تربیت فرزند
تعداد بازدید : 100
دختر 14 ساله ام قدرت تمرکزش را از دست داده است!
نویسنده : احترام اسماعیل زاده | روان شناس عمومی
دختری 14 ساله دارم. مدتی است بی اختیار گریه می کند و قدرت تمرکزش را از دست داده است. اصلا ذوق و شوق و انرژی را که قبلا داشته، الان ندارد. آیا گریه کردن مداوم، کمبود انرژی و نداشتن تمرکز دلیل خاصی دارد یا این که به مرور زمان این مشکل خود به خود حل می شود؟
والدین گرامی، گوشه گیری ها، نوسانات خلق و خو و دیگر تغییرات رفتاری بخشی از روند طبیعی بلوغ است اما در برخی موارد، این ویژگی ها می تواند نشانگر ارتباط بلوغ با افسردگی باشد. در ادامه چند نکته را به شما توصیه می کنیم که امیدواریم موثر واقع شود.
برخی دلایل افسردگی در دوره بلوغ
1- هورمون استروژن که هورمون جنسی زنانه است، با افسردگی ارتباط دارد. این هورمون در دخترها در زمان بلوغ به میزان بسیار زیادی افزایش می یابد که می تواند باعث افزایش افسردگی در آن ها شود اما درباره پسرها این قضیه برعکس است یعنی تستوسترون که هورمون جنسی مردانه است و در دوران بلوغ پسرها افزایش می یابد، هیچ ارتباطی با افسردگی ندارد.
2- تغییر و تکامل های جسمی در اواسط دوران بلوغ، باعث افزایش میزان افسردگی می شود.
3- زمان شروع بلوغ روی میزان افسردگی تاثیر دارد یعنی بلوغ زود هنگام یا دیرهنگام، موجب بروز علایم شدیدتری از افسردگی می شود.
رفتار پرخاشگرانه با او نداشته باشید
اگر رفتار و اخلاق نوجوان شما به گونه ای است که مشکوک هستید ممکن است افسرده شده باشد، با پزشک مشورت کنید. خانواده می تواند پناه خوبی برای یک نوجوان افسرده باشد. با فرزندتان مهربان باشید و به او اجازه دهید احساسات و افکارش را با شما در میان بگذارد. روابط خوب و محکم با نوجوان تان به شما این امکان را می دهد که در همان مراحل اولیه افسردگی از حال او با خبر شوید و بتوانید سریع تر اقدام کنید. علایم افسردگی در نوجوان تان نباید شما را ناراحت کند و مهم تر این که رفتار پرخاشگرانه با او نداشته باشید.
گوش شنوا باشید
از نصیحت کردن، فرمان دادن و دعوا کردن خودداری و سعی کنید به مشکلات و احساسات فرزندتان گوش کنید و بفهمید که چه چیزهایی ذهن او را درگیر خودش کرده است. نوجوان خود را تشویق کنید تا احساسات خود یا هر نگرانی دیگری که دارد را هر طور می خواهد با شما در میان بگذارد.
او را تشویق به انجام کارهای مورد
علاقه اش کنید
نوجوان تان را تشویق کنید تا مهارت های مورد علاقه اش را یاد بگیرد. همین مهارت ها می تواند به او انگیزه تلاش برای زندگی بدهد. مثلا اگر نقاشی یا ورزش خاصی را دوست دارد به او اجازه دهید در آن زمینه پیشرفت کند. از پیش داوری و قضاوت بی موقع خودداری کنید. اجازه دهید نوجوان گام های طبیعی خود را در مسیر رشد بردارد و او را با انتظارات بیش از حد خود یا ایجاد دیگر مسئولیت های خانوادگی در این دوره سنی حساس به زحمت نیندازید.