گروه ادب و هنر- دو روز پیش آیت ا.. جوادی آملی در همایش ملی«فرهنگ دفاعی- امنیتی بر اساس آموزههای مهدوی» با تاکید بر این که این مملکت همهاش مملکت گریه نیست و جای مرحوم فردوسی خالی است، از لزوم پرورش شاعران فردوسی منش گفتند که بتوانند این انقلاب را خوب تبیین کنند. محمدعلی اسلامی ندوشن پژوهشگر برجسته نیز با بیان اینکه تاکنون کتابهای زیادی در ایران نوشته شده است، میگوید: «هیچ شاهکار ادبی را ندیدهایم که در سرنوشت ملتی تغییر ایجاد کند؛ اما «شاهنامه» سرنوشت ایران را تغییر داد. اگر «شاهنامه» گفته نشده بود، ما کشور دیگری میشدیم.» در ادامه اشاره ای داریم به دستاوردهای شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی و چرایی نیاز کشور به شاعرانی مانند فردوسی که می خوانید.
بی نیازترین گنجینه زبان پارسی
شاهنامه فردوسی از بی نیازترین گنجینه های زبان پارسی است که لغات و اصطلاحات ادبی زیادی از زبان فارسی را در خود نگاه داشته و به گواه بزرگان ادبیات کشور، نخستین کتابی است که از کلمات درست و زیبای زبان فارسی پاسداری می کند و با انتقال آن ها به نسل های بعد از خود، باعث استحکام و ارتباط طوایف گوناگون در ایران بوده است. شاهنامه، شاهکار حماسی حکیم ابوالقاسم فردوسی تنها یک دیوان شعر نیست بلکه سندی استوار و محکم برای زبان فارسی و اثری است که گذشته، فرهنگ و هویت ایرانیان را تا امروز در خود حفظ کرده است.
فردوسی یک ملت را ساخت
بهمن نامورمطلق از اسطوره شناسان مطرح کشور درباره اینکه فردوسی برای ما چه کرده است، میگوید: اگر دقت کنید، میبینید فردوسی شعر نمیگوید، اسطوره نمیسازد؛ او پشت شعر و اسطوره، یک ملت را دوباره میسازد. فردوسی ملتی را که هویتش در خطر بود و برای همیشه داشت آن را از دست میداد، هوشمندانه نجات داد و با یادآوری روایتهایش، آن را بهروز کرد. به بیان دیگر، ما با کلمات فردوسی دوباره روییدن گرفتیم، رشد کردیم و زاییده شدیم. ما برای اینکه هویت ملی و اجتماعیمان را بشناسیم، باید مدام به «دیوان حافظ»، «گلستان» سعدی و به ویژه «شاهنامه» فردوسی مراجعه کنیم.
شاهنامه یک دانشنامه انسانی
بئاتریس سالاس، مترجم شاهنامه به زبان اسپانیایی، درباره «شاهنامه» اظهار میکند: «شاهنامه» اثری است که شخصیت و آداب و رسوم طبقههای متفاوت مردم در آن به تصویر کشیده شده است. از سوی دیگر «شاهنامه» یک دانشنامه انسانی است که شامل فلسفه، تاریخ، هنر، استراتژیهای نظامی، اخلاق، سیاست، دیپلماسی، مذهب و غیره میشود. در این اثر، آداب و رسوم و ویژگیهای مردم ایران، نزاکت، غرور ملی، کنجکاوی، زیرکی، دلاوری و غیره به بهترین وجه توصیف شده است. کسی که «شاهنامه» را بخواند، میتواند به ویژگیهای مردم ایران پی ببرد. «شاهنامه» گویای عزم جمعی ایرانیان در نبرد برای حفظ منافع ملی و هویت فرهنگی است. در واقع من هنگام کار روی «شاهنامه» معتقد شدم که «شاهنامه» نه فقط برای ایرانیها که مال همه مردم دنیاست.
چرا به فردوسی ها نیاز داریم
در روزگاری که ما شاهد رشادت های قهرمانان سرزمین مان هستیم و هر روز بر قله ای از قله های افتخار صعود می کنیم، باید فردی همچون فردوسی باشد که بتواند آن ها را برای آیندگان و نسل های بعد به تصویر بکشد، رشادت هایی که در جنگ از رزمندگان شاهد بودیم و سال ها بعد از آن و در روزگاری که به سر می بریم در مدافعان حرم و مدافعان وطن نیز قابل مشاهده است و این رشادت ها تنها به همین چند نکته خلاصه نمی شود. رشادت های جوانان مان که برای مبارزه با نفس سرکش در اردوهای جهادی حضور دارند و جوانانی که با پشتکار توانسته اند به قله های پر افتخار علم و فناوری دست پیدا کنند و هزاران نمونه دیگر، نیاز به فردوسی های زیادی دارد که آن ها را به تصویر بکشد و به قول آیت ا... جوادی آملی ما صدها رستم تربیت کردیم ، صدها اسفندیار تربیت کردیم، رستم کجا این عزیزان ما کجا، اسفندیار کجا این عزیزان ما کجا؟ یک فردوسی میخواهیم که این انقلاب را خوب تبیین کند.