«داداش ، مطمئنی امنه؟»، «یک لحظه وایسا هنوز آماده نیستم، ولم نکن تا بهت بگم»، «من اصلا نمی‌تونم، غلط کردم، طناب رو باز کن»، «واااااااااااااااااای، دارم سنکوپ می‌کنم، جون هرکی دوست داری، صبر کن، فقط صبر کن»، اگر شما هم ویدئوهایی از حضور افراد روی سکوی پرش دقیقا لحظاتی قبل از سقوط را در شبکه‌های‌اجتماعی دیده باشید، این جملات به گوش‌تان آشناست! البته طبیعی هم هست، انسان خودش را در ارتفاع 20، 40 یا بیشتر از 60 متری می‌بیند و فقط به یک طناب وصل است بنابراین ترس همه وجودش را فرامی‌گیرد. اسم این فعالیت ورزشی-تفریحی، بانجی‌جامپینگ است که شامل پرش از ارتفاع با طناب می‌شود. این طناب به مچ پاها بسته می‌شود و به بدن متصل است. این تفریح پر از هیجان و ترشح آدرنالین است که همه سنین از آن لذت می‌برند. «مهدی کریمی» سال‌هاست که هم خودش پرش‌های زیادی داشته و هم به‌عنوان مسئول یک سکوی پرش در دوپلان چهار محال‌و‌بختیاری فعالیت دارد. او افراد زیادی را برای تجربه پرش از سکو، راهنمایی کرده است و خاطرات جالبی از این ماجراها و نحوه آشنایی خودش با این رشته دارد. در پرونده امروز زندگی‌سلام با او درباره توصیف لحظاتی که انسان از آن ارتفاع می‌پرد، واکنش بیشتر مردم، هزینه‌هایش و ... صحبت کردیم که در ادامه خواهید خواند.

تنها وسیله مورد نیاز جرئت است!
«مهدی کریمی»، 43 ساله است و در امور ساختمانی مشغول به کار است. او دیپلم مکانیک دارد. از این مربی بانجی‌جامپینگ درباره این فعالیت تفریحی، تجهیزات مورد نیاز و این که در ایران چه جاهایی برای تجربه‌کردن آن وجود دارد، می‌پرسم که می‌گوید: «بانجی جامپینگ یک فعالیت تفریحی نسبتا مدرن است که اولین بار در سال ۱۹۷۹ انجام و از آن زمان به بعد به‌طور گسترده‌ای محبوب شد. همه افراد بالای ۱۶ سال می‌توانند بانجی‌جامپینگ را انجام دهند و نیازی به تجربه قبلی ندارد. برای پرش از روی این سکوها به هیچ تجهیزاتی نیاز نیست،فقط باید در محل حاضر شوید تا لذت ببرید. به عبارت دیگر، مهم‌ترین وسیله مورد نیاز برای تجربه این تفریح، داشتن جرئت کافی برای پرش است. در جاهای مختلفی در ایران، این رشته هیجانی و ورزشی را دارند مثل برج میلاد تهران، میدان المپیک کیش، همدان، چالیدره مشهد، در آینده نزدیک پل لاله اهواز و چندین جای دیگر».

مغزم گفت اگر بپری، می‌میری!
از «کریمی» می‌پرسم که چطور با این رشته آشنا شده است؟ او از خاطره اولین باری می‌گوید که یک سکوی پرش را در کیش دیده و تصمیم گرفته از روی آن بپرد: «چندین سال پیش من برای گردش به کیش رفته بودم. یک دفعه چشمم خورد به یک سکو که طناب به آن وصل بود. برایم خیلی جالب بود و به دوستانم گفتم که برویم و از نزدیک آن را ببینیم. وقتی نزدیک رفتم، دیدم یک سکوی 40 متری و یک سکوی 60 متری در آن‌جاست. از پایین که دیدم، با خودم گفتم این‌که چیزی نیست، آدم‌ها می‌روند روی آن و می‌پرند و لذت می‌برند. رفتم آن جا و گفتم آقا به من توضیح می‌دهید که برای استفاده از این وسیله تفریحی باید چه کنم؟ گفت: بله، از این جا بروید بالا و از همین الان بدانید که این وسیله در اصل، فرصتی برای مقابله با ترس خودتان است. من آدم جسوری هستم و ماجرا بیشتر برایم جالب شد. به همه گفتم می‌خواهم بپرم. از پله‌های دکل رفتم بالا و شاید باورتان نشود، وقتی ارتفاع 20 متر را رد کردم، ناگهان آب دهانم خشک شد. دقیقا تمام فرضیاتی که از آن پایین داشتم و قبل از بالا آمدن درباره پریدن فکر می‌کردم، از بین رفت. خیلی رک بگویم، به قدری ترسیده بودم که نفسم به سختی بالا می‌آمد. بالاخره هرطور بود رفتم بالا و در ارتفاع 40 متری نشستم روی سکو. خیلی زیبا بود، دریا را می‌دیدم ولی ترس زیادی هم داشتم که قابل وصف نیست و هرکاری بکنم، نمی‌توانم ترسم را که در آن لحظات در بدن من نشسته بود برای‌تان توضیح بدهم. اولین بار بود آن میزان ترس را در زندگی تجربه می‌کردم که باعث شد پاهایم شل شود، نفسم بند بیاید، آب دهانم خشک شود و ... . بعد از این که طناب‌ها را به من بستند، همین که خواستم بپرم، چیزی در مغزم گفت که به هیچ‌وجه نپر! چون اگر بپری، خواهی مرد و الان داری آخرین لحظات زندگی‌ات را سر می‌کنی! خودم را عقب کشیدم و گفتم من منصرف شدم».

امنیت بانجی جامپینگ بالاست
اولین سوالی که برای هر فردی بعد از دیدن تصاویر و ویدئوهای این پرش‌ها به وجود می‌آید این است که آیا امنیتش درست و حسابی است؟ بالاخره آدم فقط به طناب وصل شده و این خیلی ترسناک است! «کریمی» می‌گوید: «امنیتش بالاست و من تا حالا ندیدم برای کسی اتفاقی بیفتد. طناب بانجی مهم‌ترین وسیله‌ای است که در پرش از آن استفاده و با یک قلاب به مچ پاها بسته می‌شود. این طناب از لاستیک و لاتکس طبیعی ساخته شده است. در طول پرش بانجی، دو دسته به بدن وصل می‌شود، یکی به مچ پا و دیگری به بدن که برای افزایش ایمنی است. برای به حداکثر رساندن ایمنی، برخی از امکانات دیگر مثل طناب لاستیکی اضافی، به بدن وصل می‌شود و خطری ندارد.»

وقتی پاهایم از سکو رها شد، فقط جیغ می‌زدم
از او می‌پرسم بعد از این‌که برای اولین بار سکوی پرش را دیده و از پریدن منصرف شده، چه اتفاقی برایش افتاده که می‌گوید: «مربی آن سکوی پرش آقای «بنایی» بود و از نظر من نفر اول بانجی‌جامپینگ کشور است. جلو آمد و به من گفت که تو امروز آمدی این جا تا خودت را به خودت ثابت کنی. اگر دوست داری، این کار را بکن و بپر ولی اگر دوست نداری، بگو که من طناب‌ها را باز کنم و برگرد پایین. بدجوری گیر کرده بودم و دو تا تصمیم پیش رویم بود. این که دست بکشم از تمام جسور بودن‌هایم چون وقتی نپری اتفاق بسیار بدی در بدن می‌افتد و شاید تا سال‌ها افسرده شوید. یک انتخاب دیگر داشتم که بپرم و طعم سقوط و پرواز را یک جا در چندین ثانیه بچشم. تصمیم خودم را گرفتم و دوباره رفتم لبه سکو ایستادم و با شمارش معکوس مسئول سکو، پریدم. بالاخره پریدم. هنوز صدای شمارش معکوس مربی سکو در آن لحظات توی گوشم هست: سه، دو، یک...  وقتی پاهایم از سکو رها شد، باورتان نمی‌شود ولی لذتی که آن لحظه می‌بردم، با میلیون‌ها میلیون دلار برای من قابل معاوضه نیست. برای اولین بار، آدرنالین فوق‌العاده بالا و زیادی در بدنم ترشح می شد و من داشتم فقط جیغ می‌زدم. این طور شد که من به این تفریح علاقه‌مند شدم.»

بعد از تجربه سقوط، آدم دیگری می‌شوید!
«من بارها و به تعداد خیلی زیادی در این سال‌ها از روی سکو پریدم و آمار دقیقی ندارم. بعد از مدتی، دیگر تعداد زیاد پرش‌هایم برایم راضی‌کننده نبود و می‌خواستم دیگران از من بپرسند که چرا این‌قدر دنبال این پرش‌ها هستی و به آن‌ها علاقه‌مند شدی تا من توضیح بدهم که این پرش‌ها به شدت حال آدم را خوب می‌کند، افرادی که به دلایل مختلف در زندگی مشکل دارند، بعد از این پرش‌ها یک آدم دیگر می‌شوند». او با این مقدمه ادامه می‌دهد: «بنابراین شروع کردم به پریدن از جاهای مختلف. ویدئوهایش را گذاشتم در صفحه شخصی‌ام اما دیده نشدم. به خارج از کشور رفتم اما باز هم دیده نشدم. تا این‌که یک جشنواره در کارون بود و رفتم آن جا. وقتی از آن بالا داشتم آبی دریا را می‌دیدم، نه عشق به یادم می‌آمد، نه پول، نه مقام و ... فقط و فقط قدرت مطلق جهان هستی یعنی خداوند به یاد آدم می‌آید. در تمام پرش‌ها، هر جایی که باشد در ایران یا خارج از کشور، در تمام لحظات آن، ثانیه به ثانیه‌اش، تنها چیزی که به ذهن انسان می‌آید فقط خدا و قدرت اوست. من در کارون، رفتم ایستادم روی سکو و جوری خدا را صدا زدم که کوه‌ها و آب‌ها و خود پل به لرزه افتاد! پریدم و خوردم به آب. بعد این ویدئو را پست کردم. از کارون برگشتم و خیلی خسته بودم. شب گوشی‌ام را نگاه نکردم و خوابیدم. صبح باید می‌رفتم سرکار، بیدار شدم که بروم، گفتم بذار ببینم کسی این پست را لایک کرده یا نه که دیدم غوغایی در پیجم به پا شده. رگباری داشتم دنبال می شدم. شوکه شده بودم. گریه‌ام گرفته بود و خیلی خوشحال بودم. نزدیک 4و نیم میلیون نفر از آن ویدئو بازدید کردند».

من در پرش‌هایم قدرت خدا را درک کردم
   او تا امروز به عنوان مربی بانجی‌جامپینگ، افراد زیادی را برای پرش از روی سکو آموزش داده است. از «کریمی» درباره حس و حال افراد بعد از تجربه این فعالیت هیجانی می‌پرسم که می‌گوید: «اگر شما از بیشتر افرادی که برای اولین بار از روی این سکوها می‌پرند، درباره حس‌و‌حال‌شان بپرسید، تا 5 یا 6 ماه بعد می‌گویند که انگار روی ابرها هستیم! یعنی احساسات غیر قابل وصفی دارند. درباره ترس از پریدن باید بدانید که دفعه‌های بعدی هم ترس و هیجان دارد ولی به اندازه دفعه اول نیست. شاید باور نکنید اما من همین الان که دارم به آن فکر و برای شما تعریف می‌کنم، هیجان‌زده شدم. شما ببینید تجربه خودش چقدر حس خاص و متفاوتی دارد. واقعیتش را بخواهید من در پرش‌هایم خداوند را پیدا کردم و به هیچ قیمتی آن را از دست نمی‌دهم. هر انسانی، خدا را یک جای زندگی اش پیدا می‌کند و من در این پرش‌ها، قدرت خداوند را درک کردم.»

هزینه هر پرش از یک تا 5/7 میلیون تومان است
از «کریمی» درباره هزینه‌های پریدن از روی این سکوها می‌پرسم که می‌گوید: «هزینه پرش برای هر نفر در هر سکویی متفاوت است. در خارج از کشور این ورزش هیجانی خیلی گران است، مثلا هزینه هر پرش در نزدیک‌ترین سکوی پرش به کشورمان ایران که در ترکیه است، 150 دلار است و می‌شود حدود 5/7 میلیون تومان. ما در ایران، برخی جاها سکوی پرش داریم که هزینه‌اش نسبت به وزن افراد از 2 یا 5/2 میلیون تومان تا 3 یا 5/3 میلیون تومان برای هر نفر است. وزن فرد اگر بیشتر از 80 کیلوگرم باشد، هزینه‌اش بیشتر می‌شود. جاها و سکوهای مختلف بر اساس مشخصات و ویژگی‌هایش، قیمت‌های خاص خودش را دارد. البته در همدان، یک سکوی پرش یک میلیون تومانی هم داریم».

ماجرای پریدن خانمی که ترس شدید از ارتفاع داشت
او درباره افرادی که پریدن‌هایشان بیشتر از بقیه در ذهن اش مانده می‌گوید: «چند وقت پیش، یک دختر 11 ساله آمد و از روی سکوی دوپلان پرید که به نظر من، کم سن‌ترین فردی بود که در ایران، بانجی‌جامپینگ را تجربه کرده بود. البته بعد، فردی به من پیام داد و گفت که پسر 10ساله‌ام از روی سکوی دیگری پریده است. یکی دیگر از پرش‌های خاطره‌انگیز توسط خانمی به نام یاسمن بود که بزرگ‌ترین ترس زندگی‌اش، ترس از ارتفاع بود و خیلی می‌ترسید که از روی سکو بپرد. استرس بی‌نهایت زیادی داشت و بعد از این‌که طناب‌ها را بستم، خیلی تلاش کرد که نپرد اما با این ترس جنگید و پرید و نزدیک به 14 میلیون نفر فقط در صفحه اینستاگرام من، آن ویدئو را دیدند. یک فرد طبیعت گرد هم بود، از اصفهان آمد آن جا، او هم ترس زیادی داشت. ویدئوی پرش او هم 17 میلیون بازدید خورد. واکنش این افراد قبل و بعد از لحظه پریدن، برای هر مخاطبی جذاب است و او را برای دقایقی میخ‌کوب می‌کند».

ارتفاع سکوها در ایران از 25 تا 90
و در روسیه 260 متر است
«این سکویی که ویدئوهای پریدن مردم از روی آن در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شده است، مجموعه دوپلان در چهار محال‌و‌بختیاری است و چه‌ مردم خوبی دارد این جا. وقتی خودم در این‌جا برای اولین بار پریدم، بیشتر مورد توجه قرار گرفتم.» «کریمی» درباره ارتفاع سکوهای پرش در ایران هم می‌گوید: «درباره ارتفاع سکوهای پرش باید بگویم در ایران، ما از ارتفاع 25، 40 و 60 متری داریم تا 90 متری. این ارتفاع در چین 264 و در روسیه 260 متر است. این را هم بگویم، اگرچه می‌توان از بانجی‌جامپینگ در هر زمان از سال لذت برد اما خوب است بدانید برخی از شرایط آب‌و‌هوایی مثل مه یا برف روی تجربه پرش تاثیرگذار هستند بنابراین بهترین فصل برای پرش از ارتفاع، تابستان است زیرا هوا معمولا گرم و خشک است.»

از هر 100 نفر، 10 نفر لحظه آخر منصرف می‌شوند
از او که سال‌هاست مربی بانجی جامپینگ بوده، می‌پرسم که تقریبا چند درصد افراد لحظه آخر از پریدن منصرف می‌شوند و دیگر نمی‌پرند، می‌گوید: «اگر شما بعد از این که روی سکو آمدید، به هر دلیلی نپرید، افسرده و ناامید خواهید شد. طبق آن چیزی که من به چشم خودم دیدم، از هر 100 نفر، 10 نفر نمی‌پرند. آن‌ها پاهایشان از ترس زیاد قفل می‌شود و به دلیل هیجان زیاد، نمی‌توانند پایشان را حتی یک سانتی‌متر جابه جا کنند و مثل مجسمه می‌شوند». کریمی می‌گوید: «این مطلب را هم اضافه کنم گروه‌های خیلی کمی در ایران، مجری این کار هستند. امیدوارم روزی برسد که هر شهری یک سکوی پرش داشته باشد تا مردم به ویژه نوجوانان و جوانان به آن جا‌ بروند و انرژی و هیجان خودشان را به این روش تخلیه کنند».

سید خلیل سجادپور- تحقیقات قضایی درباره دو جنایت وحشتناک دختر 14 ساله شیروانی در حالی آغاز شد که بررسی های مقدماتی بنا بر ادعای عامل این فاجعه تکان دهنده به ارسال یک فیلم سیاه در اپلیکیشن «شاد» ارتباط دارد.
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، ماجرای دو قتل هولناک در این پرونده جنایی هنگامی رقم خورد که دانش آموز 14 ساله ای به  نام «الف» تصمیم وحشتناکی گرفت. او از حدود 2 سال قبل و از زمانی که در کلاس هفتم تحصیل می کرد با دختر همکلاسی اش به نام «ر» دوست صمیمی شده بود به طوری که به منزل آن ها رفت و آمد می کرد و در کنار یکدیگر درس می خواندند و تکالیف مدرسه را انجام می دادند، ولی آن روز افکار «الف» به هم ریخته بود و نقشه شوم و ترسناکی را در سر می پروراند. بعد از ظهر هجدهم مرداد بود که «الف» به سمت آشپزخانه رفت و در حالی کاردی را درون کیفش گذاشت که مادرش نیز لباس های کثیف را آماده شست وشو می کرد. او با همان افکار در هم ریخته از منزلشان در یکی از شهرک های شیروان بیرون آمد و سوار بر خودروهای شهری به طرف هسته مرکزی شهر به راه افتاد، اما قبل از حرکت با دوستش «ر» تماس تلفنی گرفت تا از نبود خانواده او در منزل اطمینان یابد. «ر» که نمی دانست دوست صمیمی اش چه نقشه وحشتناکی را در افکارش مرور می کند به او اطمینان خاطر داد که فقط «آ» برادر 9 ساله اش در کنار اوست و مادرش نیز در بیرون از منزل به سر می برد. دقایقی بعد «الف» به منزل دوستش رسید و زنگ خانه را به صدا درآورد. لحظاتی بعد دختر 14 ساله که به ادامه نقشه پلید خود می اندیشید به طرف سرویس بهداشتی رفت و ناگهان دوستش را صدا زد. «ر» هم بی خبر از آن چه انتظارش را می کشید به سوی «الف» رفت ولی در یک لحظه او کارد را بیرون آورد و دوست صمیمی خود را هدف ضربات هولناک قرار داد. در این هنگام «آ» (برادر 9 ساله «ر») با شنیدن صدای جیغ و فریاد دلخراش خواهرش به سوی سرویس بهداشتی دوید و خواهرش را غرق در خون دید که با ضربات مرگبار «الف» روی زمین افتاده بود اما «الف» که چهره ای خشمگین و ترسناک داشت، به کودک 9 ساله هم رحم نکرد. این دختر 14 ساله که حتی فرصت فرار و فریاد را نیز از «آ» گرفته بود، تیغه خون آلود کارد را به هوا برد و او را هم با ضربات هولناک، نقش بر زمین کرد.
گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است دقایقی بعد «الف» کیف و لوازم خود را برداشت و خیلی خونسرد وآرام از خانه دوستش بیرون رفت و در حالی به منزل خودشان بازگشت که مادرش در حمام مشغول شست وشوی لباس های کثیف بود.
از سوی دیگر مادر «ر» که نگران فرزندانش بود، هرچه با شماره تلفن دخترش تماس می گرفت کسی پاسخگو نبود. هنوز ساعتی از این ماجرای تکان دهنده نگذشته بود که دو تن از همسایگان با درخواست مادر «ر» به منزل او رفتند و با صحنه دلخراش قتل دو فرزند وی روبه رو شدند.
هنوز همه اهالی و همسایگان در شوک فرو رفته بودند که خودروهای امدادی و پلیس به محل وقوع جنایت رسیدند و در حالی که مادر «ر » و «آ» اشک ریزان به صحنه جنایت رسیده بود، پیکر خون آلود دو فرزند وی به مرکز درمانی انتقال یافت اما معاینات مقدماتی از مرگ «ر» حکایت می کرد که هیچ گونه علایم حیاتی نداشت اما هنوز نبض ضربان اندک قلب «آ» امیدی هرچند ناچیز را برای کادر درمانی به وجود آورد به همین دلیل این کودک به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد اما روز شنبه گذشته خستگی بر تن کادر درمان باقی ماند و این کودک 9 ساله بی گناه نیز بر اثر عوارض ناشی از اصابت ضربات کارد  جان خود را از دست داد.
بنا بر گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، از سوی دیگر نیروهای انتظامی که با دستورهای ویژه قضایی تحقیقات تخصصی خود را درباره این جنایت وحشتناک آغاز کرده بودند در همان بررسی های مقدماتی به حضور «الف» در منزل مقتولان رسیدند و بلافاصله با هماهنگی مقام قضایی به منزل پدر دختر 14 ساله رفتند و در حالی او را به مقر انتظامی هدایت کردند که همه اسناد و شواهد از ارتکاب جنایت توسط وی حکایت داشت.
با توجه به اهمیت و حساسیت این ماجرای تکان دهنده، این پرونده جنایی در شعبه اول دادگاه کیفری یک استان خراسان شمالی زیر ذره بین تحقیقات قرار گرفت .دختر 14 ساله که در کلاس هشتم تحصیل می کرد، در همان آغاز تحقیقات پای میز قضاوت ایستاد تا به سوالات تخصصی قاضی کریمی (قاضی با تجربه دادگاه کیفری یک) پاسخ دهد.این دختر نوجوان در ادامه بررسی های قضایی به ارتکاب دو جنایت اعتراف کرد و مدعی شد فقط به خاطر یک فیلم سیاه در اپلیکیشن شاد (اپلیکیشن مربوط به آموزش و پرورش) دست به چنین جنایت تکان دهنده ای زده است که به اشتباه برایش ارسال شده بود!
براساس گزارش روزنامه خراسان، درهمین حال دکتر «حسین میلانی شیروان» (وکیل متهم به قتل) در تماس تلفنی خبرنگار روزنامه خراسان، با تسلیت به خانواده مقتولان، ضمن تایید این خبر گفت: اگر چه «الف» به قتل دوست خود و برادر وی اعتراف کرده است اما هنوز ادعاها و اظهارات وی در مرحله تحقیقات است و او ابتدا باید تحت درمان قرار گیرد. دکتر «میلانی» همچنین با اشاره به نبود کانون اصلاح و تربیت مخصوص دختران نوجوان در استان خراسان شمالی، تاکید کرد: متاسفانه این موضوع یکی از مشکلات مهم قضایی در استان خراسان شمالی است و به همین دلیل با  دستور ویژه مقام قضایی، این پرونده به مشهد (مرکز استان خراسان رضوی) ارسال شد تا ادامه دادرسی در استان خراسان رضوی انجام شود.
این وکیل دادگستری اضافه کرد: هم اکنون موضوعی که از سوی «الف» مطرح می شود مربوط به یکی از دوستان مشترک بین او و «ر» (مقتول) است که بنا به ادعای «الف»، موجب ارسال اشتباه یک فیلم سیاه در اپلیکیشن شاد برای وی شده است اما باید تحقیقات قضایی بیشتری در این باره صورت گیرد.

اختصاصی خراسان

 23 مرداد سال 1350 – 52 سال پیش در چنین روزی – بحرین به طور رسمی از ایران جدا شد و اعلام استقلال کرد. این اقدام، حتی نزد اطرافیان شاه، به مثابه تجزیه بخشی از خاک کشور ارزیابی می‌شد؛ موضوع آزاردهنده‌ای که غرور ملّی ایرانیان را جریحه‌دار می‌کرد. با این حال، افرادی که از مذاکرات 26 ماهه محمدرضا پهلوی با انگلیسی‌ها و رسیدن او به تصمیم نهایی برای صرف‌نظر از حق تاریخی و سرزمینی ایران در بحرین خبر داشتند، زیاد نبودند؛ مسئله‌ای که عمدتاً در مطالعات مربوط به جدایی بحرین از ایران، زیاد جدّی گرفته نمی‌شود و مرتبط با نوع نگاه شاه به مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی است. معمولاً در روایات مربوط به چرایی و چگونگی جدایی بحرین از ایران، موضوع به شکلی ساده و بدون جزئیات، مربوط به وابستگی شاه به غرب و تمکین او در برابر خواست آن ها دانسته می‌شود. البته این رویکرد اشتباه نیست، اما نمی‌تواند تمام حقیقت را بازگو کند. ماجرای جدایی بحرین از ایران، با طرح انگلیس برای خروج از خلیج فارس پیوندی استوار داشت. برخی از پژوهشگران، اصولاً جدایی بحرین را بخشی از همین پروژه بزرگ می‌دانند که بین سال‌های 1968 تا 1971م اجرایی شد؛ پروژه‌ای که طراحی و اجرای آن به ضعف عمده انگلیسی‌ها در غرب آسیا، از اواسط دهه 1960 مربوط می‌شد. آن ها باید نیروهای نظامی خود را از این منطقه خارج می‌کردند و این مسئله، شاه را به شدت نگران کرده‌بود. او در سال 1965 به هارولد ویلسون، نخست‌وزیر وقت انگلیس از نگرانی شدیدش درباره تصمیم این کشور برای خروج از منطقه خلیج‌فارس گفت؛ به اعتقاد محمدرضا پهلوی، این خروج خلائی را ایجاد می‌کرد که بدون شک به وسیله کمونیست‌ها پر می‌شد. آمریکایی‌ها در ویتنام درگیر بودند و نمی‌توانستند چندان وسایل آرامش شاه را فراهم کنند. با این‌که برای پهلوی دوم، نقش ژاندارم منطقه تعریف شده‌بود، اما او از تداوم این نقش و مؤثر بودنش، اصلاً اطمینان نداشت. شاه که مأموریت سرکوب شورشیان «ظفار» را در عمان، ظاهراً با درخواست سلطان قابوس و در واقع با خواست غرب به عهده گرفته و بیش از 4 هزار سرباز ایرانی را به کام مرگ فرستاده‌بود، می‌دانست که سرکوب این شورش، پایان حضور جریان‌های چپگرا در منطقه نیست. صدها  سرباز ایرانی، قربانی ماجراجویی شاه در عمان شدند، اما او را به هدفی که می‌خواست نرساندند. محمدرضا پهلوی برای امنیت و تداوم حکومتش، نیازمند یک اتحاد پیرامونی بود؛ اتحادی که باید با واسطه‌گری و حمایت غرب برقرار می‌شد. رژیم پهلوی به دلیل برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی و تبلیغات گسترده ناصریست‌ها علیه او، در میان مردم کشورهای عربی منطقه، جایگاه خوبی نداشت، اما این مسئله باعث نمی‌شد که او نتواند نظر سران کشورهای مرتجع عرب را به خود جلب کند. طرحی که انگلیس به شاه پیشنهاد کرد، شباهت غریبی به طرح جلوگیری از نفوذ کمونیسم در افغانستان داشت؛ حدود یک سال بعد از جدایی بحرین، شاه بخش اعظم سهم ایران از حقابه هیرمند را به افغان‌ها واگذار کرد تا مانع از نفوذ کمونیسم در افغانستان شود. اقدامی که به قول اسدا... علم، در جلد ششم خاطراتش، «از ارباب‌های نامرئی دستور ارتکاب این خیانت را داشتند.» جالب این‌جاست که هر دو طرح، یک فرجام داشتند؛ شاه باید با صرف‌نظر از حق حاکمیت ایران در بحرین، نظر حکومت‌های عربی را به خود جلب و با برقراری اتحاد، تثبیت موقعیت خود را در خلیج‌فارس، تضمین می‌کرد، اما چنین اتفاقی نیفتاد و اعراب بعد از استقلال بحرین، بر طبل ادعای جزایر سه‌گانه کوفتند و در ضمن، این اقدام، موقعیتی را که شاه در پی آن بود، تثبیت نکرد. شاه علاوه بر مسئله نفوذ کمونیسم در قضیه بحرین، با مشکل دیگری هم روبه‌رو بود؛ مشروعیت وی با این اقدام، بیش از گذشته زیر سوال می‌رفت و او  پاسخی برای مردم و حتی سیاستمداران وابسته به دربار نداشت. بخشی از چانه‌زنی‌های شاه با انگلیسی‌ها، وابسته به همین مسئله بود؛ موضوعی که رژیم سعی کرد آن را با مانورهای تبلیغاتی مربوط به بازپس‌گیری جزایر سه‌گانه، جایگزین کند، اما باز هم توفیقی در این کار نیافت. به نظر می‌رسد آن‌چه که شاه را به ورطه واگذاری بحرین کشاند، وابستگی تمام‌عیار سیاست خارجی و منطقه‌ای او به غرب بود. محمدرضا پهلوی باید در زمین غربی‌ها بازی می‌کرد. در رویکردهای دیپلماتیک او، نشانی از تعریف منافع ملی وجود نداشت و با این‌که می‌دانست واگذاری بحرین  صرف‌نظر از حق تاریخی ایران در این منطقه، تبعات سنگینی برای او دارد، تن به این خفت تاریخی داد. ضعف او در تدوین سیاست منطقه‌ای که ریشه در استقلال نداشتن وی در تصمیم‌گیری‌های راهبردی داشت، باعث شد که شاه، با امید تداوم نقش خود به عنوان ژاندارم در خلیج‌فارس، با استقلال بحرین کنار بیاید. این یک واقعیت است که به دلیل تأمین مشروعیت رژیم پهلوی در خارج از مرزهای ایران، محمدرضا پهلوی چاره‌ای جز تمکین در برابر طرح‌های کلانِ منطقه‌ای غرب نداشت. او و پدرش، به دنبال کودتاهایی به قدرت رسیدند که ایرانیان تردیدی در نقش اساسی غرب به عنوان طراح و مجری آن نداشتند؛ رضاخان با کودتای انگلیسی سوم اسفند 1299 و محمدرضا پهلوی با کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332. فقدان مشروعیت داخلی، وابستگی نظامی و تسلیحاتی به غرب و تلاش برای قرار گرفتن زیر چتر حمایت یک قدرت خارجی که می‌توانست، به زعم شاه، تضمینی برای بقای سلطنت او باشد، وی را به ورطه تن دادن به تجزیه بخشی از خاک ایران کشاند و بر استقلال و تمامیت ارضی کشور، چوب حراج زد. 

بازهم حادثه‌ای تروریستی در حرم حضرت شاهچراغ(ع) در شیراز شب تلخی را رقم زد.عوامل این حادثه دو نفر از اتباع بیگانه بودند که قصد داشتند از باب المهدی وارد حرم بشوند اما پس از آن که ماموران حفاظتی به آن ها مشکوک می‌شوند اقدام به درگیری می‌کنند.یکی از این دو تروریست که با سلاح کلاشینکف تیراندازی کرده بود پس از ورود به محوطه حرم دستگیر شده اما فرد دوم تا لحظه تنظیم خبر متواری شده است. به گفته رئیس کل دادگستری فارس،بازجویی اولیه از تروریست دستگیر شده در حال انجام است.این تروریست یک اسلحه و ۸ خشاب به همراه داشته که در مجموع 240 فشنگ می‌شده است.تاکنون دستِ‌کم یکی از مجروحان به شهادت رسیده اما اخبار منتشر شده درباره شهادت دیگر هم‌وطنانمان تایید نشده است. البته 8 نفر دیگر هم به شدت مجروح شدند که احتمال شهادت برخی از آن ها وجود دارد.پیشتر ایرنا از شهادت4 نفر خبر داده بود.شهید این حادثۀ تروریستی نیز از خادمان حرم بوده که بر اثر اصابت تیر به کتفش به شهادت رسید.همزمان،خبرگزاری صداوسیما به نقل از بی‌بی‌سی نوشت که داعش مسئولیت حمله تروریستی به حرم شاهچراغ(ع) را برعهده گرفت. شاخه خوراسان گروهک تروریستی داعش یک ماه قبل طی بیانیه‌ای اعلام کرده بود که انتقام اعدام عوامل اصلی حمله تروریستی داعش به حرم شاهچراغ(ع) را خواهد گرفت.حکم اعدام این دو تروریست در بهمن سال گذشته صادر شد و پس از تایید دیوان عالی در سحرگاه ۱٧تیر ماه ۱۴۰۲  اجرا شد. در خور ذکر است گروه تروریستی داعش در ۴ آبان ۱۴۰۱ با حمله مسلحانه به حرم شاهچراغ(ع) در شهر شیراز، ۱۳ نفر را شهید و ۲۵ نفر را مجروح کردند.همزمان کاربری نوشت: حمله تروریستی به حرم شاهچراغ شیراز، توسط هرکسی و هر گروهی که انجام شده باشد، کارفرمای آن را باید در سرزمین‌های اشغالی جست وجو کرد!اتفاقاتی که به تازگی در لبنان و سوریه افتاد، با هدف از دور خارج کردن محور مقاومت در رویدادهای آینده است که با این جنایت  جهت‌گیری آن مشخص شد.

امیرعبداللهیان در راه ریاض

النهار: عربستان و ایران در گفت وگوهای خود، درباره پرونده های  منطقه ای، از جمله لبنان مذاکره ای نکرده اند و طبق اولویت روابط دوجانبه، ریاض اکنون، منتظر سفر رئیس جمهور ایران به عربستان است

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران اواخر هفته جاری به ریاض سفر می کند. این سفر با دستور کار دوجانبه و در پاسخ به سفر چندی پیش وزیر خارجه عربستان به تهران انجام می شود.فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی ۲۷ خرداد امسال به تهران سفر و با وزیر خارجه و رئیس جمهور ایران دیدار کرد. به نوشته ایران نوانس، این سفر هم اکنون برای پنج شنبه هفته جاری، ۲۶ مرداد، تنظیم شده است. علیرضا عنایتی، سفیر جدید ایران در عربستان و عبدا... العنزی، سفیر جدید عربستان در تهران نیز آگرمان (موافقت نامه های دولتی) خود را دریافت کرده، اما هنوز عازم محل ماموریت نشده اند. این دو سفیر قرار است به زودی و در آینده عازم محل ماموریت شوند.بر اساس اطلاع خبرنگار ایران نوانس، سفارت عربستان در تهران که چندین ماه است فعالیت خود را شروع کرده، همچنان در هتل اسپیناس پالاس در تهران اسکان یافته و فعالیت می کند. سفارت این کشور در تهران نیز اکنون در دست تعمیر است و به همین دلیل دیپلمات های سعودی فعالیت خود را در هتل انجام می دهند. دیروز اما شبکه تلویزیونی العربیه با عکسی از برافراشته شدن پرچم عربستان در شهر مشهد مقدس از آغاز فعالیت‌های این کنسولگری خبر داد.بر این اساس، سرکنسولگری عربستان سعودی به طور موقت در هتل میثاق مشهد فعالیت کرده و پس از آن به ساختمان سرکنسولگری منتقل خواهند شد.در این بین،«راغده درغام» روزنامه‌نگار کهنه‌کار لبنانی-آمریکایی در یادداشتی درباره تأثیر تفاهم ماه های اخیر عربستان و ایران بر اوضاع لبنان نوشت، عربستان در انتظار سفر ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران به ریاض است. خانم درغام (۷۰ ساله) مدیر دفتر سابق روزنامه سعودی الحیاة در نیویورک که از ۲۰۱۷ ستون نویس وبگاه «نشنال» است، در یادداشتی با عنوان «شکنندگی [وضعیت] لبنان در تفاهم‌های منطقه‌ای و بین‌المللی...» نوشت، «فقط لبنان نیست که در این مرحله در صدر گفت‌وگوهای سعودی - ایرانی جایی ندارد چرا که دو طرف تا الان حتی از [طرح] موضوعات عراق و سوریه هم اجتناب کرده‌اند».  این تحلیلگر سیاسی لبنانی-آمریکایی در این یادداشت سراسر انتقادی و اتهام‌آمیز به ایران و حزب ا...، ضمن بیان این که در این مرحله لبنان جایی در گفت‌وگوهای ایران و عربستان ندارد، نوشت: «طبق تأکید منابع دیپلماتیک مطلع، اولویت در روند اجرای توافق [عربستان و ایران] روابط دوجانبه است. این منابع گفتند که عربستان سعودی اکنون منتظر سفر ابراهیم رئیس رئیس جمهور ایران [به عربستان] است».

   شرایط کاملا متفاوت سرمربیان سرخابی ها در نقل و انتقالات 

   یحیی بازیکن می خرد، نکونام حسرت می خورد! 

سارا مسیحا/فصل جدید لیگ برتر از هفته گذشته آغاز شده است با این حال فهرست بسیاری از تیم ها هنوز تکمیل نیست و آن ها سعی می کنند در فرصت دو هفته ای باقی مانده تا پایان نقل و انتقالات تابستانی بازیکنان مدنظرشان را جذب کنند. البته با توجه به قوانین جدید لیگ برتر و محدود شدن بودجه باشگاه ها به واسطه قانون سقف بودجه  و کاهش سهمیه بزرگ سال، تیم های مدعی و متمول با مشکل مواجه شده اند و حتی کار به جایی رسیده است که آن ها اقدام به حذف و انتقال قرضی برخی از بازیکنان شان کرده اند تا هم بودجه کافی برای خرید داشته باشند و هم در فهرست برای خرید تازه، جا باشد. پرسپولیس و استقلال هم که در شرایط کاملا متفاوتی به سر می برند و یکی با حفظ اسکلت اصلی و بودجه بالاتر توان رقابتی بیشتری در بازار نقل و انتقالات دارد و دیگری به واسطه سوءمدیریت در فصل های گذشته و بدهی های چند صد میلیاردی انباشته شده غرق در بدهی و بحران مالی است، همچنان در تکاپو برای تکمیل فهرست شان هستند. با توضیحات بالا به طورقطع فرایند نقل و انتقالات سرخابی ها با هم فرق دارد و در حالی که یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس خواستار جذب دو بازیکن در پست دروازه و مهاجم برای تقویت تیمش است و گویا گزینه های مدنظرش هم به زودی جذب خواهند شد، جواد نکونام سرمربی استقلال به دلیل مشکلات مالی و پر شدن سقف بودجه و بیرون ماندن نام 5 عضو جدید از فهرست، ناچار شده است قید خریدهای خارجی اش در پست وینگر و مهاجم را بزند و با داشته های فعلی اش کار را پیش ببرد. بر اساس شنیده ها با وجود اختلاف شدید نکونام با علی خطیر مدیرعامل باشگاه و اعتراض سرمربی آبی ها به خریدهای خودسرانه مدیریت از جمله جذب منتظر محمد بازیکن عراقی که به ناچار به صورت قرضی راهی مس رفسنجان شد، سرمربی استقلال به دلیل وضعیت موجود باشگاه قید خرید تورس و یک وینگر خارجی را زده است. با این حال او بر حفظ سعید مهری که به دلیل مشکل سقف بودجه و با وجود تخفیف زیاد به باشگاه فعلی راهی به فهرست تیم پیدا نکرده، تاکید کرده است. نکونام نه دیگر بازیکنی دارد که بتواند آن را کنار بگذارد و در فهرست برای خرید تازه جا باز کند و نه باشگاه توان مالی آن را دارد که در صورت حذف نفراتی از فهرست، دست به خرید گزینه های مدنظر سرمربی بزند در حالی که در باشگاه رقیب شرایط کاملا برعکس است. مدیریت باشگاه با خواسته های یحیی گل محمدی برای خرید یک دروازه بان خارجی زیر 23 سال موافقت کرده است و با پیشنهاد و تایید ولسلی ننکا مربی دروازه‌بان های پرسپولیس، گلری برزیلی به باشگاه معرفی شد که سابقه بازی در باشگاه خود را دارد. میگویل جونیور با ۱۹ سال سن منتظر دریافت روادید ایران است تا بتواند در تمرینات تیم شرکت کند و گلر دوم این تیم شود. جذب یک مهاجم کارنامه دار و گلزن هم در اولویت گل محمدی است که گویا از بین گزینه های متعدد سرمربی سرخ ها یک مهاجم که گفته می شود سابقه بازی در لیگ های معتبر اروپایی را دارد، نهایی کرده، اما از رضا درویش مدیرعامل باشگاه خواسته است به دلیل جلوگیری از ورود دلالان به روند انتقال این مهاجم و جلوگیری از افزایش قیمت، فعلا نام او را اعلام نکند. البته تنها مشکل پرسپولیس و یحیی این است که مهاجم مذکور بالای 25 سال و جزو سهمیه بزرگ سال است و از این رو سرمربی سرخ ها با توجه به پر بودن فهرست بزرگ سال باید یک ستاره را حذف کند تا قرارداد مهاجم خارجی ثبت شود.اکنون باید دید از بین علیرضا بیرانوند، امید عالیشاه، فرشاد فرجی، علی نعمتی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، سروش رفیعی، مرتضی پورعلی‌گنجی، مهدی ترابی، میلاد سرلک، دانیال اسماعیلی‌فر، مسعود ریگی، مهدی عبدی، وحید امیری، شهاب زاهدی، سعید صادقی، گیورگی گولسیانی، وحدت هنانوف، محمد عمری و سینا اسد بیگی که در فهرست بزرگ سال قرار دارند نام کدام یک از این ستاره ها حذف خواهد شد.

از خاکستر«اعتیاد» تا  بلندای«نویسندگی»

گفت‌وگوی خراسان با خسرو باباخانی، نویسنده اثر مشهور«ویولن‌زن روی پل» که پس از 3 دهه مصرف مواد مخدر، تصمیم به ترک می‌گیرد و اکنون کتابش به چاپ سی‌ام رسیده است. او از لوازم نوآوری در ادبیات داستانی و دستاوردهای مستندنگاری می‌گوید

  محمد بهبودی نیا calture@khorasannews.com

«آن روز، سراغ جاساز که رفتم دیدم پانزده، شانزده گرم بیشتر ندارم. این یعنی فاجعه، آن‌هم در ایام تعطیل پیش رو. جیره‌ام را خوردم؛ چای خوردم؛ سیگار کشیدم؛ ناهار خوردم. موقع سیگارکشیدن فکری شدم. باید هر جوری بود صد، صدوپنجاه گرم مواد خوب تهیه می‌کردم؛ اما از کجا؟ از که؟ بدبختی این‌جا بود که من اصولاً آدم بی‌دست‌وپایی هستم، دست‌وپا چلفتی. سی سال عمل داشتم و توی شهر به این بزرگی با داشتن لااقل پنجاه ساقی، فقط دو ساقی می‌شناختم؛ یکی در جنوبی‌ترین نقطه تهران، یعنی اسلام‌شهر، یکی هم در شرقی‌ترین نقطه یعنی طرف‌های گلبرگ. خانه ما کجا؟ سلسبیل...»

خادم- آتش‌سوزی در هاوایی هنوز به طور کامل مهار نشده و تلفات ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی مائویی، به مرگ ۹۳ نفر انجامیده است. احتمال داده می‌شود که با جست‌وجوهای بیشتر، این رقم بازهم افزایش یابد. برایان شاتز، سناتور آمریکایی از هاوایی، مناطق آتش‌گرفته را شبیه یک منطقه جنگی بمباران‌شده توصیف کرده است. جان پلتیر، رئیس پلیس شهرستان مائویی، گفت که نیروهای پلیس با سگ‌های آموزش‌دیده برای کشف اجساد تاکنون تنها توانسته‌اند 3 درصد از منطقه را جست‌وجو کنند. رئیس پلیس مائویی درباره چالش بزرگ برای نیروهای تحت فرمانش گفت: «ما تنها باقی مانده جسد را در اختیار داریم و آن هم پس از درآوردن از هم می‌پاشد.» به گزارش رویترز، آتش‌سوزی مائویی با خسارات‌ جانی و مالی فراوانی که به جا گذاشته، به مرگبارترین حریق جنگلی آمریکا در بیش از یک قرن اخیر تبدیل شده است؛ آتشی که شعله‌های آن، شهر تفریحی و تاریخی لاهاینا را به‌سرعت به تلی از خاکستر، تبدیل و به مناطق دیگر نیز سرایت کرد و باعث شد ساختمان‌ها و خودرو‌ها ذوب شوند، تعداد زیادی از مردم این مناطق، جانشان را از دست بدهند و به گفته شاهدان، یک کابوس جهنمی در هاوایی به وجود آورد. شهر تاریخی لاهاینا، زمانی محل اقامت خانواده سلطنتی هاوایی بوده است. هزینه بازسازی تفرجگاه ساحلی لاهاینا با بیش از دو هزار و ۲۰۰ سازه آسیب‌دیده یا تخریب‌شده و بیش از دو هزار و ۱۰۰ هکتار زمین سوخته، 5.5 میلیارد دلار برآورد شده است. اداره حفاظت از بلایای طبیعی آمریکا، فِما، گفته که درپی این حادثه بیش از ۱۴۱۰ نفر به مراکز اقامت اضطراری برده شده‌اند.  کارشناسان بهداشتی هاوایی هشدار دادند که مناطق سوخته بسیار سمی‌اند و استنشاق گرد و غبار و ذرات معلق ناشی از آتش‌سوزی گسترده در هوا، خطرناک است. جزیره هاوایی دارای آژیرهای اضطراری است که برای  هشدار درباره بلایای طبیعی و دیگر تهدیدهادر نظر گرفته شده، اما به نظر نمی‌رسد که در هنگام آتش‌سوزی این آژیرها به صدا درآمده باشند. در همین زمینه، انتقادات به مقامات دولتی نیز افزایش یافته است. بسیاری از اهالی منطقه می‌گویند: آژیر خطری پیش از آتش‌سوزی به صدا درنیامده و مقامات را متهم به بی‌مسئولیتی می‌کنند. 

حسین‌زاده- چند روز قبل لایپزیش با پیروزی مقابل بایرن، مقتدرانه قهرمان سوپر جام آلمان شد. اما غیر از قهرمانی ، این روزها نام لایپزیش به دلیل دیگری مطرح شده! «یوشکو گواردیول» بازیکن لایپزیش بعد از پیوستن به منچسترسیتی به گران‌قیمت‌ترین مدافع تاریخ تبدیل شد اما نکته جالب این است که دو سال پیش، هیچ تیم مطرحی خریدار این بازیکن نبود یا حداقل حاضر نبود برای خرید او هزینه بالایی کند! حالا لایپزیش در حالی «یوشکو» را با رقم ۹۰ میلیون یورویی به منچسترسیتی فروخته و او را به گران‌ترین مدافع تاریخ تبدیل کرده که همین دو سال قبل، برای خرید او از دیناموزاگرب کمتر از ۲۰ میلیون یورو هزینه کرده بود. این، اولین معامله سودآور لایپزیش نبوده و قطعا، آخرین آن هم نخواهد بود. سوال این است که فرمول خارق‌العاده ورزشی-اقتصادی «لایپزیش» چیست که تنها بعد از 7 سال حضور در بوندسلیگا، بازیکنان زیادی را با همین روش یعنی قیمت کم خریده و با چندین برابر سود، راهی تیم های بزرگ کرده است. در ادامه نگاهی به نمونه‌های مشابه گواردیول داشته‌ایم و از سیاست‌گذاری‌های این باشگاه خواهیم گفت.

لایپزیش تا چند روز قبل در پنجره نقل و انتقالات تابستانی، 140 میلیون یورو درآمدزایی کرده بود که این مبلغ ناگهان خیلی بیشتر شد چراکه یوشکو گواردیول با قرارداد 90 میلیون یورویی به منچسترسیتی پیوست تا درآمدشان به 230 میلیون یورو از فروش بازیکنان فقط در همین تابستان برسد. این باشگاه آلمانی در سال‌های اخیر درآمد خوبی از فروش بازیکنان خود کسب کرده و به لطف پرورش بازیکنان و فروش آن‌ها به سود 522 میلیون یورویی(تقریبا 30هزار میلیارد تومان) رسیده است که برای بسیاری از افراد فعال در حوزه اقتصاد ورزش، باورنکردنی است. به ویژه که تا 7 سال پیش، اصلا اسمی از این تیم در بین باشگاه‌های مطرح جهان شنیده نمی شد.

سیاست لایپزیش در مسیر کسب این سود شگفت‌انگیز مشخص است: کشف استعدادهای جوان در سنین کم، پرورش دادن آن‌ها و فروختن شان با ارقام نجومی.علاوه بر این، آن‌ها عملکرد ورزشی خوبی دارند و به نظر می‌رسد که این طرح کاملا جواب داده است. ششکو، اوپندا، بیتشیابو، سیودال و بومگارتنر جدیدترین سرمایه‌گذاری‌های این باشگاه هستند. لایپزیش از طرفی در این تابستان، فابیو کاروالیو و ژاوی سیمونز را قرضی خریده و باتجربه‌های این تیم نظیر دنی اولمو، تیمو ورنر و آندره سیلوا هم به آن‌ها کمک می‌کنند تا در بوندسلیگا و مسابقات اروپایی، موفق باشند.

لایپزیش در فصل نقل و انتقالاتی تابستان امسال از فروش دومینیک سوبوسلای به لیورپول، 70 میلیون یورو کسب کرده است. این در حالی است که برای خریدنش نیمی از این مبلغ را پرداخته بودند. آن‌ها در سال 2021 برای خرید این بازیکن از سالزبورگ، فقط 36 میلیون یورو پرداخت کرده بودند. همچنین در تابستان امسال، «کریستوفر انکونکو» با 60 میلیون یورو راهی چلسی شد اما برای خریدنش از پی اس جی در سال 2019 فقط 13 میلیون یورو پرداخته بودند، یعنی آن ها از فروش همین بازیکن، تقریبا 5 برابر سود کردند. مورد آخر هم فروش گواردیول به منچسترسیتی به ارزش 90 میلیون یورو بود که این بازیکن کروات را به گران ترین مدافع تاریخ فوتبال تبدیل کرد. آن ها برای خرید این بازیکن، دقیقا یک پنجم این قیمت را پرداخته بودند، فقط 18 میلیون یورو.

البته لایپزیش در سال‌های اخیر هم درآمد خوبی از فروش بازیکنانش کسب کرده بود. یکی از خاص‌ترین و باورنکردنی‌ترین این خریدها، ابراهیما کوناته است که در سال 2021 با 40 میلیون یورو به لیورپول فروخته شد در حالی که او را به طور رایگان در سال 2017 از باشگاه سوشو خریده بودند. خرید رایگان بعدی آن‌ها، برایان بروبی بود که سال 2021 از آژاکس به این تیم آمد و تنها یک سال بعد با قراردادی 16 میلیون یورویی به همان آژاکس برگشت! نبی کیتا در سال 2016 به قیمت 29 میلیون یورو از سالزبورگ در این تیم به کار گرفته شد و در سال 2018 به قیمت 60 میلیون یورو راهی لیورپول شد. تیمو ورنر که سال 2016 در اشتوتگارت توپ می زد، به قیمت 23 میلیون یورو به این تیم آلمانی آمد و 4 سال بعد با قراردادی 53 میلیون یورویی راهی چلسی شد. دایو اوپامکانو با 42.5 میلیون یورو در سال 2021 راهی بایرن مونیخ شد درحالی که سال 2017 با یک سوم آن یعنی 18 میلیون یورو از سالزبورگ خریداری شده بود. تایلز آدامز در سال 2014 به قیمت 2 میلیون یورو به  لایپزیش پیوست اما 2 سال بعد با قیمت 17 میلیون یورو به لیدز فروخته شد.

شاید این شائبه به وجود بیاید که این تیم با فروش بهترین بازیکنانش، باید در کسب نتیجه بسیار ضعیف و دور از انتظار عمل کند اما این طور نیست. با وجود فروش بازیکنان خوب و تاثیرگذاری که قطعا با بقیه تیم هماهنگ شده بودند و نبودشان به تیم ضربه می‌زد، آن‌ها به نیمه نهایی چمپیونزلیگ 2020 و نیمه نهایی لیگ اروپا 2022 رسیدند و در سال های 2022 و 2023 قهرمان جام حذفی آلمان شدند. همین چند روز پیش هم آن‌ها در سوپرجام آلمان حضور داشتند. البته آن‌ها برای جذب بازیکنان جوان هم سرمایه‌گذاری قابل توجهی دارند که به کیفیت تیم‌شان کمک شگرفی می‌کند. مثلا در چند فصل اخیر «نیکولاس سیوالد» را با 20 میلیون یورو از سالزبورگ خریدند، «ششکو» با 24 میلیون یورو از همین تیم خریده شد، برای جذب بیتشیابو از پی‌اس‌جی 15 میلیون یورو پرداختند و بومگارتنر را با 24 میلیون یورو از هوفنهایم خریدند و برای جذب اوپندا از لانس هم 43 میلیون یورو به لانس پرداختند. البته باید ببینیم تا چند سال آینده، این بازیکنان را به چندین برابر قیمت خریداری شده به تیم‌های مطرح دیگر خواهند فروخت؟