تحلیل روز
تعداد بازدید : 88
مقتدی در پی بازگشت مقتدرانه؟!
صابر گل عنبری- مقتدی صدر با تصمیمات «غیر منتظره» اخیر خود - استعفای کامل نمایندگان جریان تحت رهبری او و بستن کلیه نهادهای آن - عراق و ناظران خارجی را در شوک و بهت فرو برده است. هر چند این رفتار صدر میتواند راه را برای بازگشت متحدان ایران به قدرت فراهم کند، اما در مواضع و اظهارنظرهای آنها نیز یک نوع نگرانی درباره رفتارهای بعدی پیش بینی ناپذیر صدر محسوس است. همچنین خود متحدان صدر از برخی نیروهای سیاسی کرد و اهل سنت از این که در کارزار سیاسی پیش رو برای تشکیل کابینه در صورت منحل نشدن پارلمان، جریان صدر را به عنوان قویترین جریان شیعی هم سو همراه خود ندارند، نگران هستند. هنوز انگیزه صدر از این تصمیمات روشن نیست. اما بر خلاف برخی تحلیلها گمان نمیکنم او قصد خداحافظی با جهان سیاست را داشته باشد و اتفاقا میخواهد به شیوه و در شرایط دیگری به متن سیاست در عراق بازگردد. صدرِ جویای مرجعیت دینی و زعامت سیاسی، شخصیتی زود رنج و منفعل دارد، اما این بدان معنا نیست که آنچنان هم بیگدار به آب بزند. او با خروج «موقت» از «قدرتِ فشل» اولا میخواهد خود و جریانش را از قرار گرفتن در مظان مسئولیت این بن بست و بحرانها برهاند و ثانیا طرف رقیب را در مواجهه مستقیم با آنها قرار دهد و ثالثا با این رفتار سیاسی به نظر میرسد نیم نگاهی به سرمایهسازی اجتماعی برای آینده پیش رو دارد. به این معنا که خود را در قامتِ اصلاحگرِ مخالفِ توزیع فرقهای و جناحی قدرت و همچنین ائتلاف با نیروهایی قرار میدهد که آنها را مسئول وضع کنونی عراق میداند و از این رهگذر به دنبال تقویت بیشتر پایگاه اجتماعی خود در عراق به ویژه جامعه شیعی آن است . نظر به آن چه گفته شد، رفتارهای کنونی صدر به نظر میرسد معطوف به نوعی برنامهریزی برای بازگشت «مقتدرانه» به قدرت است. از این جهت که میپندارد اگر پارلمان منحل و انتخابات دیگری برگزار شود، میتواند قویتر از قبل با کسب کرسیهای بیشتری به پارلمان عراق بازگردد. اگر پارلمان نیز منحل نشود و رقیبش دولت را تشکیل دهد، گویا معتقد است که «چارچوب هماهنگی» نمیتواند بر بحرانها فائق آید و همین، مسئولیت کل وضعیت را متوجه آن میگرداند و این را به سود سبد رای خود در انتخابات بعدی میداند.