خوانندگان محترم! در صفحه 12 روزنامه خراسان، پاسخگوی پرسش های حقوقی شما هستیم. شما می توانید پرسش های خود را در تمام زمینه های حقوقی، از طریق پیامک به شماره 2000999 ارسال کنید. لطفاً در ابتدای متن پیامک حتما کلمه «حقوقی» را قید فرمایید.
پرسش: از سال 1368 بیمه شده تأمین اجتماعی بودهام. حال که شرایط بازنشستگی را دارم، متوجه شدهام که برخی از کارفرماهایی که برای آن ها کار کردهام، در زمینه پرداخت حق بیمه من به سازمان، اقدام نکردهاند. آیا برای شکایت از آن ها و احقاق حق من، راهی وجود دارد؟ دو نفر از کارفرماها، فوت کردهاند، ولی وارثان آن ها در قید حیات هستند.
پاسخ: در مورد هر یک از کارفرمایان، به طور جداگانه به اداره کار محل کارگاه مراجعه و علیه آن ها یا وارثانشان، به هیئت تشخیص شکایت کنید. از هیئت تشخیص درخواست کنید که کارفرما را به پرداخت مطالبات معوق شما و نیز پرداخت حق بیمه به سازمان تامین اجتماعی محکوم کند. سپس حکم صادر شده را به تامین اجتماعی ارائه و درخواست بازنشستگی کنید. تامین اجتماعی حق بیمههای پرداخت نشده را به طور مستقیم از کارفرمایان یا وارثان آن ها وصول خواهد کرد. اگر تامین اجتماعی سوابق بیمهای و در نتیجه بازنشستگی شما را قبول نکرد، میتوانید علیه سازمان به دیوان عدالت اداری شکایت کنید. اگر اثبات کنید که در مدت مورد ادعا، واقعاً مشغول به کار بودهاید، در نهایت بازنشستگی شما پذیرفته خواهد شد. البته این موضوع مستلزم پرداخت سهمتان از حق بیمه است. ماده 159 قانون کار مقرر می کند «هر گونه اختلاف فردی بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقت نامههای کارگاهی یا پیمان های دستهجمعی کار باشد، در مرحله اول از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر یا کارآموز و یا نمایندگان آن ها درشورای اسلامی کار و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی و کارگران و کارفرما حل وفصل خواهد شد و در صورت عدم سازش از طریق هیئت های تشخیص و حل اختلاف به ترتیب آتی، رسیدگی و حل و فصل خواهد شد.» چنان چه کارفرما فوت کند، وارثان او مسئول پرداخت بدهیاش هستند و دعوا باید به طرفیت وارثان متوفی طرح شود. (مواد ۲۲۵، ۲۲۶، ۲۳۲، ۲۴۰ قانون امور حسبی) وارثان قائممقام عام متوفی هستند و کلیه حقوق و دیون متوفی با کلیه اوصاف به آن ها منتقل میشود. ماده ۲۴۲ قانون امور حسبی در این باره مقرر میکند: «دعوا بر میت اعم از دین یا عین، باید به طرفیت ورثه یا نماینده قانونی آن ها اقامه شود، هر چند ترکه در ید وراث نباشد، لیکن مادامی که ترکه به دست آن ها نرسیده است، مسئول ادای دیون نخواهند بود.»