به بهانه سالگرد شکست تاریخی منافقین
تعداد بازدید : 97
کمین گاه مرصاد،پایانی بر توهم فرقه نفاق
پنجم مرداد 67 روز بر ملا شدن چهره نفاق برای ملت بزرگ، آزاده و سرافراز ایران اسلامی بود، روزی که چهره واقعی و ضد خلقی سازمان منافقین(مجاهدین خلق) برای همگان آشکار شد و روز مرگ سیاسی و نظامی نفاق یا به بیان بهتر پایانی بر حیات گرگ ها بود.
با آغاز سال 1367 و به دنبال فرسایشی شدن جنگ هشت ساله رژیم بعثی صدام علیه جمهوری اسلامی ایران و نیز با توجه به حمایت های منطقه ای و بین المللی کشورهای بزرگ و مختلف دنیا از رژیم بعثی عراق، ضعف های اساسی ایران در جبهه های جنگ در برابر عراق نمایان شد. به همین دلیل، ارتش بعثی صدام توانست در یک سلسله عملیات، مناطق فاو، شلمچه و مجنون را که قبلاً به تصرف ایران درآمده بود، آزاد ساخته و تلفات فراوانی را نیز به نیروهای ایران وارد کند. از سوی دیگر، حمله موشکی ناو جنگی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران، نشان دهنده عزم این ابرقدرت برای اِعمال فشار مستقیم بر ایران به منظور خاتمه دادن به جنگ بود. بنابراین، مسئولان ایران با ملاحظه اوضاع سیاسی، اقتصادی، نظامی و نظایر آن تصمیم به پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل گرفته و موافقت خود را با آن به دبیرکل سازمان ملل اعلام کردند. پس از اعلام رسمی موافقت ایران با قطعنامه 598 در 27 تیر1367، ارتش عراق بار دیگر از محورهای جنوب و غرب به ایران حمله کرد و این بار حتی بیشتر از ماه های اول جنگ در غرب کشور، پیشروی کرد.
سرلشکر «وفیق السامرایی» در کتاب ویرانی دروازه شرقی به صراحت اذعان می کند که پس از اقدام ایران به پذیرش قطعنامه 598 ، در کاخ ریاست جمهوری عراق جلسه ای تشکیل شد که در آن سرلشکر «فاضل البراک تکریتی» مدیر سرویس های اطلاعاتی وقت عراق، سپهبد «صابر الدوری» و «مسعود رجوی» حضور داشتند.
آنها در این جلسه درباره پیشروی سریع نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به عمق خاک ایران و به سوی تهران و سپس سرنگون کردن نظام ایران و به دست گرفتن کنترل امور به وسیله این سازمان، به بحث و تبادل نظر پرداختند. درباره ابعاد گوناگون این عملیات نیز جلسه ای در حضور شخص «صدام حسین» تشکیل شد و در نهایت پس از ابراز اطمینان«مسعود رجوی»، صدام ضمن این که این عملیات را فرصتی طلایی برای نابودسازی نظام ایران دانست، با اجرای آن موافقت کرد.
منافقین در این مرحله، ضمن گسترش دامنه عملیات های خود، اندیشه خیز نهایی به سوی تهران را در سر می پروراند و از سوی دیگر با تحلیلی اشتباه بر این باور بود که ایران قطعنامه 598 را نخواهد پذیرفت و در نتیجه جنگ تا شکست نهایی ایران ادامه می یابد؛ به همین دلیل اعلام خبر موافقت ایران با قطعنامه، شوک دیگری بر استراتژی گروهک تروریستی منافقین وارد کرد.
در نشستی که پس از اعلام این خبر در سازمان برگزار شد، مسعود رجوی سرکرده گروهک تروریستی منافقین دلیل این امر را ضعف بیش از حد ایران برشمرد. وی همچنین برقراری صلح بین دو کشور را به منزله پایان کار این گروهک دانست و بنابراین، شعار «اول مهران، بعداً تهران» را مطرح کرد.
مسئولان گروهک تروریستی منافقین به ویژه با توجه به ائتلاف ضمنی ابرقدرت ها در حمایت از عراق، می پنداشتند که جنگ ایران و عراق به شکست ایران می انجامد و به دنبال آن مردم ایران آماده شورش علیه نظام جمهوری اسلامی خواهند بود. براین اساس،گروهک منافقین این ایده را در سر داشت که رهبری مخالفان را بر عهده گرفته و حکومت جمهوری اسلامی را سرنگون کند. گفته می شود که طبق طراحی انجام شده قرار بود عملیات فروغ جاویدان برای سالگرد آغاز جنگ یعنی 31 شهریور 1367 اجرا شود، اما به دنبال پذیرش غیر منتظره قطعنامه 598توسط ایران، گروهک منافقین مجبور شد به سرعت این عملیات را اجرا کند.
روز جمعه 31تیر1367، در قرارگاه اشرف دژ پوشالی فرقه تروریستی رجوی (واقع در صد کیلومتری شمال غرب بغداد) جلسه ای برگزار شد و مسعود رجوی سرکرده گروهک تروریستی نفاق تصمیم خود را برای اجرای عملیاتی تحت عنوان فروغ جاویدان و فتح تهران اعلام کرد. تعداد نیرو های مهیا شده برای این عملیات در حدود 4500 تا 5000 نفر برآورد شده اند. این افراد در قالب 25 تیپ رزمی (هریک با استعدادی حدود 160 تا 180نفر)، سازماندهی و برای اجرای عملیات در 5 محور شامل محور اول به فرماندهی مهدی براعی با 3 تیپ تحت امر برای تصرف شهرهای کرند و اسلام آباد،محور دوم به فرماندهی ابراهیم ذاکری با 5 تیپ تحت امر، برای تصرف کرمانشاه، محور سوم به فرماندهی محمود مهدوی با 2 تیپ تحت امر، برای تصرف همدان، محور چهارم به فرماندهی مهدی افتخاری با 2 تیپ تحت امر، برای تصرف قزوین و محور پنجم به فرماندهی محمود عطایی و معاونت مهدی ابریشم چی با 13 تیپ تحت امر، برای تصرف تهران تقسیم بندی شد.
همان گونه که در این تقسیم بندی هم آمده است، تصرف شهرهای بزرگی مثل کرمانشاه، همدان، قزوین و تهران جزو اهداف این عملیات به شمار می آمد. عراق در عملیات فروغ جاویدان ، نیروهای مزدور و خود فروخته منافقین را به انواع تجهیزات از جمله تانک، نفربر، خمپاره انداز، تیربار، توپ های 122میلی متری و 106 میلی متری، کامیون و خودرو مجهز کرده بود.
همچنین ارتش بعثی صدام علاوه بر اجرای آتش سنگین و بی سابقه توپخانه، همزمان با پیشروی منافقین در خاک ایران برای ممانعت از عملیات هوایی ایران علیه قوای به اصطلاح مجاهدین، با هواپیماهای جنگی خود پایگاه های هوایی همدان، دزفول و نیز پادگان تیپ2 سقز و پایگاه هوانیروز کرمانشاه را بمباران کرد.
بدین ترتیب، منافقین بر اساس تحلیل و برداشت خود و با مغتنم دانستن فرصت پیش آمده، در سوم مرداد 1367، عملیات خود موسوم به فروغ جاویدان را آغاز و طبق برنامه ریزی های انجام شده، در این روز، یگان های ارتش به اصطلاح آزادی بخش از قرارگاه خود در عمق خاک عراق حرکت کرده و ساعت 16 با عبور از مرز خسروی عملیات خود را به صورت رسمی آغاز کرد.
از آنجا که بیشتر نیروهای ایرانی در جبهه های جنوب حضور داشتند، عناصر گروهک تروریستی منافقین با کمترین درگیری ممکن، وارد کرند شدند؛ همزمان با این حرکت منافقین، رژیم بعثی صدام نیز با اجرای آتش سنگین توپخانه ، از عملیات آنها پشتیبانی می کرد و همین امر موجب شهادت عده ای از روستاییان منطقه شد؛ در ادامه عملیات یادشده، شهر اسلام آباد نیز به تصرف گرگ ها و سگان دد منش منافق درآمد. با پیشروی سریع اولیه نیروهای سازمان، منطقه مرزی گیلانغرب شاهد کشتارهای گسترده ای بود. در منطقه اسلام آباد، بعد از آنکه منافقین به مقرهای دولتی راه یافتند و آنها را ویران کردند، جنایات وحشتناکی نیز مرتکب شدند که هدف آنها ایجاد رعب و وحشت برای جلب حمایت مردمی بود.
هر چند در آغاز عملیات منافقین توانستند در عرض بیست و چهار ساعت خود را به 34 کیلومتری کرمانشاه برسانند، اما برخلاف تصور مسئولان بلند پایه این گروهک تروریستی مردم هیچ گونه همراهی با آنان نکردند، حتی پس از اطلاع از تجاوز آنها، درصدد مقابله برآمده و به جبهه های جنگ اعزام شدند.
منافقین خوشحال از پیشروی های مقدماتی و در یک اقدام عجولانه، راهی باختران (کرمانشاه) شده و به خیال خود، قصد حرکت به سمت تهران و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران را داشتند.
رزمندگان دلیر اسلام نیز از صبح روز چهارم مرداد به مقاومت در برابر تهاجم منافقین کوردل پرداختند. به دنبال آن از روز ششم مرداد، نیروهای سپاه پاسداران با اجرای عملیاتی موسوم به مرصاد به منافقین یورش بردند؛ که در این عملیات موفق، 3 گردان از تیپ نبی اکرم(ص)، تیپ مسلم(ع) و یک گردان از ایلام حضور داشتند.
به این ترتیب رزمندگان دلیر اسلام در محور اسلام آباد به باختران و در محدوده ارتفاعات چهارزبر، راه را بر ستون های متجاوزان نفاق بسته و تعداد فراوانی از ادوات سنگین زرهی گروهک تروریستی منافقین را هدف قرار داده و به آتش کشیدند به طوری که جاده باختران به اسلام آباد در همان لحظات نخست، انباشته از ادوات مزدوران رجوی سوخته شد و عکسالعمل سریع رزمندگان، عناصر گروهک تروریستی منافقین را غافلگیر کرد.
در اجرای این عملیات موفق و پیروز نظامی نیروهای لشکر27 محمدرسول ا...(ص) توانستند از سه راهی غرب اسلام آباد، دشمن را دور زده و ضمن تحمیل تلفات سنگین بر آنها، وارد اسلام آباد شوند و این شهر را از تصرف عناصر منافقین خارج کنند، سپس یگان های سپاه پاسداران با سرعت به سمت کرند پیش رفتند.
سرانجام در روز هفتم مرداد نیروهای شکست خورده منافقین به طور رسمی عقب نشینی خود را از اسلام آباد و کرند اعلام کردند.
گفتنی است در این عملیات، هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی نیز با اجرای آتش بسیار شدید روی نیروهای دشمن شکست سختی به آن ها وارد کرد.
بدین ترتیب، منافقین در این عملیات، متحمل تلفات و خسارات فراوانی شد و بیش از 438 تانک و نفربر و 1200 قبضه تجهیزات نظامی از قبیل خمپارهانداز، توپ ضد هوایی و سلاح انفرادی را از دست داد، علاوه بر این دهها تانک، نفربر، خودرو و نیز صدها سلاح سبک به غنیمت نیروهای ایران درآمد.
شمار کشته های گرگ ها در این عملیات بین 1500 تا 2506 نفر ذکر شده است. عملیات مرصاد (به معنای کمینگاه) نمادی جاودان و به یادماندنی از وحدت و یکپارچگی قشرهای مختلف مردم و رزمندگان اسلام در دفاع از تمامیت ارضی کشور و پاسداری از ارزش های والای انقلاب و آرمان های مقدس دینی- ملی است، این عملیات را همچنین می توان نشانه نفرت و انزجار ملت شریف ایران از خیانتکاران و کسانی که نقش ستون پنجم دشمن را در هشت سال دفاع مقدس برعهده گرفته بودند، دانست.
در جریان همین عملیات بود که برای ملت ایران ثابت شد که منافقین بر خلاف ادعای دروغین خود مدافع حقوق خلق نبوده بلکه عامل استکبار جهانی و دشمنان قسم خورده ملت ایران هستند. عملیات مرصاد در واقع ضربات جبران ناپذیری بر پیکر سازمان منافقین و حیات سیاسی و نظامی آنها وارد ساخت، ضربه ای که جبران آن هرگز برای این گروهک امکان پذیر نشد. منافقین و سران این گروهک تروریستی شاید قبل از این عملیات هرگز این واقعیت را لمس نکرده بودند که مشکلات اقتصادی و اجتماعی در هر حجمی که باشد مردم را وادار به ایستادگی در مقابل نظام جمهوری اسلامی نخواهد کرد. مرصاد به سران نفاق اثبات کرد که همانند گذشته هیچ پایگاه مردمی در بین ملت ایران ندارند و ملت ایران با افراد خائن به آب و خاک میهن هرگز آشتی نمی کنند. شاید به همین دلیل است که عده ای از صاحب نظران مسائل سیاسی عملیات مرصاد را مرگ سیاسی و نظامی منافقین می دانند. عملیات مرصاد نقطه عطف هشت سال دفاع مقدس ملت ایران بود دفاعی که در پنجم مرداد 67 به اوج خود رسید.
فرهاد شرف پور-ایرنا