راهنمای سفر به کوه های نمکی بوشهر
تعداد بازدید : 179
سفر به«تخت دیو» و «دودکش جن»
نویسنده : سمیه محمدنیا حنایی - خبرنگار - h.habibi@khorasannews.com
از چند نفر خواستم تا اولین واژه ای را که بعد از شنیدن نام «بوشهر» در ذهنشان تداعی می شود، برایم بگویند. واژه ها تقریبا تکراری بودند: گرما، نفت، «خلیج فارس»، مردم خونگرم و شاد، بندر، ماهی، جنگ تحمیلی والبته دوست خوش ذوقی هم پاسخ داد: «رئیس علی دلواری» . اما هیچ کس از رنگین ترین جاذبه طبیعی «بوشهر» که اتفاقا در جهان کم نظیر و در خاورمیانه بی نظیر است، سخنی به زبان نیاورد... «کوه های جاشک» را می گویم. همان جایی که یکی از به یادماندنی ترین خاطره های سفر به جنوب را برایم رقم زده است. سوار خودرو بودیم و خورشید به صورت آزاردهنده ای می تابید. تا جایی که چشم کار می کرد بیابان بود و بیابان؛ در انتهای خط افق آخرین کوه های بازمانده از رشته کوه زاگرس دیده می شد. در این منظره کسالت بار و خشک ناگهان چیزی توجه مان را به خودش جلب کرد. در دوردست قله برفی کوهی خودنمایی می کرد، قله برفی اینجا؟ وسط بیابان های جنوب و نزدیکی های خلیج فارس، آخر مگر می شود؟ ! راهمان را کج کردیم تا از واقعیت آن چه که می دیدیم باخبر شویم. وقتی نزدیک منطقه رسیدیم یاد این ضرب المثل افتادم: «که هر گردی گردو نیست.» سفیدی های برف گونه هم برف نبودند بلکه نمک بودند!
«گنبد نمکی جاشک»
چنانچه از شهرستان «دشتی» به سمت «بوشهر» حرکت کنید، در میانه های راه و حدود 145 کیلومتر مانده به «بوشهر» به منطقه کوهستانی می رسیم که کوه های رنگینش، شما را به یاد کودکان بازیگوش قلم به دست می ا ندازد. کوه های رنگینی که در یک بستر سفید با شکل های نامتعارف قد علم کرده اند. «گنبد نمکی جاشک» با دو عنصر آب و نمک سراسر منطقه را تحت تاثیر قرارداده و جلوه های طبیعی زیبایی را خلق کرده است.گنبدهای نمکی در واقع حاصل انباشت و تبلور نمک های موجود در سفره های آب زیرزمینی کوه است. این تبلور در جهت عمودی و رو به بالا شکل می گیرد. به تدریج و با افزایش انباشت بلورها از دل کوه به سطح زمین می آید و برآمدگی های نمکین و خارق العاده ای را به وجود می آورد. رنگین بودن «کوه های جاشک» نیز به دلیل وجود کانی های موجود در خاک است که طی قرن ها به صورت لایه لایه روی هم فشرده شده اند و در زلزله های دوره سوم زمین شناسی، به شکل کوه از زمین سربرآورده اند. شکل های نامتعارف آن ها نیزحاصل فرسایش غیریکنواخت لایه هاست.این فرسایش غیریکنواخت باعث به وجود آمدن اجرامی سنگی در منطقه شده که علاوه بر زیبایی، دست مایه خوبی برای افسانه پردازی مردمان محلی است. به همین دلیل هر کدام از این اجرام نامی دارد مانند «تخت دیو»، «انگشت خدا» و «دودکش جن» . در جاشک مناظر زیبایی در انتظارتان است. در ادامه با معرفی آن ها با ما همراه باشید.
«آبشارهای نمکی»
آب و نمک خالق تمام زیبایی های منحصربه فرد «جاشک» هستند. در گوشه گوشه منطقه مخلوط آب و نمک شکل های خاصی به خود می گیرند و شگفتی های منطقه را می سازند. «آبشارهای نمکی» همان آب شور زیرزمینی است که از روزنه قله ها به بیرون می جوشد. در سراشیبی کوه براثر تابش خورشید، تبخیر و بلورهای الماسی شکلی از نمک تشکیل می شود. نحوه تبلور نمک ها در مسیر جریان آب شبیه آبشار است.
«دره گل کلم»
در مناطق پست، بعد از تبخیرآب، توده های نمکی شبیه گل کلم به وجود می آید که دردسترس ترین جاذبه جاشک را رقم می زنند.
«نمکچال»
در حاشیه شمال غربی «گنبد نمکی» توده های سفید برف مانندی وجود دارد که در واقع تجمع بلورهای نمک در کناره مسیر آبراه هاست. این توده های نمکی بسیار شبیه یخچال های قطبی هستند.
«غارهای نمکی»
در سراسر منطقه تعداد زیادی غار وجود دارد که طول آن ها از 30 متر آغاز می شود و طولانی ترین آن ها به 1500 متر می رسد. غارها نتیجه انحلال رسوبات نمکی به وسیله آب هستند. در داخل غارها بلورهای نمکی در اشکال متنوع و چشم نوازی تشکیل شده است. شکل بلورها در هر غار منحصربه فرد است، به همین دلیل وجه تسمیه غار قرارگرفته اند. مانند: «غار شاخه نبات»، «غار پنجه عقاب» و «غار خوشه انگوری». ناگفته نماند که قرارگرفتن در فضای غار به دلیل همین بلورها خاصیت درمانی نیز دارد.
«نمک افشان ها»
نمک در مجاورت آب اشکال گوناگونی به خود می گیرد. اگر در آبشارها به شکل الماس و در دره ها به شکل گل کلم است در میانه های صخره به شکل خمیر همراه با آب از روزنه های کوه به بیرون پرتاب می شود. نمک های خمیری در زیر آفتاب داغ به سرعت آب خود را از دست می دهند و شگفتی دیگری به نام «نمک شار» را به وجود می آورند.
«نمک های رنگی»
سفر به «گنبد نمکی جاشک» بسیاری از معادلات ذهنی شما را برهم می زند. نظر شما بعد از دیدن این منطقه، مطمئنا در ارتباط با مفاهیمی چون آبشار، یخچال و گل کلم تغییر خواهدکرد. اما این همه ماجرا نیست، حتی نظرتان نسبت به سفیدی نمک نیز تغییر خواهدکرد! کانی ها و املاح معدنی، سنگ های نمک را رنگ آمیزی می کنند. در این جا شما بلورهای نمکینی در رنگ های طلایی، سرخ، نارنجی، کهربایی، نیلی، قهوه ای و مشکی مشاهده می کنید.
چه جوری بریم؟
برای دیدن «گنبدنمکی جاشک» دو راه پیش روی شماست: مسافرت شخصی یا مسافرت با تورهای گردشگری. در مسافرت شخصی برای رسیدن به بوشهر از مشهد می توان دل به جاده زد و بعد از 1607 کیلومتر به جاشک رسید. گزینه دیگر مسافرت هوایی است که خوشبختانه پروازهای مشهد- بوشهر تقریبا هرروز در فرودگاه مشهد انجام می شود. البته این گزینه برای رفت و برگشت حدود 360 هزارتومان خرج روی دستتان می گذارد. متاسفانه ریل های قطار هنوز به این شهر نرسیده اند پس نمی توان از قطار که در مقایسه با هواپیما ارزان تر و نسبت به خودرو ایمن تر است، بهره جست.با آن که به دلیل شرایط آب وهوایی منطقه امکان اتراق و کمپ وجود ندارد، اما زیاد نگران اسکان نباشید. در شهرهای مجاور به خصوص «دشتی» به تازگی (یعنی همین ماه پیش) اماکنی در قالب اقامتگاه های بوم گردی احداث شده است. اقامتگاه های «چاه بردی» و «فقیه حسنان» از مجهزترین آن هاست. اما از آن جایی که این مکان ها تازه تاسیس هستند، هنوز امکان رزرو اینترنتی برای آن ها فراهم نشده است. پس برای این که از داشتن سرپناه مطمئن باشید پیشنهاد می کنیم که در «بوشهر» اقامت کنید. در این شهر می توان با پرداخت 200 تا 300 هزار تومان آپارتمان مبله ای را برای یک شب اجاره کرد.
و اما راه دیگر ثبت نام در یک تورگردشگری و مسافرت گروهی است. متاسفانه با وجود جست وجوهای فراوان در مشهد و برای پاییز امسال تور گردشگری خوش ذوقی که متولی چنین ماجراجویی نمکی باشد، پیدا نکردیم. اما طی پرسش هایی که از چندین سرپرست تور کردیم متوجه شدیم که هزینه تور احتمالی به جاشک برای سه روز حدود 600 تا 650 هزار تومان آب می خورد. این در حالی است که تورهای گردشگری تهران همین برنامه را با قیمت550 تا 600 هزار تومان برای علاقمندان ارائه می دهند. مزیت استفاده از تورها علاوه بر حل کردن مشکل اسکان و خورد و خوراک، وجود برنامه های گردشی متنوع نیز است. بیشتر تورها برنامه هایی چون بازدید از ساحل «خلیج فارس»، «عمارت ملک»، «زندان مخوف» در برازجان و«کاخ زمستانی کوروش کبیر» را در سفر به جاشک در برنامه های خود می گنجانند.
هزینه های سفر برای چهارنفر