مستی راست ها پرید
شکست راست های تندرو در اتریش و نگرانی اروپا ازنتایج همه پرسی اصلاح قانون اساسی ایتالیا
نامزد چپ های مستقل، رئیس جمهور آینده اتریش خواهد بود. الکساندر فون دربلن با کسب اکثریت آرا سرانجام پس از سه دوره رای گیری در انتخابات پایانی پیروزی را از آن خود کرد.نوربرت هوفر رقیب او که رهبر حزب راست افراطی آزادی بود با انتشار پیامی در صفحه فیس بوک و توییتر اعلام کرد که در این انتخابات شکست خورده است.همزمان ایتالیا اصلاح قانون اساسی را به رفراندوم گذاشته است که نتایجش امروز مشخص خواهد شد. مدافعان «اتحادیه اروپا» با نگرانی اوضاع را در دو کشور عضو دنبال میکردند، اما کار زیادی از دستشان ساخته نبود. در اتریش این خطر وجود داشت که بهجای الکساندر فون در بلن، از حزب سبزها، نوربرت هوفر، نامزد حزب فدرال با گرایش دستراستی، در مقام ریاست جمهوری قرار گیرد. پیروزی هوفر، می توانست سرآغاز گردشبهراست اتریش باشد که با استقبال سیاستمداران و احزاب راستگرا در اروپا روبهرو خواهد شد. هوفر کسی است که دیدگاههایی شبیه به ترامپ داشته و توانسته از نارضایتی فزاینده مردم از مسائل جهانیسازی و چندفرهنگی به نفع خود استفاده کند، هرچند اتریش یکی از بزرگترین برندههای یکپارچهسازی اروپا بودهاست، اما هوفر طرفدار«اُاِگزیت»(خروج اتریش از اتحادیه اروپا) بود.خطر در ایتالیا اما بزرگتر است؛ ماتئو رنسی، نخستوزیر ایتالیا اعلام کرده درصورتیکه رفراندوم اصلاح رأی کافی نیاورد، استعفا خواهد کرد. استعفای او به معنای بنبستی سیاسی است که لاجرم موجب تقویت راستگرایانی خواهد شد که با «اتحادیه اروپا» دشمنی میورزند. ممکن است، درهای ورود جنبش «پنجستاره» ایتالیا به قدرت باز شود؛ جنبشی پوپولیست و ضدسیستم که پیشتر گفته بود در صورت بهقدرترسیدن،«ایتالگزیت» (خروج ایتالیا از اتحادیه اروپا) را به همهپرسی خواهد گذاشت.
فراخبر
سونامی «ترامپیسم» در اروپا؟
دکتر غلامرضا کحلکی- دیروز اتحادیه اروپا، تقدیس میشد و امروز خروج از آن ترویج میشود و سونامی که از آمریکا به اروپا رسیده، شاید نویدبخش «عصر ترامپیسم» در اروپا باشد. سیاستمداران پوپولیست از سال ۲۰۰۸ به اینسو، روی نارضایتی مردم عادی از پیامدهای بحران اقتصادی، روند سریع جهانیشدن اقتصاد و نخبگان سیاسی و صاحبان امتیاز تمرکز کردهاند؛ امری که در اروپا، «برگزیت» را رقم زد و در آمریکا، ترامپ را به قدرت رساند. هر چند خطر از بیخ گوش چپ ها در اتریش گذشت ، اما این سونامی هنوز به آخر راه خود نرسیده است؛ بهجز خطر جنبش«پنج ستاره» در ایتالیا ، احتمال به قدرت رسیدن «خیرت ویلدرز»، سیاستمدار ضد اسلام هلندی و رئیسجمهور شدن مارین لوپن، رهبر جبهه ملی فرانسه در کنار احتمال پیروزی حزب ملیگرای «آلترناتیو برای آلمان»، اتحادیه اروپا را تبدار کرده است. این احتمال وجود دارد که با پیروزی «احزاب ضد یورو» در اروپا، پایههای اتحادیه بهشدت لرزان شود تا شاید «همگرایی اروپایی» دیگر نتواند سرمشقی برای موارد مشابه آن در عرصه بینالملل باشد.