مهدی قاسمی ورجانی-«توماس فریدمن»،  ژئوپلیتیسین آمریکایی و سر ستون نویس نیویورک تایمز، پس از سفر  این هفته اش به رژیم صهیونیستی طی یادداشتی در این روزنامه بین المللی با عنوان «اسرائیل دیگر آن اسرائیل نخواهد شد»، ضعف این رژیم را در سه آسیب پذیری جدی دیده است:1-نخست آن که اسرائیل امروز دارای بدترین رهبر تاریخ یهود است. به این دلیل که هیچ اراده یا توانایی را برای به دست گرفتن ابتکار عمل ندارد 2-دوم این که اسرائیل با تهدیدات مجموعه ای از دشمنان مواجه است که بسیار قوی، سازمان یافته و مجهزند؛ حماس، حزب ا...، گروه‌های مقاومت اسلامی در عراق، حوثی های یمن و حتی پوتین.3-سومین دلیل نویسنده، اشاره ای است به تونل های حماس، جنگ شهری و ناتوانی اسرائیل در شیوه نبرد با حماس.این جملات فریدمن به نوعی شاهد مثالی بر جمله اخیر رهبر انقلاب مبنی بر «ضربه ترمیم ناپذیر» رژیم صهیونیستی پس از 7 اکتبر است و شکی نیست که جملات فریدمن در وصف اوضاع فعلی رژیم از دید یک دلسوز بیان شده و به زعم برخی اندیشمندان، هرگز به دنبال فریب استراتژیک نیست؛چراکه اول این که: عرصه عیان تاکتیک های میلیتاری در حفظ برتری میدانی جایی برای ابراز تکنیک های ثانویه عملیات روانی نیست، آن هم رژیمی که ماهیت وجودی خود را در رهبری اقتدارآمیز جامعه یهودی می داند.دوم این که: رژیمی که استیلای هویتی خود را در محیط جهانی و منطقه ای، تفوق نظامی در عرصه های چندگانه دریایی و زمینی و هوایی، زیر ید ساختار اطلاعات و امنیت خود می داند، لذا حریف و رقیبی در این عرصه برای خود تعریف نمی کند و سوم این که: اسرائیل ظرفیت و عمق نظامی گری خود را هم از جهت تاکتیکی و هم تکنولوژیک و هم از جهت روانی آماده و مهیا برای حذف هر نوع ابزار و مکان آفندی می دید، اما اکنون در باتلاق غزه دست و پا می زند و زمین سوخته می سازد.  اکنون  علاوه بر فشار افکار عمومی جهانی و سیل مهاجرت از رژیم و مواجهه و دیدار احتمالی با مقاومت در جبهه های شمالی، شاید اوضاع و رخدادهای آتی، گفته های فریدمن را عینی تر کند.

 

 

 به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان همراه با پایان چندین سال جنگ بود. امروز صلح عملاً به افغانستان بازگشته و طالبان در حال تحکیم قدرت است  و خود  را برای حکومت درازمدت در آن جا آماده می‌کند. اکنون افغانستان در حال تجربه یک بحران اقتصادی-اجتماعی شدید است که نتیجه حکومت ناکارآمد رهبران پیشین این کشور است.  در همین زمینه، اندیشکده روسی «ولدای» در یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخته و به دنبال پاسخ به این پرسش است که مدل قابل‌قبول تعامل کشورهای آسیای میانه با دولت جدید افغانستان چگونه می‌تواند باشد؟نویسنده در ابتدا به این موضوع اشاره می‌کند که تاکنون عملاً هیچ نیروی سیاسی داخلی و خارجی بر حکومت طالبان دخالت نمی‌کند و بیشتر کشورهای همسایه افغانستان، علاقه‌مند به تشکیل یک دولت فراگیر در این کشور هستند تا با حفظ فاصله، همکاری محدودی در همه زمینه‌ها صورت بگیرد. درعین‌حال، حکومت طالبان نیز  بدون تغییر در سیاست‌های سخت‌گیرانه داخلی و خارجی، هم با همسایگان خود و هم با دیگر کشورهایی که در افغانستان منافع دارند، گفت وگو می‌کند. بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که اغلب کشورهای حاضر در حوزه اوراسیا، در سال‌های آینده روابط خود را با دولت کنونی افغانستان نهادینه خواهند کرد. به باور نویسنده، بزرگ‌ترین نگرانی امروز در میان کشورهای آسیای مرکزی، مسئله صدور ایدئولوژی افراط‌گرایی مذهبی و سیاسی یا شروع یک جنگ داخلی در افغانستان است و کشورهای منطقه باید به این اطمینان برسند که جنگ یا ظهور گروه‌های تروریستی در این کشور اتفاق نخواهد افتاد.علاوه بر این، روابط اقتصادی و تجاری بین افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی که علاقه‌مند به ترویج کالاها، محصولات کشاورزی و منابع انرژی خود در بازار افغانستان هستند، در حال گسترش است.

 

خادم-همزمان با توافق آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و حماس، اکنون توجهات به این مسئله معطوف شده است که پس از پایان آتش‌بس شش روزه چه اتفاقی در عرصه میدانی و سیاسی خواهد افتاد،برای پاسخ به این سوال چند سناریو را می‌توان مطرح کرد.سناریوی اول: تبادل اسرا تا آتش بس دایم؛اولین سناریویی که درباره غزه پس از آتش بس مطرح است، این است که طرفین توقف درگیری ها را تا زمان مبادله همه اسرای صهیونیست که به گفته تل‌آویو هنوز 170 نفر در دست حماس هستند، ادامه دهند.بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر صهیونیستی و دیگر مقامات تل‌آویو پیشتر گفته بودند که جنگ در غزه زمانی پایان خواهد یافت که تمام اسرا آزاد شوند. هر چند در کنار این اظهارات به حملات گسترده به غزه تا نابودی حماس هم تاکید دارند، اما این محتمل‌ترین سناریو است که میانجیگران قطری و مصری با آمریکا سعی دارند این فرایند را تا زمان دستیابی به یک توافق آتش‌بس جامع ادامه دهند که علاوه بر انجام روند بازسازی، روند تبادل اسرا، آتش بس طولانی‌مدت را تضمین کند.با این حال  نیویورک تایمز نوشت:هر اندازه آتش‌بس موقت و مبادله اسرا در غزه طولانی‌تر شود، بحرانی که اسرائیل در آن گرفتار است، عمیق‌تر خواهد شد.ایتمیار بن گویر وزیر امنیت ملی اسرائیل نیز گفت:توقف جنگ به معنای انحلال دولت نتانیاهو است.یدیعوت آحارانوت هم نوشت: مقامات ارشد اسرائیلی متوجه شده‌اند که هر چه آتش‌بس در نوار غزه طولانی‌تر شود، بازگشت دوباره به جنگ پیچیده‌تر می‌شود.سناریوی دوم: جنگ فرسایشی؛با همه این تفاسیر اما نمی‌توان از احتمال شروع دور جدید درگیری چشم پوشی کرد. مقامات صهیونیستی مدعی آن هستند که جنگ را تا آزاد کردن همه اسرای اسرائیلی و از بین بردن کامل قدرت نظامی حماس ادامه خواهند داد. اگر فرض کنیم که حماس حاضر به تحویل دادن تمام اسرای صهیونیست بدون دستیابی به اهداف مد نظرش نشود، که مبادله آن ها را به آزادی همه اسیران فلسطینی مشروط کرده است، در این صورت ممکن است اسرائیل حملات گسترده خود را از سر بگیرد. نتانیاهو با جنگ فرسایشی هم می‌تواند نشان دهد که تضمین امنیت سرزمین های اشغالی را در اولویت دارد و از این برنامه عقب‌نشینی نمی‌کند و هم این که طولانی کردن درگیری ها، به اهداف اصلی خود یعنی تضعیف و در صورت لزوم نابودی حماس دست پیدا کند و از طرف دیگر مدت زمان حضور در قدرت را برای مدتی تمدید کند، سناریویی که با توجه به وضعیت موجود در اراضی اشغالی تحلیل گران در اجرایی شدن آن تردید دارند.در کنار دو سناریوی ذکر شده یکی از سناریوهایی که می‌توان برای تحولات غزه پسا آتش بس متصور شد، ازسرگیری جنگ در ابعاد محدود است. روز گذشته کانال ۱۲ اسرائیل اعلام کرد:«در روز‌های آینده، ما قرار است آن چه را که در آزادی اسرا اتفاق می‌افتد،تمام کنیم و سپس باید تصمیم سختی بگیریم که چگونه از این جا به بعد پیش برویم».با این حال روزنامه هاآرتص به تازگی در گزارش خود نوشت که همزمان با آتش بس در غزه، فرماندهان ارتش به دولت برای توقف درگیری فشار می‌آورند؛ چراکه به اذعان آن ها نیروها دیگر قادر به ادامه جنگ مانند قبل نیستند.همچنین «یدیعوت آحارانوت» دیگر روزنامه مطرح صهیونیستی نیز گزارش داد که در جریان جنگ غزه بیش از ۲۰۰۰ نظامی اسرائیلی از خدمت در ارتش فرار کرده‌اند که بزرگ ترین تخلف ارتش از زمان تاسیس آن تاکنون به شمار می‌رود. بنابراین، در صورتی که درگیری ها تداوم پیدا کند، تمرد و نافرمانی در بین نیروهای نظامی هم افزایش خواهد یافت. این همه سردرگمی و استیصال در بین اسرائیلی‌ها نشان می‌دهد آن ها چشم انداز مثبتی را برای ادامه جنگ نمی‌بینند. یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی هم گفت که بعد از اتمام آتش‌بس، حماس آماده‌تر خواهد بود و از نظامیان تحت امر خود خواست برای نیروی قدرتمندتر از قبل آماده باشند.

 

آنا پائولینا لونا، نماینده محافظه‌کار و جوان ایالت فلوریدا، کتابی با عنوان legend of naranja برای کودکان نوشته و در آن به مسئله تقلب دموکرات‌ها در انتخابات 2020 هم اشاره کرده است. کتاب که به شدت مورد انتقاد نمایندگان دموکرات قرار گرفته، دارای تصویر دوستانه، جنگجو و متفاوت از ترامپ است که تا حدی مشخص می‌کند پائولینا قصد دارد چه تصویری از ترامپ بسازد و به کودکان آمریکایی نشان دهد.

 

آزادی دختر اسرائیلی به همراه سگ خانگی‌اش یکی از سوژه‌های تحویل پنجمین دسته از اسرا بود.

 

شبکه میلیاردر آمریکایی چارلز کوک (یا شبکه برادران کوک) که برای بیش از دو دهه از نامزدهای محافظه‌کار در انتخابات آمریکا حمایت مالی کرده است، می‌گوید که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ از نامزدی نیکی هیلی پشتیبانی می‌کند. شبکه (Koch) در تلاشی برای کمک به جمهوری‌خواهان برای «عبور از دونالد ترامپ»، نامزد پیشتاز حزب، میلیون‌ها دلار جمع‌آوری کرده است. پشتیبانی از هِیلی به طور بالقوه می‌تواند مسیر رقابت را برای فرماندار سابق کارولینای جنوبی که در نظرسنجی‌ها حدود ۵۰ امتیاز از ترامپ عقب است، عوض کند.

 

روزنامه فرانسوی لومانیته تیتر «راه های همبستگی با غزه» را روی جلد برد و نوشت: «در این روز جهانی همبستگی با مردم فلسطین، سازمان ها تلاش های خود را برای کمک به مردم غزه نشان می دهند.»