تحلیل روز
تعداد بازدید : 1
مشت حداکثری مقابل گزینه حداکثری
نویسنده : سید نیما موسوی
حمله وحشیانه اخیر جنگندههای اسرائیلی به مدرسه التابعین غزه که تبدیل به کمپ پناهندگان زیر نظر آنروا شده بود؛ فراتر از موازنه متعارف جنگی آن را به معنی نشان دادن مشت حداکثری مقابل گزینه حداکثری حماس می فهمم. زمانی که حماس برای دفتر سیاسی خود گزینه حداکثری یحییالسنوار را برگزید، اسرائیل هم با توسل به قاعده «النصربالرعب» آن هم مقابل دیدگان جهانی که پس از ده ماه، دیدن هر نوع جنایت را عادی قلمداد می کند؛ در صدد مقابله برآمد. برخلاف سخن برخی از تحلیلگران، حمله به مدرسه التابعین نه برای به شکست کشاندن بیانیه مشترک قطر، مصر و آمریکا بلکه باید آن را در برابر انتخاب گزینه حداکثری یحییالسنوار که به معنی حمایت همهجانبه ساختار حماس از هفتم اکتبر است، فهمید. نتانیاهو و بایدن اختلاف چندانی بر سر جنگ غزه ندارند و اگر هم اختلافی وجود دارد مربوط به دوران پس از جنگ است که بایدن به همراه مصر و اردن از حاکمیت محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان و نتانیاهو از حاکمیت «محمد دحلان» به عنوان گزینه امنیتی نزدیک به امارات در نوار غزه حمایت میکند. سفرهای پیاپی بلینکن و کوریلا به سرزمین های اشغالی برآیند هماهنگی حداکثری بین آمریکا و اسرائیل در وجه سیاسی و امنیتی است که نشان از اتاق مشترک فرماندهی جنگ غزه دارد؛ بنابراین اختلاف بین حزب دموکرات آمریکا و نتانیاهو در باب جنگ غزه به وجهی نیست که ایران بتواند از آن بهره بگیرد.