گروه ادب و هنر- این روزها دل‌ها مشتاق زیارت اربعین هستند و پاها با شوق در این راه قدم می‌گذارند. همه‌ساله به روز اربعین شهادت امام حسین(ع) که نزدیک می‌شویم، حال و هوای شهر و دیارمان حسینی می‌شود. خیلی‌ها هر سال با هر وسیله‌ای خود را به عراق می‌رسانند تا در راهپیمایی باشکوه اربعین از نجف تا کربلای معلی شرکت کنند و اجر معنوی ببرند. به گفته آن‌ها که تجربه راهپیمایی اربعین را داشته‌اند، هرکس یک بار در این مسیر قدم بگذارد، سال بعد مشتاق‌تر می‌شود. به‌راستی، عطش زیارت امام حسین(ع) هیچ‌گاه در دل‌های عاشق فرونمی‌نشیند و بیشتر می‌شود. به مناسبت نزدیک شدن به اربعین حسینی، به معرفی چند کتاب‌ داستانی و تجربه‌نگاری با موضوع پیاده‌روی اربعین حسینی پرداخته‌ایم.

سفرنامه «خس بی‌سروپا»
حمید حسام، نویسنده کتاب‌های «آب هرگز نمی‌میرد» و «وقتی مهتاب گم شد» که به تقریظ رهبر انقلاب آراسته شده‌اند، سفرنامه‌ای به نام «خس بی‌سروپا» با محوریت پیاده‌روی اربعین حسینی نوشته‌است. این کتاب را به کسانی که قصد پیاده‌روی اربعین دارند، توصیه می‌کنیم. «خس بی‌سروپا» را سوره مهر به چاپ رسانده و نسخه صوتی آن را هم مهدی طهماسبی گویندگی کرده‌است. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «سوار اتوبوس می‌شوم و در دفترم می‌نویسم: این‌جا هیچ‌کس مالک و متعلق به هیچ چیز نیست. این‎جا همان آرما‌ن‌شهری است که در هیاهوی عصر مدرنیسم، غریب و ناشناخته مانده است. دین در این‎جا دکان دنیاخواهی نیست. مردم این سرزمین فریاد علی(ع) را از اعماق تاریخ شنیده‌اند. دین را چون پوستین وارونه نپوشیده‌اند. ریا و تملق را کشته‌اند. مال و جان را برای معامله با خدا می‌خواهند. برایشان عروس هزاررنگ دنیا، نقاب از صورت کنار زده‌است و سیمای حقیقی این عجوزه سست‌نهاد را می‌بینند. با حسین زندگی می‌کنند و با شوق دیدار او راه می‌روند».

تجربه اربعین با «موکب آمستردام»
بهزاد دانشگر را با کتاب‌های «دختران آفتاب»، «موسیو کمال» و «ادواردو» می‌شناسیم؛ نویسنده‌ای که آثارش مفاهیم دینی و انقلابی را در قالب روایت و داستان تبیین می‌کنند. این نویسنده در مجموعه داستان «موکب آمستردام»، از انسان‌هایی نوشته که از اروپا به کاروان اربعین امام حسین(ع) پیوسته‌اند. این افراد داستان سفرشان به کربلا در روزهای منتهی به اربعین را روایت کرده‌اند و نویسنده با لحنی جذاب و تاثیرگذار آن‌ها را به رشته تحریر درآورده‌است. انتشارات مانا «موکب آمستردام» را در 136 صفحه منتشر کرده‌است. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «حالا دیگر شیعیان برای زیارت اربعین از سراسر دنیا خودشان را می‌رسانند به کربلا؛ به زمین مقدسی که مبارک است و برکتش می‌شود همین اجتماع‌ها، همین دوستی‌ها و آشنایی‌ها، همین ازخود‌گذشتگی‌ و همدل‌شدن‌ها، همین تمرین‌ها برای روزهای بزرگ در پیش رو. برای روزهایی که امام عصرت ندای «انا المهدی» سر می‌دهد و تو اگر حتی پایی برای رفتن نداری، باید با زانوانت به سوی او حرکت کنی. روزهایی که قرار است از تمامی دنیا جمع شویم در یک قطعه کوچک این کره خاکی و مهیای گسترش عدالت شویم. روزهایی که باید نگاهمان به سرانگشت مولا باشد و دلمان در گرو نگاهش؛ به نام و یاد حضرت زهرا سلام‌ا... علیها».

اربعین متفاوت در «به خدای درختان انجیر»
محسن حسن‌زاده، نویسنده کتاب‌های «به رنگ شهادت» و «راستی دردهایم کو»، تجربه سفر اربعین خود در سال 1398 را در قالب کتاب «به خدای درختان انجیر» نوشته است. او در معرفی این کتاب که انتشارات سروش آن را به چاپ رسانده‌است، می‌نویسد: «سفر اربعین سال ۱۳۹۸ برای من از جنبه‌های گوناگونی، ویژه بود؛ شاید به همین خاطر است که جسارت کردم و قلم به دست گرفتم تا روایتگر این سفر باشم. طبعاً نه صاحب این قلم را توانایی آن است که زیبایی‌های اربعین را به بند واژگان بکشد و نه ماجراهای سفر محدود به سطوری است که در ادامه می‌آید. با این وجود کوشیده‌ام ضمن پرهیز از اغراق، مشاهده‌گری صادق باشم که تنها به تماشای ظاهر اکتفا نمی‌کند؛ نیز تلاش بر آن بوده که تا حد ممکن، در ثبت اطلاعات دقیق باشم و برای کسب اطلاعات جست‌وجو کنم. نتیجه، متنی هر چند ناقص اما تاریخ‌آلود و جغرافیا‌اندود است! امید است که تجربه سفر اربعین ۱۳۹۸، واپسین تجربه شیفتگان حقیقت نباشد».

«چهل روز عاشقانه» به قلم سنگری
محمدرضا سنگری که کتاب‌های «آینه در کربلاست» و «عاشورایی‌ها» را از او خوانده‌ایم، در کتاب «چهل روز عاشقانه»، واقعه عاشورا را بازخوانی کرده‌است. مخاطب این کتاب نوجوانان هستند و انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آن را چاپ کرده‌است. در معرفی کتاب «چهل روز عاشقانه» آمده‌است: «کتاب بازخوانی واقعه عاشوراست برای حضور در مراسم پرشکوه به بار نشستن درختی که انبیا در هزاره‌های نبوت خویش کاشتند. عاشورا، روز بخشش میراث همه انبیا به حسین(ع) است و اربعین روز بخشیدن این میراث از طرف حسین(ع) به تاریخ است و به انسان و به هر آن کس که بخواهد زیستنی همچون پیامبران داشته باشد. نویسنده با برگرفتن شعله‌هایی از نور و حقیقت آن واقعه، گذری بر سراسر آن تا اربعین دارد و با نثری زیبا و روان خوانندگان را بر خوان بی‌دریغ کرامت انسانی حسین(ع) و یارانش و آن بانوی بزرگوار ریگزارهای غم و خارستان‌های تازیانه می‌نشاند».

«از این ستون به آن ستون» در کربلا
محمدرضا وحیدزاده که کتاب «سبک‌شناسی هنر انقلاب اسلامی» را نوشته است، در کتاب «از این ستون به آن ستون» در قالب خاطره‌نویسی، مخاطب را در شیرینیِ پیاده‌روی اربعین سهیم می‌کند. نویسنده این کتاب زائری است که در موقعیت‌های مختلف سفر اربعین قرار می‌گیرد و مخاطب همسفر او می‌شود و آن‌چه بر راوی رفته‌است، می‌بیند. در معرفی کتاب «از این ستون به آن ستون» که انتشارات شهید کاظمی منتشر کرده‌است، می‌خوانیم: «نکتۀ جالب‌توجه در این اثر موقعیت‌های مختلف راوی در خرده‌روایت‌هاست. او گاه در مقام خادم و گاهی در مقام مهمان، گاه در نقش مسئول کاروان و گاهی در موقعیت فعال فرهنگی، گاه به عنوان ناظر و گاهی در جایگاه موضوع روایت‌ها حضور دارد و این گونه زاویه‌های دید بر شیرینی این خاطرات برای مخاطبان اثر افزوده است. پیش از این چند عنوان از این خاطرات توانسته برگزیدۀ سوگوارۀ ملی اربعین دانشگاهیان در استان ایلام شود».

«شیخ حسینه» نخست وزیر مستعفی سابق بنگلادش در اولین مصاحبه خود از زمان استعفایش تحت فشار چند هفته اعتراضات و ناآرامی علیه وی درباره نقش آفرینی ایالات متحده در سرنگون ساختن او صحبت کرد.حسینه که حدود یک هفته پیش به دنبال اشغال و غارت شدن کاخ نخست وزیری در بنگلادش به هند گریخت، در اولین مصاحبه پس از فرار خود، به نشریه «اکونومیک تایمز» گفت: «من استعفا کردم تا جلوی این که خشونت‌های بیشتری را شاهد باشیم، بگیرم. آن ها (مخالفان) به دنبال تصاحب قدرت با عبور از روی اجساد دانشجویان بودند اما من با استعفایم جلوی آن را گرفتم.»شیخ حسینه روز پنجم اوت بعد از آن که دانشجویان معترض تنها خواسته خود را استعفای حسینه اعلام کردند، استعفای خود را حین خروج از این کشور اعلام کرد. اعتراضات این دانشجویان ابتدا به انگیزه مخالفت با نظام سهمیه‌بندی در مشاغل دولتی بالا گرفت اما بعد از وقوع کشتار و خشونت علیه معترضان، آن ها استعفای حسینه را مطالبه کردند.پس از آن که شیخ حسینه از شهر داکا به هند گریخت، دولت موقتی تحت نخست وزیری «محمد یونس»، برنده جایزه صلح نوبل که قرار است ناظر بر یک دوران انتقالی و تدارک برای انتخابات زودهنگام باشد، تشکیل شد.حسینه در مصاحبه با اکونومیک تایمز گفت چنان چه از کشور فرار نمی‌کرد کشتار و ویرانگری بیشتری در بنگلادش رخ می‌داد. او اضافه کرد: «من به این دلیل که شما من را انتخاب کردید رهبر شما شدم. شما نقطه‌قوت من بودید.»بر اساس گزارش‌ها، خشونت‌هایی که بعد از استعفای حسینه رخ داد به کشته شدن بیش از ۲۳۰ تن دیگر منجر شده و به این ترتیب تعداد کشته‌های اعتراضات بنگلادش از زمان شروع تظاهرات دانشجویی در اواسط ژوئیه به ۵۶۰ تن رسیده است.شیخ حسینه همچنین با خطاب قرار دادن دانشجویان معترض تاکید کرد که هرگز این دانشجویان را «رضاکار» (طرفدار پاکستان) نخوانده است. این نامی بود که در جریان جنگ استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱ به نیروهای شبه‌نظامی سازمان‌دهی‌شده توسط پاکستان داده شد.او که رهبر حزب «لیگ عوامی» است، افزود: «کلمات من برای آن که شما را تحریک کنند، تحریف شدند. ویدئوی کامل سخنرانی من در آن روز را ببینید تا درک کنید چطور دسیسه‌گران از بی‌گناهی شما برای بی‌ثبات کردن کشور بهره برده‌اند.»نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش همچنین گفت: «اگر من حاکمیت جزایر سنت مارتین را واگذار کرده و به ایالات متحده آمریکا اجازه می‌دادم خلیج بنگال را تحت نفوذ خود داشته باشد، همچنان در قدرت حضور داشتم. من از مردم سرزمینم استدعا دارم، لطفا نگذارید افراطی‌ها شما را بازیچه ‌دست قرار دهند.»شیخ حسینه ماه مه گذشته از دسیسه‌ای برای تشکیل یک کشور مسیحی مشابه با تیمور شرقی از طریق جداسازی بخش‌هایی از بنگلادش و میانمار صحبت کرده بود. او گفت کشوری که در آن زمان نامش را فاش نساخته بود، به او پیشنهاد پیروز شدن آسان در انتخابات در صورتی که اجازه تشکیل یک پایگاه هوایی در بنگلادش را به آن بدهد، مطرح ساخته است.همزمان،منابع خبری بنگلادش از کشته شدن دست کم دو معترض و مجروح شدن 15 نفر دیگر در درگیری میان معترضان و نیروهای امنیتی در شهر گوپالگنج در 160 کیلومتری پایتخت این کشور خبر دادند.به گزارش روزنامه دیلی آبزرور، اعتراضات از روز شنبه بعدازظهر با تجمع هزاران نفر از حزب عوامی لیگ که خواستار بازگرداندن شیخ حسینه نخست وزیر مستعفی بنگلادش به کشور بودند، آغاز شد.آن ها با بستن بزرگراه کولنا-داکا باعث اختلال در آمد و شد در این بزرگراه شدند.پس از این که پلیس خواستار باز کردن جاده شد از سوی معترضان با سنگ و آجر هدف حمله قرار گرفت که سربازان در پاسخ با استفاده از باتوم تلاش کردند تا معترضان را متفرق کنند. این اقدام باعث تشدید درگیری و به آتش کشیدن چند خودروی پلیس از سوی معترضان شد.براساس این گزارش، در میان مجروحان چهار نیروی پلیس، خبرنگاران و تعدادی از ساکنان محلی نیز حضور دارند.

المپیک پاریس هم به پایان رسید. المپیکی پر از خبر و حاشیه. آوردگاهی برای بهترین‌‌های دنیا که طی آن شاهد اتفاقات تلخ و شیرین زیادی بودیم. المپیکی که میزبانی خاص و پرانتقاد و افتتاحیه عجیبش به رقابت‌‌هایی جذاب و نفس‌‌گیر ختم شد. به‌‌خصوص برای ورزشکاران ما که 9 فینال را تجربه کردند، 9 فینال حساس که نتیجه‌‌اش بهترین نتیجه کاروان ایران بعد از المپیک لندن بود. آن‌‌هایی که فکر می‌‌کردیم طلا بگیرند مثل حسن یزدانی، امیرحسین زارع، رحمان عموزاد و امین میرزازاده به نقره و برنز بسنده کردند. از طرفی چهره‌‌هایی که چندان شانسی برای آن‌‌ها قائل نبودیم مثل ناهید کیانی و مهران برخورداری نقره‌‌های باارزش گرفتند یا جوانانی که تازه به ما معرفی شده بودند مثل سعید اسماعیلی و آرین سلیمی گل کاشتند و با طلای‌‌شان ما را غافلگیر کردند. در کل نیمی از مدال‌‌های کاروان کشورمان را دهه هشتادی‌‌هایی گرفتند که تا همین چند وقت قبل در شبکه‌‌های اجتماعی با آن‌‌ها شوخی می‌‌کردیم و بسیاری از ما جدی‌شان نمی‌گرفتیم. اگر مدال‌‌آوران زیر 25 سال مثل زارع و برخورداری را هم به این فهرست اضافه کنیم چهره‌‌های جوان‌‌مان امسال گل کاشتند و خوش درخشیدند. در المپیکی که سهم کشتی آزاد ما برخلاف انتظار هیچ مدال طلایی نبود، وزنه‌‌برداری هم یک مقام چهارمی کسب کرد و سنگ‌‌نوردمان یعنی علیپور هم با صدم ثانیه از مدال بازماند، اگر بچه‌‌های دهه هشتادی نبودند نمی‌‌توانستیم 9 فینال و 3 طلا را تجربه کنیم. جالب‌‌تر این‌‌که 2 طلا از این 3 طلا هم برگردن دهه هشتادی‌‌ها نشست؛ یعنی همه‌‌جوره درخشیدند و حالا هم امید بیشتری به آن‌‌ها داریم هم توقع‌‌مان برای مسابقات بعدی بالا رفته تا پرچم زیبای کشورمان را در آوردگاه‌‌های حساس و بین‌‌المللی به اهتزاز دربیاورند و فراتر از مدال، سفیران فرهنگی خوبی برای کشورمان باشند. خوشبختانه برخلاف برخی از ورزشکاران کشورهای دیگر، در این دوره شاهد رفتار نامناسبی هم از قهرمانان‌‌مان نبودیم و حتی کم‌‌تجربه بودن بچه‌‌های دهه هشتادی باعث نشد به داور اعتراض کنند، رفتار بدی با رقیب داشته باشند و... برای همین حالا که نتیجه و اخلاق را با هم برنده شدند، سراغ آن‌‌ها رفتیم تا مروری بردرخشش آن‌‌ها داشته باشیم در المپیک پاریس.

رونالدوی تکواندوی جهان

به امید آینده درخشان آقا رحمان بی رحم

رحمان عموزاد  متولد چه سالی؟ 1381

هنوز یک ماه از تولد 22سالگی رحمان عموزاد بیشتر نمی‌گذرد. قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان را از آن خود کرده‌ است اما دستش به طلای المپیک پاریس نرسید و در فینال 65کیلوگرم کشتی آزاد اسیر فیتیله بارانداز حریف ژاپنی شد و سهمش سکوی دوم این رقابت‌ها و مدال نقره. رحمان که در کشتی به «رحمان بی‌رحم» و «پلنگ سیاه مازندران» معروف است، اهل خلیل شهر در بهشهر مازندران است و خانوادگی اهل کشتی هستند. فرزاد برادر بزرگ‌تر رحمان قهرمان جوانان جهان در کشتی شده است و حتما رحمان خیلی از فن‌های کشتی را وقت کشتی با برادر دوقلویش محمدعلی یاد گرفته است. در این مسابقات انتظارات از عموزاد خیلی بالا بود و همه از انتظار مدال طلا را داشتند اما او که زودتر از فینال برای خودش تاج‌گذاری کرد، بدجوری اسیر رقیب و شاید خوشحالی زود از موعد خود شد تا دستش از طلا کوتاه بماند. با این حال او با جنگندگی که همه در او سراغ داریم می‌تواند دوباره روی تشک کشتی میدان‌داری کند. هرچه هست او یک دهه هشتادی تازه نفس است که می‌تواند در مسابقات بعدی بدرخشد و افتخارات زیادی را رقم بزند.

 

از کارگری تا طلای المپیک

سعید اسماعیلی   متولد 1382 

پسرک خوش غیرت دزفولی که تازه 21 ساله شده در اولین تجربه‌‌اش با تیم بزرگسالان در المپیک خوش درخشید. او که طی سال‌‌های اخیر در رده جوانان حسابی گرد و خاک کرده بود، در مجارستان لوئیس اورتا قهرمان جهان از کوبا را تا ثانیه‌‌های پایانی شکست داده بود؛ اما یک غفلت و شادی ناشی از تجربه کم و هیجان زیاد باعث شد در چند ثانیه آخر کشتی را ببازد. او در انتخابی‌‌ها رضا گرایی قهرمان المپیک را شکست داد تا به‌‌عنوان نماینده کشورمان عازم پاریس شود. جایی که بارها کشتی‌‌هایش به مویی بند بود؛ اما پسرک غیور دزفولی که روزگاری به‌‌خاطر رنج محرومیت، کارگری کرده بود اهل تسلیم شدن نبود تا به همه نشان دهد با عزم و اراده زیاد می‌‌توان کمبودها را هم ضربه فنی کرد؛ او پیش رفت تا روی سکو ایستاد و بعد هم مدالش را به همه مردم ایران، به‌‌خصوص قشر کارگر تقدیم کرد. 

نقره در اولین تجربه المپیکی

برنزی برای دختر خوش خنده

مبینا نعمت‌‌زاده    متولد 1384 

کم‌‌سن و سال‌‌ترین مدال‌‌آور کاروان ما بانویی است مهربان که 19 سال دارد و برنز منفی 49 کیلوگرم را تصاحب کرد. مبینا دختر خوش‌‌خنده‌‌ای است که در 17 سالگی برنده برنز آسیایی هانگژو شد. نعمت‌‌زاده در یک چهارم نهایی پاریس آدریانا سرزو فینالیست المپیک پاریس را شکست داد و در رده‌‌بندی حساسش هم دنیا ابوطالب قهرمان شاخص عربستانی را که اهل جنگ روانی هم بود شکست داد. ضربه عقربی شگفت‌‌انگیز مبینا همه را به وجد آورد. دختری که با تمام وجود برای نام کشورش مبارزه کرد تا لبخند را برلبان هموطنانش بیاورد. حالا نسل او در ورزش خود را ثابت کرده‌‌اند و نوبت مسئولان و مردم است تا بیشتر به آن‌‌ها اعتماد کنند. مبینا این روزها قهرمانی است که قبل از 20 سالگی افتخارآفرین شده و در این بین نگران کنکور است.

شکست دادن پرافتخارترین ها برای برنز

و اما متولدان 78 و 79

علاوه بر دهه هشتادی‌ها که عملکرد خیره‌‌کننده‌ای در این دوره از المپیک داشتند، چند ورزشکار دیگر ما هم بودند که متولد سال‌های 1378 یا 1379 بودند و آن‌ها هم موفق به کسب مدال یا تاریخ‌سازی در پاریس شدند. در ادامه، بیشتر از آن‌ها خواهیم گفت.

مهران برخورداری    نقره و درخشش تا قبل از فینال

نماینده تکواندو کشورمان در وزن منفی ۸۰ کیلوگرم المپیک ۲۰۲۴ با درخشش خیره‌کننده‌اش به فینال رسید. او در فینال به مصاف حریفی از تونس رفت و در دو راند پیاپی شکست خورد و به مدال نقره بسنده کرد. برخورداری متولد ۵ مرداد ۱۳۷۹ و دارنده نشان برنز قهرمانی جهان و نشان برنز بازی‌های آسیایی در سال ۲۰۲۲ است.

 

 

 

 

 

امیرحسین زارع   نقره بعد از کامبک ناتمام

در دیدار نهایی وزن ۱۲۵کیلوگرم کشتی‌آزاد المپیک 2024 پاریس، «زارع» دارنده ۲ مدال طلای جهان و یک برنز المپیک برابر «گنو پتریاشویلی» دارنده مدال‌های نقره و برنز المپیک و ۳ طلای جهان از گرجستان به روی تشک رفت. او وقت اول را با نتیجه 10 بر یک باخت اما در وقت دوم، با کسب 8 امتیاز تا یک قدمی پیروزی رفت اما کامبکش ناتمام ماند و به مدال نقره دست یافت. امیرحسین زارع متولد ۲۷ دی ۱۳۷۹ در آمل است.

 

 

 

 

علی داوودی    چهارمی و شکستن رکورد شخصی

وزنه‌بردار کشورمان در رقابت‌های دسته فوق‌سنگین (۱۰۲+ کیلوگرم) بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس با ثبت رکورد مجموع ۴۴۷ (یک‌ضرب ۲۰۵ - دوضرب ۲۴۲) با قرار گرفتن در رده چهارم از کسب مدال برنز باز ماند. او در حالی رکورد ۲۰۵ کیلوگرم را در حرکت سوم یک‌ضرب خود به ثبت رساند که این وزنه از بهترین رکوردی که او تا کنون از خودش ثبت کرده بود، ۲ کیلو سنگین‌تر بود. علی داودی متولد ۲ فروردین ۱۳۷۸ در خمین، نایب‌قهرمان المپیک ۲۰۲۰ توکیو و همچنین رکورددار دسته سنگین‌وزن جهان در رده جوانان است.

هادی محمدی-سرانجام اسامی وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم اعلام شد. به گفته قالیباف،رئیس مجلس، جلسات کمیسیون‌ها از امروز برای بررسی صلاحیت گزینه‌های پیشنهادی در دو نوبت صبح و عصر تشکیل می‌شود. در ابتدا با وزرای پیشنهادی بیشتر آشنا خواهیم شد.

 وزیر پیشنهادی آموزش‌وپرورش
یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های علیرضا کاظمی سرپرستی وزارت آموزش و پرورش بوده است. او در شهریور ۱۴۰۰ پس از استعفای محسن حاجی‌میرزایی به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شد و تا زمان انتخاب وزیر جدید، این سمت را برعهده داشت. علیرضا کاظمی پیش از آن که به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شود، به عنوان معاون پرورشی و فرهنگی این وزارتخانه فعالیت می‌کرد. این معاونت نقش کلیدی در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی و تربیتی مدارس ایران دارد.

 وزیر پیشنهادی جهاد کشاورزی
  غلامرضا نوری قزلجه  دارای مدرک کارشناسی مهندسی کشاورزی-دامپروری، کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی و دانشجوی دکترای سیاست و توسعه کشاورزی است. وی از دهه هفتاد در استخدام وزارت جهاد کشاورزی است و در دوره‌ای نیز به عنوان قائم مقام و مشاور وزیر در وزارت جهاد کشاورزی مشغول به خدمت بود. او که هم‌اکنون عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی است، طی سه دوره نمایندگی مجلس نیز همواره در کمیسیون تخصصی کشاورزی، آب و منابع طبیعی عضویت داشته است.

 وزیر پیشنهادی راه
 فرزانه صادق مالواجرد متولد سال ۱۳۵۵ و دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته شهرسازی است. او در طول دوران فعالیت خود، در معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی، مشاور در امور شهرسازی و معماری، و دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران فعالیت کرده است.

 وزیر پیشنهادی اقتصاد
عبدالناصر همتی  رئیس کل بانک مرکزی در دولت حسن روحانی بود. سفیر ایران در چین، کارشناس رسمی دادگستری، عضو کمیته اقتصادی شورای عالی امنیت ملی در زمان حسن روحانی به مدت 5 سال، رئیس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، رئیس شورای عالی بیمه و مسئول کمیته اقتصادی جهاد دانشگاهی از جمله سوابق اجرایی همتی محسوب می‌شود.

 وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی
 سید رضا صالحی‌امیری  رئیس سابق کمیته ملی المپیک ایران، قائم‌مقام و معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بوده است. او در آغاز کار دولت حسن روحانی، هفتاد روز سرپرست وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود  و پیش از این در وزارت اطلاعات، مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری و معاونت پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت کرده است.

 وزیر پیشنهادی صمت
برای وزارت صمت هم سیدمحمد اتابک پیشنهاد شده است. وی پیشتر در دوره ای معاون اقتصادی و مدیر عامل صنایع معدنی بنیاد مستضعفان بوده است. اتابک در دوره فعالیت در بنیاد مستضعفان، مدیریت صنایع معدنی را برعهده داشت.

 وزیر پیشنهادی اطلاعات
حجت الاسلام سیّد اسماعیل خطیب وزیر فعلی اطلاعات هم به عنوان گزینه پیشنهادی برای وزارت اطلاعات معرفی شد.  خطیب در ۳ شهریور ۱۴۰۰ از سوی سید ابراهیم رئیسی به‌عنوان وزیر پیشنهادی اطلاعات در دولت سیزدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با تعداد ۲۲۲ رأی موافق، ۴۸ رأی مخالف و ۱۷ رأی ممتنع از مجلس شورای اسلامی برای تصدی وزارت اطلاعات رأی اعتماد گرفت.

 وزیر پیشنهادی ارتباطات
 ستار هاشمی متخصص حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات است. او در سال ۱۳۵۵ در یاسوج متولد شده و تحصیلات خود را در رشته هوش مصنوعی از دانشگاه موناش استرالیا و دانشگاه علم و صنعت ایران به پایان رسانده است. هاشمی عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز است. از جمله سوابق اجرایی او می‌توان به معاونت فناوری و نوآوری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، معاونت فناوری اطلاعات شرکت ارتباطات زیرساخت، مدیرکلی ارتباطات و فناوری اطلاعات استان فارس و معاونت فناوری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور اشاره کرد.

وزیر پیشنهادی کار
 احمد میدری  اقتصاددان ایرانی و معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده است. او نماینده آبادان در دوره ششم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس بود. وی دارای دکترای تخصصی اقتصاد و کارشناسی ارشد توسعه و برنامه‌ریزی اقتصادی از دانشگاه تهران است.

وزیر پیشنهادی خارجه
سیدعباس عراقچی که از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای با گروه 5+1 بود و سابقه سخنگویی وزارت خارجه و معاونت سیاسی وزیر امورخارجه را نیز در پیشینه خود دارد هم به عنوان وزیر پیشنهادی امور خارجه معرفی شده است.عراقچی مدرک کارشناسی خود را در رشته روابط بین الملل و کارشناسی ارشدش را در رشته علوم سیاسی، هر دو از دانشگاه تهران دریافت کرد؛ پس از آن به انگلیس رفت و مدرک دکترای اندیشه های سیاسی را از دانشگاه کنت گرفت.

 وزیر پیشنهادی کشور
 اسکندر مؤمنی اکنون رئیس ستاد مبارزه با مواد مخدر است؛ او در سال ۱۳۴۱ در قائم‌شهر متولد شد. وی از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ جانشین فرمانده نیروی انتظامی ایران بوده‌ است. مؤمنی پیش از آن نیز از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۴ به عنوان جایگزین محمد رویانیان در سمت ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا (پلیس راهور) مشغول به کار بود. او دارای دکترای امنیت ملی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی است.

 وزیر پیشنهادی دفاع
عزیز نصیرزاده  هم‌اکنون به‌عنوان جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند. وی در فاصله سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ فرمانده نیروی هوایی ارتش بود. وی در سال ۱۳۹۱ درجه سرتیپی دریافت کرد.

 وزیر پیشنهادی بهداشت
 محمدرضا ظفرقندی پزشک و متخصص جراحی عمومی است. وی در سال‌های گذشته مسئولیت‌هایی از جمله ریاست سازمان نظام پزشکی ایران را برعهده داشته. او همچنین در دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان استاد و مدیر بخش جراحی فعالیت داشته است.

وزیر پیشنهادی علوم
حسین سیمایی صراف دبیر هیئت دولت در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی بوده است که سوابقی از جمله معاون حقوقی و امور مجلس وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، مدیرکل دفتر حقوقی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و نماینده وزارت عتف در کمیسیون ملی یونسکو نیز در کارنامه او به چشم می خورد.

 وزیر پیشنهادی ارشاد
سیدعباس صالحی در دولت اول حسن روحانی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران وزارت علی جنتی بود. حسن روحانی، بلافاصله پس از استعفای علی جنتی، سید عباس صالحی را به سرپرستی وزارت فرهنگ و ارشاد منصوب کرد.صالحی تا زمان اخذ رأی اعتماد از مجلس، سرپرست این وزارتخانه باقی ماند و با آغاز به کار دولت دوم حسن روحانی، از سوی حسن روحانی به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی و با رأی اعتماد از مجلس وزیر فرهنگ و ارشاد شد.

 وزیر پیشنهادی نیرو
عباس علی‌آبادی  سیاستمدار، مدیر ارشد اجرایی و استاد دانشگاه ایرانی است که از سال ۱۴۰۲ تاکنون در دولت سیزدهم سمت وزیر صنعت، معدن و تجارت را برعهده دارد. علی‌آبادی دانش‌آموخته کارشناسی و کارشناسی‌ارشد مهندسی مکانیک با گرایش تبدیل انرژی از دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه تهران و درجه دکترای مهندسی مکانیک از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی با گرایش کنترل بوده‌است.

وزیر پیشنهادی نفت
محسن پاک‌نژاد  دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.او از سال ۱۳۷۰ فعالیت خود را در وزارت نیرو آغاز کرد. مدیر طرح توسعه میادین گازی، مدیرکل نظارت بر صادرات مواد نفتی و بازرسی فنی وزارت نفت، عضو اصلی هیئت مدیره شرکت نفت مناطق مرکزی ایران و... از جمله سوابق پاک‌نژاد است.

 وزیر پیشنهادی دادگستری
امین‌حسین رحیمی  که تصدی وزارت دادگستری در دولت سیزدهم را نیز برعهده داشت،  دارای مدرک دکتری در رشته فقه و حقوق جزاست.رحیمی پیشتر قاضی دادگستری بوده و سابقه ۳۵ سال خدمت در مشاغل مختلف قضایی دارد. دادستان دیوان محاسبات کشور، رئیس کل دیوان محاسبات کشور و...  از جمله سوابق مدیریتی و اجرایی رحیمی است.

 وزیر پیشنهادی ورزش
احمد دنیا مالی  سوابقی نظیر معاون فنی و زیربنایی راه آهن جمهوری اسلامی، معاون فنی و مهندسی و عضو هیئت عامل سازمان بنادر و کشتیرانی کشور، معاون وزیر راه و ترابری و رئیس سازمان بنادر و کشتیرانی کشور،  اولین مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی بندرانزلی، ریاست فدراسیون قایقرانی ایران،  ریاست هیئت مدیره باشگاه ملوان بندر انزلی و... را در کارنامه دارد.

  واکنش ها به فهرست پیشنهادی وزرا
 اما کابینه پیشنهادی 19 نفره پزشکیان از سویی خصوصیات و ویژگی های جالب توجهی دارد که به آن می پردازیم و از سوی دیگر با واکنش های مثبت و منفی و البته منفی بیشتری مواجه شد که به آن ها نیز خواهیم پرداخت. هر چند که در زمان بررسی اسامی وزرای پیشنهادی در شورای راهبری، محمدجواد ظریف، رئیس این شورا گفته بود که سن ۶۰ درصد از افراد حاضر در کابینه، از ۵۰ تا ۵۵ پایین‌تر است؛ اما فقط سن وزرای پیشنهادی آموزش و پرورش، ارتباطات و فناوری اطلاعات، جهاد کشاورزی و راه و شهرسازی از ۵۵ سال کمتر است و حدود ۱۱ وزیر پیشنهادی هم بالای ۶۰ سال سن دارند. بر این اساس میانگین سنی وزرای پیشنهادی دولت پزشکیان ۵۹ سال و هفت ماه است که در صورتی که تمام اعضای آن بتوانند رأی اعتماد مجلس را به نام خود کنند، بیش از هفت سال از دولت سیزدهم مسن تر خواهد بود. اما فارغ از ویژگی های این لیست، واکنش های شخصیت های سیاسی به ویژه از اردوی اصلاحات یا نزدیک به رئیس جمهور نیز جالب توجه بود .احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب در کانال تلگرامی خود نوشت: ترکیب کابینه بدین صورتی که به مجلس معرفی شده است، با توجه به اهدافی که آقای پزشکیان برای خود اعلام کرده، به قول امروزی‌ها دارای دو یا سه «باگ» اساسی است. با این حال، این در حوزۀ حقوق رئیس دولت است که همکاران خود را انتخاب کند. نامناسب بودن برخی همکاران رئیس جمهور در درجۀ نخست، مشکل خود است. اگر او واقعاً فکر می‌کند که با برخی از این افراد می‌تواند کار کند، دلیلی ندارد که ما کاسۀ داغ‌تر از آش شویم! به هر حال، اگر این چند نفری که اصطلاحاً «باگ» کابینه به نظر می‌رسند، خود را متعهد به همراهی با سیاست‌های اعلام شدۀ رئیس‌جمهور کرده باشند که چه بهتر، اما اگر احیاناً بخواهند ساز مخصوص خود را ناهماهنگ با ارکستر دولت بنوازند، آن گاه این به عهدۀ رئیس جمهور است که بخواهد تسلیم آنان شود یا آن که قاطعانه به همکاری آنان خاتمه دهد. رحمت‌اله بیگدلی عضو شورای راهبری دولت چهاردهم در گفت‌وگو با مهر درباره لیست وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور به مجلس و ترکیب آن‌ها گفت: جز ۷ نفر از وزرای مهم پیشنهادی مابقی اسامی لیست پیشنهادهای شورای راهبری به رئیس‌جمهور است. وی با بیان این‌که شورای راهبری از پیشنهادهای خود به رئیس‌جمهور دفاع می‌کند، ادامه داد: ما از لیستی که خودمان به رئیس‌جمهور پیشنهاد داده‌ایم دفاع می‌کنیم و احتمال می‌دهیم لیست وزرای پیشنهادی با ترکیبی که نهایی شده است در مجلس رأی بیاورد. این فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: این‌که در لیست پیشنهادی وزرای آقای پزشکیان مهم‌ترین وزرا اصولگرا هستند به نظر من بالاتر از وفاق ملی و حتی ائتلاف است؛ زیرا حدود نصف اعضای کابینه و به عبارتی مهم‌ترین وزرا متعلق به جریان سیاسی شکست‌خورده در انتخابات است. سمیه توحیدلو، عضو دیگر شورای راهبری انتخاب کابینه، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: آن چه مسلم است، باز هم کابینه‌ای به غایت پیر خواهیم داشت. مقاومت نسل پیشین برای استفاده از نسل دوم و سوم عجیب و باورنکردنی است.  پروانه سلحشوری، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: پزشکیان در اولین امتحان به جز در مواردی معدود، نمره مردودی گرفت. کابینه‌ای که نه بر اساس شایستگی و تخصص و مشورت کارگروه‌ها و شورای راهبری، بلکه با سهم‌خواهی و دخالت آشکار این و آن شکل گرفت. تجربه جهانی نشان داده عمر چنین دولت‌هایی کوتاه است و به سرانجام نمی‌رسد. بیگلری نماینده اهل سنت سقز و بانه در جریان جلسه علنی مجلس  در نطق میان دستور خود گفت: آقای پزشکیان، لازم می‌دانم خدمتتان عرض کنم که هموطنان کرد و اهل سنت با هزاران امید به شما رای داده اند، اما امروز که نوبت پاسخ‌گویی شما بود، نه اهل سنت و نه کردها سهمی نداشتند. انتظار داریم در سطوح دیگر از مردمان اهل سنت و کرد استفاده شود.

 کابینه مطلوب یا کابینه مقدور
حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، درباره ماهیت کابینه دولت چهاردهم گفت: طی چند وقت اخیر آقای ظریف و دوستان ایشان در کمیته‌ها و شورای راهبردی با مشارکت بخش خصوصی تلاش کردند سه تا پنج نفر برای هر وزارتخانه معرفی شوند. آن چه ما هدف گرفته بودیم یک کابینه مطلوب بود، آن چه امروز می‌بینیم کابینه مقدور بود. فرق است بین یک کابینه مطلوب با یک کابینه مقدور. این شکاف شاید برخی از دوستان ما را قانع نکند، اما توجه داشته باشیم که رئیس جمهور با محدودیت‌های قانونی و سیاسی مواجه بودند. بخشی از این موانع مربوط به استعلام هاست که قانوناً باید از نهادهای امنیتی شود، بخشی هم به نظر من توجه به نظرات مجلس دوازدهم بود. دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی درباره نقاط مثبت و منفی کابینه اظهار کرد: از نقاط برجسته این لیست، یک وزیر خارجه، اقتصاد، بهداشت، کار، فرهنگ و صمت مطلوب است. حضور یک وزیر زن هم از نقاط قابل دفاع کابینه است. فقدان یک وزیر از اهل سنت هم از نواقص این لیست تلقی می‌شود.
آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات ایران اما با انتشار یک توئیت مخالفت تلویحی این جبهه با کابینه پیشنهادی پزشکیان را اعلام کرد. منصوری، رئیس جبهه اصلاحات در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «‏در نامه جبهه اصلاحات ایران به رئیس جمهور: در مرحله اول شکل‌گیری هیئت دولت اجازه ندهید، ویژه گزینی‌ها و روندهای ناصواب موجب حذف شایستگان و ناامیدی مردم از انتخاب خود شود که حتی تا روز رأی‌گیری برای آمدن پای صندوق و رأی دادن به شما تردید داشتند.» محمد جواد آذری جهرمی وزیر سابق ارتباطات نیز در توئیتی نوشت :  موفقیت دولت، موفقیت ملّت است؛ انتقادهای زودهنگام و بیانیه‌های تضعیف کننده موضع رئیس جمهور در پی معرفی کابینه؛ شلیک به پای خود است. یار شاطر باشیم نه بار خاطر؛ وقت برای انتقاد زیاد است!

نصیرپور: پزشکیان توقع نداشته باشد مجلس به کل کابینه پیشنهادی رأی بدهد
نصیرپور نماینده اصلاح طلب و عضو فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی می‌گوید: رئیس جمهور توقع ندارد که مجلس به هر کسی که دولت معرفی کرده رای قطعی بدهد حتما تجربیات و صلاحیت‌ها در مجلس ارزیابی می‌شود و نهایتا توسط فراکسیون‌ها و کمیسیون‌ها و حتی خود نمایندگان تصمیماتی گرفته می‌شود و آرا به صندوق انداخته می‌شوند. وی افزود : قصد اولیه مجلس همراهی است اما اگر فردی معرفی شود که تشخیص داده شود، به لحاظ فردی توانایی ندارد  در آن جایگاه قرار بگیرد یا از نظر علمی و تخصصی توانایی لازم را ندارد، طبعا می‌تواند محل اختلاف باشد؛ لذا در مجموع امیدوار هستیم که هر سه جریان داخلی مجلس بتوانند همراهی لازم را داشته باشند.

سخنگوی ستاد زاکانی: حداقل ۴ وزیر پیشنهادی پزشکیان رأی اعتماد نمی‌گیرند
مالک شریعتی، نماینده مجلس و سخنگوی ستاد علیرضا زاکانی در انتخابات اخیر، در توئیتی با اشاره به فهرست وزرای معرفی شده از سوی مسعود پزشکیان به مجلس نوشت: در یک نگاه کلی به فهرست وزیران پیشنهادی دکتر مسعود پزشکیان می‌توان گفت یک فهرست نامتوازن معرفی شده که حتما برخی از آن‌ها بسیار خوب و قابل دفاع هستند و برخی هم هیچ نسبتی با ۱۲ شاخص اعلام شده رهبرانقلاب ندارند. پیش بینی: حداقل ۴ وزیر پیشنهادی موفق به اخذ رای اعتماد مجلس نمی‌شوند.نایب رئیس مجلس شورای اسلامی هم  گفت: ما در مجلس برای بررسی صلاحیت پیشنهادی ۳۶ ساعت زمان نیاز داریم؛ لذا احتمالا چهار روز جلسات متوالی مجلس در هفته آینده تشکیل می‌شود. حمیدرضا حاجی‌بابایی در پایان جلسه علنی مجلس با اشاره به معرفی وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم گفت: کمیسیون‌های تخصصی مجلس یک هفته فرصت برای بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی را دارند. حتما مجلس با انصاف و مطابق با شاخص‌های رئیس‌جمهور موضوع را پیگیری می‌کند.

 ایشان در حد تمام و کمال کریم بودند

به هر اندازه که می‌توانیم، کریم باشیم

سید خلیل سجادپور- 10 تن از عاملان نزاع مسلحانه خونبار در مشهد که با شلیک گلوله 5 نفر راهی بیمارستان کرده بودند، با تلاش شبانه روزی پلیس دستگیر و به مراجع قضایی معرفی شدند.به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، اوایل اردیبهشت گذشته، تعدادی از اوباش مسلح وارد یکی از خیابان های بولوار حُرّ در منطقه شهرک شهید باهنر مشهد شدند و با شلیک های وحشتناک، صحنه های دلهره آوری را مقابل دیدگان مضطرب شهروندان رقم زدند. آنان در پی شعله‌ور شدن آتش اختلافات قبلی، سلاح  های شکاری را به دست گرفتند  و در حالی به سوی طرف های دیگر شلیک کردند که صدای دلخراش توهین و فحاشی نیز فضای محله را آلوده کرد. طولی نکشید که چماق به دستان و قداره بندها نیز به منازل هجوم بردند و برق محل را هم قطع کردند. این صحنه های ترسناک لحظاتی بعد رنگ وحشت به خود گرفت و علاوه بر طرف های مقابل نزاع مسلحانه،3 شهروند رهگذر نیز هدف گلوله های ساچمه ای قرار گرفتند و خون آلود نقش بر زمین شدند. طولی نکشید که با گزارش ماجرای تکان دهنده به پلیس 110، گروهی از نیروهای انتظامی و امدادگران اورژانس عازم بولوار حُرّ شدند و 5 مجروح این حادثه را به مرکز درمانی انتقال دادند، اما گانگسترهای این نزاع مسلحانه خونبار به مکان نامعلومی گریخته بودند. با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع، سردار سرتیپ دوم احمد نگهبان دستورهای محرمانه ای را برای شناسایی سریع عاملان وحشت آفرینی و اوباش قداره بند صادر کرد و بدین ترتیب رصدهای اطلاعاتی توسط نیروهای کلانتری شهید باهنر مشهد وارد مرحله جدیدی شد. آنان در چند عملیات هماهنگ و ضربتی موفق شدند 3 تن از عاملان اصلی این نزاع خونبار را در حالی شناسایی و دستگیر کنند که 2 متهم این پرونده نیز روی تخت بیمارستان تحت نظر پلیس قرار داشتند.از سوی دیگر، ادامه عملیات های تخصصی با نظر جانشین فرمانده انتظامی خراسان رضوی به گروه ورزیده ای از نیروهای پلیس اطلاعات و امنیت عمومی مشهد سپرده شد و شناسایی مخفیگاه گانگسترهای فراری با بهره گیری از فناوری‌ها و ظرفیت های علمی آغاز شد و سرانجام مخفیگاه 5 تن دیگر از عاملان اصلی این نزاع خونبار به محاصره پلیس درآمد. این گونه بود که افسران زبده پلیس اطلاعات و امنیت با کسب مجوزهای قضایی از قاضی اسماعیل عندلیب(معاون دادستان مرکز خراسان رضوی)و در چند عملیات ضربتی 5 متهم فراری را به دام انداختند و دو قبضه سلاح شکاری وینچستر نیز از آنان کشف کردند. گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است: بررسی ها نشان داد 2 تن از گانگسترهای نزاع دسته جمعی از اتباع خارجی هستند و تابعیت 3 متهم دیگر نیز هنوز مشخص نشده است اما تحقیقات بیشتر در حالی همچنان ادامه دارد که یکی از متهمان در اعترافاتی وحشتناک ماجرای تکان دهنده‌ای را فاش کرد. او گفت: با طایفه طرف مقابل از مدت ها قبل درگیری داریم و چند روز قبل هم یک بار دیگر نزاع خونینی بین ما رخ داد به طوری که وقتی من با سر وصورت خون آلود به خانه ام رفتم، همسر باردارم با مشاهده این وضعیت دچار حمله عصبی شد و با حالتی وخیم به بیمارستان انتقال یافت اما او در مرکز درمانی جان سپرد و فرزندم نیز از دنیا رفت. به همین خاطر تصمیم به انتقام گرفتیم و به محل اقامت طایفه مقابل آمدیم و این گونه درگیری دیگری ایجاد شد.بنا بر گزارش روزنامه خراسان، بررسی های پلیس درباره ادعاهای این مرد نیز آغاز شده است.

صادق غفوریان-درمان و سلامت اگر مهم ترین حوزه اجتماعی حکمرانی نباشد، بی شک در شمار نخستین اولویت ها و مسائل راهبردی هر جامعه ای است. این بخش در تمامی کشورها سهم ویژه و بالایی در ردیف بودجه ها و اعتبارات به خود اختصاص می دهد به گونه ای که در برخی کشورها همچون آمریکا، این سهم از تولید ناخالص داخلی به ارقامی بیش از 10 درصد می رسد.

 برنامه هفتم توسعه و سلامت
ما در این گزارش، نظری به فصل 14 برنامه هفتم توسعه افکندیم که قرار است این برنامه از ابتدای 1403 تا پایان 1406 حوزه سلامت و درمان کشور را راهبری کند. این فصل با عنوان ارتقای نظام سلامت، زیرمجموعه هایی شامل ارتقای کیفیت خدمات، راهبری نظام سلامت، دارو و تجهیزات پزشکی و بیمه سلامت را در خود جای داده و می توان گفت، این فصل از مفصل ترین فصول برنامه هفتم توسعه کشور است.

سهم سلامت در تولید ناخالص داخلی ایران
بررسی سهم اعتباری هر حوزه ای در میزان تولید ناخالص داخلی(GDP ) هر کشوری، از مهم ترین سنجه های توسعه یافتگی آن کشور به شمار می آید وبه نوعی باید گفت که کشورهایی که رقم GDP آن‌ها بالاست، میزان کالاها و خدمات تولید شده داخلی آن‌ها بیشتر است و عموماً استاندارد زندگی بالا و بهتری خواهند داشت.
 بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس در مهرماه 1402 که اتفاقا به بررسی حوزه سلامت برنامه هفتم توسعه پرداخته، سهم هزینه های جاری سلامت از تولید ناخالص داخلی ایران در سال 1399 را معادل 5.34 درصد اعلام کرده است. این در حالی است که این میزان در سال های 1394 تا 1397 بیش از 7 درصد بوده است. این ارقام نشان می دهد، وضعیت بودجه ای کشور اکنون نسبت به 5 سال گذشته وخیم تر شده است.
 مرور ارقام موجود در جدول فوق نشان می دهد، حدود 12 سال از 1387 تا اول پایان دهه 90، وضعیت بودجه ای سلامت از میزان کل درآمد ناخالص تولید داخلی روند نسبتا خوبی داشته و مورد توجه حکمرانی برنامه و بودجه کشور قرار گرفته است. اما از سال 1399 تا امروز این وضعیت روند کاهشی را تجربه کرده است. به طور مشخص باید گفت که سهم سلامت از بودجه ناخالص داخلی برخلاف مطالبه سیاست های ابلاغی 1393 سلامت که باید در سطحی بالاتر از میانگین کشورهای منطقه قرار می گرفت، اما در سال های اخیر با کاهش همراه شده است. این سهم به طور مشخص در سال 1402 حدود 40 درصد با کاهش روبه رو شد. پژوهش «ارزشیابی نظام تامین مالی سلامت ایران» که در دوره بیستم فصلنامه دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی منتشر شده، ضمن بررسی ابعاد بودجه ای حوزه سلامت ایران در ادوار گوناگون می‌نویسد: «سهم هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص داخلی کشور طی یک دهه اخیر و به تبع آن، سهم مخارج سلامت از بودجه عمومی دولت کاهش و سهم پرداخت مستقیم از جیب مردم افزایش یافته است.»
یکی از موارد نمونه این کاهش را در بودجه 1402 می‌توانیم مرور کنیم که نهایت کم توجهی نظام برنامه و بودجه کشور به حوزه سلامت را نشان می دهد. بررسی سهم سلامت از درآمد تولید ناخالص داخلی در لایحه بودجه دولت برای سال ۱۴۰۲ حاکی از آن است که این سهم به ۴.۵ درصد رسید که نسبت به هشت سال قبل از آن حدود ۴۰ درصد کاهش پیدا کرد. فاطمه محمدبیگی نماینده عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در زمان بررسی لایحه دولت به خبرگزاری تسنیم، این طور گفته است: در سال 1394 سهم سلامت از درآمد تولید ناخالص ملی در کشور بیش از 7 درصد بوده است.
خوب است در این زمینه به سهم سلامت در کشورهای اروپایی هم سرکی بکشیم. طبق برآوردهایی که در سال 2019 به دست آمده است، کشورهای عضو اتحادیه اروپا به طور متوسط 8.3  درصد از تولید ناخالص ملی خود را صرف مراقبت‌‎های بهداشتی کشورشان کرده‌‎اند. از سال 2014 این عدد بدون تغییر ثابت باقی مانده است.  

برنامه هفتم نجات بخش است؟
حال با این تفاصیل که ذکر آن آمد و نشانگر ضرورت توجه بیشتر حوزه حکمرانی به بخش سلامت کشور است، آیا برنامه هفتم توسعه می تواند کمک حال سلامت باشد؟ در پاسخ باید گفت، اگر برنامه های توسعه بخواهند همچون گذشته فقط به 30 درصد اهداف خود برسند، طبیعتا حوزه سلامت نیز همچنان بیمار خواهند ماند اما اگر بر مسیر ترسیم توسعه ای مندرج در برنامه حرکت کند، شرایط متفاوت خواهد بود.
 در عین حال گزارش مرکز پژوهش ها که فصل سلامت در این برنامه را بررسی کرده، می نویسد: احکام به گونه ای تنظیم شده که حتی با اجرای کامل آن ها نیز نمی توان انتظار ارتقای نظام سلامت براساس سیاست های کلی سلامت را داشت. البته در مقابل این نگاه، باقری لنکرانی از وزرای اسبق بهداشت هم این برنامه را بررسی کرده و نوشته است: نکات ارزشمندی در لایحه پیشنهادی دولت برای برنامه هفتم وجود دارد که در خور تقدیر است و شامل پیش بینی بودجه غلطان سه سالانه، حمایت از نواشتغالی، حمایت از صادرات دارو، ادغام مؤسسات آموزشی، توجه به موضوع حوادث ترافیکی و تمرکز تصمیم گیری در این خصوص در وزارت کشور، تحکیم سامانه الکترونیک سلامت ایرانیان و ادغام سامانه‌های موازی و تاکید بر تولیت وزارت بهداشت است.

انتشار تازه ترین گزارش بانک مرکزی از تامین ارز به تفکیک ارز ترجیحی 28500 و ارز نیمایی بیش از 40 هزار تومان نشان می دهد که در بین صنایعی که ارز به نرخ نیمایی (بیش از 40 هزار تومان) دریافت کرده‌اند، صنایع خودرو و حمل و نقل با وجود ادعای تولید داخل، در صدر قرار دارند و بیش از دیگر رسته‌های صنعتی ارز دریافت کرده اند.به گزارش خراسان، بانک مرکزی با انتشار گزارشی روند تامین ارز موردنیاز واردات از ابتدای سال تا 17 مرداد را تشریح کرد. براساس این گزارش از ابتدای امسال تا 17 مرداد ماه بانک مرکزی در مجموع 25 میلیارد و 369 میلیون دلار ارز برای واردات کالاهای اساسی، دارو، کالاهای تجاری و بازرگانی، واردات در مقابل صادرات و خدمات تامین کرده است.
بر اساس این گزارش از این میزان تامین ارز، سهم صنایع 19 میلیارد و 156 میلیون دلار بوده که به نرخ دلار 40 هزار تومان اختصاص یافته است. همچنین 5 میلیارد و 672 میلیون دلار ارز به نرخ 28500 به واردات کالاهای اساسی، دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص یافته است. سهم کالاهای اساسی و کشاورزی از این میزان، 4 میلیارد و 464 میلیون دلار و دارو و تجهیزات پزشکی یک میلیارد و و 208 میلیون دلار است.
این گزارش حاکی است تامین ارز نیمایی برای «صنایع حمل و نقل و خودرو»  معادل یک میلیارد و 987 میلیون دلار، «صنایع تجهیزات برق و الکترونیک» معادل یک میلیارد و 708 میلیون دلار، «ماشین آلات و تجهیزات تولید» معادل یک میلیارد و 126 میلیون دلار، «صنایع معدنی» معادل یک میلیارد و 212 میلیون دلار و «منسوجات و پوشاک» معادل 702 میلیون دلار صورت گرفته است. این گروه های صنایع همچنین به ترتیب یک میلیارد و 211 میلیون دلار،197، 884، 963 و 40 میلیون دلار ارز توافقی یا واردات در مقابل صادرات تا پایان روز 17 مرداد امسال دریافت کرده اند.
همچنین از ابتدای سال تا 17 مرداد ماه سال جاری 5 میلیارد و 498 میلیون دلار ارز واردات در مقابل صادرات به صنایع تخصیص یافته است.
بانک مرکزی اواخر اردیبهشت امسال با انتشار گزارشی میزان تامین ارز بخش های مختلف از جمله بخش صنعت در سال گذشته را اعلام کرده بود. براساس آن گزارش در سال 1402 در مجموع نزدیک به 7 میلیارد دلار برای واردات قطعات خودرو هزینه شده بود که این میزان اختصاص ارز برای صنعتی که عنوان «ملی» را یدک می کشد عجیب است. هرچند بخشی از این رقم را بیاد به واردات خودرو و واردات قطعات خودروهای مونتاژی خودروسازان کوچک دانست اما به نظر می رسد دو خودروساز بزرگ کشور نیز وابسته به واردات قطعات هستند و از این منظر با وجود حمایت های تعرفه ای، این صنعت به طور کامل ملی نشده است.