مروری بر سیاست ها و برنامه های اقتصادی رئیس جمهور جدید آمریکا
تعداد بازدید : 115
انقلاب آچار به دستان و بازگشت به اقتصاد قرن 20
جواد غیاثی - برنامه های اقتصادی ترامپ بر تسهیل تولید و ایجاد اشتغال فقط برای آمریکایی ها متکی است؛ شعار حذف پیمان های چندجانبه که باعث تسهیل واردات به آمریکا می شود به همین دلیل سر داده شده است. علاوه بر این او حتی گفته است که کمک ها به سازمان بین المللی و پیمان های محیط زیستی را قطع و خرج اقتصاد آمریکا خواهد کرد. برنامه او برای نفت و زغال سنگ هم ویژه است؛ حتی با تشدید آلودگی های محیط زیستی. به طور کلی او از بخش مالی و واسطه گری اقتصادی رویگردان است و تمرکزش بر بخش واقعی و تولید است. برنامه کاهش مالیات او در این جهت قابل تفسیر است.شاید به جرات بتوان گفت دلیل اصلی پیروزی ترامپ بسیاری از این شعار های اقتصادی باشد. اقتصاد ترامپ به خاطر مخالفت با پیمان های تجاری (جهانی سازی و همچنین توجه به بخش صنعتی شبیه اقتصاد یک قرن قبل یعنی اوایل قرن بیستم است.
خداحافظی با بانک ها، بازگشت آچار به دست ها
می گویند پیروزی ترامپ شکست بخش مالی اقتصاد به نفع بخش واقعی اقتصاد بود. بعد از بحران مالی سال 2008 بیشترین تمرکز دولت بانک مرکزی و دولت اوباما بر بخش مالی، احیای اعتبارسنجی ها و سیاست های انبساطی، کمک مالی به موسسات مالی و تقویت این بخش بود اما ترامپ بر بخش واقعی تاکید دارد. منتقدان، ترامپ را نماینده آچاربه دستان، مثل شرکت های تولیدکننده خودرو و نفت که در قرن بیستم پرچمدار اقتصاد بودند می دانند. در حالی که اوباما و کلینتون را نماینده شرکت های مالی و واسطه گری و همچنین بخش آی تی و فناوری اطلاعات می دانند. به همین خاطر است که با تسامح گفته می شود، پیروزی ترامپ، پیروزی صنایع نسل قدیم و کاربر در مقابل صنایع اطلاعات و سرمایه محور است. شاید، به عبارت بهتر باید این را پیروزی دیترویت (مرکز کمپانی های خودروسازی اکووس آتوموتیو، فورد، جنرال موتورز و کرایسلر) بر سیلیکون ولی (مرکز ظهور شرکت های بزرگ فناوری اطلاعات مثل آمازون، اپل و... ) دانست!البته استفاده از عبارت خداحافظی با بانک ها بیشتر برای نشان دادن جهت گیری های ترامپ است نه آن که او به این بخش ها ضربه خواهد زد. او حمایت هایش را به بخش واقعی مثل نفت، خودرو و... گسیل خواهد کرد. برنامه های اقتصادی او شامل عناوین مختلفی در حمایت از تولید، مثل کاستن از مالیات و کاهش مقررات و محدودیت های تولید نفت است. او حتی گفته که معاهده های محیط زیستی را نیز ملغی خواهد کرد تا سرمایه داران به خیال راحت دست به کار شوند، نیرو استخدام کنند و تولید کنند، اشتغال افزایش یابد و رفاه مردم آمریکا بیشتر شود!
7 برنامه کوتاه مدت ترامپ؛ همه چیز برای آمریکا!
تمرکز ترامپ بر احیای تولید و گسترش بخش واقعی اقتصاد و ایجاد اشتغال حتی او را به مخالف بسیاری از موافقتنامه های تجارت آزاد دو یا چندجانبه هم تبدیل کرده است. ترامپ در توضیح اقدامات خود برای 100 روز نخست کاری از 7 اقدام عاجل برای حمایت از کارگران آمریکایی می گوید. اقداماتی که همه با محدود کردن تجارت (بخوانید واردات به آمریکا) فرصت را برای تولید و اشتغال بیشتر در داخل مرز های این کشور فراهم خواهد کرد. او گفته که قرارداد نفتا را اصلاح کرده یا این که آمریکا را از آن خارج می کند. قرارداد تجارت آزاد نفتا بین 3 کشور آمریکا، کانادا و مکزیک در سال 1994 امضا شد و بر اساس آن قرار شد تعرفه تجارت بسیاری از کالا ها حذف یا به مرور کم شود اما ترامپ تلاش دارد در حمایت از آمریکایی ها این قرارداد ها را محدود کند. قرارداد ترانس پاسیفیک هم که قرارداد مشابهی بین آمریکا، ژاپن و چند کشور بزرگ دیگر است بر تسهیل روابط تجاری متکی است.او همچنین گفته است که «وزیر اقتصاد را مامور خواهم کرد تا کلیه قرارداد های تجاری خارجی که به موجب آن از کارگران آمریکایی سوء استفاده شده و آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد شناسایی کرده و از تمامی ابزار های موجود در آمریکا و حقوق بین الملل استفاده کند تا به این سوء استفاده پایان داده شود».
محیط زیست فدای اقتصاد
برنامه های ترامپ در حوزه نفت هم قابل توجه و بعضا چالش برانگیز است. او گفته که «ممنوعیت اعمال شده در دوران اوباما و کلینتون را رفع کرده و اجازه می دهم که پروژه های زیرساختی همچون خط لوله» کی استون«ادامه پیدا کند»؛ این خط لوله حامل نفت حاصل از منابع غیرمتعارف ایالت آلبرتای کانادا - حاصل از قیر های نفتی و نه شیل که برای محیط زیست بسیار آلوده کننده و خطرناک است- برای مصرف در پالایشگاه های جنوب و جنوب شرقی آمریکا است. تکمیل پروژه می تواند چند میلیون بشکه نفت جدید وارد بازار آمریکا کند، نفتی که ارزان است اما به شدت آلوده کننده.قول دیگر ترامپ در برنامه 100 روزه رفع ممنوعیت تولید برق از زغال سنگ است. تولیدکنندگان زغال سنگ و برق زغال سنگی از این اقدام بسیار نفع خواهند برد. چون با روی کار آمدن او محدود کردن برق زغال سنگی احتمالا متوقف شده یا کند خواهد بود. آمریکا منابع سرشار زغال سنگ دارد و ترامپ احتمالا از این منابع برای ایجاد شغل در بخش معدن و برق استفاده خواهد کرد. می دانیم که زغال سنگ جزو آلوده کننده ترین منابع تولید برق است. ترامپ قول داده که حدود 25 میلیون شغل ایجاد کند، این اقدامات شاید شغل ایجاد کند اما هوا برای تنفس را از بین خواهد برد. اقدام دیگر او در راستای فداکردن همه چیز به پای سرمایه داران و کارگران آمریکایی این است که اعلام کرده«پرداخت های میلیاردی به برنامه تغییرات جوی سازمان ملل را متوقف کرده و به جای آن پول ها را در اموری همچون بهبود وضعیت آب آمریکا و زیرساخت های زیست محیطی هزینه می کنم».
برنامه های نفتیِ برج ساز نیویورکی
برنامه های اقتصادی ترامپ در بخش انرژی به همین جا ختم نمی شود. او گفته است که «محدودیت های اعمال شده برای تولید 50 تریلیون دلاری منابع انرژی آمریکا که اشتغال زا هستند شامل شل، نفت، گاز طبیعی و زغال تمیز را رفع می کند» رفع ممنوعیت های تولید نفت در آمریکا می تواند میلیاردر های نفتی را میلیاردرتر کند، هزاران شغل ایجاد کند و البته قیمت نفت را باز هم پایین بیاورد. البته همه این ها به این شرط است که مخازن نفتی آمریکا هم یاری کنند. واقعیت این است که نه منابع نفت متعارف آمریکا آنقدر زیاد است که به یک باره جهش بزرگی در بازار ایجاد کند و نه محدودیت های فنی و قیمت تمام شده برای تولید نفت غیرمتعارف اجازه یک جهش در صنعت نفت آمریکا را خواهد داد. باید منتظر بود و دید که حمایت های ترامپ و البته لابی نفتی نزدیک به او تا کجا ادامه خواهد داشت.
حامیان نفتی ترامپ
می دانیم که یکی از بزرگ ترین سرمایه گذاران صنعت شیل جزو مشاوران نزدیک او است. هارولد که سلطان شیل و مالک شرکت کانتینانتال ریسورسز است به عنوان تئوریسین انرژی و نفت کمپین ترامپ معرفی شده است. او در دوران انتخابات به صورت صریح و علنی از ترامپ و سیاست هایش حمایت کرده بود. علاوه بر او فارست لوکاس، بنیانگذار و مالک لوکاس اویل یکی از مهره های کلیدی کمپین ترامپ در برنده شدن آرای ایالت کلیدی فلوریدا بوده است. لوکاس و همسرش به کمپین مایکل پنس، معاون اول ترامپ، در ایالت کالیفرنیا 50 هزار دلار کمک نقدی کردند.نفر سوم، سارا پالین است که به ملکه حفاری مشهور و فرد خطرناکی برای قیمت نفت قلمداد می شود. نام سارا پالین در زمان انتخابات سال 2008 و زمانی که سناتور مک کین، نامزد آن دوره جمهوری خواهان او را به عنوان معاون اول خود معرفی کرد، بر سر زبان ها افتاد. پالین که در آن دوره شعار «حفر کن عزیزم، حفرکن» را به فریاد های کمپین افزود: سابقه سناتوری و فرمانداری آلاسکا را در چنته خود دارد و الکترال های این ایالت را به صندوق ترامپ افزود. پالین در دوران زمامداری خود در این منطقه، خطوط لوله را در سراسر ایالت گسترش داد و اجازه حفاری را تقریبا برای تمامی میدان ها صادر کرد. سارا پالین که معاون مک کین گزینه جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری 2012 آمریکا بود، یکی از کاندیدا های اصلی در رقابت برای صندلی وزارت کشور در دولت ترامپ است. انتصابی که می تواند بر تولید و عرضه بیشتر نفت به بازار کمک شایانی بکند.