در جلسه ای به مناسبت هفته پژوهش در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مطرح شد
تعداد بازدید : 52
بایدها و نبایدهای سفرهای علمی
گزارش جلسه
نویسنده : مجید حسین زاده | روزنامه نگار
«بسیاری اوقات استادان دانشگاه ها موضوعاتی را مطرح می کنند که دانشجویان تا زمانی که از نزدیک با آن مواجه نشوند، به درک درستی درباره شان نخواهند رسید.» دکتر «هادی اعظمی»، دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد در جلسه ای که روز گذشته به مناسبت هفته پژوهش در دانشکده ادبیات و علوم انسانی این دانشگاه برگزار شد، با بیان مقدمه ای درباره ضرورت سفرهای علمی افزود: «سفر علمی عبارت است از این که متخصصان، استادان، دانشجویان و پژوهشگران با هدف آشنایی با محیط های جدید، دستاوردهای صنایع و علم، افراد موفق و منابع و معادن برای کسب اطلاعات و مهارت های جدید در حوزه تخصصی شان به خارج از فضای فعالیت شان می روند تا به صورت عینی تر و ملموس تر شاهد مسائل فراگرفته شده باشند. این سفرها برای دانشجویان و پژوهشگران رشته های جغرافیا، تاریخ، جامعه شناسی، علوم مهندسی و کشاورزی و علوم پایه توصیه می شود.»
فواید تجربه کردن سفرهای علمی
دکتر اعظمی که تجربه 53 سفر علمی در رزومه اش به چشم می آید در ادامه این جلسه و درباره فواید سفرهای علمی گفت: «رشد و بالندگی فکری پژوهشگران برای کاربردی سازی پژوهش ها و تحقیقات شان، تکمیل آموزش های تئوریک، ایجاد صمیمیت حول محور علم بین استادان و دانشجویان، افزایش تقویت روحیه همکاری با جمع، افزایش خلاقیت در پژوهش های علمی، فراهم شدن موقعیت اشتغال زایی، رشد و تحول در مناطق مستعد گردشگری علمی در کشور، کمک به بومی سازی علم و دانش، امکان استفاده بیشتر از ظرفیت های محیط زیست، اثبات اشتباه بودن تفکر پیدا کردن شغل پشت میزی و ... از مزایای تجربه کردن سفرهای علمی است.»
تجهیزات و پیش نیازهای لازم برای سفرهای علمی
در ادامه این جلسه، دکتر «مسعود مینائی»، استادیار گروه آموزشی جغرافیای دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی درباره تجهیزات لازم برای چنین سفرهایی، نکات قابل توجهی را مطرح کرد که عبارت است از: «قبل از سفر، شرایط اقلیمی مقصد را بررسی کنید. تجهیزات تخصصی و عمومی را همراه داشته باشید. نیاز مبرم به راهنمای محلی نباید مورد غفلت قرار گیرد. مسیرهای رفت و برگشت جایگزین را بررسی کنید. تعیین زمان تقریبی رسیدن به مقصدها برای انتخاب محل استراحت بسیار مهم است چراکه تاریکی در مناطق گردشگری علمی می تواند بسیار خطرناک باشد. توجیه راهنما در خصوص افراد همراه و توانمندی هایشان هم ضروری است. توجیه افراد عضو تیم از منظر حفاظت اطلاعات و انجام نامه نگاری های لازم با سازمان هایی که با آن ها کار خواهیم داشت، نباید دست کم گرفته شود. آگاهی از حیوانات موجود در منطقه و آشنایی با نحوه عکس العمل صحیح در برابر حیوانات وحشی هم مهم است. نزدیک نشدن به پرتگاه ها و پرهیز از ماجراجویی های خطرناک، آگاهی از نواحی نظامی و مناطق عکس برداری ممنوع، چالاکی، چابکی و سحرخیز بودن، داشتن آمادگی جسمانی بالا، هماهنگ بودن با مسئول مافوق و به همراه داشتن داروهای ضروری از دیگر پیش نیازها و تجهیزات لازم برای رفتن به سفرهای علمی است.»