صائب تبریزی
افتادگی برآورد از خاک دانه را
گردنکشی به خاک نشاند نشانه را
آن بلبلم که دیدن بال شکسته ام
از آب چشم دام کند سبز دانه را
کو جذبه ای که تا نفس از دل برآورم
خاشاک گردباد کنم آشیانه را
در پیری از سرشک ندامت مدار دست
بشکن به آب صبح، خمار شبانه را
ما را بهم مزن به زبردستی ای سپهر
کز موی درهم است خطر، دست شانه را
ترسم به عجز حمل نمایند، اگر نه من
شرمنده می کنم به تحمل زمانه را
از زاهدان خشک، حدیث گهر مپرس
کز بحر، نیست بهره به جز خس کرانه را
در خود گمان منزلتی هر که را که هست
بر صدر، اختیار کند آستانه را
وحشت کند ز خود دل روشن، چه جای خلق
یک تن، هزار تن بود آیینه خانه را
با نیک و بد چو آینه یکسان سلوک کن
کاین زخم ها ز موی شکافی است شانه را
صائب صبور باش که در روزگار ما
از دست داده اند عنان زمانه را
****
محمد رضا نوعی خبوشانی
فصل گل بگذشت و از مرغان نوایی برنخاست
خُم ز جوش افتاد و از مستان صدایی برنخاست
صد بیابان در ره دَیر و حرم پیموده شد
از زمین خاری به استقبال پایی برنخاست
غایت افسرده طبعی بین، که صد ره برق حسن
در جهان آتش زد و دودی ز جایی برنخاست
بخل در میخانه شایع شد چنان کز پیر دَیر
نوش یادی برنیامد، الصّلایی برنخاست
بوی گل خضر ره گلزار شد «نوعی» بیا
هیچ راهی طی نشد تا رهنمایی برنخاست
****
نظیری نیشابوری
کردم ز شکوه منع دل زار خویش را
انداختم به روز جزا کار خویش را
وقت نظاره بر بت پرهیزکار خوش
شویم به گریه دیده خون بار خویش را
جرم منست پیش تو گر قدر من کم است
خود کرده ام پسند خریدار خویش را
صد مشتری است جنس دلم را چو آفتاب
من گرم می کنم به تو بازار خویش را
ترسم که رفته رفته به بیداد خو کنی
بر کین مدار طبع ستمکار خویش را
ای دل مجو نجات که صیادپیشگان
در دام می کشند گرفتار خویش را
عمرت بود که دوش «نظیری» به یاد تو
آسان نمود مردن دشوار خویش را
****
علیرضا قزوه
برای حادثه تروریستی دانشگاه افغانستان
جرم تو چیست نازنین؟ صدق و صفا و راستی
ای که تو از خدای خود غیر خدا نخواستی
ای به فدای خنده زخمی و دلشکستهات
شکر خدا که همچنان سرخوشی و به پاستی
کابل زخم خوردهام! وقت برای گریه نیست
گریه با تبسمی، گم شده در خداستی
کابل جان خستهام! شانه ما پناه تو
چشم و زبان پارسی! نور دو چشم ماستی
کابل جان چه میکشی؟ از دست حرامیان
کابل بی پناه من! قبله عشق و راستی!
دختر شعر فارسی! کابل من! چه میکنی؟
حرف بزن! عزیز من! «جان پدر! کجاستی؟!»