کله چغوکی
تعداد بازدید : 29
آق کمال تن قسطی می کشد!
آق کمال | همه کاره و هیچ کاره
معمولا از یَگ ماه مانده به عید زندگی ما هم کن فیکون مِره. یعنی از خردوترین چیزا تا کلونترینشان، همهچیز دست به دست هم مِدن تا نشون بدن عید دره مِرسه. مثلا ماشین یاتاقان مِزنه، جاروبرقی آشغال نِمکشه، یخچال خنُک نِمکنه، تلویزیون برفک مِشه و... هم هرچی خوردنی تو اِشکاف و خیزه و یخچال درم هم تِموم مِره. بماند که همی کله کچل مویَم 15 اسفند همچی فرفری مِره که باید جِل و تافت بزنُم تا موهام بخوابه و به سلمونی شب عید برسه! خلاصه تو یخچالمان عنکبوت داشت تار مِبست که عیال گفت وَخه برم چهار تا چیز بخرِم که اقلا یخچال بو نگیره. مخواستِم شب عید برم یَگ جا بخرِم ولی دِگه به جز یَگ بسته نخودسبز تو فریزر و دو دانه تخممرغ تو یخچال، خوردنی برامان نمانده بود.حالا همیشه از سوپر مسود رفیقُم خرید مکنِم که یَگ خیری هم به او برسه ولی جاتان خالی ایدفعه رفتِم یکی از ای هایپرهای بزرگ که هم تخفیف مِدن، هم جنسشان جوره و هم فاله و هم تماشا. آقا مو هر بار که مرُم ایجور جاها، هوری ووری مرُم! یعنی همچی حرص مزنُم که عیال باید یخنُم ره بیگیره که از خود بیخود نرُم. هم تا مرفتُم پای قفسههای هرچی، عیال مگفت: «ما که مصرف نداریم، برندار! هنوز داریم، تاریخشون میگذره! فعلا لازم نداریم، بذار سر جاش!»خلاصه جوری خرید کردِم که دقیقا تا 29 اسفند بتنِم زنده بمانِم. بقیهاش هم خدا بزرگه! الان که دارِم دو نفری یَگ سیب مخورِم عیال مِگه: «در عوض هم اسراف نکردیم، هم حال اونایی رو که این شب عیدی دستشون به دهنشون نمیرسه، درک میکنیم، هم تو هزینهها صرفهجویی کردیم.» خلاصه اگه بدی خوبی از ما دیدن، نادید بیگیرن، ممکنه از گشنگی یا خوردن نون و پیازداغ، توان نوشتن کله چغوکی هفته بعد ره ندشته بشُم!