رئیس جمهورآمریکا چین را به دخالت در انتخابات کنگره متهم کرد
تعداد بازدید : 241
«منم منم»های ترامپ
گاردین: ترامپ کسانی را که در مجمع سازمان ملل به او خندیدند، نمی بخشد
گروه بین الملل-ترامپ که روز سه شنبه با خنده تمسخر آمیز نمایندگان کشورهای حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل مواجه شده بود،در نشست روز گذشته شورای امنیت که به ریاست خود او برگزار شد،بنا داشت تا آن جا که می تواند برای اعاده حیثیت خود تلاش کند. هرچند در لحظه ورود مورد توجه هیچ یک از اعضای شورای امنیت قرار نگرفت و تنها سفیر رژیم صهیونیستی با وی دست داد و در نهایت نیز14 عضو شورای امنیت، حتی کشورهایی که درباره برخی فعالیت های ایران ابراز نگرانی کرده اند ، از برجام حمایت و از تصمیم ترامپ انتقاد کردند.رئیس جمهورآمریکا در متن سخنرانی خود در شورای امنیت، در ابتدای هر جمله یک من نیز آورده بود تا بتواند خنده های روز سه شنبه در صحن سازمان ملل را کم رنگ سازد.او گفت: «به چین درباره دخالت در انتخابات پیش رو در کشورم هشدار می دهم. چین نمیخواهد که من یا دولت من در انتخابات میان دورهای موفق شود زیرا من اولین رئیس جمهوری هستم که در برابر چین ایستاده است.» وی افزود: «من فکر می کنم بتوانم با کره شمالی به توافق دست یابم اما متاسفانه برای اطمینان از این که پیشرفت ادامه می یابد، باید قطعنامه های کنونی شورای امنیت سازمان ملل متحد را اجرا کنیم تا خلع سلاح هسته ای رخ دهد». ترامپ بعد از حملات شدید خود به ایران از روسیه، ایران و سوریه تشکر کرد چون به گفته او حملههای خود را در منطقه ادلب سوریه به درخواست وی کاهش دادهاند.از سوی دیگر،سخنرانی تحریک آمیز ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل نیزهمان گونه که انتظار می رفت بار دیگر خوی جنجال برانگیز وی را در معرض دید همه قرار داد و با واکنشهای بینالمللی و رسانهای زیادی مواجه شد. دویچهوله در گزارشی تحلیلی درباره سخنان ترامپ نوشت: «ترامپ تاکید کرد که در آینده کمکهای خارجی آمریکا نصیب کشورهای دوست با آمریکا خواهد شد و هیچ چیز بهتر از این نمیتواند ذهنیت مبتنی بر برد و باخت ترامپ را که در بطن هر آن چه او گفته و انجام داده، قرار داشته، نشان دهد. این نه تنها یک اقدام به لحاظ سیاسی کوته بینانه است که جایگاه جهانی واشنگتن و نقش رهبری آن را تضعیف میکند بلکه همچنین به مثابه کنار گذاشتن شرافت انسانی است». آتلانتیک نیز نوشت: «در برهه ای که واشنگتن در حال عقب نشینی از صحنه جهانی است، متحدان ترامپ دیگر نمی توانند به او تکیه کنند و قدرت نرم واشنگتن در پایین ترین سطح پس از جنگ جهانی دوم قرار دارد، شاید آمریکا بتواند جامعه جهانی را تنها برای خندیدن گردهم آورد».اما گاردین با اشاره به خنده تمسخر آمیزی که هیئت های دیپلماتیک به سخنرانی رئیس جمهورآمریکا داشتند،نوشت:«ترامپ در سخنرانی خود با چند جانبه گرایی که اغلب رهبران جهان بر آن تاکید می کنند، مخالفت کرد. در مجمع عمومی رهبران کشورها معمولا از توافقات خود با دیگر کشورها یا از موفقیت هایی که در رسیدن به پیمان های بین المللی داشته اند سخن می گویند اما ترامپ در دو سال گذشته به خروج از پیمان هایی اقدام کرده که تلاش های زیادی برای به نتیجه رساندن آن ها شده بود.متن سخنرانی ترامپ نیز مانیفستی از ناسیونالیسم بود و نویسنده آن کسی نبود جز «استفان میلر» پل ارتباطی ترامپ با راست افراطی آمریکا.بر همین اساس و با توجه به عملکرد ترامپ در دوران ریاست جمهوری باید گفت بعید است وی کسانی را که به سخنان او در مجمع عمومی سازمان ملل خندیدند ببخشد». همزمان،ریچارد هاس ، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا هم نوشت : نکته قابل توجه در سخنان دونالد ترامپ این بود که با غرور گفت : «دولت من در کمتر از دو سال بیش از تقریبا هر دولتی در تاریخ کشور ما موفق بوده است » اظهاراتی که موجب خنده حضار شد و شاهد دیگری است که نشان می دهد وی مخاطبان بین المللی خود را نه فقط در سالن مجمع عمومی ، بلکه در سراسر جهان از دست داده است.
فراخبر
بازگشت آمریکا به قرن گذشته!
دکتر ابوذرگوهری مقدم-بسیاری از مؤلفههای سیاست جکسونیسم - اندرو جکسون هفتمین رئیسجمهور آمریکا-در سیاستهای ترامپ قابلمشاهده است. مواردی نظیر اولویت آمریکا نسبت به دیگران، پوپولیسم، تأکید بر تقویت ساختار دفاعی، تقویت ساخت درونی قدرت، مخالفت با نخبهگرایی سیاسی، بیگانه هراسی، وجود رویکرد نژادپرستانه، مخالفت با تعامل جدی آمریکا با جهان، وجود رویکرد ضد ساختار و مواردی از این قبیل در این رویکرد قابلطرح است. آن چه در سخنرانی امسال دونالد ترامپ در سازمان ملل بیش از همه- در کنار مواضع تکراری قبلی وی- به چشم میآید تلاش برای بازگشت مفهومی و عملی روابط بینالملل به فضای قرن بیستم و ماقبل آن است. مخالفت صریح ترامپ با جهانگرایی و جهانیشدن، استقبال از دکترین میهنپرستی و بیان صریح این که حکمرانی جهانی تهدیدی برای همه است، نوعی بازگشت به ایده حاکمیت وستفالیایی، مرزهای متصلب، مقابله با جهانیشدن و تقویت «حاکمیت ملی» به مفهوم سنتی کشورهاست. آن چه ترامپ بدان اشاره کرد بازگشت به معنای سنتی مفهوم «استقلال» در روابط بینالملل و پذیرش علنی انزواگرایی جدید بود تا جایی که با نام بردن از دکترین مونروئه مجدد بر دخالت نکردن دیگر بازیگران در نیمکره غربی تأکید کرده و هراسی نیز از بردن آمریکا به انزوای جدید ذیل مفهوم مد نظرش از حاکمیت ندارد.این رویکرد قبلاً در اسناد راهبردی منتشرشده در دولت ترامپ نیز تأکید شده و مؤلفههای نظری آن نیز در حال تکمیل است. تأکید بر رویکرد ملیگرایانه تهاجمی دولت ترامپ مبتنی بر آن چه خودش آن را "واقعگرایی اصولی" میخواند، باعث خروج آمریکا از پیمانها و اتحادهای بینالمللی، ورود ایالاتمتحده به رقابتهای قدرتهای بزرگ به سبک قرون گذشته، ناامید سازی متحدان و انزوای آمریکا شده و این روند در آینده تقویت نیز خواهد شد. ترامپ نهتنها از این روند ناراحت نیست بلکه به آن افتخار می کند و این رویکرد را باعث بازگشت عظمت آمریکا میداند. باید دید بازگشت به دوران گذشته و رویکرد متصلب از «حاکمیت» بهعنوان کلیدواژه جدید مورد تأکید دولتمردان آمریکایی به چه نحو میتواند سیاست خارجی آمریکا و روابط بینالملل را در عرصه عمل و نظر تحت تأثیر قرار دهد.