روحانی: دولت در تعطیلات عید تعطیل نیست
مردم: اگه اذیت هستین می‌خواین برین خونه، ما بیایم کارها رو انجام بدیم؟!

 روحانی: بی‌تردید از این روزهای سخت عبور خواهیم کرد
ویروس کرونا: شاید هم آخرش خودم خسته بشم برم!
 

بیرانوند نامزد بهترین پنالتی‌گیر آسیا شد
دارکوب: و نامزد بدترین ماسک‌زن روی صورت جهان!

معاون وزارت ورزش از بازپرداخت وام ازدواج با ۳ ماه تاخیر خبر داد
جوانان: فعلا که ما 30 ماهه تو صف دریافتش معطلیم!

رئیس اتحادیه فروشندگان گل‌ و گیاه: فروش گل ۷۰ تا ۸۰ درصد کاهش داشته است
مردم: گلی ندارین که مایع ضدعفونی بده؟!

وزیر اقتصاد: مطالبه مالیات‌ها تا آخر اردیبهشت تمدید شد
ولی بعدش جوری می‌گیریم که هیچ‌وقت یادتون نره!
 

میرزایی، نماینده مجلس: برخی مسئولان تمارض به بیماری کرونا می‌کنند و می‌گویند که کرونا گرفتیم
دارکوب: نکنه یه ردیف حقوقی به اسم  سختی سرفه هم داریم؟!
 

 کروناویروسِ سرمادوست را چگونه از بین ببریم؟/ایسنا
پدرهای ایرانی: تابستون کولر روشن نکنیم!
 

وزیر بهداشت: اگر مردم تا پایان تعطیلات نوروز در خانه بمانند، می‌‌توانیم بر ویروس غلبه کنیم
مردم: اتفاقا ما هم داریم میریم خانه اقوام بمانیم!
 

آمار بالای طلاق در برخی استان‌های چین بعد از کرونا
زوج چینی: چون تو عمرمون این‌قدر با هم چینگ‌چینگ نکرده بودیم!
 

جاتان به عروسی خالی ازبس همه‌جا هی گفتن خون کمه و برن خون بدن، مویم دلِ یَگ دله کردُم و ورخاستُم رفتُم خون بدُم. خوشبختانه خانوم دکتر که معاینه کرد گفت شرایطشه دری ولی محض احتیاط چندتا لیوان آب و آب میوه بخور. مویم تا جایی که جاداشتُم هی آب خوردُم که بلکه وقت بگذره و ترسُم هم کمتر بشه که گفتن وخه بیا بسه دگه! به خانوم پرستاره گفتُم مو دفعه اولمه و مترسُم، جان بچه‌هاتان یواش سوزن بزنن. گفت خیالت راحت. در همو حال که چشمامه بسته‌بودُم و خانوم پرستار هم داشت با دستُم ورمِرفت، حوصله‌ام سررفت و گفتُم چی شد آبجی؟ گفت: «یادت رفته رگ‌هاتو با خودت بیاری؟!» اِنا حالا خوب رفت! نگو رگُم پیدا نِمرفت. یَگ نفر دگه ره صدا زد و دوتایی مشغول‌شدن رگ مو ره پیدا کنن. مویم قسم‌شان مدادُم که جان ما رگمه پیدا کنن چون اگه برُم دگه ای‌طرفا پیدام نمره‌ها! خلاصه بالاخره یَگ رگ زپرتی پیدا رفت. داشتُم نفس راحتی مکشیدُم که یَگهو دستگاه شروع‌کرد به بوق‌زدن. پرسیدُم تموم رفت به همی زودی؟ گفت: «نه، خون نمیاد» باز شروع کردن به وررفتن. بنده خدا پرستاره همی‌جور عرق مِرخت و مگفت نمخوام دفعه اولت با خاطره بد بری! حالا بقیه تخت‌ها می‌آمدن خون‌مدادن و مرفتن، مو هنوز درگیر رگ بودُم که صدای دستگاه قطع رفت. خوشحال گفتُم خونم جاری شد؟ گفت: «نه صدای دستگاه رو قطع کردم که استرسی نشی»!
فایده نداشت، سوزن ره کیشید بیرون و گفت نِمشه. کیسه‌یخ آورد و کلی دستمه ماساج داد و پانسمان کرد و گفت فلان کاره بکن و نکن تا کبود نشه که مبادا بری و پشت سرته نگاه نکنی! یواشکی به کیسه نگاه کردُم که نصفش پر شده بود. گفتُم بسه؟ گفت نه. گفتُم خب بین بقیه‌شه از این یکی بیگیرین. گفت: «دیگه جونش رو نداری، برو 3 ماه دیگه بیا.» گفتُم پس اقلا اینا ره نگه درن شاید به درد بچه‌هایی که گوش‌شانه سوراخ مکنن بخوره!
خانم پرستاره در حالی که مواظب بود یَگهو بلند نشُم و حالُم بد نره گفت: «همین‌قدر هم برای بدنت مفیده، برو.» مویم در حالی که اصلا هیچیم نبود هی مگفتُم مو که بری سلامتی خودُم نیامدُم، مخواستُم خونُم به‌درد یَگ بیمار بخوره. دگه به‌زور گفتن برو تو اتاق پذیرایی کیس و آب میوه‌ته بخور و برو. گفتُم نه مرسی، مو که خون ندادُم. گفتن باید بخوری! گفتُم پس اقلا اجازه بدن پول آب میوه و کیس و سوزن و کیسه و پانسمانی که برام حروم کردن ره بدُم که دگه نزدیک بود واقعا بستریم کنن!
خلاصه بعد عمری رفتُم خون بدُم که ای‌جوری رفت. ولی از حق نگذرِم که طفلی کادر درمانی خیلی زحمت مکشن، مخصوصا ای روزا با ای اوضاع. خدا قوت‌شان بده و ایشالا همگی سال خوبی دشته باشم که از ای سال‌مان هزاربرابر بهتر بره. شمایم اگه مِتنن برن خون بدن، جای دوری نمره دم سال ماه نویی.
 

‏  ‏‏ از تعطیلات نوروز مشتی خاطره به‌جا می‌ماند و مقداری تخمه ژاپنی که البته اولی رو زیاد مطمئن نیستم!
‏ ‏‏تبریک سال نو رو همون با مسیج بگید، وجدانا ویدئو و وُیس از خودتون نفرستید دیگه، این جنایته!
‏ ‏بیایم یک بار برای همیشه این چرخه‌ معیوب خداحافظی مهمان از میزبان رو اصلاح کنیم. من یکی از خاله‌هام هنوز از عید نوروز گذشته داره به حالت خداحافظی باهامون زندگی می‌کنه!
‏ ‏‏بابام حتی اجازه‌ خوردن نخودچی‌های ته آجیل رو هم بهمون نمی‌ده! می‌گه فعلا بذاریدشون واسه شب عید. بعد از اونم اگه چیزی ازشون موند باهاشون واسه سیزده بدر فلافل می‌زنیم!
‏ ‏یه سری هم تو تعطیلات عید 27 نفر مهمون از شهرستان اومدن خونه‌مون که نه ما اونا رو می‌شناختیم نه اونا ما رو، ولی آدم های خوبی بودن!
‏ ‏‏من اگر واسه عید وسط کویر لوت هم چادر بزنم، باز یکی از خزندگان کمیاب اون‌جا میاد تو چادر میگه خب چه خبر؟ درس‌تون تموم نشد؟!
‏  ‏‏توی دید و بازدید عید بعضی‌ها یه جوری تیپ فشن می‌زنن انگار لباس نوهاشون رو اشتباهی پاره کردن واسه دستمال گردگیر، اینام مجبور شدن دم کنی‌ها رو بپوشن!
‏ ‏‏از وقتی ازدواج کردم دیگه عمه‌ام اینا عیددیدنی خونه بابام نمیرن. فکرکنم شوهرعمه‌ام بعد از پایان موضوع «دیگه وقت زن گرفتنشه» با بحران سوژه مواجه شده!
‏  ‏‏الان یادم افتاد هنوز خیلی از پیام‌های تبریک عید نوروز پارسال رو سین نکردم یا جواب ندادم، کِی تموم شد این سال؟ این چه وضع گذر زمانه؟!
‏ ‏‏تو خونه ما آجیل تموم بشه، نوروز هم به طور رسمی تموم شده. کاری به تقویم هم نداریم!
‏  ‏‏لعنتی! دیگه حداقل پیامک رئیس‌جمهور رو سندتوآل نکن برای بقیه واسه تبریک نوروز!
‏ ‏‏یادتونه پدر و مادرها قبل از خرید هفت‌سین و وسایل عید نوروز حتما باید یه قلک برای بچه‌ها می‌خریدن و می‌گفتن عیدی‌هاتون رو بریزین این تو گم نشه. آخر تعطیلات هم خود قلک گم می‌شد؟!
‏ ‏‏‏پست تبریک نوروز اینستاگرام دکتر سمیعی رو هم نگاه کنی می‌بینی خاله یا عمه ا‌ش زیر پستش کامنت گذاشتن قربونت برم، عید تو هم مبارک باشه عمه!
‏ ‏‏شما الان بری رو نقش‌‌ها و سنگ‌تراشی‌های تخت جمشید رو هم نگاه کنی می‌بینی که یه جاهایی تو عید نوروز مهمون میاد خونه‌شون درو روش باز نمی‌کنن!
‏ ‏‏‏هر سال مدیر شبکه 4 جلسه می‌ذاره میگه ما امسال باید یه ویژه برنامه‌هایی واسه نوروز آماده کنیم و تمام سعی‌مون این باشه کسی نبینه برنامه‌ها رو. هر برنامه‌ای که کمتر بیننده داشت یه جایزه پیش من داره!
‏ ‏ولی خداییش الان باید نهایتا منتظر نوروز سال 1383 می‌بودیم نه 1399. چرا این‌قدر زود می‌گذره؟!
 

معمولا در شماره آخر سال هر نشریه، فالگیر آن نشریه تمام تلاشش را می‌کند تا فال سال آینده مخاطبان را بگیرد، طوری که حال‌شان را نگیرد! ولی امسال با توجه به حال مخاطبان دارکوب، خودم فرمان این ستون را از فالگیرمان گرفتم تا این‌قدر فال بدیهی و پیش‌پاافتاده برای شما نگیرد. در عوض می‌خواهم در چند جمله یک فالی برای‌تان بگیرم که تا شب عید سال آینده یادتان نرود و هروقت این اتفاق‌های خوب برای‌تان افتاد، بگویید «دمش گرم که اینا رو فلانی گفته بود». متولد ماه فلان و بهمان هم نداریم، همه متولد «ماه مهر» هستیم و امیدواریم فال همه‌مان به همین نکویی شود.
سال نو برای‌تان سالی است پر از امید و آرزوی خوش. ممکن است الان پوزخند بزنید ولی مطمئن باشید اگر از ته دل این را بخواهید، بهش خواهید رسید. دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. همچنین سالی پر از دل خوش، لب خندان، تن سالم، قلب راضی و جیب پر خواهید داشت. سالی که آخرش خواهید گفت: «عجب سالی بود امسال»! همین. به همین راحتی فال‌تان را گرفتیم، حالا فقط کافی است تلاش کنید تا تعبیرش درست دربیاید.
در پایان امیدواریم اگر نتوانستیم به اندازه کافی شادتان کنیم، بدی از ما دیدید یا از دست‌مان دلخور شدید، همین‌ور سال جا بگذارید و با حال خوش به سال نو نقل مکان کنید.
خوش باشید همیشه  و ما را از دعا و انرژی مثبت خود محروم نکنید.


 علیرضا کاردار
به نمایندگی از
 همه بچه‌های دارکوب
 

نوروزیجات
الهی سال نو باشد به کامت
بیفتد مرغ خوشبختی به دامت
الهی هفت سین هرکس امسال
شود آغاز با سین سلامت!
مجید رحمانی صانع

بر هرچه بلا رسید گشتم پیروز
دررفتم از این سال به آهی جانسوز
خوشحال شدم که رفت، یکهو گفتی:
روز از نو و روزی از نو؛ آمد نوروز!
عبدا... مقدمی

با تمام اتفاقات اخیر
می‌شود اسفند هم دیگر تمام
می‌رسد یک بار دیگر نوبهار
سال نو باشد مبارک والسلام!
سحر بهجو

عید آمد و من معاف از آجیلم
خوشحال که لااقل کمی تعطیلم
یارانه و بسته معیشت داریم
ایول که پر است کمپلت زنبیلم!
بهار نژند

سال موش
از قراری که بوش می‌آید
خش‌خش پای موش می‌آید
سال نو با امید و با تدبیر
دیگ بخشش به جوش می‌آید
طی شود وحشت کرونایی
موسم عیش و نوش می‌آید
بهر تجلیل از فضای بهار
دختر گل‌فروش می‌آید
حاجی فیروز با دف و سرناش
سوی میدان شوش می‌آید
نغمه‌های قشنگ و شیرینش
توی کوچه به‌ گوش می‌آید
یارمحمد خدنگی

سال جدید آمده ها! سال موش
از خوشی بیش پرید عقل و هوش
از هیجانات حقوق زیاد
صورت من باز شده پر ز جوش!
بهار نژند

ریز کارتون ها: محمد بهادری
زهره اقطاعی و سعید مرادی