اکرم انتصاری -خبر درگذشت ابوالفضل زرویی نصرآباد را تا امروز همه شنیدهاند. به قول ناصر فیض، « خبر پتک سنگین در آیینه بود». پتکی که با روایت برادر زرویی نصرآباد از لحظه مواجهه با پیکر بیجان برادرش پشت میز کار و چشم در چشم کتاب، کاریتر بر دوستداران او هوار شد. کسی نمیتواند منکر تاثیر این شاعر فقید49 ساله بر ادبیات به خصوص ادبیات طنز شود. شاعری که علی موسوی گرمارودی او را عبید زاکانی طنز معاصر میدانست. در ادامه بیشتر از این شاعر و زاویههای کمتر شناخته شدهاش خواهیم گفت. قرار است امروز حوزه هنری برای آخرین بار، میزبان پایهگذار دفتر طنز این حوزه باشد و او از آنجا به سمت خانه ابدیاش تشییع شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شوک ارزی و ماجراهای بعد از آن تا مهرماه، مجالی برای تمرکز بر جهت گیری امسال اقتصاد ایران یعنی «حمایت از کالای ایرانی» باقی نگذاشت. هر چند اگر واقعاً به آن و شعار سال های اخیر توجه می شد، مواجهه ما با تحریم ها به شکل دیگری بود. این شد که الان ما مانده ایم و تحریم ها و لزوم توجه بیشتر به توانمندی های تولید داخلی. با این تفاوت که این دفعه شاید حمایت از کالای ایرانی، نه اختیاری، بلکه تا حدی ناشی از اضطرار هم باشد. اضطراری که اگر با نگاه کارشناسی و همت مضاعف همراه شود می تواند پایه ای مهم برای ارتقای تولید ملی باشد.
اما واقعاً کالای ایرانی به چه حمایتی احتیاج دارد؟ به مسکّن های تعرفه ای؟ به وام های تولید و سرمایه در گردش؟ به کارت های اعتباری اجباری؟ به واردات دستگاه ها و ماشین آلات از خارج؟ شاید همه این ها در جای خود و برای حیات بنگاه ها و حفظ اشتغال ضروری باشد. اما به نظر می رسد گلوگاه ادامه حیات تولید ایرانی، جای دیگری است.
ممکن است شمار زیادی از برندهای خارجی در داخل تولید شوند. اما کدام یک از ما، احساس واقعی تولید ملی از آن ها داریم؟ اگر تولید ملی هستند، چرا الان و در شرایط تحریم، به محض پیدایش زمینه تهاتر پول نفت صادراتی به برخی کشورها، به سرعت به دنبال این هستیم که ما به ازای پول نفت را صرف واردات آن کالاها کنیم؟
یا ممکن است برخی از محصولات را داخلی بدانیم اما در چه شرایطی؟ در شرایطی که دیوارهای تعرفه، آن قدر بلند است که تولیدکننده داخلی هیچ احساس رقابتی با دیگر تولیدکننده های مشابه در کشورهای دیگر ندارد؟ قطعاً حمایت از کالای ایرانی این معنا را هم نمی دهد.
«کالای ایرانی» یا «کار ایرانی» همان طور که از نام آن پیداست، به هویت ایرانی نیاز دارد؛ این که اصالت ایرانی داشته باشد و همین طور در بازارها با اسم و رسم ایرانی شناخته شود.
بگذارید مثالی بزنیم. این روزها که موضوع احیای کارت سوخت مطرح شده، اگر چه دولت برای تولید یا واردات این کارت ها در فشار مضاعف قرار گرفت، اما ابتکار وزارت ارتباطات برای تعریف کیف پول کارت سوخت روی کارت های بانکی منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه و وقت مردم و دولت شد. این اقدام شیرینی حس هویت کار ایرانی را به همراه داشت. بنابراین با تکیه بر تجربه مثبت «خواستن و توانستن» در دو ماجرای اخیر، به نظر می رسد که می توان اقداماتی بزرگ تر انجام داد.
اول: سرو سامان دادن به وضعیت کالاهای قاچاق. به رغم پیشرفت های قابل توجه برای مکانیزه کردن گمرک ها، محدود کردن واردات از مناطق آزاد و استفاده از سامانه های اطلاعاتی، کماکان برآورد قاچاق کالا در کشور حول و حوش رقم 12 میلیارد دلار اعلام می شود. این در حالی است که با به کارگیری حلقه های مستقیم تر جلوگیری از ورود کالای قاچاق به بازار، مانند کد رهگیری کالا یا پیاده سازی واقعی مالیات بر ارزش افزوده و صندوق های مکانیزه فروش، تقریباً می توان تا حد زیادی از کنترل و شناسایی کالاهای قاچاق در بازار اطمینان حاصل کرد. در این زمینه، لایحه صندوق مکانیزه فروش که از اسفند سال 95 به مجلس ارائه شده، کماکان در انتظار طرح و تصویب مجلس است و معلوم نیست چه زمانی بهارستان نشینان به این موضوع مهم توجه خواهند کرد. همچنین ناگفته نماند که دستورالعمل رصد کالا در زنجیره تجاری کشور نیز در روزهای اخیر توسط وزیر صنعت ابلاغ شده است که باید منتظر ماند و نتایج این ابلاغ را دید.
دوم: واقعی سازی نرخ ارز برای حمایت از تولیدکنندگان. امسال پس از مدت ها، بازار ارز مجال یافت تا از قید و بند کاهش مصنوعی نرخ رها شود. این روزها با برخی از تولیدکنندگان وطنی که گفت وگو می کنیم، از وضعیت افزایش نرخ ارز که سبب کاهش واردات در صنف خود، بازشدن فضا برای تولیدات با کیفیت وطنی و نیز رشد صادرات شده، خرسند هستند. اما صد حیف که این شرایط در کنار فشار نرخ ارز بر کالاهای اساسی و معیشت مردم به وجود آمده است. در هر حال، رویکرد بانک مرکزی برای پایان دادن به معضل ارز چند نرخی که می تواند قدرت رقابت پذیری تولیدات داخلی را احیا کند، ضروری است. توجه به این نکته نیز ضروری است که در همین چند ماه اخیر که شاهد رشد بی سابقه بورس کشور بوده ایم، این رشد عمدتاً مبتنی بر رشد شاخص شرکت های صادراتی در اثر افزایش نرخ ارز بود. بنابراین هیچ بعید نیست با واقعی شدن نرخ ارز، توجه بنگاه ها برای تامین مالی به بورس بیش از پیش جلب شود و بانک ها به ماموریت اصلی خود در تامین مالی صنایع کوچک، بازگردند.
سوم: تعریف و اجرای موثر قانون حداکثر استفاده از تولید داخل توسط دولت. متاسفانه تاکنون آن طور که باید، از بازار بزرگ 80 میلیونی داخل کشور، برای حمایت از تولید داخل استفاده نشده است. با این حال، از دولت که طبق برخی محاسبات در 15 درصد تولید ناخالص داخلی کشور (بیش از 300 هزار میلیارد تومان) نقش مستقیم دارد، می توان انتظار داشت که لااقل تقاضا برای کالاهای با کیفیت ایرانی را ایجاد کند. در این زمینه، قانون بیست و اندی ساله حمایت از تولید و کار داخلی به دلایلی که عمدتاً نقص در تعریف یا اجرا بوده، نتوانسته است به ارتباط ارگانیک و شفافی بین تولیدکنندگان محصولات و ارائه کنندگان خدمات ایران با دولت منتهی شود. هر چند دیروز کلیات طرح اصلاح قانون مربوط، به تصویب مجلس رسید. اما با توجه به کارنامه غیر قابل قبول قانونی قدیمی، باید منتظر بود و دید که در نهایت چگونه مجلس ریل ارتباط بین دولت و تامین کنندگان داخلی را ایجاد خواهد کرد و دولت چگونه روی این ریل قدم خواهد گذاشت.
چهارم: مقدم داشتن ارتقای فناوری بومی بر تولید کالای بومی. اگر چه تلقی ما از کالای ایرانی، کالایی است که در داخل کشور تولید شده باشد، اما باید توجه داشت که عقبه تولید این کالاها اگر مبتنی بر دانش تئوری و عملی بومی نباشد، تنها پوسته ای از تولید ملی خواهد بود. در این باره، وزیر وقت صنعت، چند ماه قبل (در زمانی که معاون طرح و برنامه وزارت صنعت بود) خبر داد که برنامه ریزی شده 11 میلیارد دلار معادل حدود 20 درصد واردات (طبق آمارهای سال 96) داخلی سازی شود. با این حال، هنوز خبر جدیدتری مبنی بر چگونگی اجرای این برنامه منتشر نشده است. به خصوص این که به نظر می رسد برای ایجاد جهش سریع تر در داخلی سازی برخی محصولات، نباید از ظرفیت شرکت های دانش بنیان، توسعه بازارهای جدیدتر مانند فن بازارها و نیز تقویت ساختار بازار استارت آپ ها (به ویژه در حوزه محصولات سخت افزاری) غفلت کرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ملیحه رفیع طلب
از 6 آذر ماه «نگارخانه شهر» در ساختمان تالار شهر میدان شهدا، آثار نقاشی هنرمندان معلول مشهد با عنوان « فروغ زندگی» را به مناسبت گرامی داشت روز جهانی معلولان به نمایش گذاشته است. معلولانی که با وجود شرایط سخت جسمانی، ثابت کرده اند با عزم و اراده وصف نشدنی خود، خط بطلانی بر تفکرات و محدودیت هایی که بعضا برای آن ها ایجاد شده، می کشند و از زندگی کردن و پیشرفت جا نمی مانند.آثار نقاشی این هنرمندان تا 14 آذر ماه از ساعت 9 تا 13 و 17تا 21 در معرض دید عموم قرار دارد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
روسای جمهور آمریکا و چین در حالی در جریان اجلاس گروه 20 در آرژانتین توافق کردند تا جنگ تجاری بین دو کشور را به مدت سه ماه تعلیق کنند که طبق اعلام برخی فعالان رسانه ای، این توافق، شامل افزایش واردات نفت آمریکا از سوی چین نیز می شود. موضوعی که تهدیدی برای روابط نفتی ایران و چین به شمار می آید.پس از گذشت بیش از سه ماه از بالاگرفتن جنگ تجاری بین چین و آمریکا، دو کشور سرانجام برای توقف موقت این تنش ها به توافق رسیدند. این توافق، در جریان شام کاری «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و «شی جینپینگ» رئیس جمهور چین و در جریان اجلاس گروه 20 در آرژانتین به دست آمد. به گزارش دویچه وله به نقل از کاخ سفید، در این نشست، ترامپ توافق کرد از ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ به مدت سه ماه، افزایش ۲۵ درصدی تعرفهها بر ۲۰۰ میلیارد دلار کالای وارداتی از چین را اعمال نکند. در مقابل رئیسجمهور چین نیز با توقف وضع تعرفههای جدید، همچنین با واردات مقدار نامشخص اما «قابلتوجهی» از تولیدات آمریکایی در زمینه کشاورزی، انرژی، صنعت و دیگر شاخهها موافقت کرد. بنا بر این گزارش، چنان چه گفت وگوها میان چین و آمریکا در مهلت ۹۰ روزه به نتیجه نرسد، هر دو طرف توافق کردهاند که افزایش 10 درصدی تعرفهها به ۲۵ درصد برسد.
فراخبر
پیام منفی توافق چین و آمریکا برای اقتصاد ایران
تشدید فضای تجاری آمریکا و چین، از بُعد استراتژیک، این نوید را می داد که منجر به اقبال چین به دیگر بازارهای نوظهور (از جمله ایران) برای صادرات محصولاتش شود. موضوعی که همزمان با واردات حدود 700 هزار بشکه ای نفت ایران از سوی این کشور نیز تقویت می شد. با این حال، هم اینک برخی نگرانی ها از این توافق در خصوص تجارت خارجی چین و ایران وجود دارد. آن هم در شرایطی که ایران از سوی آمریکا مورد تحریم قرار گرفته است. نگرانی ها غیر از بازار وارداتی ایران برای چینی ها، معطوف به واردات نفت چین از ایران نیز است. آن طور که صادق الحسینی فعال رسانه ای و کارشناس اقتصادی گفته است: ظاهراً چین حتی قرار است واردات نفت از آمریکا را نیز افزایش دهد. وی در یادداشتی نوشت: «دو ماه پیش نوشتم و تکرار کردم که ممکن است در تعامل چین با آمریکا، ایران قربانی شود. حالا خبر می آید که چین قول داده واردات نفتش از آمریکا را افزایش دهد. آیا نفت آمریکایی در شش ماه آینده جایگزین نفت ایرانی میشود؟ این بدترین اتفاق ممکن برای ماست که با دست خودمان چین را از دست دادیم و حالا هم به راحتی ما را معامله میکنند. متاسفانه چیزی به نام استراتژی در برخورد با چین و کلا شرق نداریم.»
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
اگر شما هم از این که هر روز چشم تان را باز کنید و با یک فضای تکراری برای زندگی و کار روبهرو شوید خستهاید، پیشنهاد ما برایتان زندگی به سبک عشایر است. چرا تعجب کردید؟ از این که هر روز ساعت مشخصی بیدار شوید، به محلکار مشخصی بروید، کارهای مشخصی انجام دهید و در نهایت هم به مکان مشخصی برگردید، خسته نشدید؟ برای بعضی از ما، تاکید میکنم فقط بعضی از ما و نه همه، این سبک زندگی کسالتبار و آزاردهنده است و باید فکری به حال آن کنیم؛ البته اگر بنا داریم به غیر از زنده بودن، به معنای واقعی، زندگی کنیم. اگر حتی تصورِ کنار گذاشتن زندگی کارمندی و روزمره در شهرهای بزرگ و کوچ به گوشهای دنـج با شرایطی متنوع برایتان سخت و دور است، پرونده امروز «زندگی سلام» به شما میگوید در این راه به چه چیزهایی نیاز دارید، چگونه کسب درآمد کنید و چه مسیری باید طی شود تا بتوانید هرچه سریعتر کوچگردی دیجیتالی و هیجانانگیز خود را شکل دهید. کافی است یک کولهپشتی از وسایل شخصی و یک لپتاپ داشته باشید و البته قوی و صبور باشید. اینها مهمترین چیزهایی است که برای زندگی به سبک کوچنشینیِ امروزی نیاز دارید.
«دیجیتال نومَد» چه مدل زندگی است؟
در سبکزندگی «کوچگردی دیجیتالی» یا «Digital Nomad» که چند سالی است وارد کشورمان شده است و عمر کوتاهی در فرهنگ ما دارد، درست مثل عشایر ایلهای قشقایی و بختیاری، وسایل اولیه و ضروری که برای ادامه زندگی به آن ها نیازمندیم را به همراه یک ابزار کار دیجیتال مثل «لپتاپ» و «دوربین عکاسی» میریزیم درون یک کوله و برای کشف دنیای بزرگ و شگفتانگیز بیرون از شهرهای بزرگ، خارج میشویم. درست است که این روزها جمعیت کوچگردهای سنتی کمتر شده و بیشترشان در جستوجوی شرایط بهتر زندگی مجبور به شهرنشینی و حاشیهنشینی شدهاند اما شکل دیگری از کوچگردی، به اسم «کوچگردی دیجیتالی» در حال رواج است که باز هم راهی است برای یافتنِ شرایط مناسب زندگی، منتها با کسب درآمد از طریق دورکاری به وسیله فناوری. کوچگردها برخلاف ایلها، تنها سفر میکنند و به جای اسب و الاغ، با قطار و هواپیما و اتوبوس جابهجا میشوند و به جای دام پروری و کشاورزی، بهشکل آنلاین، ارتزاق میکنند. هرجایی میتواند دفتر کار یک کوچگرد دیجیتال باشد و این نباید برایتان عجیب باشد که آنها را در کافهای در «تهران»، رستورانی در «تفلیس» یا منزل میزبانشان در «قاهره» مشغول کار ببینید! از مزایای این شرایط کار و زندگی، میتوان به آزادی عمل فرد اشاره کرد که نیاز نیست حتما به شکل فیزیکی در اداره یا دفتری حضور داشته باشد، قادر است در محیطی بهدور از استرس از مهارتهای خود در راستای انجام بهتر اموری که به او سپرده شده است استفاده کند، میتواند زمانبندی مناسبی برای انجام کارهایش داشته باشد و با چندین کارفرمای مختلف بهصورت همزمان و دورکار همکاری داشته باشد و درآمد ماهیانه اش را ارتقا دهد. این فرد با کمترین امکانات و هزینه (یک لپ تاپ یا کامپیوتر و یک خط اینترنت) قادر است در هر محلی به انتخاب خود، مشغول به کار شود. در حقیقت کوچگردی دیجیتالی یا «فریلنسینگ» سادهترین راه برای این است که رئیس خود باشید.
روی دشوار سکه کوچگردی دیجیتالی
این سبک زندگی ممکن است به ظاهر خیلی جذاب و شگفتانگیز باشد. این که بهجای سکونت در شهرهای بزرگ، به روستاهای خوشآب و هوا کوچ کنی یا همیشه در سفر باشی و هرجا که دلت خواست کار کنی، واقعا رویایی است اما لیوانِ کوچگردی دیجیتال، نیمه خالی هم دارد. مثلا حمل کردن وسایل یک زندگی در قالب یک کوله بر دوش به طور مداوم، بعد از مدتی خستهتان میکند یا این که دیگر آن ثبات و آشنایی فضای همیشگی زندگی و محیط کار را نخواهید داشت و ممکن است هر روز جایتان تغییر کند. در دیجیتال نومَد، هرروز با یک کارفرمای جدید کار میکنید و باید با امنیت شغلی و مالیتان خداحافظی کنید؛ بیشتر افرادی که فریلنسر نیستند، یک درآمد ثابت و بیمه دریافت میکنند اما برای یک فریلنسر، ممکن است در یک ماه کار زیادی وجود داشته باشد ولی در ماه بعد پروژه کمتر و درآمد کمی وجود داشته باشد. بیشتر کارفرمایان به کارمندان خود در زمان تعطیلات و روزهای بیماری مرخصی یا حقوق میدهند اما یک فریلنسر اگر یک روز کار نکند، برای آن روز هیچ مبلغی دریافت نخواهد کرد. در نتیجه، فریلنسرها معمولا در تعطیلات یا حتی زمانی که کسالت دارند هم باید کار کنند.
چگونه یک کوچگرد دیجیتالی شویم؟
پیشگامان کوچگردی دیجیتالی، همان کارآفرینان آنلاین، فریلنسرها و دورکارهایی هستند که در جهان پرسه میزنند و با لپتاپ خود کار میکنند. ممکن است با دیدن تصاویر آنها در ساحل اقیانوس، دامنه های کوهستان یا در بیابانها، مسحور کار و بارشان شوید و بخواهید این شکل از زندگی را تجربه کنید اما قبل از آن باید به چند نکته توجه کنید. اگر شما شغلی دارید که بهطور کامل یا بخشی از آن را به صورت آنلاین انجام میدهید، میتوانید تحقیق کنید شرکتی که برایش کار میکنید سیاست دورکاری یا فرستادن نیرو به مناطق مختلف را دارد یا نه؟ با لپتاپ خود صمیمیتر شوید چون یکی از پیش نیازهای سبک زندگی دیجیتال است. فرصتهای شغلی زیادی وجود دارد که انجام آنها به صورت کامل از راه دور و در هر نقطه از جهان امکانپذیر است اما اگر شغل فعلی تان بهصورتی نیست که انجام آن بهصورت آنلاین امکانپذیر باشد، برای تجربه سبک زندگی کوچگردی دیجیتال بهتر است شغل خود را عوض کنید، فریلنسر شوید یا کسب و کار خودتان را راه بیندازید. مهارتها و علایقتان را بنویسید. آیا شما یک نویسنده، عکاس، ریاضیدان، طراح وب، بازاریاب و. .. هستید؟ از انجام چه کاری لذت میبرید؟ نقاط قوت شخصیت و کار شما چیست؟ در قدم بعد، فهرستی از مشاغلی که فکر میکنید در آن خوب هستید را بدون هیچگونه محدودیتی بنویسید. سپس در بهترین و معتبرترین سایتهای فریلنسر خارجی(اگر به زبانهای خارجی تسلط دارید) و ایرانی، به اشتراک بگذارید و منتظر دریافت پیشنهاد کار بمانید. هزاران کارآفرین در جهان وجود دارند که همواره در حال سفر هستند و کسبوکار خود را هم اداره میکنند. هم اکنون بسیاری از شرکتهای بزرگ بهصورت کلی یا جزئی از تیمهای دورکار استفاده میکنند از جمله خبرگزاریهای معتبر و شرکتهایی که به دنبال مزایای استفاده از نیروی دورکار هستند تا بدون نیاز به بزرگتر کردن محل کار، بتوانند کسبوکار و کارکنان خود را گسترش دهند.
بهترین مشاغل برای تجربه سبک زندگی دیجیتال نومَد
خُب، اگر بهطور قطعی تصمیم به کوچگرد شدن گرفتهاید، ما برخی از پرطرفدارترین مشاغل فریلنسری دنیا را به شما معرفی میکنیم.
1 - برنامهنویسی| بسیاری از کسانیکه سبک زندگی دیجیتال را برای خود انتخاب کردهاند از برنامهنویسان و توسعهدهندگان صفحات وب هستند. مزایای برنامهنویسی قابل کتمان نیست؛ حقوق خوب و امکان کار در هر نقطه از جهان.
2 - بازاریابی| بسیاری از دیجیتال نومدها در شاخههای مختلفی از بازاریابی فعالیت میکنند. «دیجیتال مارکتینگ» برای موفقیت در کسب و کار ضروری است، به همین دلیل فرصتهای شغلی زیادی در این زمینه وجود دارد.
3 - طراحی گرافیک| شما بهعنوان یک طراح گرافیک و تصویرساز میتوانید در هر نقطه از جهان و از طریق اینترنت با مشتریان خود در ارتباط باشید. سفر به مناطق مختلف میتواند منبع الهام برای طراحیهای شما باشد.
4 - مشاوره| برای کسانیکه در زمینه خاصی تجربه دارند، تبدیل شدن به مشاور یا مربی یک گزینه مناسب است. نیاز نیست ۲۰ سال در زمینه خاصی تجربه داشته باشید؛ همین که در یک زمینه، کار موفقی انجام داده باشید کافی است. مثلا اگر در تبلیغات فیس بوکی مهارت دارید میتوانید یک مشاور متخصص در این زمینه شوید.
5 - ترجمه| وقتی به مشاغل دورکاری فکر میکنیم، شاید ابتدا شغل مترجمی به ذهن مان نرسد اما فراموش نکنید این شغل کاملا مناسب دورکاری و زندگی مستقل است.
6 - نویسندگی| از قرنهای گذشته، نویسندگان عادت داشتند سراسر جهان را برای پیدا کردن قصهها و اتفاقات جالب بگردند. نویسندگی، شاخههای زیادی مثل تولید محتوا برای وب سایت، وبلاگ، سفرنامهنویسی، روزنامهنگاری و نوشتن کتاب دارد.
7 - ویراستاری| هر روز محتوای زیادی در جهان منتشر میشود که نویسندگانش نیاز به ویراستار دارند.
8 - آموزش| فرصتهای تدریس زیادی از زبان انگلیسی و فرانسوی گرفته تا شیمی و فیزیک و حتی آموزش کار با نرمافزارهای مختلف در اینترنت وجود دارد و بسیاری از موسسات آموزشی به دنبال معلمهای فریلنسر هستند تا برای تدریس خصوصی آنلاین از آنها استفاده کنند.
9 - دستیار مجازی| اگر به نظم و سامان دهی کارها علاقه دارید، دستیار مجازی، یک گزینه شغلی عالی برای شما محسوب میشود. برای این کار نیازی نیست تخصص خاصی داشته باشید بلکه وظیفه شما تنها هماهنگی برخی امور مثل بررسی رزومههای رسیده است که مدیر شما زمان کافی برای اداره آنها ندارد.
10 - عکاسی و فیلمبرداری| تولید محتوای تصویری در زمینههای مختلف، ضمن این که علاقهمندان زیادی در فضای مجازی دارد، یک شغل عالی برای تبدیل شدن به کوچگرد دیجیتالی است.
یادداشت «مهران میرشاهی»، مدیرعامل شرکت «دورکار» درباره تجربهاش در زمینه دورکاری
چطور رئیس خودمان باشیم؟
فریلنسر یا آزادکار، فردی است که با انجام پروژههای مختلف از راه دور کسب درآمد میکند، در عوض انتخاب محل زندگیاش با خودش است. در فریلنسینگ، شخص ساعت و مکان کار مشخصی ندارد، در استخدام دایم شرکتی نیست و بسیاری از کارها مانند مترجمی و برنامهنویسی را از راه دور انجام میدهد. امروزه فریلنسری در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله «آمریکا» و «هندوستان» به یک صنعت تبدیل شده و برای میلیونها نفر ایجاد شغل کرده است. برای فریلنسر شدن به سرمایه خاصی نیاز نیست، هر چند ممکن است فرد برای کسب مهارتهای لازم مجبور به شرکت در دورههای آموزشی مختلف باشد. البته الان افراد زیادی با مهارتهای خاص بدون هیچ آموزشی بهعنوان فریلنسر مشغول به کار هستند. در مواردی هم دیده شده است افرادی که قبلا شغل ثابتی داشتهاند با رها کردن شغلشان وارد حوزه فریلنسینگ شدهاند و موفق هم هستند. اتخاذ چنین تصمیمی قدرت ریسک بالایی میطلبد اما پیشنهاد میشود قبل از رها کردن شغل ثابت، ابتدا به صورت پاره وقت زندگی فریلنسری را امتحان کنید، سپس بهمرور زمان با توجه به نتیجه، تصمیم قطعی بگیرید. شاید شیرینترین قسمت کار این باشد که شما خودتان رئیس خود خواهید بود و ساعات کاری، مرخصیها و حتی محل کار خودتان را انتخاب میکنید یا این که به مکان جغرافیایی خاصی وابسته نیستید و با تغییر مکان زندگی، شغل خود را هم دارید. اما در این کار، سختیهایی مثل نبود حقوق ثابت و داشتن درآمد متغیر که امکان برنامهریزی مالی را از بین میبرد، مواجهه با تعداد زیادی از کارفرمایان با خصوصیات اخلاقی متفاوت و نداشتن امکان دریافت بیمه وجود دارد. البته طبق رایزنیهایی که با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری شده، قدمهای خوبی در خصوص امکان بیمه فریلنسرها برداشته شده است که امیدواریم هرچه زودتر به نتیجه برسد. برای فریلنسر شدن، فوت کوزهگری معنایی ندارد اما هرچه تجربه شما در این زمینه بیشتر شود، موفقتر عمل خواهید کرد. مثلا بهمرور زمان خواهید فهمید چه پروژههایی بیشتر مناسب شماست، با چه افرادی بهتر کار میکنید، چطور پروژههای بیشتری میتوانید بگیرید و چگونه زمانبندی مناسبی برای تحویل بهموقع پروژهها داشته باشید.
منابع: وبلاگ پیمنت24، وبلاگ سیزدهم، وب سایت روزیاتو
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
میرجانیان-داستان محدودیت ها،مشکلات و بی توجهی به معلولان در کشورمان به خوبی در روند تصویب و اجرای قانون حمایت از آن ها نمود یافته است .قانونی که سال 83 در مجلس تصویب شد اما اجرایی نشد تا این که سال 97 در نهایت پس از بازنگری، تصویب و ابلاغ شد ولی هنوز به مرحله اجرا در نیامده است.این در حالی است که شهرسازی نامناسب، کمبود امکانات و خدمات آموزشی و درمانی ، نبود مشاغل مناسب و حذف از مراحل استخدامی سختیهای معلولیت را برای آنان چندبرابر کرده است.امروز 12 آذر روز جهانی معلولان است . 26سال از نام گذاری روزی به نام روز جهانی معلولان از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد می گذرد. در کشور خودمان هم 14 سال پیش در مجلس شورای اسلامی لایحه جامع حمایت از حقوق معلولان به تصویب رسید، اما متاسفانه این قانو ن طبق آخرین ماده الحاقی که اجرای تمام موارد تصویب شده را به داشتن اعتبارات کافی مشروط کرده بود هرگز اجرایی نشد و معلولان کشورمان به همان رسم گذشته به فراموشی سپرده شدند! از سال 1390 تقریبا چهارسالی به همین منوال گذشت تا این که در اسفند سال 96 با فشار سمن ها و خود معلولان، این لایحه به صحن علنی رفت و با اکثریت آرای نمایندگان به تصویب رسید. البته آن جا هم بخت با معلولان عزیز همراه نبود و مصوبه مجلس شورای اسلامی که در اسفند 96 تصویب شده بود در اردیبهشت 97 توسط رئیس جمهور ابلاغ شد و از بودجه 97 نصیبی نبرد وصرفا افزایش چند درصدی در بودجه بهزیستی را طبق روال همیشگی شاهد بودیم.این مسئله وقتی بغرنج تر می شود که براساس اخبار در لایحه بودجه سال 98 نیز ردیفی برای اجرای «قانون جامع حمایت از حقوق معلولان» لحاظ نشده است. هرچند هنوز معلولان چشم امیدشان به نمایندگان مجلس و کمیسیون تلفیق برای جبران این مسئله است. هر سال مجمع عمومی سازمان ملل متحد شعاری را به مناسبت روز حمایت از معلولان انتخاب میکند تا مسئولان و مردم از مشکلات آن ها آگاهی بیشتری پیدا کنند، اما مشکلات بی شمار معلولان مثل مشکلات در عبور و مرور، کسب و کار و حتی بی توجهی یا توجه بیش از حد برخی از شهروندان این موضوع را نشان می دهد که رسیدگی به امور معلولان فقط محدود به مناسبتها شده و ارادهای جدی برای برطرف کردن نیازهای این افراد در جامعه وجود ندارد. همچنان که عملکرد مسئولان برای معلولان گرامی صرفا محدود به شعارها و برگزاری مراسم تبلیغاتی در این روز می شود که در این صورت هیچ وقت گرهی از کار توان یابان باز نخواهد شد. به گزارش خبرگزاری خانه ملت طبق گفته رسول خضری، عضو فراکسیون حمایت از حقوق معلولان درمجلس، ما در کشورمان حدود یک میلیون و 300 هزار معلول داریم که از این تعداد حدود 450 هزار نفر معلولان جسمی حرکتی هستند. با توجه به این که معلولان همیشه به خدمات توان بخشی نیاز دارند و هزینه بالا و کمبود تجهیزات توان بخشی همواره یکی از مشکلات اصلی این افراد است برنامه های حمایتی از این قشر آسیب پذیر جامعه نباید فقط به همین روزها ختم شود. هرچند به رغم این مشکلات بسیاری از معلولان در رویارویی با کاستی ها گاه جلوه هایی از اراده و سخت کوشی را بروز می دهند که بسیار تاثیر گذار است .بدیهی است این قشر که بخشی از جامعه را تشکیل می دهند به رغم معلولیت هایی که دارند از توانایی های ویژه ای نیز برخوردارند که درصورت حمایت و توجه می توانند حتی در روند توسعه و پیشرفت جامعه نقش داشته باشند. .نمونه ای از این اراده و توانایی را می توانید در گفت وگوی امروز روزنامه خراسان رضوی یا در با دو توان یاب هنرمند که این روزها آثارشان در نمایشگاهی در مشهد پیش چشم بازدید کنندگان است بخوانید .
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رئیس کل بانک مرکزی نرخ ارز در بودجه 98 را حدود ۵۷۰۰ تومان اعلام کرد. عبدالناصر همتی، در گفت وگو با «انتخاب»در پاسخ به سوالی درباره نرخ ارز در لایحه بودجه تاکید کرد: ارقام بودجه هنوز نهایی نشده است، ولی به نظر من در بودجه ۹۸ نرخ دلار برای تسعیر درآمدهای نفتی چیزی حدود ۵۷۰۰ خواهد بود. همتی توضیحات بیشتری در این باره ارائه نکرد.وی در حالی این خبر را اعلام کرد که بنابر اعلام ایرنا جلسه فوق العاده بررسی لایحه بودجه 98 از صبح روز گذشته در هیئت دولت آغاز شده بود و خبرگزاری دولت شامگاه دیروز اعلام کرد: لایحه بودجه سال 1398 کل کشور در جلسه روز یک شنبه هیئت دولت به تصویب رسید.
تحویل بودجه به مجلس، پنج شنبه یا یک شنبه
درباره زمان نهایی شدن بودجه نیز، قرار است دولت هفته آینده بودجه را به مجلس ببرد اما با توجه به تعطیلی مجلس در هفته آینده، مجلسی ها خواستار تغییر زمان هستند. یوسف نژاد عضو هیئت رئیسه مجلس با اشاره به سفر رئیس جمهور در روزهای سه شنبه و چهارشنبه گفت: احتمالا ایشان روز پنج شنبه(۱۵ آذر) برای ارائه لایحه بودجه در مجلس حضور مییابند. وی در گفت وگو با ایسنا افزود: دولت میخواهد لایحه بودجه را یک شنبه آینده به مجلس ارائه کند اما با توجه به این که هفته آینده زمان سرکشی نمایندگان به حوزههای انتخابیهشان است دولت و مجلس در حال مذاکره در این باره هستند. در همین حال، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس گفت که نرخ تسعیر ارز در بودجه 5200 تومان در نظر گرفته شده است.
قیمت نفت60 دلار و صادرات 1.2 میلیون بشکه
در همین باره، معصومه آقاپور علیشاهی، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در خصوص لایحه بودجه سال 98 اظهار کرد: تا جایی که می دانم قرار نیست در بودجه سال آینده دلار هشت هزار تومان باشد و براساس اطلاعاتی که دارم قرار است که نرخ دلار را پنج هزار و 200 تومان ببندند و میزان فروش نفت یک میلیون و 200 بشکه در روز در نظر گرفته می شود. عضو هیئت رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس در خصوص این که هر بشکه نفت را 60 دلار برآورد کرده اند، بیان کرد به نظر من این میزان محقق نمی شود باید این نرخ تغییر پیدا کند.پیش تر برخی رقم هشت هزار تومان را هم مطرح کرده بودند، اما این موضوع خیلی زود تکذیب شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
«آهای پدر و مادرها! جلوی بچه ها دعوا کنید، نه تنها برای شان بد نیست که خوب هم هست! این را ما نمی گوییم، محققان روان شناسی به این نتیجه رسیده اند». این توصیه یکی از متفاوت ترین و البته پربازدیدترین پست ها در شبکه های اجتماعی و البته چندین سایت خبری در چند روز اخیر است. در قدم اول به دنبال بررسی منابع این خبر رفتیم که در چندین سایت معتبر خارجی، نتایج این پژوهش وجود داشت. سپس نظر یک روان شناس را در این باره جویا شدیم.
نتایج جالب این پژوهش
همیشه به والدین گفته اند که جلوی فرزندان دعوا نکنید چراکه خوب نیست و تأثیر بدی روی آن ها می گذارد اما اکنون یافته های محققان دانشگاه ایالتی واشنگتن نشان می دهد که همه چیز باید برعکس باشد و دعوا کردن (با پایان خوش) جلوی کودکان خوب هم هست! تحقیقات جدید این پژوهشگران نشان می دهد که بهتر است در مقابل کودکان خود جر و بحث کنید تا این که احساسات خود را پنهان کنید. معمولا بزرگ سالان احساس می کنند که باید رفتارهایشان را در مقابل کودکان کنترل کنند. مثلا آن ها سعی می کنند در مقابل کودکان درباره هیچ موضوعی با عصبانیت جر و بحث نکنند اما تحقیقات جدید نشان می دهد که پدر و مادرها نباید جر و بحث خود را به بعد از زمان خواب کودکان موکول کنند چون برای کودکان خیلی بهتر است که شاهد بیان احساسات والدین شان باشند. «سارا وارتر»، یکی از محققان این پژوهش می گوید: «کودکان وقتی متوجه پنهان کردن احساسات والدین می شوند، یاد می گیرند که باید احساساتشان را سرکوب کنند و درباره آن ها حرف نزنند.» همچنین این محققان دریافته اند که لب گزیدن جلوی فرزندان و پنهان کردن احساسات می تواند به آن ها آسیب بزند و اگر والدین هنگام افسردگی، استرس یا عصبانیت واکنش خود را نشان دهند، فرزندانشان روابط بهتری با آن ها پیدا خواهند کرد.
نحوه انجام این پژوهش
این تحقیقات روی سطح استرس 109 پدر و مادر در دو گروه انجام شده است. ظاهرا ابتدا از پدر و مادرها خواسته می شود که در مقابل تماشاچیان صحبت کنند و تماشاچیان در مقابل حرف های آن ها عکس العمل منفی نشان می دهند و در مرحله بعد از آن ها خواسته می شود که همراه با کودکان شان لگو بازی کنند و طرح خاصی را بسازند. بچه های آن ها که 7 تا 11 ساله هستند، آموزش دیده اند که چطور با آن لگوها، طرح مد نظر را بسازند اما اجازه لمس لگوها را ندارند و فقط باید والدین شان را راهنمایی کنند. پدر و مادرها هم باید طرح لگوی مد نظر را بسازند اما اجازه نگاه کردن به دستور العمل کتبی را ندارند. از بین این افراد به نیمی از پدر و مادرها گفته شده بود که احساسات خودشان را در زمان هایی که استرس کار اعصاب شان را خرد می کند، پنهان کنند و از نیمی دیگر خواسته شده بود که به صورت طبیعی و با احساسات واقعی شان رفتار کنند. تمام پدر و مادرها و بچه ها به یک دستگاه حسگر وصل بودند و ضربان قلب و میزان استرس آن ها طی این آزمایش بررسی می شد. نتیجه به این شکل بود، پدر و مادرهایی که قرار بود احساسات خود را بروز ندهند، امتیاز منفی گرفتند و در طول مدت این طرح کمتر لبخند زدند، ارتباط چشمی کمتری با کودکانشان برقرار کردند، رفتارهای گرم و دوستانه ای نداشتند و در مقابل کودکان شان هم امتیاز منفی بیشتری گرفتند. می توان گفت، والدین این گروه انرژی منفی را به کودکان خود منتقل کردند. به طور کلی اگر بچه ها چیزی را احساس و پدر و مادرها سعی کنند عادی رفتار کنند انگار که اتفاقی نیفتاده است، این کار باعث گیج شدن بچه ها می شود. بنابراین بروز احساسات منفی نه تنها کاری منفی تلقی نمی شود، بلکه سازنده است و رابطه فرزند با پدر و مادر را منطقی تر می کند. البته محققان روی دعواهای با پایان خوش تأکید می کنند نه خشونت های غیرمنطقی که منجر به دعوای فیزیکی شود.
نظر یک روان شناس درباره خط قرمزهای جر و بحث های والدین در حضور بچه ها
مباحثه نباید به مجادله تبدیل شود
تحلیل پژوهش
جواد غفوری نسب | کارشناس ارشد مشاوره خانواده
دعوا در فرهنگ نامه دهخدا به معنای مشاجره طولانی و بی هدف است که حالت خشونت آمیز و همراه با زد و خورد پیدا می کند. مباحثه به معنای گفت و گو و رد و بدل کردن نظرات در خصوص موضوعی مشخص و معمولا به منظور رسیدن به نتیجه است. بنابراین هرگاه زن و شوهری در خصوص مسئله ای با هم صحبت می کنند، بسته به این که تا چه حد بر این گفت و گو هیجانات منفی و خشونت حاکم است، می توان آن را مباحثه یا مشاجره نام گذاشت. بنابراین نکته اول درباره اشتباه بودن این تیتر «جلوی فرزندان تان دعوا کنید» است که بیانش ضروری به نظر می رسید و به جای دعوا باید از مباحثه یا مشاجره استفاده کرد.
مفهوم مرزبندی در خانواده
در ادامه باید به مفهوم مرزبندی در خانواده اشاره کنم. زمانی که صحبت از مرزبندی در خانواده می شود، بلافاصله ذهن همه ما به سمت رعایت حریم خانواده با افراد خارج از این حریم یعنی دوستان و فامیل می رود. باید بدانیم که این تعریف، مرتبط با مفهوم مرز و حریم کلی خانواده است اما در درون خانواده نیز مرزبندی وجود دارد. وقتی صحبت از مرزبندی درون سیستم خانواده می کنیم، در واقع منظور این است که والدین و فرزندان، بین خودشان حریمی قائل باشند. با وجود این که رعایت این حریم هم برای والدین و هم برای فرزندان الزامی است اما تحت شرایط خاصی دسترسی به حریم برای دوطرف مجاز می شود.
آموزش عملی مهارت حل مسئله به کودکان با مشاجره والدین
با این حال، آیا گفت وگو و مباحثه و حتی دعواهای والدین جزو حریم خصوصی آن ها در برابر فرزندان محسوب می شود؟ تقریبا تمام والدین به این سؤال پاسخ مثبت می دهند اما در عمل به گونه ای دیگر رفتار می کنند. در واقع ما تصور می کنیم که فرزندان همواره باید تصویر مثبتی از والدین خود داشته باشند و آن ها را به عنوان افرادی بشناسند که همیشه به هم احترام می گذارند و هیچ وقت با هم اختلاف نظر ندارند. اما والدین با مباحثه در خصوص یک مسئله مرتبط با خانواده، می توانند به فرزندان خود آموزش دهند که به دنبال حل مسئله از طریق گفت وگو و مذاکره باشند. در واقع وقتی والدین با هم در خصوص یک موضوع به صورت منطقی و به دور از تنش در حضور فرزندان صحبت می کنند، به آن ها یاد می دهند که برای حل مسئله باید ابتدا گوش کنند و حرف بزنند تا ابهام ها برطرف شود و پس از آن بر اساس منطق و آگاهی تصمیم بگیرند.
3 خط قرمز جر و بحث والدین در حضور بچه ها
در این جا سه خط قرمز مهم وجود دارد که عبارتند از:
1- هر موضوعی قابل بحث در حضور فرزندان نیست: تنها در خصوص موضوعاتی که مربوط به فرزندان می شود و متناسب با سن آن ها نیز هست می توان در حضور آن ها مباحثه کرد (مثل زمان و مقصد مسافرت یا برنامه تفریحی آخر هفته) اما موضوعات اساسی خانواده مانند انتخاب شغل دوم والدین، سرمایه گذاری در یک کار خاص، چالش های مالی خانواده یا اختلاف فامیلی به هیچ عنوان موضوعاتی نیستند که لازم باشد فرزندان هم در جریان آن قرار بگیرند.
2- باید مراقب بود که مباحثه تبدیل به مجادله نشود: اصول مباحثه و مذاکره موفق باید توسط مادر و پدر فراگرفته شوند. تکرار می کنم که قرار است فرزندان از ما مباحثه سازنده را یاد بگیرند، نه شیوه های مغلوب کردن طرف مقابل و به کرسی نشاندن عقیده شخصی را!
3- حدود اظهارنظر فرزندان در جریان مباحثه را خودتان مشخص کنید: آیا فرزندان می توانند اظهار نظر کنند و در فرایند تصمیم گیری به شما کمک کنند یا خیر؟ این تصمیمی است که باید مادر و پدر هر دو بگیرند تا واکنش به موقع و مناسبی درباره این اتفاق داشته باشند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
حاجیان - وزیر ارتباطات اعلام کرد : براساس آخرین مذاکرات انجام شده ؛ طرح واگذاری سهام اپراتورها به صاحبان ودایع در دست بررسی است ؛ اما در این باره هنوز به جمع بندی نهایی نرسیده ایم. آذری جهرمی در گفت وگو با خانه ملت درباره تعیین تکلیف ودایع تلفن همراه و ثابت، بیان کرد: ودایع مشترکان که از قبل باقی مانده باید به طریقی مدیریت شود که براساس آخرین مذاکرات انجام شده پیشنهاد شده است که بخشی از سهام اپراتورها به صاحبان ودایع ارائه شود، اما در این باره هنوز به جمع بندی نهایی نرسیده ایم.از حدود بیش از 10 سال پیش با واگذاری شرکت مخابرات ایران وهمراه اول ؛ بخش زیادی از دارایی های این دو شرکت بزرگ ؛ حدود (پنج هزارو 700میلیارد تومان) که ودایع 50 میلیون مشترک تلفن همراه را شامل می شد بدون آن که تعیین تکلیف شود در بورس واگذار شد و با وجود مطالبه مردم وطرح وعده های مکرر از سوی مسئولان وزارت ارتباطات ، طی این سال ها ، این موضوع هنوز تعیین تکلیف نشده است ومتاسفانه این مبلغ طی سال های گذشته نه تنها به مشترکان بازگردانده نشده بلکه به طور مستمر در چرخه سرمایه گذاری این شرکت قرار گرفته است . سال 92 محمود واعظی، وزیر ارتباطات وقت در گفت وگو با خراسان از پیگیری موضوع ودیعه های مشترکان خبر داد و اعلام کرد که از مخابرات خواسته ایم درباره موضوع پنج هزار و 700 میلیارد تومان ودیعه مشترکان نزد مخابرات چاره اندیشی کند . وی در زمان وزارت خود در چندین نوبت این وعده را تکرار کرد اما تعیین تکلیف این مسئله تا پایان دولت یازدهم ؛ هیچ گاه از حد حرف فراتر نرفت . در دولت یازدهم نیز ، تعیین تکلیف این مبالغ ؛ یکی از وعده های وزیر جوان ارتباطات وفناوری اطلاعات، آذری جهرمی بود . او در ابتدای قبول مسئولیت خود در وزارت ارتباطات ، اعلام کرد که تعیین تکلیف موضوع ودیعه های دریافت شده از تلفن های همراه، از جمله موضوعاتی است که با حداکثر توان خود پیگیر حل آن خواهم بود. بلاتکلیفی ودایع مخابراتی مشترکان ؛ در چند سال اخیر بارها توسط روزنامه خراسان مورد پیگیری قرار گرفته است .
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ایجاد مزاحمت و بی احترامی به مسافران ایرانی گرجستان انگار تمامی ندارد و حالا پلیس این کشور، در مبادی ورودی، مسافران ایرانی را بدون دلیل دیپورت می کند.این روند بنابرخبر فارس، از هفته گذشته شدت گرفته و تا ساعت 8 شب 30 نوامبر (نهم آذر ماه) تعداد ایرانیانی که از ورود به تفلیس منع شدهاند، به 46 نفر رسیده است. 18 نفر از این تعداد، صبح جمعه با پرواز قشم ایر وارد فرودگاه تفلیس شدند و نتوانستند وارد شوند و نکته قابل توجه این که بخش اعظم آن ها کسانی بودند که از طریق آژانسهای مسافرتی و به عنوان گردشگر اقدام به سفر کرده و هم بلیت برگشت و هم بیمه مسافری داشتهاند.گفته می شود که این روند، از حدود یک ماه پیش شدت گرفته است و به نظر میرسد پس از آن که «سالومه زورابیشویلی» رئیس جمهور جدید این کشور عهدهدار این سمت شد، با توجه به سیاستهای ضد مهاجرتیاش، این روند تشدید شده است.از سوی دیگر برخی اخبار رسیده حاکی از آن است که در این میان به بهانه واهی همراه داشتن مواد مخدر، اقدام به بالاترین سطح تفتیش بدنی زنان ایرانی توسط بازرسان زن گرجی نیز شده است. گرجستان از جمله کشورهایی است که ایرانیان برای سفر به این کشور نیازی به گرفتن روادید (ویزا) ندارند و میتوانند بدون داشتن روادید به مدت 45 روز در این کشور اقامت داشته باشند و اگر شخصی کارت اقامت گرجستان را نداشته باشد و بخواهد اقامتش را تمدید کند، با خروج از این کشور و ورود مجدد به آن میتواند برای 45 روز دیگر در گرجستان بماند و تمدید این مدت برای بارهای متوالی نیز امکانپذیر است.براساس آمار غیررسمی هم اکنون 40 هزار ایرانی در گرجستان حضور دارند که 10 هزار نفر از آن ها دارای کارت اقامت هستند.یکی از هموطنانی که به تازگی از ورودش به گرجستان ممانعت به عمل آمده و از این کشور دیپورت شده در این باره به خبرنگار فارس گفته است که خانه اجارهای، خودرو و همه وسایلش در تفلیس مانده و به وی اجازه ورود داده نمیشود.شخص دیگری هم بهرغم این که اقدام به ثبت شرکت کرده، مالیاتش را پرداخته و در تفلیس اقدام به اجاره دفتر کار کرده و از همه مهمتر این که فرزندش در تفلیس حضور دارد، سه بار از مرز زمینی و هوایی اقدام به ورود به تفلیس کرده ولی از ورودش ممانعت به عمل آمده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.