادی از برنامه‌های ادبی صداوسیما گفت‌وگو کرده‌ایم.

بگوییم «ملانقطی»، نگوییم «ملا لغتی»
دکتر الهامی گفت: در طول تاریخ، زبان در حوزه ادبیات گاهی با جلوه‌های گوناگون خود ظاهر شده است، به همین دلیل ساختار تلفظ ما از ضرب‌المثل و عبارت‌ها در برخی موارد شکل دیگری به خود گرفته و ما امروز، شاهد رواج نوع اشتباه این ضرب‌المثل‌ها و تعابیر در گفتار و نوشتار هستیم. به‌عنوان‌مثال در گذشته زمانی که جملات را می‌نوشتند، نقطه نمی‌گذاشتند (بسیاری از نسخه‌های خطی که بازمانده روزگار کهن است مؤید این ادعاست) درنتیجه در آن روزگار اگر کسی به علت کم‌سوادی و پایین بودن دقت، می‌پرسید نقطه‌های این نوشته کجاست به او می‌گفتند تو چقدر «ملانقطی» هستی. به این معنی که «چرا در جملات تو این قدر دنبال نقطه‌ها می‌گردی؟» این بیان براثر گذشت زمان به تعبیر «ملالغتی» تغییر شکل یافته درصورتی‌که ما در زبان فارسی هیچ تعبیری به نام ملا لغتی نداریم.

«بادمجان بم آفت ندارد» یا «بادمجان بد آفت ندارد»
 وی در تشریح یکی دیگر از اشتباهات رایج عموم مردم جامعه در به کار بستن ضرب‌المثل‌ها گفت: همه ما این جمله را شنیده‌ایم «بادمجان بم آفت ندارد» باید بگوییم که این تعبیر هم اشتباه است. اول این که شهر «بم» در کرمان به کاشت و برداشت بادمجان، مشهور نیست که به دلیل این شهرت، تعابیری این‌چنینی برای آن به کار ببریم. دوم این که اگر به کارکرد این ضرب‌المثل دقت کنیم به این حقیقت دست می‌یابیم که این مثل را زمانی به کار می‌برند که فردی دچار سانحه‌ای می‌شود و در مقام خطاب به خود و نه به دیگری این ضرب‌المثل را به کار می‌برد. در همین گفت‌وگوها اگر دقت کنید طرف مقابل، بلافاصله به فردی که این ضرب‌المثل را به کار می‌برد، می‌گوید «نفرمایید خواهش می‌کنم». درنتیجه باید به این نکته دقت کرد که اگر قرار باشد بادمجان بم، بادمجان خوبی باشد طبیعی است که نباید به آن آفت بزند، پس این بیان نادرست است. شکل درست این ضرب‌المثل این است که بگوییم «بادمجان بد، آفت ندارد» یعنی وقتی کسی با سانحه‌ای روبه‌رو می‌شود باید بگوید «بادمجان بد آفت ندارد» یعنی بادمجان بد خودش خراب است و آفت به آن کارگر نیست. در یکی از شعرها هم‌تراز با این معنا آمده است «سیل، از کشور ویرانه تهی‌دست رود/ باده با مردم غافل، چه تواند کردن»

نه خود خورم نه کس دهم / گنده کنم مگس دهم!
این پژوهشگر ادبی افزود: یکی از ضرب‌المثل‌های دیگر که با کلمه‌ای اشتباه میان مردم رایج شده، این است که «نه خودخورم نه کس دهم / گنده کنم به سگ دهم» در رد این ضرب‌المثل باید بگوییم که سگ، گنده خوار نیست و دیگر این که قافیه این بیت هم اگر «سگ» را به کار ببریم، نادرست است. این جا کلمه سگ، جایگزین کلمه «مگس» شده، پس باید بگوییم «نه خود خورم نه کس دهم / گنده کنم، مگس دهم». مگس موجودی است که چیزهایی را می‌خورد که می‌گندد.

معنی نازک‌نارنجی چیست؟
دکتر الهامی تصریح کرد: درباره عبارت «نازک‌نارنجی» بسیاری از هم روزگاران ما نارنجی را در ذهن خود به معنی رنگ نارنجی به شمار می‌آورند، اما در این صورت باید پرسید خب معنی این عبارت چیست؟ در اصل معنی نارنجی (نا، رنجی) به معنی فردی که رنجی ندیده است به کار می‌رود. «نا» را در این ضرب‌المثل، نای نفی‌کننده می‌گویند. در شعر فارسی نیز کلماتی ازاین‌دست وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، در یکی از شعرها آمده است «نقاش چیره‌دست است آن نا، خدای‌ترس/ عنقا ندیده صورت عنقا همی کند»

نگوییم «پول علف خرس نیست»
الهامی تصریح کرد: همچنین میان مردم، رایج است که می‌گویند «پول، علف خرس نیست» درصورتی‌که این اشتباه است، زیرا خرس علف نمی‌خورد، باید بگوییم «پول علف هرز نیست».

سین‌جیم کردن  یا سین جین کردن؟
وی در تشریح کاربرد اشتباه عبارت «سیم جین کردن» و «جدوآباد» گفت: در زبان فارسی اصطلاحی به‌صورت «سیم جیم کردن» به معنی پاییدن، مراقبت کردن، مجازاً به معنی بازخواست کردن، مواخذه کردن و استنطاق وجود دارد که کاربرد درست آن «سین جیم» است. همچنین به‌جای «جدّ و آباء» معمولاً جدوآباد می‌گویند که اشتباه است. جدّ به معنی پدربزرگ و آباء هم به معنی پدران است، ترکیب جدّ و آباء به معنی پدران است. در یکی از موردهای دیگر می‌گویند «ساعت خواب» درصورتی‌که باید بگوییم «صحت خواب» یعنی این که این خواب برای شما صحت داشته باشد.

معنای صحیح بهانه چنین است: «توسل به علتی آشکار ولی دروغین برای رسیدن به مقصودی پنهانی»
وقتی که مجله معتبری یکی از شماره های خود را به حافظ تخصیص می‌دهد و با عنوان درشت می‌نویسد: «به بهانه ششصدمین سالگرد درگذشت حافظ» تنها این معنی را می‌رساند که «ما به حافظ کاری نداریم، فقط ششصدمین سال درگذشت او را بهانه کرده ایم تا به هدف پوشیده خودمان برسیم»
«به بهانه» هرگز نمی‌تواند جانشین «به مناسبتِ» شود و باید از استعمال آن به این معنی پرهیز کرد.
برگرفته از کتاب «فرهنگ درست نویسی سخن

لنگستون هیوز

رویاها
برای رویاپردازها
دست‌نیافتنی‌اند
همچنان‌که ترانه‌ها
برای ترانه‌خوان‌ها.
شب تاریک و آهن سرد
بر تعدادی از سرزمین‌ها
چیره می‌شود
اما رویا
بازخواهد گشت
و ترانه
قفس خود را در هم می‌شکند

شعر دوم:
تنها از سکوت تو
پیش از آن‌که سخنی بگویی
هر آن چه را که باید
 درمی‌یابم
بی‌آن که واژه‌ای از تو بشنوم
در سکوتت
هر نغمه‌ای که آرزو می‌کنم
به گوش می‌رسد.